Het secundaire proces en vertraagde gratificatie

Het secundaire proces helpt bij het beheren en verlichten van de spanning die ontstaat wanneer het ego verhindert dat de id zijn driften of verlangens nastreeft. Laten we eens nader bekijken hoe het secundaire proces werkt.

Wat is precies het secundaire proces??

In de psychoanalytische persoonlijkheidstheorie van Freud ontlaadt het secundaire proces de spanning tussen het ego en de identiteit die wordt veroorzaakt door onbeantwoorde noden of behoeften. Het secundaire proces functioneert door de actie van het ego door te zoeken naar een object in de echte wereld dat overeenkomt met het mentale beeld dat wordt gecreëerd door het primaire proces van de id.

Zoals je je misschien herinnert, beschreef Freud het ID als het meest elementaire en primitieve deel van de persoonlijkheid dat vanaf de geboorte aanwezig was. Het is het ID dat mensen dwingt om aan al hun meest elementaire behoeften en noden tegemoet te komen. Het ego daarentegen ontwikkelt zich later en is verantwoordelijk voor het bemiddelen tussen de eisen van de id en de beperkingen van de realiteit.

Een groot deel van het doel van het ego is om de eisen van de ID tot het juiste moment te vertragen. Het ego conformeert zich aan wat bekend staat als het realiteitsbeginsel. Dat wil zeggen, het ego moet rekening houden met de eisen en de realiteit van de buitenwereld naast de basisbehoeften en behoeften van de ID. Het realiteitsprincipe is wat ons ertoe brengt de potentiële risico's en voordelen van een bepaalde actie te verzwaren. Als de actie op dit moment onwaarschijnlijk of niet raadzaam is, kunnen we deze tot een later tijdstip uitstellen. Als het risico om de actie te ondernemen simpelweg te hoog is, zullen we in plaats daarvan alternatieve manieren vinden om aan de behoefte te voldoen.

Een voorbeeld van hoe het werkt

Laten we ons dus voorstellen dat u midden in een lezing in de psychologieklas zit. Je maag begint te rommelen. Het id begint bevrediging te eisen, en spoort je aan om iets te doen om je honger te beëindigen. Wat doe jij? Opraken van de klas naar de dichtstbijzijnde fastfood-leverancier? Reik je uit en pak je een zak drop op het bureau van een klasgenoot? Beide acties zijn niet geschikt en kunnen tot ernstige gevolgen leiden.

In plaats daarvan gebruikt het ego het secundaire proces om de energie van het ID tijdelijk te ontladen totdat je in staat bent om op een veilige en passende manier aan je behoefte te voldoen. Je brengt de laatste minuten van de klas door met fantaseren over een cheesy plakje pepperoni pizza. Zodra de les wordt afgewezen, ga je naar je favoriete pizzarestaurant voor de lunch.

Zoals je je misschien kunt voorstellen, kan de sterkte van het secundaire proces variëren afhankelijk van een aantal factoren. Als de behoeften van de id erg urgent zijn, alsof je echt zo snel mogelijk naar een toilet moet gaan, kunnen deze behoeften het ego en het secundaire proces overschrijven en je in plaats daarvan dwingen om aan dergelijke eisen te voldoen.

Je vermogen om de basisvereisten van het id in te perken, is waarschijnlijk sterker geworden naarmate je ouder bent geworden. Volgens Freud wordt een gezonde volwassen persoonlijkheid gekenmerkt door het vermogen om bevrediging uit te stellen totdat deze acceptabel of realistisch is.

Je kunt meer leren over hoe dit proces werkt in dit overzicht van de ID, het ego en het superego.