De Asch-conformiteitsexperimenten
De Asch-conformiteitsexperimenten waren een reeks psychologische experimenten die Solomon Asch in de jaren vijftig uitvoerde. De experimenten onthulden in hoeverre iemands eigen meningen worden beïnvloed door die van groepen. Asch ontdekte dat mensen bereid waren de realiteit te negeren en een verkeerd antwoord gaven om zich aan de rest van de groep aan te passen.
Een nadere kijk op conformiteit
Zie jij jezelf als een conformist of een non-conformist? Als je bent zoals de meeste mensen, geloof je waarschijnlijk dat je non-conformistisch genoeg bent om tegen een groep op te komen als je weet dat je gelijk hebt, maar conformistisch genoeg om in te passen in de rest van je leeftijdsgenoten. Toch blijkt uit onderzoek dat mensen vaak meer geneigd zijn om zich aan te passen dan zij denken dat ze zijn.
Stel jezelf voor in deze situatie: je hebt je aangemeld om deel te nemen aan een psychologie-experiment waarin je wordt gevraagd om een zichtbaarheidstest af te leggen.
Gezeten in een kamer met de andere deelnemers, wordt u een lijnsegment getoond en vervolgens gevraagd om de overeenkomende lijn te kiezen uit een groep drie segmenten van verschillende lengte.
De onderzoeker vraagt elke deelnemer afzonderlijk om het overeenkomende lijnsegment te selecteren. Soms kiest iedereen in de groep de juiste regel, maar af en toe verklaren de andere deelnemers unaniem dat een andere regel eigenlijk de juiste match is.
Dus wat doe je als de onderzoeker je vraagt welke regel de juiste match is? Ga je met je eerste antwoord, of kies je ervoor om je te conformeren aan de rest van de groep?
Solomon Asch's Conformity Experiments
In psychologisch opzicht verwijst conformiteit naar de neiging van een persoon om de onuitgesproken regels of gedragingen te volgen van de sociale groep waartoe hij of zij behoort. Onderzoekers zijn al lang geïnteresseerd in de mate waarin mensen sociale normen volgen of rebelleren. Asch was geïnteresseerd in hoe druk van een groep mensen ertoe kon brengen zich te conformeren, zelfs als ze wisten dat de rest van de groep ongelijk had. Het doel van de experimenten van Asch? De kracht van conformiteit in groepen aantonen.
Hoe werden Asch's experimenten uitgevoerd?
Asch's experimenten betroffen het hebben van mensen die "in" aan het experiment waren en zich voordoen als reguliere deelnemers naast degenen die feitelijke, onbewuste proefpersonen van het onderzoek waren. Degenen die deelnamen aan het experiment zouden zich op bepaalde manieren gedragen om te zien of hun acties een invloed hadden op de feitelijke experimentele deelnemers.
Bij elk experiment werd een naïeve student-deelnemer in een kamer geplaatst met verschillende andere bondgenoten die 'in' waren met het experiment. Aan de naïeve proefpersonen werd verteld dat ze deelnamen aan een 'zichttest'. Alles bij elkaar maakten in totaal 50 studenten deel uit van de experimentele toestand van Asch.
De bondgenoten kregen allemaal te horen wat hun antwoorden zouden zijn wanneer de lijntaak werd gepresenteerd. De naïeve deelnemer had echter geen flauw vermoeden dat de andere studenten geen echte deelnemers waren. Nadat de lijntaak was gepresenteerd, kondigde elke student mondeling aan welke lijn (A, B of C) overeenkwam met de doelregel.
Er waren 18 verschillende proeven in de experimentele toestand en de bondgenoten gaven incorrecte antwoorden in 12 van hen, die Asch de "kritieke proeven" noemde. Het doel van deze kritieke onderzoeken was om te zien of de deelnemers zijn antwoord zouden veranderen om zich te conformeren aan hoe de anderen in de groep reageerden.
Tijdens het eerste deel van de procedure hebben de bondgenoten de vragen correct beantwoord. Uiteindelijk begonnen ze echter met het geven van foute antwoorden op basis van hoe ze door de onderzoekers waren geïnstrueerd.
De studie omvatte ook 37 deelnemers in een controleconditie. Dit hield in dat elke deelnemer zijn antwoord moest geven op de lijntaak met alleen de onderzoeker in de kamer en geen groep bondgenoten.
Resultaten van de Asch-conformiteitsexperimenten
Bijna 75 procent van de deelnemers aan de conformiteitsexperimenten ging minstens één keer mee met de rest van de groep. Na het combineren van de proeven, gaven de resultaten aan dat de deelnemers zich in ongeveer een derde van de gevallen aan de onjuiste groep beantwoordden.
