Zijn urineweginfecties seksueel overdraagbare aandoeningen?

Niet alle infecties die verband houden met seks zijn seksueel overdraagbare aandoeningen. Gistinfecties en bacteriële vaginose zijn bijvoorbeeld geassocieerd met seks. Ze worden echter over het algemeen niet als seksueel overdraagbaar beschouwd. (Bacteriële vaginose kan seksueel overdraagbaar zijn bij lesbiennes, maar het wordt door de meeste artsen nog steeds niet beschouwd als een seksueel overdraagbare aandoening.) 
Wat betreft de vraag of urineweginfecties (UTI's) seksueel overdraagbare aandoeningen zijn, zijn ze zeker geassocieerd met seks. In feite zijn UTI's na de seks al vaak genoeg dat ze een sexy bijnaam hebben. Artsen verwijzen vaak naar seksueel verbonden UTI's als 'wittebroodswende cystitis'. Toch blijft de vraag ... zijn UTI's besmettelijk??

Zijn UTI's besmettelijk tijdens seks?

De term wittebroodswortelontsteking bestaat al meer dan 30 jaar. Het is een dwingende. Het verwijst naar het feit dat UTI's heel gewoon zijn bij pas getrouwde vrouwen. Ze worden ook vaak gezien bij vrouwen in de vroege stadia van een seksuele relatie. Met andere woorden, UTI's komen vaker voor bij vrouwen die veel seks hebben. Dat betekent niet dat UTI's besmettelijk zijn of dat de vrouwen de UTI van hun seksuele partner hebben gekregen.
De associatie tussen seks en UTI's kan te wijten zijn aan een van een aantal factoren, waaronder:

• Geslachtsgemeenschap kan bacteriën die zich al in de urethra bevinden, in de blaas duwen. Daar kunnen deze bacteriën een infectie veroorzaken.
• Bacteriën die normaal aanwezig zijn in de vagina of op het oppervlak van de vulva kunnen tijdens de geslachtsgemeenschap in de urethra terechtkomen.
• Urine kan vast komen te zitten in de blaas of urethra tijdens seks. Dit biedt een mogelijkheid voor bacteriegroei. Sommige anticonceptiemethoden, zoals diafragma's, drukten de urinewegen. Dit verhoogt het risico van het vangen van bacteriën in de blaas.
• Seksuele partners kunnen onbewust bacteriën passeren die een UTI kunnen veroorzaken, zoals E Coli.

Met andere woorden, UTI's worden geassocieerd met seks. UTI's zijn echter niet noodzakelijk seksueel overdraagbare aandoeningen. In feite verklaart de mechanische handeling van geslachtsgemeenschap waarschijnlijk veel meer van de interactie tussen seks en UTI's dan de overdracht van bacteriën tijdens seks. De seksuele partners van mensen met terugkerende UTI's doen dat wel niet noodzakelijkerwijs dergelijke infecties zelf ervaren. Kortom, er zijn momenten waarop UTI's besmettelijk zijn. Dat verklaart echter niet de meerderheid van de UTI's. 

Meer over UTI's

Urineweginfecties zijn geen enkele ziekte. Bij sommige personen is de blaas de primaire plaats van infectie. Andere mensen ervaren meer ernstige infecties die naar de nieren stijgen. Bovendien, hoewel wittebroodswende cystitis het vaakst wordt gezien bij vrouwen, zijn dit slechts een fractie van de UTI's. UTI's kunnen overal langs de vrouwelijke of mannelijke urinewegen voorkomen.
Een aantal andere factoren dan geslachtsgemeenschap houden ook verband met een verhoogd risico op UTI's. Deze omvatten anatomische factoren - zoals de lengte van de urethra - en badkamerhygiëne. Meer controversiële associaties zijn onder meer een gebrek aan voldoende waterverbruik en het gebruik van tampons en condooms. De gedachte is dat alles wat de druk of irritatie van de urethra verhoogt, het risico op een UTI kan vergroten. Leuk feit over seks en UTI's: vrouwen krijgen meer UTI's dan mannen, maar UTI's bij mannen zijn waarschijnlijk ernstiger.

Het beheer van UTI-risico's

Er is één veelvoorkomende suggestie om het risico op seksueel gerelateerde urineweginfecties te verminderen. Altijd plassen na seks. Er wordt gedacht dat plassen na geslacht alle bacteriën uit de urinewegen kan spoelen. Er is beperkte onderzoeksondersteuning voor deze suggestie. Dat gezegd hebbende, het is onwaarschijnlijk dat het enige schade aanricht.
Vrouwen die frequente UTI's ervaren, worden soms ook geadviseerd om regelmatig cranberrysap te drinken. De gedachte is dat dit hun urine verzuurt en het aantal bacteriën vermindert. Deze suggestie wordt echter slechts enigszins gestaafd door huidig ​​onderzoek. Twee gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken hebben niet aangetoond dat er een aanzienlijke vermindering is in UTI's voor vrouwen die regelmatig cranberrysap drinken. Verschillende in vitro onderzoeken hebben echter aangetoond dat cranberrysap de manier kan beïnvloeden waarop bacteriën in wisselwerking treden met de bekleding van de urinewegen. Daarom vinden sommige vrouwen de methode nog steeds het proberen waard.
Dat gezegd hebbende, vrouwen die significante, terugkerende problemen met UTI's ervaren, moeten de aandoening met hun artsen bespreken. Symptoomverlichting met vrij verkrijgbare producten is niet hetzelfde als een remedie. Bovendien is het mogelijk dat wat u denkt dat een UTI is, mogelijk een andere vermomde infectie is. Daarom is het een goed idee om gescreend te worden op soa's en andere genitale infecties of aandoeningen.