Startpagina » ADHD » De link tussen dyslexie en ADHD

    De link tussen dyslexie en ADHD

    Dyslexie is een specifieke leerstoornis (LD) die neurologisch is gebaseerd. Het is op taal gebaseerd en maakt het leren om woorden te lezen, spellen, decoderen en herkennen, uitdagend. Dientengevolge is begrijpend lezen, woordenschat en algemene kennis verminderd in vergelijking met andere kinderen van dezelfde leeftijd die geen dyslexie hebben. Onthoud dat dyslexie geen weerspiegeling is van intelligentie. De meeste mensen met dyslexie hebben een normale of bovengemiddelde intelligentie.

    Het is bekend dat ADHD en dyslexie vaak naast elkaar bestaan. Dr. Russell Barkley legt uit in zijn boek De leiding nemen over ADHD: de complete gezaghebbende gids voor ouders dat kinderen met ADHD meer een leerstoornis hebben dan kinderen zonder ADHD. De meest voorkomende LD is dyslexie.

    Het verschil tussen omstandigheden vertellen

    Het kan moeilijk voelen om te weten welke uitdagingen gerelateerd zijn aan ADHD of dyslexie. Hoewel ADHD aandacht vereist en dyslexie het lezen beïnvloedt, kunnen de omstandigheden er hetzelfde uitzien. Hier zijn drie voorbeelden.

    Afleiding

    Zowel kinderen met ADHD als dyslexie kunnen afgeleid lijken; de reden achter de afleiding is echter anders.

    Een kind met ADHD lijkt misschien afgeleid, omdat het moeilijk is om op te letten., Terwijl een kind met dyslexie misschien afgeleid lijkt, omdat lezen veel moeite kost en hun energie is afgenomen.

    vlotheid

    Vloeiende lezers kunnen lezen met nauwkeurigheid, relatieve snelheid en bij het voorlezen uitdrukking aan de woorden toevoegen. Om te begrijpen wat ze hebben gelezen, moet een kind vloeiend kunnen lezen.

    Een kind met ADHD is misschien geen vloeiende lezer, omdat ze hun plaats verliezen of de eindes overslaan omdat hun snelle brein het volgende deel heeft doorlopen. Iemand met dyslexie is misschien geen vloeiende lezer, omdat ze een lange tijd besteden aan het klinken van elk woord of het verkeerd lezen van woorden.

    Wat de oorzaak ook is, beide hebben invloed op het vermogen van de lezer om te begrijpen wat hij of zij leest. Het betekent ook dat lezen geen leuke activiteit voor hen is.

    schrift

    Schrijven en schrijven kan ook problematisch zijn. Iemand met ADHD kan problemen hebben met organiseren en proeflezen, terwijl een kind met dyslexie problemen heeft met spelling, grammatica, ideeën organiseren, proeflezen en handschrift.

    Een goede manier om de twee condities te onderscheiden is te onthouden dat dyslexieproblemen meestal voorkomen tijdens lees- en schrijfactiviteiten, terwijl ADHD-symptomen in veel situaties voorkomen en meer gedragsmatig van aard zijn.

    Co-bestaande voorwaarden

    In het verleden werden ADHD en dyslexie gezien als onafhankelijk van elkaar. Echter, zoals Dr. Thomas E. Brown in zijn boek uitlegt Een nieuw begrip van ADHD bij kinderen en volwassenen dat recent onderzoek heeft aangetoond dat de stoornissen in de executieve functie gerelateerd aan ADHD ook geassocieerd zijn met dyslexie.

    ADHD en dyslexie zijn afzonderlijke aandoeningen; Als een persoon beide echter heeft, betekent dit dat ze een algemene beperking van de uitvoerende functie hebben (problemen met focussen, gebruik van werkgeheugen, enz.), evenals een beperking van de specifieke vaardigheden die nodig zijn voor het lezen, bijvoorbeeld snel verwerken van symbolen.

    Sommige mensen zeggen dat ze wiskundige dyslexie hebben. Dit is echter geen officiële term, omdat niet veel mensen hebben gehoord van dyscalculia (een wiskundige stoornis), en zeggen: 'Ik heb wiskunde dyslexie' is een eenvoudige manier om hun toestand te beschrijven.

    Diagnose

    De twee condities worden anders gediagnosticeerd en vaak door verschillende professionals. ADHD wordt beschouwd als een psychische stoornis en gediagnosticeerd door een psychiater, psycholoog, neuroloog en enkele huisdokters. 

    Dyslexie is een educatief probleem in plaats van een medisch probleem, dus wordt meestal niet gediagnosticeerd door medische professionals. Soms kan een pediater in de ontwikkelingsfase dyslexie diagnosticeren als ze een training hebben gehad in cognitie en leren. Doorgaans diagnosticeren een klinisch psycholoog, een schoolpsycholoog, een onderwijspsycholoog en een neuropsycholoog dyslexie.

    Aangezien dyslexie geen medische aandoening is, wordt een evaluatie voor dyslexie meestal niet gedekt door een medische verzekering. De ernst van dyslexie varieert van mild tot ernstig, wat ook geldt voor mensen met ADHD. Dit betekent dat geen twee mensen symptomen zullen hebben die precies hetzelfde zijn.

