Hoe hyperthyreoïdie wordt behandeld
Hoewel alle drie de opties effectief zijn, hebben ze elk verschillende kosten en mogelijke bijwerkingen. Dit is de reden waarom een zorgvuldige en grondige discussie met uw arts nodig is voordat u een behandelplan opstelt.
voorschriften
Geneesmiddelen op recept zijn meestal de belangrijkste behandeling voor hyperthyreoïdie. U kunt ook andere geneesmiddelen voorgeschreven krijgen om u te helpen de gerelateerde symptomen te beheersen.Antithyroid medicamenteuze behandeling
Het doel van antithyroid-geneesmiddelen is om een normale schildklierfunctie te bereiken binnen een maand of twee van de beginbehandeling. Vervolgens kan een persoon doorgaan met de volgende opties:- Een definitieve therapie ondergaan met radioactief jodium of een operatie
- Doorgaan met het medicijn tegen thyreostatica gedurende nog een jaar of twee, met de hoop remissie te bereiken (wat waarschijnlijk is bij mensen met milde hyperthyreoïdie en minder waarschijnlijk bij mensen met een grote krop en diegenen die roken)
- Neem een antithyroid-medicijn op lange termijn
De twee antithyroid-geneesmiddelen die beschikbaar zijn in de Verenigde Staten zijn tapazole (methimazol of MMI) en propylthiouracil (PTU). Vanwege het feit dat MMI minder bijwerkingen heeft en hyperthyreoïdie sneller omkeert dan PTU, heeft MMI de voorkeur.
Dat gezegd hebbende, wordt PTU gebruikt om hyperthyreoïdie te behandelen tijdens het eerste trimester van de zwangerschap en bij mensen die een schildklierstorm ervaren. Het kan ook worden gegeven aan mensen die een reactie op methimazol hebben gehad en die geen radioactief jodium of een operatie willen ondergaan.
Enkele mogelijke minder belangrijke neveneffecten bij het gebruik van MMI of PTU zijn:
- jeuk
- Uitslag
- Gewrichtspijn en zwelling
- Misselijkheid
- Koorts
- Veranderingen in smaak
Hoewel het soms voorkomt, kan een mogelijk levensbedreigende aandoening, agranulocytose genaamd (een verlaging van de cellen die infecties bestrijden in uw lichaam) optreden met MMI of PTU..
Het is essentieel voor mensen die deze medicijnen gebruiken om hun arts onmiddellijk op de hoogte te stellen als ze symptomen ontwikkelen van een infectie zoals koorts of keelpijn..
Beta Blocker-therapie
Hoewel het geen behandeling is voor hyperthyreoïdie, krijgen veel mensen met hyperthyreoïdie een bèta-adrenerge receptorantagonist voorgeschreven (beter bekend als een bètablokker).Een bètablokker werkt in het lichaam om de effecten van overmatig schildklierhormoon op het hart en de bloedcirculatie te verlichten, met name snelle hartslag, bloeddruk, hartkloppingen, tremor en onregelmatige ritmes. Bètablokkers verminderen ook de ademhaling, verminderen overmatig zweten en warmte-intolerantie en verminderen over het algemeen gevoelens van nervositeit en angst.
Geneesmiddelen voor thyroiditis
Voor de tijdelijke of "zelfbeperkte" vormen van hyperthyreoïdie (bijvoorbeeld subacute thyroïditis of postpartum thyroïditis), ligt de nadruk vooral op de behandeling van de symptomen. Er kunnen pijnstillers worden gegeven voor pijn in de schildklier en ontsteking, of bètablokkers kunnen worden voorgeschreven voor hartgerelateerde symptomen. Soms wordt een antithyroid-medicijn voor een korte tijd voorgeschreven.verwijdering
Radioactief jodium (RAI) wordt gebruikt om de weefsels van de schildklier te vernietigen, wat bekend staat als ablatie. Het wordt gebruikt om de meerderheid van de mensen met de ziekte van Graves in de Verenigde Staten te behandelen, maar het kan niet worden gebruikt bij vrouwen die zwanger zijn of borstvoeding geven, of mensen met schildklierkanker naast hun hyperthyreoïdie.Tijdens RAI-therapie wordt radioactief jodium gegeven als een enkele dosis, in een capsule of door een orale oplossing. Nadat een persoon de RAI heeft ingenomen, richt het jodium zich op en komt de schildklier binnen, waar het de schildkliercellen uitstraalt en beschadigt en doodt. Als gevolg hiervan krimpt de schildklier en vertraagt de schildklierfunctie, waardoor de hyperthyreoïdie van een persoon wordt omgekeerd.
