Wat betekent medicatietolerantie?

Medicatietolerantie, oftolerantolerantie, treedt op wanneer het lichaam aan een medicijn wenkt, zodat er meer medicatie nodig is om het gewenste effect te geven, of een ander medicijn nodig is. Afhankelijk van het medicijn kan de tolerantie zich acuut ontwikkelen, in een aantal dagen, of chronisch, over een aantal weken of maanden. Er zijn verschillende mechanismen achter tolerantie, waaronder veranderingen in het metabolisme van een medicijn, cellulaire veranderingen of gedragseffecten. Tolerantie is niet altijd negatief en mensen kunnen ook in de loop van de tijd tolerantie ontwikkelen voor de bijwerkingen van een medicijn. Het is belangrijk om te begrijpen dat tolerantie niet hetzelfde is als afhankelijkheid of verslaving, maar in het geval van stoffen van verkeerd gebruik, zoals sommige pijnstillers en alcohol, kan tolerantie iemand vatbaar maken voor deze problemen.

Tolerantie begrijpen

Tolerantie wordt gedefinieerd als het afnemende effect van een medicijn na herhaalde toediening in een bepaalde dosis. Het is vaak een normale adaptieve reactie op ingenomen medicijnen, omdat het lichaam probeert de homeostase of balans te behouden. De ontwikkeling van tolerantie met een specifiek medicijn kan variëren tussen verschillende mensen (er is een genetische invloed); met andere medicijnen die een persoon neemt; en met onderliggende medische aandoeningen die aanwezig zijn. Tolerantie ontwikkelt zich ook met verschillende snelheden voor verschillende effecten van het medicijn. Met opioïden kunnen mensen bijvoorbeeld meer tolerantie ontwikkelen voor de euforie veroorzaakt door het medicijn dan voor de ademdepressie veroorzaakt door het medicijn.

Acuut versus chronisch

Tolerantie ontwikkelt zich vaak gedurende vele weken chronisch, maar kan ook snel voorkomen. "Tachyfylaxie" is de term die wordt gebruikt om het zeer snelle begin van tolerantie te beschrijven, zoals die wordt gezien na een enkele dosis met cocaïne of LSD.

Effecten versus bijwerkingen

Zoals hierboven opgemerkt, kan tolerantie een negatieve bevinding zijn, zoals wanneer een medicijn de effectiviteit in de loop van de tijd verliest, maar het kan ook positief zijn, zoals wanneer tolerantie zich ontwikkelt tot bijwerkingen zoals misselijkheid of vermoeidheid. In het geval van allergieschoten (desensibilisatie) is het de ontwikkeling van tolerantie die verantwoordelijk is voor de effectiviteit van de behandeling.

In sommige gevallen treedt het tegenovergestelde van tolerantie op (overgevoeligheid) en wordt een medicijn effectiever bij herhaald gebruik.

Tolerantie versus weerstand

Weerstand verschilt ook van tolerantie. Met resistentie (zoals antibiotica of kankergeneesmiddelen) ontstaat resistentie omdat bacteriën of kankercellen stoffen maken die ertoe leiden dat het medicijn niet werkt.

Tolerantie versus verslaving versus afhankelijkheid

De verschillen tussen tolerantie, afhankelijkheid en verslaving zijn belangrijk. Veel medicijnen die tolerantie veroorzaken hebben verslavend potentieel, maar tolerant worden betekent niet dat iemand verslaafd is aan het medicijn. Evenzo wordt afhankelijkheid gedefinieerd als het optreden van ontwenningsverschijnselen wanneer het medicijn wordt verwijderd en kan voorkomen zonder tolerantie of verslaving.

mechanismen

Er zijn verschillende manieren waarop tolerantie voor een medicijn kan ontstaan:

• Farmacodynamische resistentie: Bij farmacodynamische, dispositionele of functionele tolerantie, veranderingen op cellulair niveau die tot resistentie leiden. Bijvoorbeeld, het binden van een medicijn aan een bepaalde receptor op het oppervlak van cellen (zoals opioïde receptoren) kan er niet in slagen om de signalen te laten uitzenden zoals in het verleden, of het lichaam kan minder receptoren op het oppervlak van cellen produceren voor de medicijn om mee te binden.
• Metabolische tolerantie: Met dit mechanisme van tolerantie kan een medicijn worden afgebroken en uit het lichaam worden verwijderd voordat het zijn werkterrein bereikt. Alcohol kan bijvoorbeeld de activiteit van leverenzymen induceren die het 'medicijn' metaboliseren.
• Gedrags- of leerdolerantie: In geleerde tolerantie kunnen mensen gewend raken aan het effect van een medicijn. Sommige mensen die langdurig drinkers zijn, kunnen hun alcohol beter vasthouden, zelfs met dezelfde bloedconcentratie.
• Geconditioneerde tolerantie: Milieupunten kunnen ook leiden tot tolerantie. Een voorbeeld is een persoon die routinematig drinkt aan een bar met betere oog-hand coördinatie aan de bar dan hij of zij thuis zou hebben (na hetzelfde aantal drankjes).

