Hoe projectieve tests worden gebruikt om persoonlijkheid te meten

Een projectieve test is een type persoonlijkheidstest waarbij u antwoorden biedt op dubbelzinnige scènes, woorden of afbeeldingen. Het doel van dergelijke tests is om de verborgen conflicten of emoties die je op de test projecteert, bloot te leggen, in de hoop dat deze problemen dan kunnen worden aangepakt door middel van psychotherapie of andere geschikte behandelingen..

Hoe projectieve tests overkwamen

Dit type test kwam voort uit de psychoanalytische denkrichting, die suggereerde dat mensen onbewuste gedachten of driften hebben. Projectieve tests zijn bedoeld om gevoelens, verlangens en conflicten te ontdekken die verborgen zijn voor bewust gewaarzijn. Door de antwoorden op dubbelzinnige signalen te interpreteren, hopen psychoanalytici deze onbewuste gevoelens te ontdekken die mogelijk problemen in iemands leven veroorzaken..

Ondanks de controverse over het gebruik ervan, blijven projectieve tests behoorlijk populair en worden ze veelvuldig gebruikt in zowel klinische als forensische settings. Recent onderzoek toont aan dat tijdens de training in projectieve testen in de psychologie het aantal afgestudeerden de afgelopen tien jaar snel is afgenomen, maar dat ten minste één projectieve test is genoteerd als een van de vijf belangrijkste tests die in de praktijk zijn gebruikt voor 50 procent van 28 wereldwijd onderzoek op basis van enquêtes.

Hoe projectieve testen werken

In veel projectieve tests krijg je een dubbelzinnig beeld te zien en vervolgens gevraagd om het eerste antwoord te geven dat bij je opkomt. De sleutel tot projectieve tests is de ambiguïteit van de stimuli. Volgens de theorie achter dergelijke tests kan het gebruik van duidelijk gedefinieerde vragen resulteren in antwoorden die zorgvuldig zijn gemaakt door de bewuste geest. Wanneer je een eenvoudige vraag over een bepaald onderwerp wordt gesteld, moet je tijd besteden aan het bewust creëren van een antwoord. Dit kan vooroordelen en zelfs onwaarheden introduceren, ongeacht of u de testprovider probeert te bedriegen. Een respondent kan bijvoorbeeld antwoorden geven die als meer sociaal aanvaardbaar of wenselijk worden beschouwd, maar zijn misschien niet de meest accurate weergave van zijn of haar ware gevoelens of gedrag.

Door u een vraag of een stimulus te geven die niet duidelijk is, worden uw onderliggende en onbewuste motivaties of attitudes onthuld. De hoop is dat mensen vanwege de ambigue aard van de vragen minder kunnen vertrouwen op mogelijke hints over wat zij denken dat de tester verwacht te zien en minder geneigd zijn om 'nep goed te doen' of zichzelf er goed uit te laten zien, als een resultaat.

Soorten projectieve testen

Er zijn een aantal verschillende soorten projectieve tests. Hier zijn enkele van de bekendste voorbeelden:

De Rorschach Inkblot Test: Deze test was een van de eerste projectieve tests die werd ontwikkeld en nog steeds een van de bekendste en meest gebruikte tests is. Ontwikkeld door de Zwitserse psychiater Hermann Rorschach in 1921, bestaat de test uit 10 verschillende kaarten die een dubbelzinnige inkblot weergeven. Je wordt één kaart tegelijk getoond en gevraagd om te beschrijven wat je in de afbeelding ziet. De antwoorden worden woordelijk opgenomen door de tester. Gebaren, de toon en andere reacties worden ook genoteerd. De resultaten van de test kunnen variëren, afhankelijk van welke van de vele bestaande scoresystemen die de onderzoeker gebruikt.
De Thematic Apperception Test (TAT): In deze test wordt je gevraagd om een reeks dubbelzinnige scènes te bekijken en vervolgens een verhaal te vertellen waarin de scène wordt beschreven, inclusief wat er gebeurt, hoe de personages zich voelen en hoe het verhaal zal eindigen. De examinator scoort vervolgens de test op basis van de behoeften, motivaties en angsten van de hoofdpersoon, evenals hoe het verhaal uiteindelijk blijkt.
De Draw-A-Person-test: Bij dit type projectieve test gaat het precies om wat u zich kunt voorstellen: u tekent een persoon en de gemaakte afbeelding wordt vervolgens beoordeeld door de onderzoeker. De testinterpreter kan kijken naar factoren zoals de grootte van bepaalde delen van het lichaam of onderdelen, het detailniveau dat aan de figuur wordt gegeven, evenals de algemene vorm van de tekening. Net als andere projectieve tests is de Draw-A-Person-test bekritiseerd vanwege het gebrek aan validiteit. Hoewel een testinterpreter kan suggereren dat bepaalde aspecten van de tekening wijzen op bepaalde psychologische tendensen, kunnen velen beweren dat het eenvoudig betekent dat het onderwerp slechte tekenvaardigheden heeft. De test is gebruikt als een maat voor intelligentie bij kinderen, maar onderzoek dat scores op de Wechsler Preschool en Primary Scale of Intelligence vergelijkt met de Draw-A-Person-test, vond een zeer lage correlatie tussen de twee scores.

De huisboom-persoonentest: Bij dit type projectieve test wordt u gevraagd om een huis, een boom en een persoon te tekenen. Nadat de tekening is voltooid, wordt u een reeks vragen gesteld over de afbeeldingen die u hebt getekend. De test is oorspronkelijk ontworpen door John Buck en bevatte een reeks van 60 vragen om de respondent te vragen, hoewel testbeheerders ook met eigen vragen of vervolgvragen kunnen komen om de antwoorden van het onderwerp verder te verkennen. De testbeheerder kan bijvoorbeeld vragen naar de huistekening: "Wie woont hier?", "Wie bezoekt de persoon die hier woont?" En "Is de bewoner gelukkig?"

Zwakke punten

Projectieve testen worden het vaakst gebruikt in therapeutische settings. In veel gevallen gebruiken therapeuten deze tests om kwalitatieve informatie over u te leren. Sommige therapeuten kunnen projectieve tests gebruiken als een soort ijsbreker om u aan te moedigen om problemen te bespreken of uw gedachten en emoties te onderzoeken.

Hoewel projectieve tests een aantal voordelen hebben, hebben ze ook een aantal zwakke punten en beperkingen, waaronder:

De antwoorden van de respondent kunnen sterk worden beïnvloed door de houding van de onderzoeker of de testinstelling.
Het beoordelen van projectieve tests is zeer subjectief, dus interpretaties van antwoorden kunnen van de ene examinator tot de andere dramatisch variëren.
Projectieve tests die geen standaard indelingsschalen hebben, hebben de neiging om zowel de validiteit als de betrouwbaarheid te missen. Geldigheid verwijst naar het al dan niet meten van een test wat het beweert te meten, terwijl betrouwbaarheid verwijst naar de consistentie van de testresultaten.

De waarde van projectieve testen

Ondanks deze zwakke punten worden projectieve tests nog steeds veel gebruikt door klinisch psychologen en psychiaters. Sommige deskundigen suggereren dat de nieuwste versies van veel projectieve tests zowel praktische waarde als enige geldigheid hebben. Projectmatige technieken worden zelfs gebruikt in marktonderzoek om diepe emoties, associaties en denkprocessen met betrekking tot specifieke producten en merken te helpen identificeren.

Sommige onderzoeken suggereren dat projectieve tests zoals de Rorschach waarde kunnen hebben als aanvullende beoordelingen die worden gebruikt in combinatie met andere diagnostische tests om denkstoornissen en handicaps te identificeren. Ook kunnen projectieve tests waarde hebben voor hun gebruik als verkenningshulpmiddelen in psychotherapie.