Wanneer actuele antibiotica te gebruiken
Acne
Bij gebruik voor de behandeling van acne, mogen lokale antibiotica gedurende meer dan 3 maanden niet als enige behandeling (monotherapie) worden gebruikt.Milde tot matige acne kan worden behandeld met lokale antibiotica zoals clindamycine, erytromycine en tetracycline naast benzoylperoxide. Bij gebruik in combinatie. benzoylperoxide en plaatselijke antibiotica verminderen het risico dat resistente stammen van Propionibacterium acnes (P. acnes) zal tevoorschijn komen. Van belang is dat P. acnes een langzaam groeiende, gram-positieve bacterie is die bijdraagt aan de ontwikkeling van acne.
Clindamycine is waarschijnlijk effectiever dan erytromycine bij langdurige behandeling van acne. Bovendien is clindamycine gekoppeld aan een afname van het aantal mee-eters (comedonen en microcomedonen) die kenmerkend zijn voor acne. Behalve te worden gecombineerd met benzoylperoxide, kan clindamycine ook worden gecombineerd met tretinoïne voor de behandeling van acne.
Een ander actueel antibioticum dat kan worden gebruikt om alleen of in combinatie met andere geneesmiddelen acne te behandelen, is dapson. Interessant is dat dapsone oorspronkelijk werd gebruikt om mensen met lepra te behandelen wanneer artsen merkten dat het ook acne verminderde. In tegenstelling tot orale dapsone die mogelijk fatale hemolytische anemie kan veroorzaken bij mensen met G6PD-deficiëntie; Topical Dapsone is echter veilig omdat het niet wordt opgenomen in het bloed.
Bij een verwante opmerking, wanneer gebruikt om acne te behandelen, bestrijden sommige actuele antibiotica niet alleen bacteriële infecties maar verminderen ook de zwelling.
wonden
In de jaren zestig en zeventig ontdekten artsen dat toepassing van actuele antibiotica op wonden het risico van infectie dramatisch verminderde. Bovendien bevorderde de vochtige omgeving gedeeltelijk door de toepassing van plaatselijke antibiotica genezing. Meer recentelijk suggereert minder bewijs dat actuele antibiotica infectie in wonden voorkomen. Niettemin verkopen veel apotheken nog steeds actuele antibiotica met de belofte dat ze infecties helpen bestrijden.Om ten minste twee redenen kan het gebruik van actuele antibiotica onveilig zijn. Ten eerste dragen topische antibiotica en andere antibiotica die worden gebruikt bij wondverzorging bij tot de opkomst van antibioticaresistente bacteriën, met name MRSA. Ten tweede ontwikkelen mensen vaak een allergie voor actuele antibiotica zoals neomycine en bacitracine. Deze allergische reacties verschijnen als dermatitis of huidontsteking en kunnen verergeren door voortdurende toepassing van actuele antibiotica, wat vaak gebeurt met wondverzorging.
De beslissing om actuele antibiotica voor wondverzorging te gebruiken, moet het beste aan uw arts worden overgelaten. Uiteindelijk helpen plaatselijke antibiotica waarschijnlijk slechts een kleine subgroep van patiënten met wonden, zoals diegenen die immunogecompromitteerd zijn of diabetes hebben. Bovendien zijn bij de meeste kleine chirurgische wonden-wonden gecreëerd tijdens een aseptische procedure zoals huidbiopsie-actuele antibiotica waarschijnlijk overbodig.
baardschurft
Impetigo is een algemene huid- of weke deleninfectie die meestal wordt veroorzaakt door Stafylokok- of Strep-bacteriën. In de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw werd het actuele antibioticum mupirocine als beter beschouwd dan neomycine of polymyxine bij de behandeling van impetigo. Tegenwoordig, vanwege de opkomst van MRSA en andere soorten antibioticaresistente bacteriën, is mupirocine in veel gevallen van impetigo ineffectief. Als u een huid- of weke deleninfectie heeft, zal uw arts u waarschijnlijk een oraal antibioticum zoals Keflex of Trimethoprim-Sulfamethoxazol (TMP-SMX) voorschrijven dat actief is tegen MRSA.Concluderend, actuele antibiotica hebben zeer beperkte medische toepassingen. In het beste geval, verspilt u waarschijnlijk uw geld wanneer u actuele antibiotica voor zelfbehandeling koopt. In het slechtste geval draag je bij aan resistentie tegen antibiotica en huidallergie.
