Een lijst met psychische stoornissen

De term psychische stoornis wordt soms gebruikt om te verwijzen naar wat vaker staat bekend als psychische stoornissen of psychiatrische stoornissen. Psychische stoornissen zijn patronen van gedrags- of psychologische symptomen die meerdere gebieden van het leven beïnvloeden. Deze aandoeningen veroorzaken stress voor de persoon die deze symptomen ervaart.

Hoewel het geen uitgebreide lijst van elke psychische stoornis is, bevat de volgende lijst enkele van de belangrijkste categorieën stoornissen die worden beschreven in de diagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen (DSM). De nieuwste editie van de diagnostische handleiding is de DSM-5 en werd uitgebracht in mei 2013. De DSM is een van de meest gebruikte systemen voor het classificeren van psychische stoornissen en biedt gestandaardiseerde diagnostische criteria.

Neurodevelopmental Disorders

MoMo-producties / Getty-afbeeldingen

Neurologische ontwikkelingsstoornissen zijn aandoeningen die typisch worden gediagnosticeerd tijdens de kindertijd, jeugd of adolescentie. Deze psychische stoornissen omvatten:

Verstandelijk gehandicapt (oftewel intellectuele ontwikkelingsstoornis) werd vroeger mentale retardatie genoemd. Dit type ontwikkelingsstoornis vindt zijn oorsprong vóór de leeftijd van 18 jaar en wordt gekenmerkt door beperkingen in zowel intellectueel functioneren als adaptief gedrag.
Beperkingen op het intellectueel functioneren worden vaak vastgesteld door het gebruik van IQ-tests, met een IQ-score tussen 70 en 75 die vaak wijst op de aanwezigheid van een beperking. Adaptief gedrag is gedrag dat praktische, alledaagse vaardigheden met zich meebrengt, zoals zelfzorg, sociale interactie en levende vaardigheden.
Wereldwijde ontwikkelingsachterstand is een diagnose voor ontwikkelingsstoornissen bij kinderen jonger dan vijf jaar. Dergelijke vertragingen hebben betrekking op cognitie, sociaal functioneren, spraak, taal en motorische vaardigheden. Het wordt over het algemeen gezien als een tijdelijke diagnose voor kinderen die nog te jong zijn om gestandaardiseerde IQ-tests te nemen. Zodra kinderen de leeftijd hebben bereikt waarop zij in staat zijn om een gestandaardiseerde intelligentietest te doen, kunnen zij de diagnose van een verstandelijke beperking krijgen.
Communicatie stoornissen zijn die van invloed zijn op het vermogen om taal en spraak te gebruiken, te begrijpen of te detecteren. De DSM-5 identificeert vier verschillende subtypen van communicatiestoornissen: taalstoornis, spraakgeluidstoornis, fluency disorder (stotteren) bij kinderen, en sociale (pragmatische) communicatiestoornis.
Autismespectrumstoornis wordt gekenmerkt door aanhoudende tekorten in sociale interactie en communicatie in meerdere levensgebieden, evenals beperkte en repetitieve gedragspatronen. De DSM specificeert dat symptomen van een autismespectrumstoornis aanwezig moeten zijn tijdens de vroege ontwikkelingsperiode en dat deze symptomen een significante beperking moeten veroorzaken in belangrijke gebieden van het leven, inclusief sociaal en beroepsmatig functioneren..
Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit wordt gekenmerkt door een aanhoudend patroon van hyperactiviteit-impulsiviteit en / of onoplettendheid die het functioneren verstoort en zich presenteert in twee of meer situaties, zoals thuis, op het werk, op school en in sociale situaties. De DSM-5 geeft aan dat een aantal van de symptomen al vóór de leeftijd van 12 jaar aanwezig moeten zijn en dat deze symptomen een negatief effect moeten hebben op het sociale, beroeps- of academische functioneren..

