Hoe om te gaan met kritiek met sociale angststoornis
Mensen met een sociale angststoornis (SAD) zijn irrationeel bang voor kritiek en afwijzing. Je kunt je constant zorgen maken dat anderen negatief over je denken of dat ze je niet mogen.
De belangrijkste focus van cognitieve therapie is om je te overtuigen dat je angsten ongegrond zijn - en dat mensen veel minder kritisch zijn en afwijzen dan je verwacht.
Echter, in de loop van de tijd zul je kritiek en afwijzing ervaren, en het is belangrijk om hiermee om te gaan.
Assertieve verdediging van het zelf
In een nieuwsbrief van de International Association for Cognitive Psychotherapy beschrijft angstdeskundige Dr. Christine Padesky een unieke behandelingsaanpak voor SAD.
Padesky voerde aan dat de traditionele focus van cognitieve therapie slechts de helft van het probleem oplost voor mensen die lijden aan SAD.
Een van de belangrijkste oorzaken van angst is de overschatting van het gevaar. Mensen met een paniekstoornis zijn bijvoorbeeld bang voor fysieke symptomen omdat ze het begin van een hartaanval betekenen. Mensen met een sociale fobie (angststoornis) zijn bang dat ze negatief beoordeeld worden vanwege hun angst in sociale situaties.
Cognitieve therapie laat zien hoe je angsten ongegrond kunnen zijn - dat mensen niet zo veroordelend zijn als je denkt.
Soms echter mensen zullen wees veroordelend. Als je niet bereid bent om te gaan met oordeel en afwijzing, dan zul je nog steeds bang zijn dat sociale en prestatievoorwaarden slecht zouden kunnen aflopen.
Padesky beschrijft een manier om copingvaardigheden te vergroten door de persoon bloot te stellen aan SAD aan hard oordeel tijdens rollenspel in therapiesessies. Door dit proces ben je in staat je zelfvertrouwen te vergroten en te leren hoe je beter om kunt gaan met kritiek en afwijzing.
Hoe assertieve verdediging van het zelf te oefenen
Padesky beschrijft de typische stappen die tijdens de therapie zouden worden genomen om het zelfvertrouwen te vergroten. Hoewel dit proces het beste kan worden gedaan met een therapeut, is het ook mogelijk om zelfstandig aan deze stappen te werken.
Hieronder volgt een beschrijving van hoe u hieraan kunt werken als zelfhulpproject.
Stap 1. Identificeer automatische gedachten die je hebt over kritieke dingen die andere mensen over jou zouden kunnen zeggen. Maak een lijst van alle mogelijke dingen die je zou kunnen horen.
Stap 2. Maak een lijst met antwoorden. Deze stap, de 'assertieve verdediging van het zelf', houdt in dat je een zelfverzekerde en assertieve reactie krijgt op elk van de mogelijke kritieken..
Hieronder ziet u een voorbeeld van hoe dit eruit zou kunnen zien:
Kritisch denken: "Je bent aan het trillen, is er iets mis met je??
Assertieve reactie: "Mijn handen trillen omdat ik angstig ben, sommige mensen zijn hoogtevrees, ik word angstig wanneer ik in de buurt van mensen ben, het maakt me niet anders dan wie dan ook." In feite hebben veel mensen deze angst. alleen dat niemand erover praat. '
Tijdens de therapie zou Padesky het rollenspel spelen met de cliënt. Als therapeut zou ze de kritische rol spelen en haar cliënt vragen om terug te komen met assertieve antwoorden. Zij betoogt dat deze in-therapiepraktijk belangrijk is omdat in het echte leven feitelijke openlijke kritiek weinig tot geen verschil maakt.
Voorbeeld van rollenspel sessie
In het artikel beschrijft ze hoe de laatste sessie van rollenspel er uit zou kunnen zien:
"Therapeut: Je bent aan het trillen. Is er iets mis?
Cliënt: Niet echt. Ik ben gewoon angstig, dat is alles.
Therapeut: Waarom ben je angstig??
Cliënt: Ik word angstig in sociale situaties.
Therapeut: JE DOET? Wat is er mis? Ben je gek ofzo?
Cliënt: Nee, ik ben niet gek. Ik heb sociale angst.
Therapeut: Sociale angst? Klinkt gek voor mij!
Cliënt: Misschien ken je het niet. Maar het is vrij gebruikelijk. Het betekent niet dat ik gek ben.
Therapeut: Je denkt het misschien niet. Maar ik vind je behoorlijk raar als je zo schudt.
Cliënt: Ik kan begrijpen dat het raar lijkt als je er niet bekend mee bent. Maar ik ben niet gek.
Therapeut: Ik weet het niet. Ik denk dat je gek bent.
Cliënt: Het spijt me dat je het niet begrijpt. Maar ik ben niet gek. '
Wanneer dit rollenspel uiteindelijk plaatsvindt, meldt de persoon met sociale angst gewoonlijk dat hij zich geïrriteerd voelt door de kritische stem in plaats van er schaam van te worden.
Stil je innerlijke criticus
Een manier om dit proces alleen te oefenen, is te argumenteren tegen de kritische stem die al in uw hoofd zit.
Doe dit eerst thuis als je niet in sociale of prestatieversies zit, totdat je je gemakkelijk kunt verdedigen tegen je kritiek. Als je eenmaal de touwtjes in handen hebt, probeer dan te oefenen in situaties in het echte leven en verbeeld de kritische stem van anderen.
U kunt zelfs proberen uw symptomen te overdrijven of afwijzing te zoeken, alleen zodat u uw copingvaardigheden kunt oefenen.
Padesky stelt voor om je handen voor je te schudden terwijl je oogcontact maakt, of opzettelijk een buurman om koffie vraagt, die kennelijk te druk is om met je te praten.
Het doel van dit proces is om een meer zelfverzekerde en assertieve manier te ontwikkelen om met potentiële afwijzing en negatief oordeel om te gaan. Door jezelf bloot te stellen aan kritiek en afwijzing, zul je leren dat je het aankan.
