De rol van jodium in de gezondheid van schildklier
Het belang van jodium
Wanneer u jodium consumeert, wordt het snel opgenomen en komt het in uw bloedbaan terecht. Uw schildklier, die kleine cellen heeft die het circulerende jodium vangen, neemt het op en oxideert het zodat het kan worden gebruikt voor het maken van triiodothyronine (T3) en thyroxine (T4) -thyreoïdhormonen die zich door het lichaam banen om de stofwisseling te reguleren en zorgen voor een gezonde werking van het hart, de hersenen en andere organen. Schildkliercellen zijn de enigen die jodium opnemen en elke cel in het lichaam is afhankelijk van dit essentiële proces.1:32 Niveaus van T3 en T4 - evenals thyroid stimulerend hormoon (TSH), die wordt beïnvloed door de twee - die buiten het normale bereik liggen, kunnen leiden tot problemen zoals hypothyreoïdie en hyperthyreoïdie, en de complicaties die verband houden met het hebben van een onderactief of overactieve schildklier.
Dit kan verschillende oorzaken hebben, waaronder te weinig of te veel jodium binnenkrijgen.
Hoeveel jodium heb je nodig
Volgens de Food and Nutrition Board van de National Academies (voorheen de National Academy of Science) varieert de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid (ADH) voor jodium in de Verenigde Staten van 90 mcg per dag voor peuters tot 150 mcg voor tieners en volwassenen.Overwegend dat één kopje yoghurt met een laag vetgehalte ongeveer 75 mcg bevat, 3 gram vissticks ongeveer 54 mcg bevatten, een kopje gekookte pasta ongeveer 27 mcg bevat, en een kwart theelepel gejodeerd zout ongeveer 71 mcg bevat, dat is over het algemeen een gemakkelijk bedrag voor de meeste mensen om te consumeren.
Zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven
De American Thyroid Association beveelt aan dat alle zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven in de Verenigde Staten en Canada een prenatale vitamine nemen die 150 mcg jodium per dag bevat, als onderdeel van een totale aanbevolen inname van respectievelijk 220 mcg / dag en 290 mg / dag. Overtollig jodium kan echter bijzonder gevaarlijk zijn bij deze vrouwen.Jodiumbronnen
De meeste Amerikanen hebben geen moeite om de aanbevolen inname van jodium te halen vanwege de jodisatie van zout in de Verenigde Staten en de opname van jodiumrijke voedingsmiddelen zoals de volgende:- Kabeljauw (3 ons): 99 mcg
- Yoghurt met een laag vetgehalte (1 kop): 75 mcg
- Gereduceerde vette melk (1 kop): 56 mcg
- Wit verrijkt brood (2 plakjes): 45 mcg
- Garnaal (3 ons): 35 mcg
- Verrijkte macaroni (1 kop): 27 mcg
- Ei (1 grote): 24 mcg
- Ingeblikte tonijn in olie (3 ounces): 17 mcg
- Gedroogde pruimen (5 pruimen): 13 mcg
- Cheddar-kaas (1 ounce): 12 mcg
- Raisin zemelen granen, (1 kop): 11 mcg
- Appelsap (1 kop): 7 mcg
- Bevroren groene erwten (1/2 kop): 3 mcg
- Banaan (1 medium): 3 mcg
Jodiumtekort
Omdat jodium nodig is om schildklierhormoon te maken, kunnen verminderde niveaus leiden tot hypothyreoïdie (lage schildklierfunctie). Jodiumtekort is ook gekoppeld aan de ontwikkeling van struma (schildkliervergroting), waarvan de toestand hoesten, snelle hartslag, hitte-intolerantie, kortademigheid, keelstrakheid en gewichtstoename kan veroorzaken.De impact van te weinig jodium reikt verder. Kinderen van moeders met ernstige jodiumtekort kunnen last hebben van groeiachterstand, ernstige en onomkeerbare verstandelijke beperkingen en problemen met beweging, spraak en gehoor.
Zelfs milde jodiumdeficiëntie tijdens de zwangerschap kan tot subtiele intellectuele tekortkomingen leiden, hoewel veel kinderen verbeteren met jodiumsuppletie.
Fibrocystische borstziekte, een goedaardige aandoening die wordt gekenmerkt door klonterige, pijnlijke borsten, meestal bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd, wordt ook geassocieerd met jodiumdeficiëntie.
Risicofactoren
De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) schat dat twee miljard mensen, waaronder 285 miljoen schoolkinderen, jodiumtekort hebben. Onder hen hebben jodiumdeficiëntiestoornissen (IDD) ongeveer 740 miljoen.In de Verenigde Staten is het risico op jodiumtekort echter relatief laag; De incidentie van IDD is aanzienlijk gedaald sinds de jodisatie van zout voor het eerst begon in de jaren 1920. Om de risico's van schildklieraandoeningen wereldwijd verder te beheersen, riep de American Thyroid Association (ATA) op tot de universele jodisatie van zout in 2017.