Bipolaire en gerelateerde aandoeningen

JGI / Jamie Grill / Getty Images

Bipolaire stoornis wordt gekenmerkt door verschuivingen in de stemming en veranderingen in activiteit en energieniveaus. De stoornis omvat vaak het ervaren van verschuivingen tussen verhoogde gemoedstoestanden en perioden van depressie. Dergelijke verheven stemmingen kunnen worden uitgesproken en worden ofwel manie of hypomanie genoemd.

Manie wordt gekenmerkt door overdreven opgewonden en zelfs hypergevoelig. Periodes van manie worden soms gekenmerkt door gevoelens van afleiding, prikkelbaarheid en overmatig vertrouwen. Mensen met manie zijn ook meer geneigd om deel te nemen aan activiteiten die mogelijk negatieve gevolgen op lange termijn hebben, zoals gokken en winkelen..
Depressieve episodes worden gekenmerkt door gevoelens van intense droefheid, schuldgevoelens, vermoeidheid en prikkelbaarheid. Tijdens een depressieve periode, kunnen mensen met een bipolaire stoornis hun interesse verliezen in activiteiten die ze voorheen genoten, slapeloosheid ervaren en zelfs zelfmoordgedachten hebben.

Zowel manische als depressieve episodes kunnen beangstigend zijn voor zowel de persoon die deze symptomen ervaart als voor familie, vrienden en andere geliefden die dit gedrag en stemmingsverschuivingen waarnemen. Gelukkig kunnen geschikte en effectieve behandelingen, die vaak zowel medicatie als psychotherapie omvatten, mensen met een bipolaire stoornis helpen om hun symptomen succesvol te beheersen.

In vergelijking met de vorige editie van DSM, in de DSM-5, omvatten de criteria voor manische en hypomanische episodes een verhoogde focus op veranderingen in energieniveaus en activiteit evenals veranderingen in stemming.

Angst stoornissen

PhotoAlto / Ale Ventura / Getty Images

Angststoornissen zijn aandoeningen die worden gekenmerkt door overmatige en aanhoudende angst, zorgen, angst en gerelateerde gedragsstoornissen. Angst omvat een emotionele reactie op een dreiging, of die dreiging reëel is of wordt waargenomen. Angst impliceert de verwachting dat een toekomstige dreiging kan ontstaan. Soorten angststoornissen omvatten:

Gegeneraliseerde angststoornis wat wordt gekenmerkt door overmatige zorgen over alledaagse gebeurtenissen. Hoewel stress en zorgen een normaal en zelfs een gewoon onderdeel van het leven zijn, brengt GAD zorg met zich mee die zo overdreven is dat het iemands welzijn en functioneren verstoort..
Agorafobie wordt gekenmerkt door een uitgesproken angst voor een breed scala van openbare plaatsen. Mensen die deze aandoening ervaren, zijn vaak bang dat ze een paniekaanval zullen krijgen in een omgeving waar ontsnapping moeilijk kan zijn.
Vanwege deze angst vermijden mensen met agorafobie vaak situaties die een angstaanval kunnen veroorzaken. In sommige gevallen kan dit vermijdingsgedrag een punt bereiken waarin het individu niet in staat is om zelfs zijn eigen huis te verlaten.
Sociale angststoornis is een vrij veel voorkomende psychische aandoening die een irrationele angst met zich meebrengt om te worden bekeken of beoordeeld. De angst veroorzaakt door deze aandoening kan een grote invloed hebben op iemands leven en het moeilijk maken om te functioneren op school, werk en andere sociale instellingen..
Specifieke fobieën een extreme angst voor een specifiek object of situatie in de omgeving met zich meebrengen. Enkele voorbeelden van veel voorkomende specifieke fobieën zijn de angst voor spinnen, hoogtevrees of angst voor slangen. De vier belangrijkste soorten specifieke fobieën hebben betrekking op natuurlijke gebeurtenissen (donder, bliksem, tornado's), medische (medische procedures, tandheelkundige ingrepen, medische apparatuur), dieren (honden, slangen, insecten) en situationele omstandigheden (kleine ruimtes, het verlaten van huis, rijden) . Wanneer ze worden geconfronteerd met een fobisch voorwerp of situatie, kunnen mensen misselijkheid, beven, snelle hartslag en zelfs angst om dood te gaan ervaren.
Paniekstoornis is een psychiatrische aandoening die wordt gekenmerkt door paniekaanvallen die vaak uit het niets lijken te komen en zonder enige reden. Daarom ervaren mensen met paniekstoornissen vaak angst en bezorgdheid over de mogelijkheid van een nieuwe paniekaanval.
Mensen kunnen situaties en instellingen beginnen te vermijden waarin aanvallen in het verleden hebben plaatsgevonden of waar ze zich in de toekomst kunnen voordoen. Dit kan in veel gebieden van het dagelijks leven aanzienlijke beperkingen veroorzaken en het moeilijk maken om normale routines uit te voeren.
Scheidingsangststoornis is een soort angststoornis waarbij sprake is van een overmatige hoeveelheid angst of angst met betrekking tot gescheiden te zijn van gehechtheidsfiguren. Mensen zijn vaak bekend met het idee van verlatingsangst als het gaat om de angst van jonge kinderen om gescheiden te zijn van hun ouders, maar oudere kinderen en volwassenen kunnen dit ook ervaren. Wanneer de symptomen zo ernstig worden dat ze het normale functioneren verstoren, kan het individu de diagnose separatieangststoornis krijgen.
Symptomen brengen een extreme angst met zich mee om weg te zijn van de zorgverlener of de gehechtheidsfiguur. De persoon met deze symptomen kan het verplaatsen van huis, naar school gaan of trouwen vermijden om in de buurt van het hechtingsfiguur te blijven..

In een onderzoek gepubliceerd in de Archives of General Psychiatry, er werd geschat dat maar liefst 18 procent van de Amerikaanse volwassenen aan minstens één angststoornis lijdt.

Trauma en stressor-gerelateerde aandoeningen

Jamie Grill / Getty Images

Trauma- en stressgerelateerde stoornissen brengen de blootstelling aan een stressvolle of traumatische gebeurtenis met zich mee. Deze waren eerder gegroepeerd met angststoornissen, maar worden nu beschouwd als een aparte categorie aandoeningen. Stoornissen in deze categorie zijn:

Acute stressstoornis, die wordt gekenmerkt door de opkomst van ernstige angst binnen een periode van een maand na blootstelling aan een traumatische gebeurtenis zoals natuurrampen, oorlog, ongelukken en het zien van een dood.
Dientengevolge kan het individu dissociatieve symptomen ervaren, zoals een gevoel van veranderde realiteit, een onvermogen om belangrijke aspecten van de gebeurtenis te onthouden en levendige flashbacks alsof de gebeurtenis terugkeert. Andere symptomen kunnen zijn: verminderde emotionele gevoeligheid, pijnlijke herinneringen aan het trauma en moeite met het ervaren van positieve emoties.
Aanpassingsstoornissen kan optreden als reactie op een plotselinge verandering, zoals echtscheiding, baanverlies, einde van een hechte relatie, verhuizing of een ander verlies of teleurstelling. Dit type psychische stoornis kan zowel kinderen als volwassenen treffen en wordt gekenmerkt door symptomen zoals angst, prikkelbaarheid, depressieve stemming, zorgen, woede, hopeloosheid en gevoelens van isolatie..
Post-traumatische stress-stoornis kan zich ontwikkelen nadat een persoon een stressvolle levensgebeurtenis heeft meegemaakt. Symptomen van PTSS zijn onder meer episodes van herbeleven of herbeleven van de gebeurtenis, waarbij dingen worden vermeden die de persoon herinneren aan de gebeurtenis, zich op het scherp van de snee voelen en negatieve gedachten hebben. Nachtmerries, flashbacks, uitbarstingen van woede, moeite met concentreren, overdreven schrikreacties en moeilijk te onthouden aspecten van het evenement zijn slechts enkele mogelijke symptomen die mensen met PTSS kunnen ervaren.
Reactieve hechtingsstoornis kan het gevolg zijn wanneer kinderen in de eerste paar jaar van hun jeugd geen normale gezonde relaties en gehechtheden vormen met volwassen zorgverleners. Symptomen van de stoornis zijn onder meer terugtrekking uit volwassen zorgverleners en sociale en emotionele stoornissen die het gevolg zijn van patronen van onvoldoende verzorging en verwaarlozing.

