Schildklieronderzoek en -diagnose

Het diagnosticeren van schildklieraandoeningen is een proces dat een aantal verschillende soorten onderzoeken omvat, waaronder klinische evaluatie, bloedonderzoek, beeldvormingstests, biopsieën en andere tests. Laten we eens kijken naar de verschillende componenten van het diagnoseproces van de schildklier.

Klinische evaluatie

Een belangrijk en basiselement voor het opsporen en diagnosticeren van schildklieraandoeningen is de klinische evaluatie. Een klinische evaluatie van uw schildklier moet worden uitgevoerd door een getrainde arts. Hoewel sommige huisartsen in staat zijn om een ​​grondig klinisch onderzoek van uw schildklier uit te voeren, zijn endocrinologen vaak het best getraind in de gespecialiseerde aspecten van dit diagnostische proces.

Schildklierziekte Doctor Discussiegids

Ontvang onze afdrukbare gids voor de volgende afspraak met uw arts om u te helpen de juiste vragen te stellen.

PDF downloaden Als onderdeel van een grondige klinische evaluatie, moet uw arts doorgaans de volgende beoordelingen uitvoeren:

• Voel (ook bekend als "palpating") je nek, op zoek naar vergroting, knobbeltjes of onregelmatigheden in de vorm van je schildklier.
• Luister naar je schildklier met behulp van een stethoscoop om een ​​verhoogde bloedstroom te detecteren.
• Test je reflexen. Een hyperrespons kan wijzen op een te actieve schildklier en een afgestompte reflexrespons wordt vaak geassocieerd met hypothyreoïdie.
• Controleer uw hartslag, ritme en bloeddruk. Lagere hartslag en / of bloeddruk kan gepaard gaan met een te trage schildklier, en een verhoogde hartslag en / of bloeddruk hangen vaak samen met hyperthyreoïdie.
• Meet je gewicht en bespreek veranderingen. Onverwachte gewichtstoename hangt vaak samen met hypothyreoïdie, terwijl gewichtsverlies gekoppeld is aan hyperthyreoïdie.
• Meet de lichaamstemperatuur. Lage lichaamstemperatuur is gekoppeld aan een te trage schildklier en een enigszins verhoogde temperatuur wordt geassocieerd met hyperthyreoïdie.
• Onderzoek uw gezicht op tekenen die verband houden met de schildklier, inclusief verlies van de buitenste wenkbrauwen, wallen in de ogen en ongewone uitslag.
• Onderzoek uw ogen, op zoek naar klassieke schildkliertekens, waaronder uitpuilende ogen, een prominente blik en droge ogen.

• Let op de algemene hoeveelheid en kwaliteit van je haar. Veranderingen in de textuur van het haar, evenals haaruitval en breuken, zijn geassocieerd met zowel hyperthyreoïdie als hypothyreoïdie.
• Onderzoek je huid. Droge, ruwe huid is gekoppeld aan hypothyreoïdie, en ongewoon gladde huid wordt geassocieerd met hyperthyreoïdie.
• Onderzoek je nagels en handen. Droge, broze nagels zijn gekoppeld aan een te trage schildklier.
• Beoordeel andere klinische tekenen en symptomen.

Bloedtesten

Wanneer uw arts vermoedt dat u een schildklieraandoening heeft, is een cruciale stap bloedtesten om te helpen bij de diagnose van een schildklier.
Voordat u bloedonderzoeken laat uitvoeren, wilt u uw opties begrijpen, in termen van de timing van testen, en of u snel moet vasten en / of medicijnen moet nemen of niet voorafgaand aan het testen..
De gebruikelijke testen op schildklierbloed omvatten de volgende:

• Thyroid Stimulating Hormone (TSH) Test
• Totaal T4 / totaal Thyroxine
• Gratis T4 / vrije thyroxine
• Totaal T3 / totaal trijoodthyronine
• Gratis T3 / vrije trijoodthyronine
• Achteruit T3
• Thyroglobuline / Thyroid Binding Globulin / TBG
• Schildklierperoxidase-antilichamen (TPOAb) / antithyroïde peroxidase-antilichamen
• Thyroglobuline Antilichamen / Antithyroglobuline Antilichamen
• Schildklierreceptorantistoffen (TRAb)
• Schildklierstimulerende immunoglobulinen (TSI)

Uw resultaten interpreteren

Het begrijpen van de verschillende tests, wat zij betekenen en hoe de resultaten moeten worden geïnterpreteerd, is essentieel voor een geïnformeerde, gemachtigde schildklierpatiënt. Verhoogde resultaten op antilichaamtesten kunnen helpen om onderliggende auto-immuunziekten van de schildklier te detecteren die mogelijk hyperthyreoïdie, hypothyreoïdie, knobbeltjes of struma veroorzaken. Bij de ziekte van Hashimoto wordt meestal een verhoging van TPO-antilichamen waargenomen en bij de ziekte van Graves een verhoging van de TSI-antilichamen. En de meer controversiële omgekeerde T3-test detecteert overproductie van een inactieve vorm van het T3-hormoon en wordt door sommige integratieve artsen gebruikt om ontregelingen van de schildklier te helpen identificeren.
Soms kunnen alle verschillende tests en optimale bereiken verwarrend zijn. Uw zorgteam is de beste optie om u te helpen begrijpen wat uw resultaten betekenen in relatie tot uw unieke situatie. U kunt ook over elke test lezen en de resultaten van uw laboratoriumrapport vergelijken met standaard optimale bereiken met behulp van deze schildkliertestanalysator.
Houd er rekening mee dat optimale bereiken per lab kunnen verschillen, dus als uw rapport verschillende bereiken bevat, kunt u deze het beste gebruiken.

