Overzicht van mammareconstructie
In de meeste staten wordt de reconstructie na een borstamputatie voor borstkanker verzekerd, omdat reconstructie als onderdeel van het borstamputatieproces wordt beschouwd. Patiënten die een profylactische of preventieve borstamputatie overwegen, willen misschien bevestigen dat de verzekering zowel de initiële borstamputatie als de reconstructie dekt..
Voor vrouwen die ervoor kiezen om geen reconstructie te hebben, zijn er beha's verkrijgbaar met prothese-inzetstukken die voor balans zorgen met de overgebleven borst.
Zodra de beslissing is genomen om een borstamputatie te ondergaan, moet voorafgaand aan de operatie een keuze voor reconstructie worden gemaakt. De beslissing moet worden genomen na overleg met een gecertificeerde plastisch chirurg met ervaring in borstreconstructieprocedures. Dit komt omdat de reconstructie "onmiddellijk" en voltooid kan zijn tijdens dezelfde operatie als de borstamputatie of "vertraagd" en uitgevoerd op een later tijdstip.
Borstreconstructie is een intramurale procedure en wordt uitgevoerd met algemene anesthesie. Patiënten blijven ten minste één dag na de operatie in het ziekenhuis.
Voor vrouwen met grote borsten of borsten die er aanzienlijk anders uitzien dan de gereconstrueerde borst, kan een borstverkleining nodig zijn om symmetrie te bieden. Een andere optie is een implantatieprocedure of borstlift op de resterende borst.
Onmiddellijke mammareconstructie met borstimplantaten
Onmiddellijke reconstructie van de borsten vindt plaats tijdens dezelfde procedure als een borstamputatie en wordt meestal uitgevoerd door een plastisch chirurg. Deskundigen bevelen onmiddellijke reconstructie aan voor patiënten die verwachten na de mastectomie-procedure straling te hebben. De elasticiteit van de huid, het vermogen van de huid om te genezen en het verschijnen van littekenweefsel kan worden gewijzigd door bestralingstherapieën. Door de reconstructie voorafgaand aan bestraling te voltooien, heeft de huid een groter potentieel voor genezing, wat leidt tot een cosmetischer resultaat.Tijdens de onmiddellijke reconstructie, aan het einde van het borststreekgedeelte van de procedure, wordt een borstimplantaat ingebracht op de plaats van het verwijderde borstweefsel. Het type implantaat, siliconen of zoutoplossing komen het meest voor, is een keuze gemaakt door de patiënt na overleg met de plastisch chirurg.
Een van de voordelen van onmiddellijke reconstructie is dat er geen noodzaak is voor een extra operatie na onmiddellijke reconstructie. De procedure wordt uitgevoerd zodra de borstamputatie van de operatie is voltooid, waardoor het risico van een tweede operatie wordt geëlimineerd. Sommige vrouwen vinden deze optie om emotionele redenen aantrekkelijker dan andere typen reconstructies. De patiënt ziet de borst niet tussen het verwijderen van weefsel en het plaatsen van een implantaat.
Borsthersteloperaties met borstimplantaten
Tweestaps onmiddellijke reconstructie van de borst is een reconstructieproces dat begint tijdens dezelfde operatie als de mastectomieprocedure, maar op een later tijdstip is voltooid. Deze procedure is geschikt als de resterende borsthuid strak zit en niet in staat is om een implantaat te plaatsen op het moment van de operatie.Typisch wordt een opblaasbaar ballonimplantaat onder de huid geplaatst en opgeblazen met zoutoplossing gedurende weken of maanden om de huid en het onderliggende weefsel te strekken. Wanneer de huid voldoende is uitgerekt om plaats te bieden aan een implantaat, wordt een tweede operatie uitgevoerd om de ballon te vervangen door een permanent implantaat. In sommige gevallen kan de expander op zijn plaats worden gelaten in plaats van een standaard zoutoplossing of siliconen borstimplantaat.
Deze procedure kan ook een flap of een transplantaat van weefsel van elders in het lichaam gebruiken om het resterende borstweefsel aan te vullen of in plaats van een implantaat. De beslissing om een flap te gebruiken, moet in overleg met een plastisch chirurg worden genomen, omdat deze niet voor alle patiënten geschikt is.
