Startpagina » theorieën » Hoe Tieners te helpen die zichzelf hebben geknipt

    Hoe Tieners te helpen die zichzelf hebben geknipt

    Het kan moeilijk voor te stellen zijn waarom iemand zichzelf wil snijden of zichzelf wil kwetsen. En voor ouders die ontdekken dat hun tiener zichzelf verwondt, kan het verwarrend, angstaanjagend en ronduit frustrerend zijn.

    Zelfbeschadiging kan tamelijk vaak voorkomen bij tieners. Studies schatten consequent dat 15 tot 20 procent van de tieners zichzelf op een of ander moment schaadt. Gelukkig leren de meeste tieners met gezonderheid gezondere copingvaardigheden en stoppen ze met zelfverwonding.

    Wat stelt zelfbeschadiging voort?

    Zelfbeschadiging beschrijft elke opzettelijke actie die bedoeld is om fysieke pijn te veroorzaken. Adolescenten houden zich ook met dit gedrag bezig, maar het zijn meestal vrouwen die hun lichaam pijn doen in een poging moeilijke gevoelens of situaties aan te pakken. Het snijden of krassen van de huid met scheermesjes of andere scherpe voorwerpen is de meest voorkomende vorm van zelfverwonding.

    Andere manieren om zichzelf te schaden zijn onder meer:

    • de huid verbranden met een sigaret, lucifer of aansteker
    • op de borst of extremiteiten slaan
    • het hoofd tegen de muur slaan
    • haar uit het hoofd trekken of op andere plaatsen
    • heropenen of plukken op wonden
    • bijten of knijpen van de huid

    Waarom snappen tieners zichzelf?

    Tieners die zichzelf pijn doen zijn niet gek en hun zelfverwonding betekent niet dat ze suïcidaal zijn. In plaats daarvan betekent het gewoon dat ze moeite hebben met het omgaan met hun pijn op een gezonde manier.

    De fysieke handeling van het pijn doen van hun lichaam geeft een tijdelijk gevoel van emotionele opluchting. Een tiener die zichzelf snijdt (of zichzelf brandt) begint zich op de blessure te concentreren als de reden voor de pijn.

    Het geeft ook een gevoel van controle. Een tiener die zichzelf verwondt, heeft waarschijnlijk het gevoel dat hij de pijn beter kan beheersen. Bovendien geeft de blessure endorfines af in de bloedbaan, wat ook een tijdelijke boost van de stemming geeft.

    Dus een gestreste tiener kan haar armen afknippen als een manier om stress te verlichten. Of een tiener die worstelt om een ​​breuk aan te pakken, kan zijn borst wegsnijden als een manier om fysieke pijn te ervaren, in tegenstelling tot alleen emotionele pijn.

    Hoe een tiener te helpen die zichzelf schaadt

    U ziet mogelijk krassen of bezuinigingen op een tiener die zichzelf verwondt. Je zou bandages kunnen opmerken of je tiener kan lange mouwen dragen of haar lichaam bedekken, zelfs als het buiten heet is.

    Als je vermoedt dat je tiener opzettelijk zichzelf verwondt, is het belangrijk om in te grijpen. Deze stappen kunnen u helpen een discussie op te zetten en haar de professionele hulp te vinden die ze nodig heeft.

    1. Vraag je tiener direct of ze zichzelf schaadt. Vaak is de directe aanpak het meest effectief. Wees duidelijk dat het jouw doel is om haar te helpen, niet om te oordelen of te straffen. Vraag: "Heb je die bezuinigingen opzettelijk op je arm gemaakt?" of "Ben je jezelf aan het pijnigen?"

    2. Erken de pijn van je tiener. Een tiener vertellen om te stoppen of te oordelen, is niet effectief. Valideer haar gevoelens en druk haar zorgen uit dat ze zich heel slecht zal voelen als ze zichzelf pijn doet. 

    3. Identificeer activiteiten die je tiener kan doen als ze de neiging voelt zichzelf pijn te doen. Een vriend bellen, een wandeling maken of tekenen zijn slechts enkele mogelijke activiteiten die uw tiener kunnen helpen haar gevoelens op een gezondere manier uit te drukken.
    4. Neem maatregelen om het zelfbeschadigende gedrag van uw tieners te veranderen. Praat met de kinderarts van uw kind om door te verwijzen naar een therapeut. Een professionele geestelijke gezondheidszorg kan uw tiener gezondere manieren leren om haar emoties te reguleren.

    5. Help uw tiener een lijst met mensen te maken om mee te praten. Praten met vertrouwde vrienden en familie kan haar helpen omgaan met stress en het verminderen van haar zelfverwonding. Maak een lijst met zorgzame volwassenen naar wie uw tiener kan uitgaan, zoals een grootouder, tante of oom, de ouders van vrienden of buren die uw tiener kan vertrouwen.

    6. Heb geduld met je tiener. Zelfbeschadigend gedrag kost tijd om zich te ontwikkelen en zal de tijd nemen om te veranderen. Het is uiteindelijk aan de tiener om de keuze te maken om zichzelf te helpen.

    Met vroege identificatie, steun van haar familie en professionele hulp kan ze met succes stoppen met zelfbeschadiging.