Startpagina » Slaapproblemen » Slaapapneu-diagnose en zuurstofverzadigingseffecten

    Slaapapneu-diagnose en zuurstofverzadigingseffecten

    Patiënten die slaapverstoringen ontwikkelen, zoeken vaak de hulp van een arts die ze gewoonlijk doorverwijst naar slaapstudies. Slaapstudies kunnen belangrijke diagnostische informatie opleveren over iemands slaapcycli, zuurstofniveaus en de hoeveelheid en lengte van ademhalingsonderbrekingen.
    Wat is de relatie tussen obstructieve slaapapneu en lagere zuurstofniveaus tijdens slaap? Hoe leidt slaapapneu tot zuurstofdesaturaties die de algehele gezondheid kunnen beïnvloeden?

    Wat is obstructieve slaapapneu?

    Een van de meest voorkomende slaapstoornissen die wordt vastgesteld bij slecht slapende mensen is obstructieve slaapapneu (OSA). De aandoening treft meer dan miljoenen Amerikanen en kan serieus zijn. Informatie verzameld tijdens een slaaponderzoek kan een arts begeleiden bij het stellen van de diagnose.
    Obstructieve slaapapneu treedt op wanneer er tijdens de slaap een blokkering van de luchtstroom door de keel optreedt wanneer de bovenste luchtwegen van een persoon tijdens de slaap instorten. Wanneer dit gebeurt, stopt de ademhaling voor slechts 10 seconden en zelfs tot een minuut of langer.
    Mensen met slaapapneu ervaren frequente, herhaalde afleveringen tijdens een enkele nacht, soms honderden. En hoewel de persoon dwars door de afleveringen kan slapen, zich er totaal niet van bewust is, zal een partner vaak opmerken en gealarmeerd worden.
    Tijdens perioden van apneu kregen mensen minder lucht, wat resulteert in verminderde zuurstofafgifte aan het lichaam. De zuurstofniveaus in het bloed kunnen herhaaldelijk dalen. Deze zuurstofafname wordt een zuurstofdesaturatie genoemd. Het daalt vaak met 3 of 4 procent (en soms nog veel meer) in samenhang met slaapapneu-evenementen.
    Zuurstofniveaus worden als abnormaal beschouwd als ze onder de 88 procent komen. Deze kunnen als zeer abnormaal worden beschouwd wanneer de niveaus onder de 80 procent dalen. Wanneer de zuurstofniveaus gedurende meer dan 5 minuten 's nachts laag zijn, is dit een aandoening die hypoxemie wordt genoemd.

    Tekenen en symptomen

    Als gevolg van verstoorde ademhaling in de slaap kan slaapapneu ervoor zorgen dat mensen zich de volgende dag slaperiger voelen. Bovendien kan slaapapneu zonder behandeling leiden tot een van de volgende tekenen en symptomen:
    • Hoge bloeddruk
    • Luid snurken
    • Hart-en vaatziekte
    • Gewichtstoename
    • Geheugenproblemen
    • Impotentie
    • hoofdpijn
    • Depressie
    • Prikkelbaarheid
    • Droge mond bij het ontwaken
    • Snuiven, hijgen, stikken tijdens de slaap
    • Slapeloosheid

    Risicofactoren

    Mensen van elke leeftijd, geslacht of gewicht kunnen obstructieve slaapapneu ontwikkelen, maar de aandoening komt vaker voor bij degenen die:
    • Zwaarlijvig
    • Van middelbare leeftijd (tussen 40 en 60 jaar oud) of ouder
    • Mannetje
    • Mannen met een nekomtrek van 17 inch of groter; vrouwen met een nekomtrek van 16 inch of groter
    • Vergrote amandelen en / of adenoïden
    • rokers
    • Gebruikers van alcohol, kalmeringsmiddelen of tranquillizers

    Behandeling

    Er zijn verschillende wijzigingen in de levensstijl die vaak succesvol zijn bij het genezen van slaapapneu bij sommige mensen. Waaronder:
    • Gewicht verliezen: Een bescheiden gewichtsverlies kan helpen om apneu te verlichten, en een groter gewichtsverlies kan zelfs de aandoening genezen als dit de primaire oorzaak van de aandoening is.
    • Veranderende slaaphouding: Slapen aan de zijkant of in de maag kan de slaapapneu verbeteren, omdat bij het slapengaan de tong en het zachte gehemelte terug in de keel kunnen schuiven, waardoor de luchtweg wordt geblokkeerd.
    • Vermijden van alcohol, kalmeringsmiddelen en slaappillen: Deze kunnen de spieren in de achterkant van de keel ontspannen waardoor deze tijdens de slaap in elkaar klapt.
    • Houd de neusgangen vrij:Het gebruik van een zoute neusspray of een neti-pot (een kleine pot die water in de neusgaten giet) kan de neusgangen vrijmaken, waardoor de luchtstroom toeneemt.
    Wanneer levensstijlbehandelingen mislukken, of voor patiënten met meer dramatische zuurstofdesaturatie verandert, is een behandeling bekend als continue positieve luchtdruk (CPAP) therapie kan zeer effectief zijn. CPAP-machines blazen lucht in de neus en / of mond, waardoor een zachte luchtdruk ontstaat die de keel open duwt. Dit voorkomt dat het in elkaar klapt tijdens de slaap en voorkomt apneu.