Gestaltwetten van perceptuele organisatie
Is het je ooit opgevallen hoe een reeks knipperende lichten vaak lijkt te bewegen, zoals neonborden of strengen kerstverlichting? Volgens de Gestaltpsychologie gebeurt deze schijnbare beweging omdat onze geest ontbrekende informatie vult. Deze overtuiging dat het geheel groter is dan de som van de afzonderlijke delen heeft geleid tot de ontdekking van verschillende verschijnselen die optreden tijdens de waarneming.
De wet van sluiting is een voorbeeld van een Gestaltwet van perceptuele organisatie. Volgens dit principe worden dingen in de omgeving vaak gezien als onderdeel van een geheel. In veel gevallen vult onze geest zelfs de ontbrekende informatie in om samenhangende vormen te creëren.
Illustratie door JR Bee, Verywell Een korte geschiedenis van de Gestaltwetten
Gestaltpsychologie is opgericht door de Duitse denkers Max Wertheimer, Wolfgang Kohler en Kurt Koffka en gericht op hoe mensen de wereld interpreteren. Het Gestaltperspectief vormde gedeeltelijk een reactie op het structuralisme van Wilhelm Wundt, die zich concentreerde op het afbreken van mentale gebeurtenissen en ervaringen tot de kleinste elementen.
Max Wertheimer merkte op dat snelle sequenties van perceptuele gebeurtenissen, zoals rijen knipperlichten, de illusie van beweging creëren, zelfs als er geen is. Dit staat bekend als het phi-fenomeen. Bewegende beelden zijn gebaseerd op dit principe, met een reeks stilstaande beelden die snel achter elkaar verschijnen om een naadloze visuele ervaring te vormen.
Volgens de Gestaltpsychologie is het geheel anders dan de som der delen. Op basis van deze overtuiging hebben gestaltpsychologen een aantal principes ontwikkeld om perceptuele organisatie uit te leggen, of hoe kleinere objecten worden gegroepeerd om grotere te vormen.
Deze principes worden vaak de 'wetten van perceptuele organisatie' genoemd. Het is echter belangrijk op te merken dat terwijl Gestalt psychologen deze verschijnselen 'wetten' noemen, een meer accurate term 'principes van perceptuele organisatie' zou zijn. Deze principes lijken veel op heuristieken, die mentale snelkoppelingen zijn voor het oplossen van problemen.
Volg de onderstaande links voor meer informatie en voorbeelden van de verschillende Gestaltwetten van perceptuele organisaties.
1Wet van gelijksoortigheid
Publiek domein De wet van gelijkenis suggereert dat dingen die soortgelijk zijn vaak samen worden weergegeven. Groepering kan voorkomen in zowel visuele als auditieve stimuli. In de afbeelding hierboven ziet u bijvoorbeeld de groeperingen van gekleurde cirkels als rijen in plaats van alleen een verzameling stippen.
2Wet van Pragnanz
Publiek domein Het woord Prägnanz is een Duitse term die "goed figuur" betekent. De wet van Pragnanz wordt soms de wet van de goede figuur of de wet van de eenvoud genoemd. Deze wet houdt in dat objecten in de omgeving op een manier worden gezien die ze zo eenvoudig mogelijk doet lijken.
Je ziet de afbeelding hierboven als een reeks overlappende cirkels in plaats van een assortiment gebogen, verbonden lijnen.
3Wet van nabijheid
Publiek domein Volgens de wet van nabijheid lijken dingen die bij elkaar in de buurt zijn te worden gegroepeerd. In de bovenstaande afbeelding lijken de cirkels aan de linkerkant deel uit te maken van een groepering terwijl de cirkels aan de rechterkant deel lijken uit te maken van een andere groep. Omdat de objecten dicht bij elkaar staan, groeperen we ze samen.
4Wet van continuïteit
Tobias Titz / Getty Images De wet van continuïteit houdt in dat punten die verbonden zijn door rechte of gebogen lijnen worden gezien op een manier die het meest vloeiende pad volgt. In plaats van afzonderlijke lijnen en hoeken te zien, worden lijnen gezien als bij elkaar behorend.
5Wet van Sluiting
Publiek domein Volgens de sluitingswet worden dingen gegroepeerd als ze een entiteit lijken te completeren. Onze hersenen negeren vaak tegenstrijdige informatie en vullen lacunes in informatie in. In de afbeelding hierboven zie je waarschijnlijk de vormen van een cirkel en een rechthoek omdat je hersenen de ontbrekende gaten opvullen om een zinvol beeld te creëren.
6De wet van de gemeenschappelijke regio
Deze Gestaltwet van perceptuele organisatie suggereert dat elementen die zijn gegroepeerd binnen hetzelfde gebied van de ruimte, vaak bij elkaar worden gegroepeerd. Stel u bijvoorbeeld voor dat er drie ovale vormen zijn getekend op een stuk papier met twee stippen aan elk uiteinde van het ovaal. De ovalen staan vlak naast elkaar, zodat de punt aan het einde van een ovaal eigenlijk dichter bij de punt aan het einde van een afzonderlijke ovaal ligt. Ondanks de nabijheid van de stippen, worden de twee binnen elk ovaal als een groep beschouwd in plaats van als de stippen die eigenlijk het dichtst bij elkaar staan.
Een woord van heel goed
De Gestaltwetten van de perceptuele organisatie presenteren een aantal principes voor het begrijpen van enkele manieren waarop perceptie werkt. Recent onderzoek blijft inzicht bieden in perceptie en hoe we de wereld zien.
Deze principes van organisatie spelen een rol bij de waarneming, maar het is ook belangrijk om te onthouden dat deze principes soms kunnen leiden tot onjuiste percepties van de wereld. Stel je bijvoorbeeld eens voor dat je op een middag in het bos wandelt als je ziet wat een eland achter een grote boom lijkt te zijn. Je begint meteen het gebied te verlaten om te zorgen dat je het dier niet stoort, maar terwijl je rondloopt, realiseer je je dat de "eland" achter de boom eigenlijk slechts twee grote gebroken boomstronken is. Vanwege de Gestalt-wet van continuïteit, zag je de twee niet-verbonden vormen als één doorlopend object, dat je hersenen vervolgens interpreteerden als een eland.
Het is belangrijk om te onthouden dat hoewel deze principes wetten van perceptuele organisatie worden genoemd, het in feite heuristieken of short-cuts zijn. Heuristieken zijn meestal ontworpen voor snelheid, daarom maken onze perceptuele systemen soms fouten en ervaren we perceptuele onnauwkeurigheden.
