Startpagina » Huidgezondheid » Hoe culturen worden gebruikt om een ​​groot aantal kwalen te diagnosticeren

    Hoe culturen worden gebruikt om een ​​groot aantal kwalen te diagnosticeren

    Een cultuur is een methode die wordt gebruikt om de organismen te identificeren waarvan wordt vermoed dat ze een infectie veroorzaken. Culturen worden gebruikt om infectieuze microben te identificeren uit urine, ontlasting, genitaal kanaal, keel en huidmonsters. In de dermatologie wordt een kweektest gebruikt om te bepalen of een uitslag wordt veroorzaakt door een infectie en welk organisme verantwoordelijk is.

    Wat is een cultuur?

    Een cultuurtest identificeert de oorzaak van de infectie en stelt de arts in staat een meer accurate diagnose te stellen en dienovereenkomstig medicatie voor te schrijven. Een cultuur bestaat uit het volgende:
    • Een container. Veel voorkomende containers zijn petrischalen en reageerbuisjes.
    • Cultuur medium. Dit is de 'goo' waarin de organismen groeien. Er zijn meer dan 100 verschillende soorten kweekmedia ontworpen om de optimale omgeving te bieden voor een bepaald organisme om te groeien, van zout, tot suiker, tot mineralen, tot agar, een geleermiddel gebruikt om vaste culturen te maken.
    • Een voorbeeld. Een cultuur moet een weefsel- of vloeistofmonster bevatten waarvan wordt vermoed dat het geïnfecteerd is.
    Wanneer een arts een cultuur bestelt, moet hij of zij het type vermoedelijk organisme specificeren. Soms is dit gemakkelijk: een bacteriecultuur op een abces of een virale cultuur op een genitale maagzweer die op herpes lijkt. Wanneer het niet zo duidelijk is om welk type organisme het gaat, kan de arts verschillende soorten culturen bestellen, zoals een weefselcultuur en een schimmelcultuur voor een ongewoon ogende uitslag..
    Als de cultuur het organisme identificeert, kan het organisme worden blootgesteld aan verschillende medicijnen om te zien welke het meest effectief zijn. Dit staat bekend als het bepalen van de gevoeligheid van het organisme.

    Soorten culturen

    Er zijn drie soorten culturen: vaste stof, vloeistof en cel.
    • Vaste cultuur. Bacteriën en schimmels groeien op een oppervlak dat bestaat uit voedingsstoffen, zouten en agar, die is afgeleid van algen. Een enkele microbe volstaat om een ​​hele kolonie te bouwen die bestaat uit duizenden cellen, wat vaste culturen bijzonder nuttig maakt. Verschillende organismen vertonen verschillende kleuren, vormen, maten en groeisnelheden, waardoor microbiologen een nauwkeurige diagnose kunnen stellen.
    • Vloeibare cultuur. Een vloeibare cultuur wordt gekweekt in een vloeibaar mengsel van voedingsstoffen. Hoe meer organismen in de cultuur aanwezig zijn, hoe sneller de vloeistof troebel wordt. Vloeibare culturen zijn niet zo nuttig als vaste culturen omdat er vaak verschillende soorten organismen aanwezig zijn, waardoor het moeilijk is om een ​​specifieke te lokaliseren. Ze worden het meest gebruikt om parasitaire infecties te diagnosticeren.
    • Cel cultuur. In een celkweek worden menselijke en dierlijke cellen gebruikt om de celkweek te infecteren met de aanwezige organismen. De diagnose is gebaseerd op hoe de cellen worden beïnvloed. Celcultuurtesten zijn meer betrokken bij vaste en vloeibare culturen, dus ze worden gebruikt als een secundaire methode.