Dat gezegd hebbende, er zijn bepaalde risicofactoren voor een tekort aan jodium waarvan iedereen op de hoogte moet zijn, ongeacht waar ze wonen:
- Zwangerschap
- Een dieet met weinig of geen zout
- Een jodiumarm dieet met veel goitrogenen, zoals soja, cassave en kruisbloemige groenten (bijvoorbeeld kool, broccoli en bloemkool), die een aanzienlijke invloed kunnen hebben op het vermogen van je lichaam om jodium te gebruiken dat het wel krijgt
Preventieve suppletie wanneer u schildklieraandoeningen heeft
Sommige beoefenaars zijn bijna driftig in hun aandrang dat iedereen met een schildklierprobleem jodiumsuppletie nodig heeft; alternatieve beoefenaars kunnen jodiumhoudende kruiden aanbevelen, zoals kelp of zeewier.Dit kan met name riskant zijn, deels omdat jodiumsupplementen kunnen interageren met verschillende soorten medicijnen, waaronder anti-schildklier medicijnen die worden gebruikt om hyperthyreoïdie te behandelen. Het nemen van hoge doses jodium met anti-schildklier medicijnen kan een additief effect hebben en hypothyreoïdie veroorzaken.
Als jodiumtekort niet de oorzaak is van hypothyreoïdie, zullen jodiumsupplementen niet helpen.
U wilt heel voorzichtig zijn met het verhogen van uw inname van jodium, tenzij u en uw arts een zeer sterk bewijs hebben dat u gebrekkig bent. Dit geldt vooral als u zwanger bent of van plan bent zwanger te worden.
Overtollige jodium
Gezien het sterke verband tussen de gezondheid van jodium en de schildklier, is het geruststellend om te horen dat jodiumtekort zeldzaam is in de Verenigde Staten en andere ontwikkelde landen waar gejodeerd zout wordt gebruikt. Inderdaad, als een International Journal of Molecular Sciences studie gerapporteerd in 2014, jodiumoverschrijding komt momenteel vaker voor op deze plaatsen. Dit is echter niet zonder zorgen.Voor sommige mensen met abnormale schildklier kan overmatig jodium hypothyreoïdie veroorzaken of verergeren. Hoewel je aanvankelijk meer energie hebt, kunnen hoge doses een "jodiumcrash" veroorzaken waardoor je je binnen een paar dagen uitgeput en pijnlijk voelt.
Dat komt omdat een hoge jodiuminname de infiltratie van de schildklier kan initiëren en verergeren door lymfocyten, de witte bloedcellen die zich opstapelen door chronisch letsel of irritatie..
Bovendien blokkeren grote hoeveelheden jodium het vermogen van de schildklier om schildklierhormonen aan te maken. De conclusie van twee studies, één gepubliceerd in 2006 in de New England Journal of Medicine (NEJM), de andere in 2014 in het tijdschrift Endocrinologie en metabolisme, is dat meer dan voldoende of buitensporige jodiumniveaus onveilig zijn en kunnen leiden tot hypothyreoïdie en auto-immune thyroïditis (Hashimoto's thyroïditis, chronische lymfatische thyreoïditis), vooral voor mensen met een terugkerende schildklieraandoening.
Met name de NEJM-studie toonde aan dat het risico het grootst is bij mensen met een TSH van 2 of hoger (beschouwd als het middelste tot hoogste gedeelte van het normale bereik) die gemiddeld 400 microgram (mcg) jodium per dag gebruiken.
Bovendien is aangetoond dat de overconsumptie van jodium het risico op schildklier-papillair carcinoom, het meest voorkomende type schildklierkanker in de Verenigde Staten, verhoogt. En vrouwen die tijdens de zwangerschap te veel extra jodium innemen, kunnen baby's krijgen met aangeboren hypothyreoïdie, een schildkliertekort dat, als ze niet worden behandeld, kan leiden tot mentale, groei- en hartproblemen, volgens een studie van 2012 gepubliceerd in The Journal of Pediatrics.
Hoewel jodiumvergiftiging zeldzaam is, kan de overconsumptie van jodium net zo problematisch zijn als te weinig eten.
Krijgt u genoeg of te veel?
Hoewel jodium kan worden gedetecteerd in de urine, is het niet nuttig om te vertrouwen op een dergelijke test, omdat 90 procent van het jodium dat u binnenkrijgt snel wordt verdreven. Integendeel, artsen gebruiken schildkliertests om te bepalen of uw jodiuminname al dan niet zorgwekkend is.Bovendien wordt jodiumtekort meestal verdacht op basis van de ontwikkeling van struma, hypothyreoïdie of aangeboren hypothyreoïdie (lage schildklierfunctie bij de geboorte).
Zorg ervoor dat eventuele aanpassingen die u aanbrengt aan uw jodiuminname, of u nu een omstandigheid hebt die hen lijkt te helpen of niet, eerst worden goedgekeurd door uw arts.
