Vitamine D-tekort en schildklieraandoeningen
In één onderzoek had 72 procent van de personen met een auto-immuunziekte met schildklierstoornissen een tekort aan vitamine D, terwijl iets minder dan 31 procent van de gezonde proefpersonen een laag aantal D had. Evenzo bleek uit onderzoek bij mensen in Griekenland met thyroïditis van Hashimoto dat meer dan 85 procent van de patiënten ze hadden lage niveaus van vitamine D, evenals hoge niveaus van anti-schildklier antilichamen.
Suppletie met vitamine D heeft ook veelbelovend aangetoond als een manier om schildklieraandoeningen te behandelen. In de Griekse studie bijvoorbeeld, namen de Hashimoto-patiënten met thyreoïditis die vitamine D tekort hadden dagelijks vier maanden lang 1200 tot 4000 internationale eenheden (IE) vitamine D voor hun rekening, waarna ze significant lagere niveaus van anti-schildklierantistoffen hadden. (De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid, of ADH, voor vitamine D is 600 IE, zie beneden voor meer informatie.)
In nog een andere studie hadden mensen met hypothyreoïdie die 12 weken lang extra vitamine D supplementen gebruikten verbeteringen in de bloedspiegels van schildklierstimulerend hormoon (hoewel de extra D geen invloed had op de niveaus van de werkelijke schildklierhormonen triiodothyronine, T3 en thyroxine, T4).
Er moet nog veel meer onderzoek worden gedaan voordat specifieke richtlijnen voor het gebruik van vitamine D om schildklieraandoeningen te voorkomen of te behandelen door de medische gemeenschap zijn vastgesteld. Maar gezien het groeiende inzicht in hoe belangrijk vitamine D is voor de algehele gezondheid, is het de moeite waard ervoor te zorgen dat u er genoeg van krijgt. U wilt misschien zelfs met uw arts praten over het testen van een tekort, vooral als u een schildklieraandoening heeft of het risico loopt om er een te krijgen.
Vitamine D-tekort definiëren
Naar schatting heeft 40 procent van de volwassen mannen en 50 procent van de volwassen vrouwen in de Verenigde Staten lage bloedspiegels van vitamine D; Van 25 procent van de volwassenen wordt gedacht dat ze een ernstige tekortkoming hebben.Vitamine D-niveaus worden gemeten met een eenvoudige bloedtest, de 25-hydroxyvitamine D-test genoemd. De resultaten van deze test worden gemeten in nanogrammen per milliliter (ng / ml), die de National Institutes of Health als volgt categoriseert:
Een overzicht van vitamine D-tekort
Bronnen van vitamine D
De belangrijkste bron van vitamine D is blootstelling aan de zon - wanneer de huid de ultraviolette stralen opzuigt, veroorzaakt dit de productie van D. Bezorgdheid over huidkanker en het toenemende gebruik van zonnebrandmiddelen kan een van de redenen zijn voor de stijging van de vitamine D-niveaus.Dieet is ook een probleem. Zeer weinig voedingsmiddelen zijn natuurlijke bronnen van vitamine D, en hoewel een verscheidenheid aan veelvoorkomende voedingsmiddelen verrijkt zijn met D, leveren ze relatief kleine hoeveelheden.
Enkele van de betere voedselbronnen van vitamine D zijn onder andere:
- Levertraan (1 eetlepel): 1.360 IE
- Zwaardvis (3 gram, gekookt): 566 IU
- Zalm (3 gram, gekookt): 447 IE
- Tonijn (3 ons vol water): 154 IU
- Sinaasappelsap, versterkt (1 kop): 137 IU
- Niet-vette melk, verrijkt (1 kopje): 115 tot 124 IU
- Yoghurt, versterkt (6 gram): 80 IU
- Sardines (2 stuks, uitgelekt): 46 IU
- Runderlever (3 gram, gekookt): 42 IE
- Ei (1 grote): 41 IU
- Graan, versterkt (1 kop): 40 IU
Vitamine D-supplementen kiezen
Omdat het niet raadzaam is om de huid bloot te stellen aan overtollige UV-stralen en het kan een uitdaging zijn om genoeg vitamine D uit voedsel te halen, is de veiligste en meest effectieve manier om de vitamine D-inname te verhogen met supplementen. Er zijn twee vormen: ergocalciferol (vitamine D2) en cholecalciferol (vitamine D3). Veel deskundigen geven de voorkeur aan vitamine D3, omdat wordt aangenomen dat dit de bloedspiegels van D effectiever verhoogt.Vitamine D-supplementen zijn verkrijgbaar in capsules, gummy, vloeibare of kauwtabletten. Vitamine D wordt ook vaak aangetroffen in multivitaminen en calciumsupplementen. Wat je ook neemt, het is belangrijk om labels te lezen, zodat je weet hoeveel je krijgt.
De meeste vitamine D-supplementen leveren slechts 400 IE per dosis, wat enkele honderden IU schuwt van de RDA.
Tegelijkertijd is het van vitaal belang om ervoor te zorgen dat u niet te veel neemt. De bovengrens voor kinderen vanaf 9 jaar en volwassenen is 4000 IE per dag. Te veel vitamine D kan schadelijk zijn. Tekenen van toxiciteit zijn misselijkheid, braken, slechte eetlust, obstipatie, zwakte en gewichtsverlies.
Overtollige vitamine D kan ook schade aan de nieren veroorzaken en de hoeveelheid calcium in het bloed verhogen - een aandoening die hypercalciëmie wordt genoemd en die verwarring, desoriëntatie en problemen met het hartritme kan veroorzaken.
Merk ook op dat vitamine D-supplementen kunnen interageren met een aantal medicijnen, waaronder steroïden, bepaalde cholesterolverlagende medicijnen en medicijnen om epileptische aanvallen te voorkomen..
Aangezien er geen officiële richtlijnen zijn voor het gebruik van vitamine D-supplementen voor het voorkomen of behandelen van schildklieraandoeningen, en dat het innemen ervan lastig kan zijn, is het belangrijk om uw arts te raadplegen voordat u vitamine D aan uw dagelijkse regime toevoegt.