Dit gebeurt meestal binnen zes tot 18 weken na inname van het radioactieve jodium, hoewel sommige mensen een tweede RAI-behandeling nodig hebben.
Bij mensen die ouder zijn, die onderliggende gezondheidsproblemen hebben, zoals hartaandoeningen, of die significante symptomen van hyperthyreoïdie hebben, wordt een antithyroid-medicijn (meestal methimazool) gebruikt om de schildklierfunctie te normaliseren voordat het RAI-therapie ondergaat. Methimazol wordt ook ongeveer drie tot zeven dagen gegeven na RAI-therapie bij deze personen, geleidelijk aflopend naarmate hun schildklierfunctie normaliseert.
Bijwerkingen en bezorgdheid
RAI kan enkele bijwerkingen hebben, zoals misselijkheid, keelpijn en zwelling van de speekselklieren, maar deze zijn meestal tijdelijk. Een zeer klein percentage van de patiënten loopt na RAI het risico op een levensbedreigende schildklierstorm.Er is wetenschappelijk bewijs dat aantoont dat RAI-therapie kan leiden tot de ontwikkeling of verslechtering van de oogziekte van Graves (orbitopathie). Hoewel deze verslechtering vaak mild en van korte duur is, bevelen de richtlijnen van de American Thyroid Association niet aan om RAI-therapie te geven aan mensen met matige tot ernstige oogziekte.
Als u RAI heeft, zal uw arts het stralingsniveau en eventuele voorzorgsmaatregelen bespreken die u mogelijk moet nemen om uw gezin of het publiek te beschermen. Dat gezegd hebbende, wees gerust dat de hoeveelheid straling die wordt gebruikt in RAI-therapie klein is en geen kanker, onvruchtbaarheid of geboorteafwijkingen veroorzaakt.
Over het algemeen echter, in de eerste 24 uur na RAI, vermijd intiem contact en kussen. In de eerste vijf dagen na RAI, beperk de blootstelling aan jonge kinderen en zwangere vrouwen, en vermijd met name kinderen te dragen op een manier dat ze worden blootgesteld aan uw schildkliergebied.
Chirurgie
Schildklierchirurgie (bekend als thyroïdectomie) is over het algemeen een laatste keus voor de behandeling van een overactieve schildklier. Hoewel het verwijderen van de schildklier zeer effectief is voor de behandeling van hyperthyreoïdie, is een operatie invasief, kostbaar en enigszins riskant.Situaties waarbij chirurgie wordt aanbevolen
- Als antithyroid-geneesmiddelen en / of RAI de aandoening niet hebben kunnen controleren
- Als een persoon allergisch is voor antithyroid-geneesmiddelen en geen RAI-therapie wenst
- Als een persoon een verdachte, mogelijk kankerachtige schildkliernodus heeft
- Als een persoon een zeer grote struma heeft (vooral als het de luchtweg blokkeert of het moeilijk maakt om door te slikken), ernstige symptomen of actieve oogziekte van Graves
Over het algemeen hangt het type operatie dat u ondergaat af van de oorzaak van uw hyperthyreoïdie. Bijvoorbeeld, een enkele stengel die het schildklierhormoon aan de linkerkant van uw schildklier overbrengt, kan worden behandeld met een gedeeltelijke thyroïdectomie (de linkerkant van de schildklier wordt verwijderd). Aan de andere kant kan een grote struma die beide zijden van de schildklier opneemt, worden behandeld met een totale thyreoïdectomie.
Post-chirurgisch management en risico's
Als u een totale thyreoïdectomie ondergaat, is vervanging van het levenslange schildklierhormoon vereist. Aan de andere kant, met een gedeeltelijke thyreoïdectomie, is de kans groot dat u geen permanente schildkliermedicatie nodig zult hebben, zolang er voldoende klier overblijft om een voldoende hoeveelheid schildklierhormoon te produceren..Zoals met elke operatie, is het belangrijk om mogelijke risico's met uw arts te bespreken. Voor schildklieroperaties omvatten de mogelijke risico's bloeding en schade aan de terugkerende larynx-zenuw (die heesheid veroorzaakt) en / of de bijschildklier (die de calciumbalans in het lichaam regelt). Bij een ervaren schildklierarts zijn deze risico's echter klein.
