Het Heroic Imagination Project van Philip Zombardo
"De wereld is een gevaarlijke plaats, niet vanwege degenen die slechte dingen doen, maar vanwege degenen die kijken en niets doen". - Albert Einstein
Psycholoog Philip Zimbardo, de oprichter van het Heroic Imagination Project (HIP), gelooft dat heldenmoed kan worden onderwezen en heeft een programma ontwikkeld om kinderen te helpen leren helden te worden. De meeste mensen kennen Zimbardo als de man achter het beroemde gevangenis-experiment van Stanford, een onderzoek dat aantoonde hoe mensen zwaar worden beïnvloed door sociale en situationele druk.
In het experiment namen deelnemers de rol van bewakers en gevangenen aan in een mock-gevangenisomgeving. Oorspronkelijk gepland om twee weken te duren, moest het onderzoek na slechts zes dagen worden beëindigd aangezien de bewakers dominant en beledigend werden en de gevangenen radeloos en depressief werden.
Tegenwoordig zijn de HIP-programma's van Zimbardo "bedoeld om de huidige generatie - en in de toekomst - de heldendaad bij te brengen, niet als iets gereserveerd voor die zeldzame individuen die iets buitengewoons doen of bereiken, maar als een denkwijze of gedrag mogelijk voor iedereen die in staat om een buitengewone daad te doen. "
Voor velen klinkt dit misschien als een radicaal concept. Immers, populaire afbeeldingen van helden beschrijven deze personen vaak als iets dat de gemiddelde persoon eenvoudigweg niet heeft. Volgens de gangbare opvattingen over heldenmoed bezitten deze helden kwaliteiten die hen in staat stellen op het juiste moment op te staan en hun moed te tonen in het licht van gevaar, gevaar of tegenstand. Ze zijn speciaal. Ze zijn zeldzaam. Simpel gezegd, ze zijn "ermee geboren".
Zimbardo suggereert dat dit gewoon niet waar is. "We zijn te lang opgezadeld met deze mystieke kijk op heldendom", stelt hij. "We gaan ervan uit dat helden halfgoden zijn, maar dat zijn ze niet: een held is gewoon een gewoon persoon die iets buitengewoons doet, ik geloof dat we wetenschap kunnen gebruiken om mensen te leren hoe dat te doen."
Belemmeringen voor heldenmoed
Het HIP-programma bestaat uit een vier weken durend curriculum gericht op adolescenten dat begint met studenten die een belofte van een held afleggen. In de loop van de volgende vier weken leren studenten over de donkere kant van de menselijke natuur, inclusief het gehoorzaamheidsexperiment van Milgram (wat aantoont hoe ver mensen gaan om een gezagsdrager te gehoorzamen), de prevalentie en impact van vooroordelen, sociale rollen en verwachtingen, en het omstanderseffect (waarbij mensen minder geneigd zijn hulp te bieden aan een persoon in nood als anderen aanwezig zijn).
Bouwen aan empathie
De tweede fase van het programma is erop gericht studenten te helpen deze problemen te overwinnen door empathie op te bouwen, inclusief meer inzicht in de impact van de fundamentele attributiefout of onze neiging om te negeren hoe context en situationele variabelen gedrag beïnvloeden. Dit is belangrijk, suggereert Zimbardo, omdat een van de belangrijkste redenen waarom we falen om andere mensen te helpen, te wijten is aan onze neiging om te geloven dat ze verdienen wat er met hen gebeurt. Door studenten bewust te maken van deze denkfout, zijn ze minder geneigd om 'het slachtoffer de schuld te geven' en meer geneigd actie te ondernemen.
Helden studeren en het in de praktijk brengen
Het bestuderen van de levens en verhalen van legendarische helden is een ander belangrijk onderdeel van het programma. Een reeks van echte individuen en fictieve personages, variërend van Martin Luther King Jr. tot Harry Potter, dienen als voorbeelden van deugdzaam en heroïsch gedrag. Tenslotte, en misschien wel het belangrijkst, worden de studenten gevraagd om tijdens het programma te gebruiken wat ze hebben geleerd om in de echte wereld te werken. Zoals elke vaardigheid gelooft Zimbardo dat heldenmoed de praktijk vereist. Deelnemers aan het programma beginnen klein door elke dag één ding te doen om een ander te helpen zich beter te voelen. Het doel is dat deze babystapjes een opstapje zullen zijn naar een leven lang helpende gedragingen.
Misschien ligt de grootste moeilijkheid in het onderwijzen van heldendom in die populaire percepties van precies wat een held maakt. Als je vandaag veel mensen vraagt om een aantal helden op te sommen, zullen antwoorden waarschijnlijk bestaan uit popcultuurfiguren zoals professionele atleten en acteurs. "Een van de problemen met onze cultuur is dat we helden hebben vervangen door beroemdheden", zegt Zimbardo. "We aanbidden mensen die niets hebben gedaan, het is tijd om terug te komen op wat belangrijk is, want we hebben meer dan ooit echte helden nodig."