Om ervoor te zorgen dat deelnemers de lengte van de lijnen nauwkeurig konden meten, werd de deelnemers gevraagd om individueel de juiste overeenkomst op te schrijven. Volgens deze resultaten waren de deelnemers zeer nauwkeurig in hun lijnoordelen, 98 procent van de tijd het juiste antwoord kiezen.
De experimenten hebben ook gekeken naar het effect dat het aantal aanwezigen in de groep had op conformiteit. Toen er slechts één andere bondgenoot aanwezig was, was er vrijwel geen invloed op de antwoorden van de deelnemers. De aanwezigheid van twee bondgenoten had slechts een klein effect. Het niveau van overeenstemming dat werd gezien met drie of meer confederaten was veel belangrijker.
Asch ontdekte ook dat een van de bondgenoten het juiste antwoord gaf, terwijl de rest van de bondgenoten het onjuiste antwoord gaf, waardoor de conformiteit drastisch werd verlaagd. In deze situatie vormde slechts vijf tot tien procent van de deelnemers de rest van de groep. Latere studies hebben deze bevinding ook ondersteund, wat suggereert dat het hebben van sociale steun een belangrijk hulpmiddel is bij het bestrijden van conformiteit.
Wat onthullen de resultaten van de Asch-conformiteitsexperimenten?
Aan het einde van de experimenten werd aan de deelnemers gevraagd waarom ze met de rest van de groep waren meegegaan. In de meeste gevallen verklaarden de studenten dat terwijl ze wisten dat de rest van de groep het bij het verkeerde eind had, ze niet het risico wilden lopen om belachelijk gemaakt te worden. Enkele deelnemers suggereerden dat zij werkelijk geloofden dat de andere leden van de groep correct waren in hun antwoorden.
Deze resultaten suggereren dat conformiteit kan worden beïnvloed door zowel de behoefte om in te passen als door het geloof dat andere mensen slimmer zijn of beter geïnformeerd. Gezien het conformiteitsniveau dat wordt gezien in de experimenten van Asch, kan conformiteit zelfs sterker zijn in real-life situaties waarin stimuli onduidelijker of moeilijker te beoordelen zijn.
Factoren die de conformiteit beïnvloeden
Asch ging verder met experimenten om te bepalen welke factor invloed had op hoe en wanneer mensen zich aanpassen. Hij ontdekte dat:
- Conformiteit heeft de neiging toe te nemen wanneer meer mensen aanwezig zijn. Er is echter weinig verandering als de groepsgrootte groter is dan vier of vijf personen.
- Conformiteit neemt ook toe wanneer de taak moeilijker wordt. In het licht van onzekerheid wenden mensen zich tot anderen voor informatie over hoe te reageren.
- Conformiteit neemt toe wanneer andere leden van de groep een hogere sociale status hebben. Wanneer mensen de anderen in de groep zien als krachtiger, invloedrijker of beter geïnformeerd dan zijzelf, zullen ze eerder met de groep meegaan.
- De overeenstemming neemt echter gewoonlijk af wanneer mensen in staat zijn om privé te reageren. Onderzoek heeft ook aangetoond dat conformiteit afneemt als ze ondersteuning hebben van ten minste één ander individu in een groep.
Kritieken van de Asch-conformiteitsexperimenten
Een van de belangrijkste kritieken van Asch's conformiteitsexperimenten gaat over de redenen waarom deelnemers ervoor kiezen zich aan te passen. Volgens sommige critici zijn individuen misschien gemotiveerd geweest om conflicten te vermijden, in plaats van een werkelijke wens om zich aan de rest van de groep aan te passen.
Een ander punt van kritiek is dat de resultaten van het experiment in het laboratorium mogelijk niet generaliseren naar praktijksituaties. Veel deskundigen op de sociale psychologie zijn echter van mening dat, hoewel situaties in de echte wereld niet zo duidelijk zijn als ze in het laboratorium zijn, de feitelijke sociale druk om te conformeren waarschijnlijk veel groter is, wat conformistisch gedrag drastisch kan verhogen.
Bijdragen van Asch aan de psychologie
De Asch-conformiteitsexperimenten behoren tot de beroemdste in de geschiedenis van de psychologie en hebben een schat aan aanvullend onderzoek naar conformiteit en groepsgedrag geïnspireerd. Dit onderzoek heeft belangrijk inzicht gegeven in hoe, waarom en wanneer mensen zich aanpassen en wat de effecten zijn van sociale druk op gedrag.