De korte en lange termijn effecten van hallucinogenen

Onderzoekers geloven dat hallucinogenen de percepties van gebruikers veranderen door in te werken op neurale circuits in de hersenen, vooral in de prefrontale cortex, een hersengebied dat betrokken is bij perceptie, stemming en cognitie. Terwijl wordt aangenomen dat dissociatieve geneesmiddelen de glutamaattransmitters in de hersenen verstoren, wordt aangenomen dat hallucinogenen de neurotransmitter serotonine beïnvloeden.

Hallucinogenen kunnen ook regio's van de hersenen treffen die te maken hebben met regulerende opwinding en fysiologische reacties op stress en paniek, volgens het onderzoek van het National Institute on Drug Abuse (NIDA).

Kortetermijneffecten

Mensen die hallucinogenen gebruiken, kunnen dingen zien, dingen horen en gewaarwordingen voelen die heel reëel lijken, maar in feite niet bestaan. Deze veranderde percepties staan ​​bekend als hallucinaties.

Meestal kunnen deze effecten beginnen 20 tot 90 minuten na inname en kunnen tot 12 uur duren.

Een probleem voor gebruikers van hallucinogenen is het feit dat de effecten van het medicijn zeer onvoorspelbaar kunnen zijn. Het ingenomen bedrag, plus de persoonlijkheid, stemming, omgeving en verwachtingen van de gebruiker kunnen allemaal een rol spelen in hoe de "reis" zal gaan.

Wat hallucinogenen kunnen doen, is het vermogen van de gebruiker om de realiteit te herkennen, rationeel denken en communiceren te vervormen. Kortom, een door drugs geïnduceerde psychose, en een onvoorspelbare.

Soms ervaart de gebruiker een plezierige en mentaal stimulerende reis. Sommigen zeggen dat ze een beter begrip hebben. Maar gebruikers kunnen een 'slechte reis' hebben, die angstaanjagende gedachten en gevoelens van angst en wanhoop veroorzaakt.

Volgens NIDA-onderzoek kunnen slechte reizen leiden tot angst voor controle, waanzin of overlijden. Het volgende is een lijst met kortetermijneffecten van hallucinogene medicijnen, geleverd door de NIDA:

• Verhoogde bloeddruk, hartslag en lichaamstemperatuur
• Duizeligheid en slapeloosheid
• Verlies van eetlust, droge mond en zweten
• Gevoelloosheid, zwakte en trillen
• Impulsiviteit en snelle emotionele verschuivingen die kunnen variëren van angst tot euforie, met overgangen zo snel dat de gebruiker meerdere emoties tegelijk lijkt te ervaren

psilocybine

• Gevoelens van ontspanning (vergelijkbaar met de effecten van lage doses marihuana)
• Nervositeit, paranoia en paniekreacties
• Introspectieve / spirituele ervaringen

Korte termijn algemene effecten

Sensorische effecten

• Hallucinaties, waaronder zien, horen, aanraken of ruiken van dingen op een vervormde manier of het waarnemen van dingen die niet bestaan
• Intensievere gevoelens en zintuiglijke ervaringen (helderdere kleuren, scherpere geluiden)
• Gemengde zintuigen ("zien" van geluiden of "horen" van kleuren)
• Veranderingen in zintuig of waarneming van tijd (de tijd gaat langzaam voorbij)

Fysieke effecten

• Verhoogde energie en hartslag
• Misselijkheid

Lange termijn effecten

Een gevolg van het herhaaldelijk gebruik van hallucinogenen is de ontwikkeling van tolerantie. Studies tonen aan dat LSD-gebruikers zeer snel een hoge mate van tolerantie voor het medicijn ontwikkelen. Dit betekent dat ze steeds grotere hoeveelheden moeten nemen om dezelfde effecten te krijgen.

Onderzoek wijst uit dat als een gebruiker een tolerantie ontwikkelt voor één medicijn in de hallucinogene klasse, hij of zij ook tolerantie zal hebben voor andere geneesmiddelen in dezelfde klasse. Als iemand bijvoorbeeld een tolerantie voor LSD heeft ontwikkeld, hebben deze ook een tolerantie voor psilocybine en mescaline..

Ze zullen echter geen tolerantie hebben voor geneesmiddelen die andere neurotransmittersystemen beïnvloeden, zoals amfetaminen en marihuana.

Deze tolerantie is niet permanent. Als de persoon stopt met het gebruik van het medicijn gedurende meerdere dagen, zal de tolerantie verdwijnen.

Ook ervaren chronische gebruikers van hallucinogenen doorgaans geen fysieke ontwenningsverschijnselen wanneer ze het gebruik van medicijnen staken, in tegenstelling tot gebruikers die afhankelijk zijn geworden van andere drugs of alcohol.

Persistente psychose en flashbacks

Twee van de meer serieuze langetermijneffecten van hallucinogeengebruik zijn persisterende psychose en flashbacks, ook bekend als hallucinogeen persisterende perceptiestoornis (HPPD). Vaak zullen deze aandoeningen samen voorkomen.

Hoewel zeldzaam, is het voorkomen van deze aandoeningen net zo onvoorspelbaar als het hebben van een slechte reis. Ze kunnen iedereen overkomen, maar onderzoek heeft aangetoond dat ze vaker worden waargenomen bij patiënten met een geschiedenis van psychische problemen.

De NIDA meldt dat bij sommige gebruikers aanhoudende psychose en flashbacks kunnen voorkomen, zelfs na een enkele blootstelling aan hallucinogene drugs.

Er is geen echte behandeling voor flashbacks, hoewel velen die ze ervaren behandeld worden met antidepressiva, antipsychotica en psychotherapie..

Volgens de NIDA zijn hier enkele van de specifieke langetermijneffecten van hallucinogeengebruik:

Aanhoudende psychose

• Visuele storingen
• Ongeorganiseerd denken
• Paranoia
• Stemmingsstoornissen

Hallucinogeen aanhoudende perceptiestoornis (Flashbacks)

• hallucinaties
• Andere visuele storingen (zoals het zien van halo's of sporen die aan bewegende objecten zijn bevestigd)
• Symptomen worden soms verward met neurologische aandoeningen (zoals een beroerte of hersentumor)