Voorbeelden van medicatietolerantie

Medicatietolerantie is meestal (maar niet altijd) gerelateerd aan geneesmiddelen die de hersenen en het zenuwstelsel van uw lichaam beïnvloeden. Een paar voorbeelden zijn:

• Pijnstillers zoals oxycodon
• Tranquilizers zoals Valium (Diazepam)
• Over-the-counter slaapmiddelen zoals Benadryl (difenhydramine)

Beheer en behandeling

Hoe tolerantie wordt beheerd, hangt af van het specifieke medicijn, waarvoor het wordt gebruikt en alternatieven die beschikbaar zijn. In sommige gevallen kan verhoging van de dosis ertoe leiden dat het geneesmiddel opnieuw werkt (hoewel het ook de tolerantie bij die dosis kan versterken). Als een medicijn een tijdje kan worden gestaakt, wat bekend staat als een drugsvakantie, kan het vaak opnieuw worden gestart zonder tolerantie (hoewel de tolerantie opnieuw kan optreden in de tijd).

Tolerantie en behandeling van kanker

In sommige situaties, zoals terminale kanker, is schijnbare tolerantie voor opioïde medicatie vaker het gevolg van verslechtering van kanker (tumorgroei of nieuwe metastasen) in plaats van tolerantie voor de medicijnen. Wanneer duidelijke tolerantie optreedt, is het uitermate belangrijk om andere mogelijke oorzaken van verhoogde pijn uit te sluiten. Zelfs wanneer tolerantie optreedt, zijn kwesties van mogelijke afhankelijkheid en verslaving echter van minder belang. Hoewel er verschillende toleranties zijn tussen verschillende opioïden, is dit vaak niet volledig en kan het nuttig zijn om over te schakelen naar een ander medicijn in deze klasse. Veel van deze geneesmiddelen kunnen ook worden toegediend in zeer hoge doses (er lijkt geen plafond of maximale dosis te zijn) en wanneer ze geleidelijk worden verhoogd, is er minder zorg over problemen zoals ademhalingsdepressie.

Tolerantie en middelen van misbruik

Wanneer een persoon voor het eerst een potentiële stof van misbruik gebruikt, alcohol, opioïden of nicotine, zijn de effecten krachtiger dan ooit. Bij herhaalde toediening van dit medicijn heeft een persoon grotere en grotere hoeveelheden nodig om de gewenste effecten te voelen en zo een vicieuze cirkel van misbruik, afhankelijkheid en terugtrekking te creëren. Het fenomeen dat meer medicijn nodig is om het gewenste effect te produceren, wordt tolerantie genoemd. 

Cross-Over

Wanneer een persoon tolerant wordt voor een bepaalde vorm van depressief alcohol, zoals het centrale zenuwstelsel (CNS), dan wordt deze persoon meestal tolerant ten opzichte van andere drugs zoals heroïne. (Technisch gezien zijn opioïden zoals heroïne geen CZS-depressiva, hoewel ze depressieve eigenschappen hebben.) Dit fenomeen wordt crosstolerantie genoemd.

gevaren

Tolerantie kan om verschillende redenen bijzonder gevaarlijk zijn. Wanneer de tolerantie zich in verschillende mate ontwikkelt tot verschillende effecten, kan het risico op een overdosis aanzienlijk zijn. Dit is een tragisch probleem met de opioïde-epidemie, omdat de tolerantie sneller evolueert naar de euforische eigenschappen van deze geneesmiddelen dan naar de depressieve depressieve eigenschappen van de luchtwegen..

Schakelen tussen verschillende medicijnen in een categorie verhoogt ook het risico op complicaties. Zoals opgemerkt, kan cross-over variëren en mensen die schakelen tussen drugs zoals heroïne, codeïne, morfine en anderen, kunnen uiteindelijk een hogere "dosis" krijgen dan gepland, als er minder tolerantie is voor het volgende medicijn.

Voor mensen met herstel kan tolerantie op een andere manier gevaarlijk zijn. Tolerantie neemt vaak af in de tijd van een medicijn. Als een persoon die gedurende een bepaalde periode afwezig is geweest van het medicijn, zijn eerdere gebruiksniveau hervat, kan een levensbedreigende overdosis optreden.

Ten slotte worden veel misbruikte stoffen gecombineerd met andere geneesmiddelen waarvoor fysiologische tolerantie niet optreedt. Opioïden kunnen bijvoorbeeld worden gecombineerd met Tylenol (acetaminophen). Hoewel tolerantie zich kan ontwikkelen tot hogere doses van het verdovende middel, zodat ademhalingsdepressie niet optreedt, kan een overmaat aan Tylenol (zelfs slechts een kleine overmaat) van producten zoals Vicodin (hydrocodon plus paracetamol) leiden tot leverfalen.

Verschillen in tolerantie en vatbaarheid voor afhankelijkheid

Bepaalde mensen vertonen een snelle acute tolerantie of aanvankelijke tolerantie voor een medicijn. Deze mensen lopen een groter risico op drugsverslaving of verslavingsmisbruik.

Als u zich zorgen maakt over tolerantie

Als u denkt dat u tolerantie voor enige vorm van misbruik ervaart, is het uiterst belangrijk om uw arts te informeren en hulp te krijgen. Drugsmisbruik en drugsverslaving kunnen vreselijke en dodelijke persoonlijke gevolgen hebben voor u, uw dierbaren en de samenleving als geheel. Bedenk dat er zorgprofessionals en steungroepen zijn die gespecialiseerd zijn in medicamenteuze behandeling en empathisch zijn voor uw behoeften. Ondersteuning in uw regio vindt u per postcode in de Behavioral Health Treatment Services Locator die wordt gehost door de Amerikaanse overheid.