Startpagina » Yoga » Waarom zou je een Yogi-teenvergrendeling in yoga moeten gebruiken?

    Waarom zou je een Yogi-teenvergrendeling in yoga moeten gebruiken?

    Hoewel het klinkt als yoga's versie van duimschroeven, is yogi-teenvergrendeling gewoon een eenvoudige manier om de tenen vast te pakken in houdingen waar dat nodig is. Breng je eerste twee vingers onder je grote teen terwijl je je duim bovenop dezelfde teen brengt en je zou een behoorlijk goede grip moeten krijgen. Sommige leraren noemen dit het grijpen van je teen met je 'vredesvingers'. Het is hetzelfde.

    Wanneer Toe Lock

    De teenvergrendeling stelt je in staat tractie te krijgen in houdingen waar je de hamstrings vrij diep uitrekt. Staande teenhouding (utthita hasta padangustasana) en zijn liggende tegenhanger supta padangustasana zijn voorbeelden van houdingen waarbij het vasthouden van je teen terwijl je hetzelfde been verlengt, een rek langs de achterkant van je been biedt. Een andere pose waarbij deze techniek vaak wordt gebruikt, is het naar voren buigen (uttanasana), waarbij het vasthouden van beide grote tenen terwijl je voorwaarts buigt, je een ankerpunt geeft om de pose te verdiepen.

    Wat als ik mijn teen niet kan bereiken?

    Als je je teen niet gemakkelijk kunt bereiken, geef dan gewoon op en ga naar huis. Nee! Doe dat niet! Er zijn veel alternatieven voor een yogi-teenvergrendeling. Een ding dat ik niet goedkeur, is om je knie gebogen te houden om je teen vast te houden. Dit verslaat het doel van het verbinden van je hand met je voet in de eerste plaats omdat je niet langer de achterkant van je been strekt. Evenzo, als je schouder uit zijn kom komt of je houding naar voren afrondt, zodat je die teen kunt vasthouden, moet je een andere benadering vinden, omdat je vastbeslotenheid om grip te houden op je teen ervoor zorgt dat je andere delen van de pose.

    Het beste is om een ​​riem te pakken en deze om de bal van je voet te wikkelen. Houd vervolgens de uiteinden van de riem in één hand en geef uzelf zoveel lengte als u nodig heeft om de houding integer uit te voeren. De riem werkt eigenlijk als een armverlenger. Als je geen riem bij de hand hebt, is de andere optie om een ​​ander deel van je been vast te pakken, bijvoorbeeld de enkel of het kuitbeen. Dit werkt, maar het kan lastig zijn, omdat het een beetje uitdagender is om stevig vast te houden aan je grote kuit dan je kleine teen.

    Meer toepassingen voor een Yogi-teenvergrendeling

    Naast de hierboven genoemde houdingen, is het vasthouden van je grote teen (of het gebruik van een riem om hetzelfde effect te creëren) een optie in een gedraaide hoofd-kniehouding (parivrtta janu sirsansa), waar de verbinding van hand naar voet je toestaat om je borst naar het plafond. In volledige zijplank (vasisthasana) of slapende vishnu (anantasana), zorgt de verbinding voor enige stabiliteit voor je opgeheven been. Hoewel het leuk is om je teen te grijpen, is het nooit alleen voor het visuele effect gedaan. Er is altijd een posturele uitlijningsreden achter, daarom is het belangrijk om een ​​steun te gebruiken wanneer dat nodig is.