Twee fasen mammareconstructie met borstimplantaten
Vertraagde reconstructie in twee fasen, vergelijkbaar met onmiddellijke reconstructie in twee fasen, is een proces van twee operaties dat wordt gebruikt om borstweefsel na een borstamputatie te reconstrueren. In tegenstelling tot de directe tweestapsprocedure, wordt de chirurgische procedure om een weefselexpanderballon in te brengen gescheiden van de mastectomie uitgevoerd en is een derde en laatste operatie nodig om het proces te voltooien.Zodra de expander op zijn plaats is, wordt deze langzaam opgeblazen door een zoutoplossing in de loop van weken of maanden te injecteren om de huid van de borst te strekken. Wanneer de expander voldoende is opgepompt om een implantaat van de juiste grootte te herbergen, kan een operatie worden uitgevoerd om het implantaat in te brengen dat permanent zal blijven. In sommige gevallen kan de expander op zijn plaats worden gelaten in plaats van een siliconen- of zoutoplossingimplantaat.
Deze procedure kan ook een flap, een weefseltransplantaat uit een ander gebied van het lichaam, gebruiken om het resterende borstweefsel aan te vullen of in plaats van een implantaat. De beslissing om een flap te gebruiken, moet in overleg met een plastisch chirurg worden genomen, omdat deze niet voor alle patiënten geschikt is.
Borstreconstructie zonder een implantaat
Reconstructie van de borst na een borstamputatie kan worden uitgevoerd met een operatieklep in plaats van een implantaat. Dit is een procedure waarbij weefsel uit een ander deel van het lichaam wordt verwijderd, zoals de buik of rug, en naar de borst wordt verplaatst om het verwijderde weefsel te vervangen. Bij dit type reconstructie wordt de eigen spier, huid en vetweefsel van de patiënt gebruikt om de borst te reconstrueren in plaats van een implantaat.Er zijn verschillende soorten flap-procedures. De TRAM-flap (transverse rectus abdominus-spier) gebruikt de buikhuid en spierweefsel om nieuw borstweefsel te creëren. In sommige gevallen wordt het weefsel volledig uit de buik verwijderd en in het borstgebied geplaatst. Dit type flap, waarbij het weefsel wordt verwijderd en in een ander gebied wordt geplaatst, wordt een vrije flap genoemd.
Een ander type procedure waarbij buikweefsel wordt gebruikt, is de abdominale pedikelklepoperatie. Het weefsel van de buik is niet afgescheiden van de bloedvaten die het voeden, maar de bloedvaten worden onder de huid naar het borstgebied geleid, waar het weefsel vervolgens op zijn plaats wordt genaaid. Dit type flap, waarbij de bloedtoevoer blijft zitten aan de oorspronkelijke bron, wordt een pedikel genoemd.
Een DIEP-flap (diepe inwendige epigastische arter-perforator) gebruikt ook buikweefsel, verwijderd en vervangen in het borstgebied als een vrije flap. Deze procedure is uniek omdat het verwijderen van weefsel een maaglift benadert (buikwandcorrectie) en geen spierweefsel gebruikt, alleen vet en huid.
De latissimus dorsiflapprocedure gebruikt weefsel van de belangrijkste spier in de rug die de schouder beweegt. Een pedikelklep procedure, de latissimus dorsi flap blijft aan de bloedtoevoer zitten en wordt onder de huid van de borst op zijn plaats gebracht en op zijn plaats genaaid.
Klepprocedures zijn niet geschikt voor patiënten die momenteel roken, diabetisch zijn of een andere aandoening hebben die de genezing van de huid vertraagt.
Tepelreconstructie Chirurgie
Zonder reconstructie van de tepel heeft een gereconstrueerde borst de huid van een normale borst, maar de tepel en tepelhof zijn niet aanwezig. Patiënten die ervoor kiezen om chirurgie voor tepelreconstructie te ondergaan, doen dit op een later tijdstip dan de reconstructie-operatie.Een tepelreconstructie wordt uitgevoerd door weefsel uit een ander deel van het lichaam te nemen en het te transplanteren naar de borst, het op zijn plaats te hechten op een zodanige manier dat een tepel wordt gevormd. Op dit punt is het tepeltransplantaat huidkleurig tenzij het transplantaat uit de andere tepel is genomen en er geen tepelhof rond de tepel is. Als een tepelhof of een huidskleur die overeenkomt met de oorspronkelijke tepelkleur gewenst is, wordt de kleur permanent aangebracht door de kleur op de huid te tatoeëren.
