Ontwikkelingspsychologie

Mensen ondergaan veel veranderingen in de loop van hun leven. Ontwikkeling beschrijft de groei van mensen gedurende hun gehele levensduur, van de conceptie tot de dood. Psychologen proberen te begrijpen en uit te leggen hoe en waarom mensen gedurende het hele leven veranderen. Hoewel veel van deze veranderingen normaal en te verwachten zijn, kunnen ze nog steeds uitdagingen vormen die mensen soms extra hulp nodig hebben om te beheren.

Door het proces van normatieve ontwikkeling te begrijpen, zijn professionals beter in staat potentiële problemen te signaleren en vroege interventies te bieden die kunnen resulteren in betere resultaten. Ontwikkelingspsychologen kunnen samenwerken met mensen van alle leeftijden om problemen te behandelen en groei te ondersteunen, hoewel sommigen ervoor kiezen zich te specialiseren in een specifiek gebied, zoals kindertijd, volwassenheid of ouderdom.

Wat is ontwikkelingspsychologie?

Ontwikkelingspsychologie is de tak van de psychologie die zich richt op hoe mensen groeien en veranderen in de loop van hun leven. Degenen die zich specialiseren op dit gebied houden zich niet alleen bezig met de fysieke veranderingen die optreden als mensen groeien; ze kijken ook naar de sociale, emotionele en cognitieve ontwikkeling die zich gedurende het hele leven voordoet.

Enkele van de vele problemen waarmee ontwikkelingspsychologen patiënten kunnen helpen omgaan zijn:

motorische ontwikkeling van vaardigheden
taalverwerving
Emotionele ontwikkeling
de opkomst van zelfbewustzijn en zelfconcept
cognitieve ontwikkeling tijdens de kindertijd en gedurende het hele leven
sociale en culturele invloeden op de ontwikkeling van het kind
persoonlijkheids ontwikkeling
morele redenering
ontwikkelingsuitdagingen en leerstoornissen

Deze professionals spenderen veel tijd aan het onderzoeken en observeren van hoe deze processen zich onder normale omstandigheden voordoen, maar ze zijn ook geïnteresseerd in het leren over dingen die ontwikkelingsprocessen kunnen verstoren. Door beter te begrijpen hoe en waarom mensen veranderen en groeien, kan deze kennis vervolgens worden toegepast om mensen te helpen hun volledige potentieel waar te maken. Het begrijpen van het verloop van de normale menselijke ontwikkeling en het tijdig herkennen van mogelijke problemen is belangrijk omdat onbehandelde ontwikkelingsproblemen kunnen leiden tot problemen met depressie, een laag zelfbeeld, frustratie en lage prestaties op school..

Ontwikkelingspsychologen maken vaak gebruik van een aantal theorieën om na te denken over verschillende aspecten van menselijke ontwikkeling. Een psycholoog die de intellectuele ontwikkeling van een kind beoordeelt, zou bijvoorbeeld de theorie van cognitieve ontwikkeling van Piaget in overweging kunnen nemen, die de belangrijkste stadia schetste die kinderen doormaken als ze leren. Een psycholoog die met een kind werkt, kan ook overwegen hoe de relaties van het kind met zorgverleners zijn of haar gedrag beïnvloeden, dus Bowlby's hechtingsleer kan een belangrijke overweging zijn.

Psychologen zijn ook geïnteresseerd in hoe sociale relaties de ontwikkeling van zowel kinderen als volwassenen beïnvloeden. Erikson's theorie van psychosociale ontwikkeling en Vygotsky's theorie van sociaal-culturele ontwikkeling zijn twee populaire theoretische kaders die de sociale invloeden op het ontwikkelingsproces aanpakken. Elke benadering heeft de neiging verschillende aspecten van ontwikkeling te benadrukken, zoals mentale, sociale of ouderlijke invloeden op hoe kinderen groeien en vooruitgaan.

