Startpagina » Schildklier aandoening » Antistoffen die bijdragen aan de schildklierziekte

    Antistoffen die bijdragen aan de schildklierziekte

    Hoewel er een aantal verschillende schildklieraandoeningen zijn, behoren auto-immuunantilichamen tegen de schildklier tot de best begrepen oorzaken van schildklieraandoeningen. Hierdoor kan uw arts schildklierantistoffentests voor u bestellen. Deze resultaten kunnen helpen bij het vaststellen van de oorzaak van uw schildklieraandoening en kunnen een behandelplan voor uw aandoening beïnvloeden.

    Auto-immuunantilichamen en schildklieraandoeningen

    Antilichamen zijn eiwitten die door uw lichaam worden aangemaakt om u te beschermen tegen infecties. Ze kunnen echter je eigen weefsels per ongeluk aanvallen en ziekte veroorzaken. Het gevolg wordt beschreven als een auto-immuunziekte en sommige schildklieraandoeningen worden veroorzaakt door deze disfunctie van het immuunsysteem.
    Er zijn verschillende soorten schildklierantistoffen en deze aanvallen elk een ander doelwit in het productieproces van het schildklierhormoon, wat uiteindelijk de schildklierziekte veroorzaakt.
    De meest voorkomende antilichamen tegen schildklier zijn:
    • Anti-thyroperoxidase (TPO) -antistoffen
    • Schildklier stimulerend hormoon (TSH) receptor (TSHR-Ab) -antistoffen
    • Anti-thyroglobuline (anti-Tg) antilichamen

    Anti-thyroperoxidase (TPO) -antistoffen

    De meest voorkomende schildklierantistoffen aanvallen schildklierperoxidase.Dit enzym, ook thyroperoxidase (TPO) genoemd, functioneert in de schildklier om de schildklierhormonen thyroxine (T4) en trijoodthyronine (T3) te helpen produceren.
    Auto-immuunantilichamen kunnen het vermogen van TPO om jodium te gebruiken om deze hormonen te produceren, beïnvloeden, wat resulteert in hypothyreoïdie. TPO-antilichamen veroorzaken ontstekingen, kunnen uiteindelijk uw schildklier geheel of gedeeltelijk vernietigen en kunnen er ook voor zorgen dat uw schildklier knobbeltjes vormt of vergroot raakt.
    De aanwezigheid van anti-TPO-antilichamen is geassocieerd met vroegtijdige bevalling en met Hashimoto's thyroïditis, een auto-immune schildklieraandoening.
    Hashimoto's Thyroiditis Feiten Het kan enige tijd duren voordat het destructieve effect op uw schildklier wordt weerspiegeld in uw thyreoïd-stimulerend hormoon (TSH) -niveau. Het is niet ongebruikelijk om gedurende maanden of jaren positieve TPO-antilichamen te hebben voordat uw TSH-niveau stijgt tot een punt waarop u wordt gediagnosticeerd met hypothyreoïdie. Het is ook belangrijk om te vermelden dat sommige mensen nooit hypothyreoïden worden, ondanks het feit dat ze positieve TPO-antilichamen hebben.

    Thyroid Stimulating Hormone (TSH) Receptor (TSHR-Ab) Antilichamen

    TSH, een hormoon dat wordt afgegeven door de hypofyse in de hersenen, stimuleert de schildklier om schildklierhormoon te maken. TSH initieert dit proces door te binden aan TSH-receptoren op de schildklier. TSH-receptorantistoffen (TSHR-Ab) kunnen de werking van TSH imiteren, waardoor overmatige productie van schildklierhormoon wordt veroorzaakt. Hoge TSHR-Ab-niveaus zijn geassocieerd met de ziekte van Grave, een auto-immuunaandoening die gewoonlijk hyperthyreoïdie veroorzaakt.

    Anti-thyroglobuline (anti-Tg) antilichamen

    Thyroglobuline (Tg) is een eiwit dat de schildklier goed functioneert. Anti-Tg-antilichamen zijn geassocieerd met schildklierkanker. Sommige mensen met schildklierkanker hebben zowel anti-Tg als anti-TPO-antilichamen.

    Antistoftestresultaten

    Antilichaamniveaus kunnen worden bepaald door een bloedmonster te analyseren. Normale waarden zijn als volgt:
    • TPO-antilichaam: Het gemeten serumniveau moet lager zijn dan 9 IE / ml.
    • Anti-Tg antilichaam: Het gemeten serumniveau moet minder zijn dan 4 IE / ml.
    • Schildklierstimulerend immunoglobuline-antilichaam (TSI): Deze waarde moet kleiner zijn dan 1,75 IU / L.
    Houd er echter rekening mee dat de normale bereikwaarden kunnen verschillen op basis van het laboratorium waar u uw test krijgt.

    Wat Anti- Thyroid Antibodies betekenen voor u

    Over het algemeen is uw schildklierbehandeling niet gebaseerd op antilichaamniveaus - het is gebaseerd op uw symptomen en schildklierhormoonspiegels. Echter, antilichaamtests kunnen nuttig zijn bij het beoordelen van de oorzaak van uw schildklieraandoening en kunnen helpen bij het identificeren van subklinische schildklieraandoeningen.
    Positieve antilichamen van de schildklier suggereren dat jij kon hebben auto-immuunziekten van de schildklier, maar ze zijn slechts een deel van de foto. Hoewel ze van invloed kunnen zijn op de beslissing om door te gaan met de behandeling, zullen ook andere factoren naast uw symptomen - familiegeschiedenis, andere bloedtestresultaten - worden overwogen..
    Als u hoge niveaus van schildklierantistoffen heeft zonder symptomen en met normale schildklierhormoonspiegels, zal uw arts minder snel uw schildklieraandoening behandelen dan wanneer u milde symptomen of borderline abnormale schildklierhormoonspiegels heeft samen met uw verhoogde antilichaamspiegels.
    Soms ondersteunt de aanwezigheid van antilichamen de diagnose van subklinische hypothyreoïdie, schildklieraandoening met minimale symptomen of zonder symptomen. Vroege therapie voor subklinische schildklierziekte kan de progressie ervan voorkomen, maar dit is niet gevalideerd.
    Hoe de schildklierfunctietests en normale bereiken te begrijpen

    Een woord van heel goed

    Gewoonlijk beïnvloedt een auto-immuunziekte een of enkele organen in het lichaam. Maar als u één auto-immuunziekte heeft, vergroot dit uw kansen om ook een andere te hebben. Auto-immuun schildklieraandoeningen worden vaak geassocieerd met andere aandoeningen waarvan wordt aangenomen dat ze een auto-immuunziekte hebben, zoals diabetes en inflammatoire darmziekte.