Post-thyroïdectomie: bijwerkingen en recuperatie
Tijdens de zwangerschap
Over het algemeen wordt geadviseerd dat als een vrouw hyperthyreoïde is en in de nabije toekomst zwangerschap wenst, ze zes maanden voordat ze zwanger wordt RAI-therapie of een operatie beschouwt..Zwangere vrouwen met symptomen en / of matige tot ernstige hyperthyreoïdie vereisen behandeling. De aanbevolen therapie is een antithyroid-medicijn, beginnend met PTU in het eerste trimester en vervolgens overschakelend op methimazol in het tweede en derde trimester (of op PTU blijven).
Hoewel deze medicijnen risico's met zich meebrengen bij zwangere vrouwen, is het de missie van uw arts om ze zo min mogelijk te gebruiken om de hyperthyreoïdie onder controle te houden en de risico's voor u en uw baby te verminderen..
Doorgaans bevelen artsen de kleinst mogelijke dosis aan die de aandoening onder controle zal houden. Aangezien alle antithyroid-geneesmiddelen de placenta passeren, is het echter vooral belangrijk om instructies voor het recept te volgen en de aanbevolen controles bij te houden (elke twee tot vier weken)..
Tijdens bezoeken aan de gezondheidszorg worden, naast het testen van de schildklier, uw hartslag, gewichtstoename en schildkliergrootte gecontroleerd. Puls moet onder de 100 slagen per minuut blijven. U moet ernaar streven uw gewichtstoename binnen het normale bereik voor de zwangerschap te houden, dus spreek met uw arts over de juiste voeding en welke soorten lichaamsbeweging geschikt zijn voor uw huidige toestand. Foetale groei en hartslag moeten ook maandelijks worden gecontroleerd.
Bij kinderen
Net als bij volwassenen kan hyperthyreoïdie bij kinderen worden behandeld met een behandeling met thyreostatica, radioactief jodium of thyreoïdectomie.De voorkeursbehandeling bij kinderen met hyperthyreoïdie is de antithyroid-medicijn MMI, omdat deze de minste risico's met zich meebrengt in vergelijking met RAI of chirurgie, en het heeft minder bijwerkingen in vergelijking met PTU. Terwijl RAI of een operatie of aanvaardbare alternatieve therapieën, RAI wordt vermeden bij kinderen jonger dan 5 jaar.
Complementaire geneeskunde (CAM)
In China en andere landen, Chinese kruiden worden soms gebruikt om hyperthyreoïdie te behandelen, alleen of samen met een antithyroid-medicijn. Hoewel het precieze mechanisme onduidelijk is, geloven sommigen dat de kruiden werken door de omzetting van thyroxine (T4) in trijoodthyronine (T3) te voorkomen en door de effecten van T4 op het lichaam te verminderen.In een groot overzichtsonderzoek, waarbij dertien onderzoeken onder meer dan 1700 mensen met hyperthyreoïdie werden onderzocht, was de toevoeging van Chinese kruiden aan antithyroid-geneesmiddelen effectief bij het verbeteren van de symptomen en het verminderen van de bijwerkingen van de antithyroid-geneesmiddelen en de terugvalpercentages (dit betekent een terugkeer van de hyperthyreoïdie). bij sommige mensen. De auteurs van het onderzoek merkten echter op dat al deze onderzoeken niet goed waren opgezet. Vanwege hun lage kwaliteit verklaren de auteurs dat er onvoldoende bewijs is om Chinese kruidengeneesmiddelen te implementeren bij de behandeling van hyperthyreoïdie.
Omdat Chinese kruiden (of andere alternatieve therapieën) uw medicatie en schildklierniveaus negatief kunnen beïnvloeden, is het belangrijk om ze alleen onder begeleiding van uw endocrinoloog te gebruiken.
Naast Chinese kruiden, vitamine D heeft veel aandacht gekregen binnen de schildkliergemeenschap. Hoewel er een verband is gevonden tussen vitamine D-deficiëntie en auto-immuunziekte van de schildklier (zowel de ziekte van Graves als de ziekte van Hashimoto), is het nog steeds onduidelijk wat deze associatie betekent, zoals of vitamine D-tekort een trigger of gevolg is van schildklierdisfunctie..
We weten dat hyperthyreoïdie kan bijdragen aan botverzwakking (osteoporose), dus een goede inname van vitamine D en calcium is van cruciaal belang. Het Institute of Medicine beveelt 600 internationale eenheden (IU's) vitamine D per dag aan voor volwassenen van 19 tot 70 en 800 IU's voor volwassenen ouder dan 70. Dat gezegd hebbende, is het nog steeds een goed idee om uw vitamine D-dosis met uw arts te bevestigen. Hij kan aanbevelen om uw vitamine D-spiegel te controleren met een bloedtest; als u een tekort heeft, kunt u hogere doses nodig hebben dan deze aanbevelingen aangeven.
