Startpagina » theorieën » Korte duur van geheugen en capaciteit

    Korte duur van geheugen en capaciteit

    Kortetermijngeheugen, ook bekend als primair of actief geheugen, is de informatie waar we ons momenteel van bewust zijn of waar we aan denken. De informatie die in het kortetermijngeheugen wordt gevonden, komt door aandacht te schenken aan sensorische herinneringen.

    Een snel overzicht:

    • Korte-termijn geheugen is erg kort. Wanneer kortetermijnherinneringen niet worden gerepeteerd of actief worden gehandhaafd, duren deze slechts seconden.
    • Korte-termijn geheugen is beperkt. Het wordt vaak gesuggereerd dat kortetermijngeheugen zeven plus- of minus twee items kan bevatten.

    Duur van kortetermijngeheugen

    Het merendeel van de informatie die in het kortetermijngeheugen wordt bewaard, wordt ongeveer 20 tot 30 seconden opgeslagen, maar het kan slechts enkele seconden duren als repetitie of actief onderhoud van de informatie wordt voorkomen. Sommige informatie kan tot een minuut lang in het kortetermijngeheugen blijven staan, maar de meeste informatie vervalt vrij snel.

    Stel je bijvoorbeeld voor dat je een telefoonnummer probeert te onthouden. De andere persoon ratelt het telefoonnummer af, en je neemt snel een mentale notitie. Even later besef je dat je het nummer al bent vergeten. Zonder het nummer opnieuw te oefenen of door te gaan met herhalen totdat het geheugen is toegewezen, gaat de informatie snel verloren uit het kortetermijngeheugen.

    Je kunt de duur van kortetermijnherinneringen in zekere mate verlengen door gebruik te maken van oefeningsstrategieën, zoals hardop zeggen of hardop herhalen. Informatie in het kortetermijngeheugen is echter ook zeer gevoelig voor interferentie. Elke nieuwe informatie die in het kortetermijngeheugen verschijnt, zal snel oude informatie verdringen. Vergelijkbare items in de omgeving kunnen ook van invloed zijn op kortetermijnherinneringen.

    Hoewel veel van onze kortetermijnherinneringen snel worden vergeten, biedt het volgen van deze informatie de mogelijkheid om door te gaan naar de volgende fase - langetermijngeheugen.

    Capaciteit van kortetermijngeheugen

    De hoeveelheid informatie die in het kortetermijngeheugen kan worden opgeslagen, kan variëren. Een vaak aangehaalde figuur is plus of min zeven items, gebaseerd op de resultaten van een beroemd experiment met kortetermijngeheugen.

    In een invloedrijk document met de titel "The Magical Number Seven, Plus of Minus Two", suggereerde psycholoog George Miller dat mensen tussen vijf en negen items in het kortetermijngeheugen kunnen opslaan. Meer recent onderzoek suggereert dat mensen in staat zijn om ongeveer vier brokken of stukjes informatie op te slaan in het kortetermijngeheugen.

    Onderscheid tussen kortetermijngeheugen en werkgeheugen

    Korte-termijn geheugen wordt vaak door elkaar gebruikt met werkgeheugen, maar de twee moeten afzonderlijk worden gebruikt. Werkgeheugen verwijst naar de processen die worden gebruikt om informatie tijdelijk op te slaan, te ordenen en te manipuleren. Korte termijn geheugen, aan de andere kant, verwijst alleen naar de tijdelijke opslag van informatie in het geheugen.

    Onderscheidende korte termijn uit langetermijngeheugen

    Geheugenonderzoekers gebruiken vaak het zogenaamde driedelige model om het menselijke geheugen te conceptualiseren. Dit model suggereert dat geheugen uit drie basiswinkels bestaat: sensorisch, kortdurend en langdurig en dat elk van deze te onderscheiden is op basis van opslagcapaciteit en duur.

    Hoewel het lange-termijngeheugen de afgelopen jaren een schijnbaar onbegrensde capaciteit heeft, is het kortetermijngeheugen relatief kort en beperkt. Chunking-informatie in kleine groepen maakt het gemakkelijker om meer items voor een korte periode te onthouden.

    De informatieverwerkingsweergave van het geheugen suggereert dat het menselijk geheugen veel op een computer lijkt. In dit model gaat informatie eerst over kortetermijngeheugen (een tijdelijke opslagplaats voor recente gebeurtenissen) en vervolgens wordt een deel van deze informatie overgebracht naar langetermijngeheugen (een relatief permanente winkel), net als informatie over een computer die op een computer wordt geplaatst. harde schijf.

    Hoe kunnen kortetermijnherinneringen herinneringen op lange termijn worden?

    Omdat het korte-termijngeheugen zowel qua capaciteit als qua duur beperkt is, moet de informatie van kortetermijnwinkels worden overgedragen naar langetermijngeheugen. Hoe precies gebeurt dit? Er zijn een paar verschillende manieren waarop informatie kan worden vastgelegd voor langetermijngeheugen.

    Zoals eerder vermeld, is chunking één memorisatietechniek die de overdracht van informatie naar langetermijngeheugen kan vergemakkelijken. Deze aanpak omvat het opsplitsen van informatie in kleinere segmenten. Als u bijvoorbeeld een reeks getallen probeert te onthouden, kunt u deze segmenteren in drie of vier itemblokken.

    Repetitie kan ook helpen bij het maken van informatie in langetermijngeheugen. Je zou deze benadering kunnen gebruiken bij het bestuderen van materiaal voor een examen. In plaats van de informatie slechts één of twee keer te beoordelen, kunt u uw aantekeningen steeds opnieuw bekijken totdat de kritieke informatie voor het geheugen is vastgelegd.

    De precieze mechanismen voor de manier waarop herinneringen worden overgedragen van winkels voor de korte naar de lange termijn blijven controversieel en worden niet goed begrepen. Het klassieke model, bekend als het Atkinson-Shiffrin-model of multimodaal model, suggereerde dat alle kortetermijnherinneringen na een bepaalde tijd automatisch in het langetermijngeheugen werden geplaatst.

    Meer recentelijk hebben andere onderzoekers voorgesteld dat er enige mentale bewerking plaatsvindt en dat alleen bepaalde herinneringen worden geselecteerd voor retentie op de lange termijn. Toch betwisten andere onderzoekers het idee dat er afzonderlijke winkels zijn voor korte- en langetermijnherinneringen.

    Recent onderzoek heeft aangetoond dat lichaamsbeweging ook kan helpen het kortetermijngeheugen te vergroten. Eén experiment toonde aan dat beweging van de loopband bij ratten met de ziekte van Alzheimer leidde tot verbeteringen in het kortetermijngeheugen door het verhogen van de neurogenese, en bood hoop op nieuwe benaderingen die sommige van de symptomen geassocieerd met de ziekte van Alzheimer verlichten..

    Een woord van heel goed

    Kortetermijngeheugen speelt een cruciale rol bij het vormgeven van ons vermogen om te functioneren in de wereld om ons heen, maar het is beperkt in termen van zowel capaciteit als duur. Ziekte en letsel kunnen ook een invloed hebben op de mogelijkheid om kortetermijnherinneringen op te slaan en ze om te zetten in herinneringen op lange termijn.

    Naarmate onderzoekers meer leren over factoren die van invloed zijn op het geheugen, kunnen er nieuwe manieren blijven bestaan ​​om het kortetermijngeheugen te verbeteren en te beschermen.