Wanneer u (of uw kind) misschien een ontwikkelingspsycholoog nodig heeft

Hoewel de ontwikkeling de neiging heeft om een redelijk voorspelbaar patroon te volgen, zijn er momenten waarop dingen van de grond kunnen komen. Ouders richten zich vaak op wat bekend staat als ontwikkelingsmijlpalen, die vaardigheden vertegenwoordigen die de meeste kinderen op een bepaald moment in de ontwikkeling vertonen. Deze richten zich meestal op een van de vier verschillende gebieden: fysieke, cognitieve, sociale / emotionele en communicatiemijlpalen. Wandelen is bijvoorbeeld een fysieke mijlpaal die de meeste kinderen ergens tussen de leeftijden van 9 en 15 maanden bereiken. Als een kind niet loopt of 16 of 18 maanden probeert te lopen, kunnen ouders overwegen om hun huisarts te raadplegen om te bepalen of er een ontwikkelingsprobleem aanwezig is.

Hoewel alle kinderen zich in verschillende snelheden ontwikkelen, is het mogelijk dat een kind bepaalde leeftijden op een bepaalde leeftijd niet haalt. Door zich bewust te zijn van deze mijlpalen, kunnen ouders hulp zoeken en kunnen zorgprofessionals interventies aanbieden die kinderen kunnen helpen ontwikkelingsachterstanden te overwinnen.

Ontwikkelingspsychologen kunnen ondersteuning bieden aan mensen op alle levenspunten die mogelijk te maken hebben met ontwikkelingsproblemen of ouderdomsproblemen. Deze professionals evalueren kinderen vaak om te bepalen of er sprake kan zijn van een ontwikkelingsachterstand, of ze kunnen werken met oudere patiënten die te maken hebben met gezondheidsproblemen die verband houden met ouderdom, zoals cognitieve achteruitgang, fysieke strijd, emotionele problemen of degeneratieve hersenstoornissen.

Bezorgd over de verschillende stadia van ontwikkeling

Je kunt je voorstellen dat ontwikkelingspsychologen de ontwikkeling vaak afbreken volgens verschillende levensfasen. Elk van deze ontwikkelingsperioden vertegenwoordigt een tijd waarin verschillende mijlpalen doorgaans worden bereikt. Mensen kunnen op elk punt met specifieke uitdagingen worden geconfronteerd, en ontwikkelingspsychologen kunnen mensen die problemen hebben vaak helpen om weer op het goede spoor te komen.

prenatale: De prenatale periode is van belang voor ontwikkelingspsychologen die willen begrijpen hoe de vroegste invloeden op ontwikkeling van invloed kunnen zijn op latere groei tijdens de kinderjaren. Psychologen kunnen kijken naar hoe primaire reflexen vóór de geboorte ontstaan, hoe foetussen reageren op stimuli in de baarmoeder en de gewaarwordingen en waarnemingen die foetussen kunnen herkennen vóór de geboorte. Ontwikkelingspsychologen kunnen ook kijken naar mogelijke problemen zoals het syndroom van Down, maternaal drugsgebruik en erfelijke ziekten die een impact kunnen hebben op het verloop van toekomstige ontwikkeling..

Vroege kinderjaren: De periode van kleutertijd tot vroege kindertijd is een tijd van opmerkelijke groei en verandering. Ontwikkelingspsychologen kijken naar dingen zoals de fysieke, cognitieve en emotionele groei die plaatsvindt tijdens deze kritieke periode van ontwikkeling. Naast het bieden van interventies voor potentiële ontwikkelingsproblemen op dit moment, zijn psychologen er ook op gericht om kinderen te helpen hun volledige potentieel te bereiken. Ouders en gezondheidszorgdeskundigen zijn vaak op zoek om ervoor te zorgen dat kinderen goed groeien, voldoende voeding krijgen en cognitieve mijlpalen bereiken die geschikt zijn voor hun leeftijd.

Middle Childhood: Deze periode van ontwikkeling wordt gekenmerkt door zowel fysieke rijping als toegenomen belang van sociale invloeden wanneer kinderen hun weg vinden door de lagere school. Kinderen beginnen hun stempel op de wereld te drukken als ze vriendschappen sluiten, competentie verwerven door schoolwerk en hun unieke zelfgevoel blijven opbouwen. Ouders kunnen de hulp inroepen van een ontwikkelingspsycholoog om kinderen te helpen omgaan met potentiële problemen die zich op deze leeftijd kunnen voordoen, waaronder sociale, emotionele en geestelijke gezondheidsproblemen.

adolescentie: De tienerjaren zijn vaak onderwerp van grote belangstelling, omdat kinderen de psychologische onrust en transitie ervaren die vaak gepaard gaan met deze periode van ontwikkeling. Psychologen als Erik Erikson waren vooral geïnteresseerd in hoe het navigeren door deze periode tot identiteitsvorming leidt. Op deze leeftijd testen kinderen vaak grenzen en verkennen nieuwe identiteiten terwijl ze de vraag onderzoeken wie ze zijn en wie ze willen zijn. Ontwikkelingspsychologen kunnen tieners helpen bij het omgaan met enkele van de uitdagende problemen die uniek zijn voor de adolescententijd, inclusief de puberteit, emotionele onrust en sociale druk..

