Startpagina » theorieën » Hoe groepsdenken herkennen en voorkomen

    Hoe groepsdenken herkennen en voorkomen

    Groepsdenken is een term die voor het eerst werd gebruikt in 1972 door sociaal psycholoog Irving L. Janis, die verwijst naar een psychologisch fenomeen waarin mensen streven naar consensus binnen een groep. In veel gevallen zullen mensen hun eigen persoonlijke overtuigingen opzij zetten of de mening van de rest van de groep overnemen.

    Mensen die zich verzetten tegen de beslissingen of de overheersende mening van de groep als geheel, blijven vaak stil, geven er de voorkeur aan de vrede te bewaren in plaats van de uniformiteit van de menigte te verstoren..

    Het begrijpen

    Waarom doet groepsdenken zich voor? Denk aan de laatste keer dat u deel uitmaakte van een groep, misschien tijdens een schoolproject. Stel je voor dat iemand een idee voorstelt waarvan je denkt dat het vrij arm is. Alle anderen in de groep zijn het echter eens met de persoon die het idee heeft geopperd en de groep lijkt zich te richten op het volgen van die handelwijze. Spreek je je afwijkende mening of ga je gewoon mee met de mening van de meerderheid?

    In veel gevallen nemen mensen deel aan groepsdenken wanneer ze vrezen dat hun bezwaren de harmonie van de groep kunnen verstoren of kunnen vermoeden dat hun ideeën andere leden ertoe kunnen brengen ze af te wijzen.

    Janis suggereerde dat groepsdenken de meest voorkomende is in omstandigheden met een hoge mate van cohesie, situationele factoren die bijdragen aan het uitstellen naar de groep (zoals externe bedreigingen, morele problemen, moeilijke beslissingen) en structurele problemen (zoals onpartijdigheid). leiderschap en groepisolatie).

    symptomen

    Janis identificeerde acht verschillende "symptomen" die groepsdenken aangeven:

    1. Illusies van onkwetsbaarheid leiders van de groep zijn overdreven optimistisch en nemen risico's.
    2. Onbetwistbare overtuigingen leidende leden om mogelijke morele problemen te negeren en de consequenties van individuele en groepsacties te negeren.
    3. rationaliseren voorkomt dat leden hun overtuigingen heroverwegen en ervoor zorgen dat ze waarschuwingsborden negeren.
    4. stereotypering leidt leden van de in-groep ertoe leden van buiten de groep te negeren of zelfs te demoniseren die de ideeën van de groep kunnen tegenspreken of ter discussie stellen.
    5. Zelfcensuur veroorzaakt mensen die misschien twijfels hebben om hun angsten of twijfels te verbergen.
    6. "Mindguards" fungeren als zelfbenoemde censoren om problematische informatie uit de groep te verbergen.
    7. Illusies van eenstemmigheid leidende leden om te geloven dat iedereen het eens is en op dezelfde manier voelt.
    8. Directe druk zich te conformeren wordt vaak geplaatst op leden die vragen stellen, en degenen die de groep in vraag stellen worden vaak als ontrouw of verraderlijk gezien.

    Voordelen en gevaren

    Groepsdenken kan enkele voordelen hebben. Wanneer er met een groot aantal mensen wordt gewerkt, kan de groep vaak beslissingen nemen, taken voltooien en projecten snel en efficiënt afronden.

    Dit verschijnsel heeft echter ook kosten. Het onderdrukken van individuele meningen en creatief denken kan leiden tot slechte besluitvorming en inefficiënt oplossen van problemen.

    Oorzaken

    Een aantal factoren kan dit psychologische fenomeen beïnvloeden. Het heeft de neiging om meer voor te komen in situaties waarin groepsleden erg op elkaar lijken en het is waarschijnlijker dat dit plaatsvindt wanneer een krachtige en charismatische leider de groep opdraagt. Situaties waarbij de groep onder extreme stress staat of waar morele dilemma's bestaan, verhogen ook het voorkomen van groepsdenken.

    het voorkomen

    Er zijn stappen die groepen kunnen nemen om dit probleem te minimaliseren. Ten eerste kunnen leiders groepsleden de gelegenheid geven om hun eigen ideeën te uiten of te argumenteren tegen ideeën die al zijn voorgesteld. Leden opsplitsen in kleinere, onafhankelijke teams kan ook nuttig zijn. Meer ideeën die kunnen helpen:

    1. In eerste instantie zou de leider van de groep moeten vermijden om hun meningen of voorkeuren te vermelden bij het toewijzen van taken. Geef mensen de tijd om eerst met hun eigen ideeën te komen.
    2. Wijs ten minste één persoon toe om de "advocaat van de duivel" te worden.
    3. Bespreek de ideeën van de groep met een extern lid om onpartijdige meningen te krijgen.
    4. Moedig groepsleden aan om kritisch te blijven. Ontmoedig geen afwijkende meningen of uitdagingen voor de heersende mening.
    5. Leiders moeten afwezig zijn bij veel groepsbijeenkomsten om overdreven beïnvloedende beslissingen te vermijden.

    Waarnemingen

    • "Als deze antecedente voorwaarden aanwezig zijn, wordt verondersteld dat ze het extreme consensus-zoekende kenmerk van groepsdenken bevorderen, wat op zijn beurt voorspeld wordt dat het leidt tot twee categorieën van ongewenste besluitvormingsprocessen: de eerste, traditioneel gelabelde symptomen van groepsdenken omvatten illusies. van onkwetsbaarheid, collectieve rationalisatie, stereotypen van outgroups, zelfcensuur, mind guards en geloof in de inherente moraliteit van de groep. De tweede, meestal geïdentificeerd als symptomen van gebrekkige besluitvorming, houdt het onvolledige onderzoek van alternatieven en doelstellingen in, armen zoeken naar informatie, niet-inschatten van de risico's van de voorkeursoplossing en selectieve informatieverwerking Niet verrassend, wordt verwacht dat deze gecombineerde krachten resulteren in extreem gebrekkige besluitvorming door de groep. "
      • (Marlene E. Turner & Anthony R. Pratkanis, Twenty-Five Years of Groupthink Theory and Research: Lessons from the Evaluation of a Theory, 1998, Organisatiegedrag en menselijke besluitvormingsprocessen, 73, 105-115.)
    • "Het sterke geloof van de leden in de inherente ethiek van hun groep en hun gebruik van ongedifferentieerde negatieve stereotypen van tegenstanders stelt hen in staat om besluitconflicten tussen ethische waarden en doelmatigheid te minimaliseren, vooral wanneer zij geneigd zijn om hun toevlucht te nemen tot geweld. een wijze en goede groep 'neigt hen om groepscongurrence te gebruiken als een belangrijk criterium om de moraliteit te beoordelen, evenals de effectiviteit van elk beleid dat wordt besproken.' Aangezien de doelstellingen van onze groep goed zijn, 'voelen de leden', alle middelen die we besluiten om gebruik moet goed zijn. ' Deze gedeelde veronderstelling helpt de leden om gevoelens van schaamte of schuldgevoelens te vermijden over beslissingen die hun persoonlijke gedragscode schenden. Negatieve stereotypen van de vijand vergroten hun gevoel voor morele rechtvaardigheid evenals hun trots op de verheven missie van de ingroep. "
      • (Irving L. Janis, 1972, Slachtoffers van Groupthink)

    Gerelateerde citaten

    • "De stam denkt vaak dat de visionair hem de rug heeft toegekeerd, terwijl de visionair simpelweg zijn gezicht naar de toekomst heeft gekeerd."
      • (Ray Davis)
    • "Want het is gevaarlijk om jezelf te hechten aan de menigte vooraan, en zo lang als ieder van ons meer bereid is om een ​​ander te vertrouwen dan om voor zichzelf te oordelen, tonen we nooit enig oordeel over het leven, maar altijd een blinde vertrouwen en een fout die van hand tot hand is doorgegeven, betrekt ons uiteindelijk en werkt onze vernietiging. "
      • (Seneca)
    • "Het belangrijkste aan groepsdenken is dat het niet zozeer werkt door afwijkende meningen te censureren, maar door afwijkende meningen op de een of andere manier onwaarschijnlijk te maken."
      • (James Surowiecki)
    • "Groepsdenken is een munt - en weliswaar een geladen munt - een werkende definitie is in orde .We hebben het niet alleen om instinctieve conformiteit - het is tenslotte een eeuwigdurende tekortkoming van de mensheid. Waar we het over hebben is een gerationaliseerd conformiteit - een open, gearticuleerde filosofie die stelt dat groepswaarden niet alleen opportuun maar ook goed en goed zijn. "
      • (William H. Whyte Jr.)