Dissociatieve aandoeningen

Thomas Barwick / Getty Images

Dissociatieve stoornissen zijn psychische stoornissen die een dissociatie of onderbreking in aspecten van bewustzijn met zich meebrengen, waaronder identiteit en geheugen. Dissociatieve stoornissen omvatten:

Dissociatieve amnesie betreft een tijdelijk geheugenverlies als gevolg van disassociatie. In veel gevallen is dit geheugenverlies, dat slechts een korte periode of vele jaren aanhoudt, het gevolg van een soort psychologisch trauma.
Dissociatieve amnesie is veel meer dan eenvoudige vergeetachtigheid. Degenen die deze stoornis ervaren, onthouden mogelijk enkele details over gebeurtenissen, maar hebben zich mogelijk niet herinnerd aan andere details rond een beperkte periode.
Dissociatieve identiteitsstoornis, voorheen bekend als multiple personality disorder, betreft de aanwezigheid van twee of meer verschillende identiteiten of persoonlijkheden. Elk van deze persoonlijkheden heeft zijn eigen manier van waarnemen en interactie met de omgeving. Mensen met deze aandoening ervaren veranderingen in gedrag, geheugen, perceptie, emotionele reactie en bewustzijn.
Depersonalization / derealization disorder wordt gekenmerkt door het ervaren van een gevoel buiten het eigen lichaam te zijn (depersonalisatie) en te zijn losgekoppeld van de realiteit (derealisatie). Mensen met deze aandoening voelen vaak een gevoel van onwerkelijkheid en een onvrijwillige loskoppeling van hun eigen herinneringen, gevoelens en bewustzijn.

Somatisch symptoom en gerelateerde aandoeningen

JGI / Jamie Grill / Getty Images

Deze categorie, voorheen aangeduid als somatoforme stoornissen, staat nu bekend als somatische symptomen en verwante stoornissen. Somatische symptoomstoornissen zijn een klasse van psychische stoornissen die te maken hebben met prominente fysieke symptomen die mogelijk geen diagnostische fysieke oorzaak hebben.

In tegenstelling tot eerdere manieren om deze stoornissen te conceptualiseren op basis van de afwezigheid van een medische verklaring voor de fysieke symptomen, benadrukt de huidige diagnose de abnormale gedachten, gevoelens en gedragingen die optreden als reactie op deze symptomen.

Aandoeningen die onder deze categorie vallen:

Somatische symptoomafwijking impliceert een preoccupatie met fysieke symptomen die het moeilijk maken om normaal te functioneren. Deze preoccupatie met symptomen resulteert in emotioneel leed en moeite met het omgaan met het dagelijks leven.
Het is belangrijk op te merken dat somatische symptomen niet aangeven dat het individu zijn of haar fysieke pijn, vermoeidheid of andere symptomen vervalst. In deze situatie zijn het niet zozeer de fysieke symptomen die het leven van het individu verstoren, maar juist de extreme reactie en het resulterende gedrag..
Ziekte-angststoornis wordt gekenmerkt door overmatige bezorgdheid over het hebben van een niet-gediagnosticeerde medische aandoening. Degenen die deze psychische stoornis ervaren, maken zich overdreven zorgen om lichaamsfuncties en sensaties zijn ervan overtuigd dat ze een ernstige ziekte hebben of zullen krijgen, en zijn niet gerustgesteld wanneer medische tests negatief terugkomen.
Deze preoccupatie met ziekte veroorzaakt aanzienlijke angst en benauwdheid. Het leidt ook tot gedragsveranderingen zoals het zoeken naar medische testen / behandelingen en het vermijden van situaties die een gezondheidsrisico kunnen vormen.
Omzettingsfout omvat het ervaren van motorische of sensorische symptomen die een compatibele neurologische of medische verklaring missen. In veel gevallen volgt de stoornis een echt lichamelijk letsel of stressvolle toestand, wat vervolgens resulteert in een psychologische en emotionele reactie.
Factitious disorder, die vroeger een eigen categorie had, is nu opgenomen in de categorie somatisch symptoom en gerelateerde aandoeningen van de DSM-5. Een factitious disorder is wanneer een persoon opzettelijk symptomen van ziekte creëert, vervalst of overdrijft. Het Munchausen-syndroom, waarin mensen een ziekte veinzen om de aandacht te trekken, is een ernstige vorm van een kunstmatige ziekte.

Voedings- en eetstoornissen

clearstockconcepts / Getty Images

Eetstoornissen worden gekenmerkt door obsessieve zorgen met gewicht en verstorende eetpatronen die een negatieve invloed hebben op de fysieke en mentale gezondheid. Voedings- en eetstoornissen die werden gediagnosticeerd tijdens de kindertijd en de kindertijd zijn verplaatst naar deze categorie in de DSM-5.

Soorten eetstoornissen zijn onder meer:

Anorexia nervosa wordt gekenmerkt door beperkte voedselconsumptie die leidt tot gewichtsverlies en een zeer laag lichaamsgewicht. Degenen die deze aandoening ervaren, hebben ook een preoccupatie en angst om aan te komen, evenals een vertekend beeld van hun eigen uiterlijk en gedrag.
Boulimia nervosa omvat binging en dan het nemen van extreme maatregelen om deze binges te compenseren. Deze compenserende gedragingen kunnen omvatten zelfopgewekt braken, het misbruik van laxeermiddelen of diuretica en overmatige lichaamsbeweging.
Rumination disorder wordt gekenmerkt door het braaksel van eerder gekauwd of ingeslikt voedsel om het uit te spuien of opnieuw te slikken. De meeste getroffenen van deze aandoening zijn kinderen of volwassenen die ook een ontwikkelingsachterstand of een verstandelijke beperking hebben. Bijkomende problemen die kunnen voortvloeien uit dit gedrag zijn tandbederf, oesofageale ulcera en ondervoeding.
Pica omvat het hunkeren naar en consumeren van niet-voedingssubstanties zoals vuil, verf of zeep. De aandoening treft meestal kinderen en mensen met ontwikkelingsstoornissen.
Vreetbui syndroom werd voor het eerst geïntroduceerd in de DSM-5 en omvat episodes van eetaanvallen waarbij het individu een ongewoon grote hoeveelheid in de loop van een paar uur consumeert. Niet alleen mensen eten te veel, maar ze voelen zich ook alsof ze geen controle hebben over hun eten. Verkoudheidsverschijnselen worden soms veroorzaakt door bepaalde emoties, zoals zich gelukkig of angstig voelen, door verveling of door het volgen van stressvolle gebeurtenissen.

Slaap - Wake Disorders

Tetra-afbeeldingen / Getty-afbeeldingen

Slaapstoornissen hebben betrekking op een onderbreking in slaappatroon die leidt tot distress en het functioneren overdag beïnvloedt.