Vroege volwassenheid: Deze periode van leven wordt vaak gekenmerkt door het vormen en onderhouden van relaties. Het vormen van banden, intimiteit, hechte vriendschappen en het stichten van een gezin zijn vaak kritische mijlpalen tijdens de vroege volwassenheid. Degenen die zulke relaties kunnen opbouwen en in stand houden, hebben de neiging om verbondenheid en sociale steun te ervaren, terwijl zij die worstelen met dergelijke relaties zich vervreemd en eenzaam kunnen voelen. Mensen die met dergelijke problemen worden geconfronteerd, kunnen de hulp inroepen van een ontwikkelingspsycholoog om gezondere relaties op te bouwen en emotionele problemen te bestrijden.

Midden volwassenheid: Deze levensfase heeft de neiging zich te concentreren op het ontwikkelen van een gevoel van doelgerichtheid en bijdragen aan de samenleving. Erikson beschreef dit als het conflict tussen generativiteit en stagnatie. Degenen die zich bezighouden met de wereld, dingen bijdragen die hen zullen overleven, en die een stempel drukken op de volgende generatie, verschijnen met een gevoel van doel. Activiteiten zoals loopbanen, gezinnen, groepslidmaatschappen en betrokkenheid van de gemeenschap zijn allemaal dingen die kunnen bijdragen aan dit gevoel van generativiteit.

Oude leeftijd: De hogere jaren worden vaak gezien als een periode van slechte gezondheid, maar veel oudere volwassenen zijn in staat tot ver in de jaren 80 en 90 actief en druk te blijven. Verhoogde gezondheidsproblemen markeren deze periode van ontwikkeling en sommige individuen kunnen mentale dalingen ervaren die verband houden met dementie en de ziekte van Alzheimer. Erikson beschouwde de oudere jaren ook als een tijd van bezinning terug op het leven. Degenen die in staat zijn om terug te kijken en een goed leven te zien, komen tevoorschijn met een gevoel van wijsheid en bereidheid om het einde van hun leven onder ogen te zien, terwijl zij die spijtig genoeg terugkijken, kunnen worden achtergelaten met gevoelens van bitterheid en wanhoop. Ontwikkelingspsychologen kunnen samenwerken met oudere patiënten om hen te helpen omgaan met problemen die verband houden met het verouderingsproces.

Gediagnosticeerd zijn met een ontwikkelingsprobleem

Om te bepalen of een ontwikkelingsprobleem aanwezig is, kan een psycholoog of een andere hoog opgeleide professional een ontwikkelingsscreening of evaluatie uitvoeren. Voor kinderen omvat een dergelijke evaluatie meestal interviews met ouders en andere zorgverleners om te leren over gedrag dat ze hebben waargenomen, een beoordeling van de medische geschiedenis van een kind en gestandaardiseerde testen om het functioneren te meten in termen van communicatie, sociale / emotionele vaardigheden, fysieke / motorische ontwikkeling en cognitieve vaardigheden. Als er een probleem wordt gevonden, kan de patiënt worden doorverwezen naar een specialist zoals een patholoog in de spraaktaal, fysiotherapeut of ergotherapeut.

Een woord van heel goed

Het ontvangen van een dergelijke diagnose kan vaak zowel verwarrend als angstaanjagend aanvoelen, vooral wanneer het uw eigen kind is dat wordt getroffen. Als u of uw geliefde een diagnose van een ontwikkelingsprobleem heeft ontvangen, besteed dan wat tijd aan het leren van zoveel mogelijk informatie over de diagnose en beschikbare behandelingen. Maak een lijst met vragen en zorgen die u mogelijk heeft en bespreek deze kwesties met uw arts, ontwikkelingspsycholoog en andere beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg die mogelijk deel uitmaken van uw behandelteam. Door een actieve rol in het proces te spelen, zult u zich beter geïnformeerd en uitgerust voelen om de volgende stappen in het behandelingsproces aan te pakken.