De TSH-test

De TSH-test wordt door conventionele beoefenaars beschouwd als de "gouden standaard" schildkliertest. Er is echter onenigheid tussen zelfs conventionele medische experts over het normale referentiebereik voor deze test. Deze onenigheid kan van invloed zijn op het feit of een beoefenaar je diagnosticeert met een schildklieraandoening, of een schildklierdiagnose uitsluit.
Een verhoogde TSH-waarde met lagere T4 / vrije T4 en lagere T3 / vrije T3-spiegels wordt geassocieerd met hypothyreoïdie. Laag TSH - samen met hogere T4 / vrije T4 en hogere T3 / vrije T3-niveaus - wordt geassocieerd met hyperthyreoïdie.
Wat betekenen hoge en lage TSH-niveaus??

Uw eigen schildklierbloedonderzoeken bestellen

U weet het misschien niet, maar in de meeste staten in de Verenigde Staten en enkele gebieden buiten de Verenigde Staten kunt u uw eigen schildkliertesten bestellen. Sommige patiënten gebruiken deze methode om tests uit te laten voeren voordat ze een arts bezoeken. In andere gevallen is het misschien goedkoper om ze - met een opmaak - via uw arts te laten doen. Of uw HMO of verzekering kan de tests beperken die uw arts kan vragen.

Imaging-tests

Wanneer uw schildklier is vergroot of mogelijk geatrofieerd, en wanneer knobbeltjes worden gedetecteerd of vermoed, kan een verscheidenheid aan beeldvormingstests worden uitgevoerd om te helpen bij de diagnose van uw schildklieraandoening. Deze tests omvatten:

• Nucleaire scan / opname van radioactief jodium: Deze test, ook bekend als RAI-U, kan uitwijzen of u de ziekte van Graves, toxische multinodulaire struma of thyroiditis heeft. (Opmerking: het wordt niet uitgevoerd tijdens de zwangerschap.)
• CT-scan: Een CT-scan kan struma of grotere schildkliernodules opsporen en diagnosticeren.
• MRI / Magnetic Resonance Imaging: MRI kan helpen bij het evalueren van de grootte en vorm van uw schildklier
• Schildklier-echografie: Schildklierecho kan knobbeltjes, knobbeltjes en vergroting van uw klier evalueren. Echografie kan ook uitwijzen of uw schildklierknobbel een met vloeistof gevulde cyste is of een massa vast weefsel.

biopsie

Een naaldbiopsie, ook bekend als fijne naaldaspiratie (FNA) biopsie, wordt gebruikt om verdachte schildklierknobbels en knobbeltjes te evalueren. In een naaldbiopsie wordt een dunne naald direct in de knol ingebracht, worden sommige cellen teruggetrokken en worden ze beoordeeld op kanker. Sommige beoefenaars gebruiken ook echografie tijdens het uitvoeren van een biopsie om te zorgen dat de naald in de juiste positie gaat.
Hoewel 95 procent van de knobbeltjes van de schildklier niet kanker zijn, kan FNA, samen met enkele aanvullende tests zoals de Veracyte Afirma-test, de resultaten van uw biopsie veel nauwkeuriger maken en u vaak onnodige operaties voor knobbeltjes besparen die blijken te zijn goedaardig.
Schildkliernodules evalueren met fijne naaldaspiratie

Andere diagnostische tests

Behandelaars gebruiken soms andere tests en procedures om schildklierdisfunctie te identificeren. Het gebruik van deze tests wordt beschouwd als controversieel voor reguliere artsen, maar sommige van deze tests worden geaccepteerd en gebruikt door alternatieve, integratieve en holistische artsen. Deze tests omvatten:

• Jodium Patch Testen
• Speeksel testen
• Urinaire testen
• Basale lichaamstemperatuurtesten

Als uw arts deze test aanbeveelt, helpen ze u te begrijpen welke informatie deze zal bieden en hoe u zich er het beste kunt voorbereiden.

Nekcontrole Zelftest

Hoewel het niet als diagnostisch wordt beschouwd, kunt u een zelfcontrole van uw nek uitvoeren om te kijken naar knobbels en vergroting.
Over het algemeen wordt een nekcontrole niet als betrouwbaar of nauwkeurig beschouwd in vergelijking met andere beschikbare testmethoden. Het kan ook een vals-negatief zijn - u kunt een schildklieraandoening hebben, zelfs als uw nek volledig normaal aanvoelt. Maar een zelfcontrole doet geen pijn en is eenvoudig en duidelijk. Je zult in feite op zoek gaan naar knobbels in je nek als je een slokje water doorslikt en dan je vingers gebruikt om te voelen voor vergrotingen of hobbels.

Hoe een schildklierhalscontrole uit te voeren

Een woord van heel goed

Op basis van de resultaten van een klinisch onderzoek kunnen bloedtesten belangrijke schildklieraandoeningen detecteren, waaronder hypothyreoïdie (onvoldoende schildklierhormoon) en hyperthyreoïdie (teveel schildklierhormoon). Voor knobbeltjes en struma kunnen beeldvormende tests helpen om vast te stellen of knobbeltjes verdacht zijn. Op dat moment wordt FNA-biopsie uitgevoerd om knobbeltjes met verdachte kenmerken vast te stellen om schildklierkanker te diagnosticeren of uit te sluiten. Met deze combinatie van tests kan een arts een nauwkeurige diagnose stellen en u helpen een behandeling te vinden die de frustrerende symptomen die u ervaart, verlicht.
Een overzicht van behandelingen met schildklieraandoeningen