Voorbeelden van slaapstoornissen:

narcolepsie is een aandoening waarbij mensen een onbedwingbare behoefte hebben om te slapen. Mensen met narcolepsie kunnen een plotseling verlies van spiertonus ervaren.
Slapeloosheid stoornis houdt in dat je niet in staat bent om voldoende te slapen om je uitgerust te voelen. Hoewel alle mensen op een bepaald moment slaapstoornissen en -onderbrekingen ervaren, wordt slapeloosheid beschouwd als een stoornis wanneer deze gepaard gaat met aanzienlijke stress of beperkingen in de tijd.
hypersomnolence stoornis wordt gekenmerkt door overmatige slaap gedurende de dag of langdurige nachtelijke slaap. Mensen met deze aandoening kunnen overdag op ongepaste momenten zoals op het werk en op school in slaap vallen. Naast deze overmatige slaperigheid, kunnen mensen met hypersomnolheid ook last hebben van angst, geheugenproblemen, verlies van eetlust, langzaam denken en desoriëntatie bij het ontwaken.
Ademhalingsgerelateerde slaapstoornissen zijn die met ademhalingsanomalieën waaronder slaapapneu en chronisch snurken die tijdens de slaap kunnen optreden. Deze ademhalingsproblemen kunnen resulteren in korte onderbrekingen in de slaap die kunnen leiden tot andere problemen, zoals slapeloosheid en slaperigheid overdag.
parasomnias aandoeningen met abnormaal gedrag die plaatsvinden tijdens de slaap. Dergelijke stoornissen omvatten slaapwandelen, slaapverschijnselen, slaappraten en slaapetende.
Rusteloze benen syndroom is een neurologische aandoening die gepaard gaat met ongemakkelijke sensaties in de benen en een onweerstaanbare drang om de benen te bewegen om de sensaties te verlichten. Mensen met deze aandoening kunnen rukende, kruipende, brandende en kruipende gevoelens in hun benen krijgen, wat resulteert in een buitensporige beweging die vervolgens de slaap verstoort.

Slaapstoornissen gerelateerd aan andere psychische stoornissen evenals slaapstoornissen gerelateerd aan algemene medische aandoeningen zijn verwijderd uit de DSM-5. In de nieuwste editie van de DSM wordt ook meer nadruk gelegd op de bestaande omstandigheden voor elk slaapstoornis.

Deze verandering, legt de APA uit, "onderstreept dat het individu een slaapstoornis heeft die onafhankelijke klinische aandacht vereist, naast alle medische en mentale stoornissen die ook aanwezig zijn, en erkent de bidirectionele en interactieve effecten tussen slaapstoornissen en naast elkaar bestaande medische en mentale stoornissen ."

Disruptieve, impuls-controle en gedragsstoornissen

Afbeeldingenbron / Getty-afbeeldingen

Impuls-beheersingsstoornissen zijn die waarbij een onvermogen om emoties en gedrag te beheersen, resulteert in schade aan zichzelf of anderen. Deze problemen met emotionele en gedragsregulatie worden gekenmerkt door acties die de rechten van anderen schenden, zoals het vernietigen van eigendommen of fysieke agressie en / of die in conflict zijn met maatschappelijke normen, gezagsdragers en wetten.

Soorten stoornissen in de impulsbeheersing:

Kleptomanie impliceert een onvermogen om de impuls om te stelen onder controle te houden. Mensen met kleptomanie stelen vaak dingen die ze niet echt nodig hebben of die geen echte geldwaarde hebben. Degenen met deze aandoening ervaren een escalerende spanning voorafgaand aan het plegen van een diefstal en voelen daarna verlichting en voldoening.
Pyromanie houdt een fascinatie voor vuur in die resulteert in daden van vuuraanvallen die het zelf en anderen in gevaar brengen.
Intermitterende explosieve stoornis wordt gekenmerkt door korte uitbarstingen van woede en geweld die niet in verhouding staan tot de situatie. Mensen met deze aandoening kunnen uitbarsten in boze uitbarstingen of gewelddadige acties als reactie op alledaagse ergernissen of teleurstellingen.
Gedragsstoornis is een aandoening gediagnosticeerd bij kinderen en adolescenten jonger dan 18 jaar die regelmatig de sociale normen en de rechten van anderen schenden. Kinderen met deze aandoening vertonen agressie tegen mensen en dieren, vernietigen eigendom, stelen en bedriegen en overtreden andere regels en wetten. Deze gedragingen resulteren in aanzienlijke problemen in het academische, werk- of sociale functioneren van een kind.
Oppositie uitdagende stoornis begint vóór de leeftijd van 18 en wordt gekenmerkt door defiance, prikkelbaarheid, woede, agressie en wraakzucht. Hoewel alle kinderen zich soms uitdagend gedragen, weigeren kinderen met een oppositionele opstandige stelling bijna altijd om aan de verzoeken van volwassenen te voldoen en zich in gedrag te gedragen om opzettelijk anderen te ergeren.

Substantie-gerelateerde en verslavende aandoeningen

Bounce / Getty-afbeeldingen

Stofgerelateerde stoornissen zijn aandoeningen waarbij verschillende stoffen, zoals cocaïne, methamfetamine, opiaten en alcohol, worden gebruikt en misbruikt. Deze stoornissen kunnen door de stof geïnduceerde aandoeningen zijn die kunnen leiden tot veel geassocieerde diagnoses, waaronder intoxicatie, ontwenning, het optreden van psychose, angst en delier.

Voorbeelden van aan substantie gerelateerde stoornissen:

Alcoholgerelateerde aandoeningen de consumptie van alcohol, het meest gebruikte (en vaak te veel gebruikte) medicijn in de Verenigde Staten.
Aan cannabis gerelateerde aandoeningen omvatten symptomen zoals het gebruik van meer dan oorspronkelijk bedoeld, het gevoel niet in staat om te stoppen met het gebruik van het medicijn, en blijven gebruiken, ondanks nadelige effecten in iemands leven.
Inhalant-gebruik stoornis omvat het inademen van dampen van zaken als verf of oplosmiddelen. Net als bij andere stofgerelateerde stoornissen, ervaren mensen met deze aandoening hunkeren naar de stof en vinden het moeilijk om het gedrag onder controle te houden of te stoppen..
Stimulerende gebruikstoornis is een nieuwe categorie nu gevonden in de DSM-5 die het gebruik van stimulerende middelen met zich meebrengt, zoals meth, amfetaminen en cocaïne.
Tabaksgebruikstoornis wordt gekenmerkt door symptomen zoals meer tabak consumeren dan bedoeld, moeite met bezuinigen of stoppen, onbedwingbare trek en negatieve sociale gevolgen ondervinden als gevolg van tabaksgebruik.

De DSM-5 bevat ook gokstoornissen onder deze classificatie.

De American Psychiatric Association legt uit dat deze verandering "het toenemende en consistente bewijs is dat sommige gedragingen, zoals gokken, het beloningssysteem van de hersenen activeren met effecten die vergelijkbaar zijn met die van drugsmisbruik en dat de symptomen van gokstoornissen in zekere mate lijken op stoornissen in het gebruik van geneesmiddelen. ."

Neurocognitieve aandoeningen

Andrew Bret Wallis / Getty Images

Neurocognitieve stoornissen worden gekenmerkt door verworven tekorten in de cognitieve functie. Deze stoornissen omvatten niet die waarbij een verminderde cognitie aanwezig was bij de geboorte of vroeg in het leven.

Soorten cognitieve stoornissen omvatten:

Delirium, ook bekend als acute verwarde toestand, die zich in korte tijd ontwikkelt (meestal een paar uur of een paar dagen) en wordt gekenmerkt door stoornissen in aandacht en bewustzijn.
Grote en milde neurocognitieve aandoeningen hebben het primaire kenmerk van verworven cognitieve achteruitgang in een of meer gebieden, waaronder geheugen, aandacht, taal, leren en perceptie. Deze cognitieve stoornissen kunnen te wijten zijn aan medische aandoeningen zoals de ziekte van Alzheimer, HIV-infectie, de ziekte van Parkinson, stof / medicijngebruik, vaatziekte en anderen.