    Behandeling

    Er zijn verschillende gespecialiseerde leesprogramma's voor dyslexie. Ze zijn vaak gebaseerd op of omvatten elementen van de benadering van Orton-Gillingham. Samuel Orton en Anna Gillingham waren pioniers op het gebied van lezen en taalbeheersing. In de jaren 1930 publiceerde Gillingham gedetailleerde instructiematerialen om te helpen met lezen, schrijven en spellen. Het is sindsdien de meest onderzochte benadering tot op heden geworden.

    Niet alle leesprogramma's zijn nuttig voor dyslectische studenten. Zoek naar degenen die fonemisch bewustzijn, vloeiendheid en gedetailleerde richtlijnen voor spellingsregels bevatten.

    De school van uw kind heeft mogelijk speciaal opgeleide leraren die de hulp kunnen bieden die ze nodig hebben. Niet alle scholen doen dit, in welk geval u een speciale docent zou kunnen vinden om met uw kind te werken na school.

    Accommodaties op school voor ADHD en dyslexie zijn erg nuttig voor uw kind om hun academisch potentieel te bereiken.

    Dyslexie en ontwikkelingsdyslexie

    Dyslexie en ontwikkelingsdyslexie zijn dezelfde aandoeningen. Meestal, wanneer iemand dyslexie zegt, bedoelen ze ontwikkelingsdyslexie, een aandoening die wordt geërfd. Het andere type dyslexie is verworven dyslexie, wat betekent dat een persoon dyslectisch is geworden door een hersenlaesie, bijvoorbeeld na een traumatisch hersenletsel of een beroerte..

    Dit kan ook met ADHD gebeuren. De meeste mensen erven ADHD van een familielid, maar toch kan een klein deel van de bevolking ADHD-symptomen krijgen, ofwel prenataal of tijdens de ontwikkeling, vanwege een verscheidenheid aan oorzaken die de hersenen kunnen beschadigen.

    Hoe het vertrouwen en zelfrespect te vergroten

    Een van de grootste uitdagingen voor kinderen met ADHD en dyslexie is dat ze zich goed voelen over zichzelf. Vaak zijn hun zelfvertrouwen en zelfrespect laag omdat ze worstelen met taken die hun vrienden en broers en zussen gemakkelijk vinden. Hier zijn drie dingen die u kunt doen om te helpen:

    Identificeren: Wanneer kinderen weten dat ze een aandoening met een naam hebben, zoals ADHD en dyslexie, helpt het hen. Ze begrijpen waarom ze zijn zoals ze zijn, en het stopt ze op zoek naar verklaringen voor zichzelf, wat vaak termen zijn als 'Ik ben stom' en 'Ik ben dom'.

    Inspanning, geen resultaten: Geef uw kind positieve feedback over de moeite die ze in een taak steken in plaats van hun resultaten of cijfers. Een kind met dyslexie en ADHD moet harder werken dan andere studenten, maar die inspanning wordt niet altijd weerspiegeld in hun cijfers. Wetende dat hun inspanningen door jou worden erkend, maakt een groot verschil uit voor het zelfrespect van een kind.

    Activiteit buiten de school: Wanneer uw kind belangstelling toont voor een activiteit buiten school, moedig het dan aan. Goed zijn in iets - of het nu een krijgskunst is, een sport, kunst of ambachten - bouwt vertrouwen op. Het heeft een positief rimpelingseffect op andere gebieden van het leven, inclusief schoolgerelateerde activiteiten.

    Noch ADHD noch dyslexie kan worden genezen. Ze kunnen echter zowel worden behandeld als beheerd, zodat uw kind een succesvol leven kan leiden. Kinderen krijgen vaak veel hoop en bevestiging als ze horen van beroemde mensen die voor dezelfde uitdagingen staan ​​als zij. Steven Spielberg heeft bijvoorbeeld dyslexie, Justin Timberlake heeft ADHD en Richard Branson heeft zowel ADHD als dyslexie.

    Hulp zoeken

    Wanneer u meer te weten komt over dyslexie, is een veel voorkomende boodschap 'vroege interventie is de sleutel'. Vroegtijdige detectie van een aandoening is natuurlijk nuttig. Als u echter beseft dat uw kind dyslexie heeft terwijl zij ouder zijn, voelt u zich niet schuldig. Het is nooit te laat om getest te worden en de juiste behandeling te zoeken.

    Als uw kind ADHD en dyslexie heeft, kunnen de symptomen van ADHD de signalen van dyslexie maskeren. Ook vindt een intelligent kind manieren om hun problemen te compenseren en te maskeren, wat detectie moeilijker voor je maakt.

    Als u dit leest als een volwassene en denkt dat u mogelijk dyslexie heeft, kunt u nog steeds een dyslexie-evaluatie krijgen. Zelfs als je niet langer op school of universiteit bent, is het begrijpen van de oorzaak van je uitdagingen nuttig voor je zelfvertrouwen en zelfrespect.