In tegenstelling tot de belangrijkste reconstructie-operatie, kan de tepelreconstructie meestal worden uitgevoerd op een poliklinische basis met lokale anesthesie. Sommige vrouwen kiezen ervoor om de tepel en de tepelhof niet te laten reconstrueren, het is een persoonlijke beslissing en de procedure is puur cosmetisch, en biedt balans met de andere borst..
De gereconstrueerde tepel heeft niet dezelfde gevoeligheid als de originele tepel, maar zorgt wel voor een meer natuurlijk uiterlijk. Na de reconstructie kan de tepel rechtop staan en uit de borst steken, waardoor sommige vrouwen zich zelfbewust voelen met het uiterlijk van de tepel in het dagelijks leven. Als dit een zorg is, moet dit worden besproken met de plastisch chirurg bij het plannen van de procedure.
Herstel na borstreconstructiechirurgie
Het is normaal om wekenlang vermoeid te zijn na een reconstructieve borstoperatie. Patiënten zijn erg pijnlijk na de ingreep en kunnen meer pijn hebben bij het optillen of bewegen van de armen. Patiënten kunnen binnen zes weken terugkeren naar de meeste activiteiten, maar krachtige activiteit, met name activiteiten die een stuiterende beweging veroorzaken, zoals hardlopen, kan iets langer duren. Patiënten zijn doorgaans ook in staat om op dat moment terug te keren naar een actief seksleven.Het is belangrijk op te merken dat behandelingen voor kanker genezing kunnen vertragen en vermoeidheid kunnen vergroten. Als een patiënt therapieën voor kanker krijgt, kan het herstel na reconstructie worden verlengd, omdat de bijwerkingen van zowel chemotherapie als bestraling vermoeidheid, diarree, misselijkheid en braken kunnen zijn. Sommige vrouwen kiezen voor onmiddellijke reconstructie simpelweg omdat ze niet verwachten dat ze zich goed genoeg voelen voor reconstructieve chirurgie in de maanden onmiddellijk na de borstamputatie.
Er zijn veel steungroepen beschikbaar, zowel online als in steden in het hele land, om patiënten te helpen omgaan met de veranderingen die worden veroorzaakt door borstkanker. Deze steungroepen geven patiënten de mogelijkheid om te communiceren met anderen die hun ervaring hebben gedeeld en kunnen naast ondersteuning en begeleiding vriendschap bieden.
Sex After Breast Reconstruction Surgery
Terugkeren naar een actief seksleven na een borstamputatie en een operatie voor borstreconstructie is zowel een fysieke als een emotionele kwestie. Pijn van de reconstructie kan voorkomen dat de patiënt seksuele activiteiten ontplooit, omdat de borst zowel pijnlijk als teder zal zijn met veel bewegingen. Naarmate de pijn vervaagt, kan de beslissing om terug te keren naar seksuele activiteit angst en stress veroorzaken.Seks kan lichamelijk mogelijk zijn, maar het probleem kan emotioneel geladen zijn. Bezorgdheid over het uiterlijk van de nieuw gereconstrueerde borsten of borsten is natuurlijk en te verwachten. Patiënten zijn vaak bezorgd over de chirurgische littekens en de sensatie in de borst, die vaak anders is dan voorheen.
Een open gesprek tussen de patiënt en haar partner kan helpen om de lucht te zuiveren en eventuele zorgen weg te nemen die beide partners hebben. De patiënt kan zich zorgen maken over uiterlijk en sensatie, terwijl de partner zich zorgen maakt over pijn aan de borst of pijn op een gevoelige plek..
Inclusief een gesprek over de manier waarop de borsten voelen, hoe sensatie verschilt van sensatie voorafgaand aan de operatie en welke sensaties aangenaam zijn, kan nuttig zijn bij het hervatten van seksuele activiteit.
Het is ook belangrijk om te onthouden dat seks niet als een prioriteit kan ervaren bij het omgaan met een levensbedreigende ziekte, en een gebrek aan geslachtsdrift kan deel uitmaken van de ziekte als geheel, in plaats van bezorgdheid over de borst. Een gebrek aan verlangen kan meer te maken hebben met kankerbehandelingen en de bijwerkingen en minder met het uiterlijk van de borst.
Depressie komt veel voor bij patiënten met borstkanker, bijna de helft van alle gediagnosticeerde mensen ervaart depressie in het jaar na de diagnose. Depressie kan seksdrift ernstig verminderen, omdat de symptomen, waaronder vermoeidheid en prikkelbaarheid, seks onaantrekkelijk kunnen maken.