Persoonlijkheidsstoornissen

mammamaart / Getty Images

Persoonlijkheidsstoornissen worden gekenmerkt door een blijvend patroon van slecht aangepaste gedachten, gevoelens en gedragingen die ernstige schade kunnen toebrengen aan relaties en andere levensgebieden..

Soorten persoonlijkheidsstoornissen omvatten:

Antisociale persoonlijkheids stoornis wordt gekenmerkt door een al lang bestaande minachting voor regels, sociale normen en de rechten van anderen. Mensen met deze stoornis beginnen meestal symptomen te vertonen tijdens de kindertijd, hebben moeite om zich in te voelen voor anderen en hebben geen spijt van hun destructieve gedrag.
Voorkomende persoonlijkheidsstoornis gaat gepaard met ernstige sociale remming en gevoeligheid voor afwijzing. Dergelijke gevoelens van onveiligheid leiden tot aanzienlijke problemen met het dagelijks leven en functioneren van het individu.
Borderline persoonlijkheidsstoornis wordt geassocieerd met symptomen zoals emotionele instabiliteit, onstabiele en intense interpersoonlijke relaties, onstabiel zelfbeeld en impulsief gedrag.
Afhankelijke persoonlijkheidsstoornis gaat gepaard met een chronisch patroon van vrees voor scheiding en een overdreven behoefte om verzorgd te worden. Mensen met deze aandoening zullen vaak gedrag vertonen dat is ontworpen om zorgzame handelingen te produceren bij anderen.
Histrionische persoonlijkheidsstoornis wordt geassocieerd met patronen van extreme emotionaliteit en aandachtzoekend gedrag. Mensen met deze aandoening voelen zich ongemakkelijk in omgevingen waar ze niet het middelpunt van de aandacht zijn, snel veranderende emoties hebben en mogelijk sociaal ongepast gedrag vertonen dat is ontworpen om de aandacht van anderen te trekken..
Narcistische persoonlijkheidsstoornis wordt geassocieerd met een langdurig patroon van overdreven zelfbeeld, egocentrisme en lage empathie. Mensen met deze aandoening zijn meer geïnteresseerd in zichzelf dan in anderen.
Obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis is een doordringend patroon van preoccupatie met ordelijkheid, perfectionisme, onbuigzaamheid en mentale en interpersoonlijke controle. Dit is een andere aandoening dan obsessieve compulsieve stoornis (OCD).
Paranoïde persoonlijkheidsstoornis wordt gekenmerkt door wantrouwen jegens anderen, zelfs familie, vrienden en romantische partners. Mensen met deze stoornis zien de intenties van anderen als kwaadaardig, zelfs zonder enig bewijs of rechtvaardiging.
Schizoïde persoonlijkheidsstoornis houdt symptomen in waaronder afstand nemen van sociale relaties. Mensen met deze aandoening zijn gericht op hun innerlijke leven en staan vaak onverschillig tegenover relaties. Ze vertonen over het algemeen een gebrek aan emotionele expressie en kunnen koud en afstandelijk overkomen.
Schizotypische persoonlijkheidsstoornis bevat excentriciteiten in spraak, gedrag, uiterlijk en gedachte. Mensen met deze aandoening kunnen vreemde overtuigingen of 'magisch denken' ervaren en moeite hebben om relaties aan te gaan.

Een woord van heel goed

Psychische stoornissen kunnen verstoringen veroorzaken in het dagelijks functioneren, relaties, werk, school en andere belangrijke domeinen. Met de juiste diagnose en behandeling kunnen mensen echter verlichting van hun symptomen vinden en manieren vinden om effectief om te gaan.