Startpagina » allergieën » Penicilline Allergie Testprocedures

    Penicilline Allergie Testprocedures

    Penicilline en aanverwante antibiotica zijn enkele van de oudste en meest gebruikte antibiotica die beschikbaar zijn. Ze zijn actief tegen een breed scala aan infecties, zijn goedkoop, en worden over het algemeen goed verdragen. Helaas is penicillineallergie heel gebruikelijk, waarbij 10% van de bevolking een allergie voor dit medicijn meldt. Studies tonen echter aan dat wanneer mensen die aangeven allergisch te zijn voor penicilline worden getest op de allergie, bijna 90% niet allergisch is en het medicijn prima kan innemen. Dat komt vaak omdat deze allergie vaak tijdelijk is.
    Testen op penicilline-allergie is beschikbaar, is een relatief eenvoudige procedure en leidt meestal tot een persoon die dacht dat ze allergisch waren voor penicilline om erachter te komen dat ze niet echt allergisch zijn voor het antibioticum, of niet langer allergisch zijn. De meeste allergisten hebben het vermogen om penicilline-allergietesten uit te voeren.

    Het vermijden van penicilline kan tot andere problemen leiden

    De meeste mensen met een penicilline-allergie vermijden gewoon het gebruik van penicilline en aanverwante antibiotica, omdat er een breed scala aan andere antibiotica moet zijn om een ​​infectie te voorkomen. Maar is dit de juiste aanpak om te nemen? Verschillende studies tonen aan dat wanneer een persoon wordt aangeduid als penicillineallergisch, er talrijke complicaties kunnen optreden als gevolg van het gebruik van andere antibiotica.
    Ten eerste stijgen de kosten voor het nemen van niet-penicilline-antibiotica dramatisch. Studies tonen aan dat de gemiddelde kosten van antibiotica bij een persoon met een penicilline-allergie 63% hoger is dan bij mensen zonder penicilline-allergie. Ten tweede plaatst het gebruik van niet-penicilline-antibiotica, vooral in een ziekenhuisomgeving, een persoon in gevaar voor de ontwikkeling van infecties door antibioticaresistente bacteriën, zoals vancomycine-resistente Enterococcus (VRE). Ten slotte kan het gebruik van niet-penicilline-antibiotica ook een persoon een hoger ontwikkelingsrisico geven Clostridium difficile colitis, een gevaarlijke infectie van de darmen veroorzaakt door het gebruik van sterke antibiotica.
    Het gebruik van penicilline-allergietesten bij mensen die een voorgeschiedenis van penicilline-allergie hebben gemeld, is in talloze onderzoeken aangetoond om het gebruik van sterkere, duurdere antibiotica met meer dan de helft te verminderen. Andere studies hebben aangetoond dat door het gebruik van penicilline-allergietests de kosten van antibiotica voor de behandeling van infecties met meer dan 30% dalen..

    Penicilline is goed in het veroorzaken van allergische reacties

    Penicilline kan gemakkelijk allergische reacties bij mensen veroorzaken door het vermogen ervan om zich te binden aan eiwitten in het bloed en op cellen in het lichaam om het immuunsysteem te stimuleren. Dit proces, genaamd haptenisatie, leidt ertoe dat het immuunsysteem van het lichaam beter is in het herkennen van de penicilline als een allergeen. Sensibilisatie of de ontwikkeling van allergische antilichamen tegen penicilline komt dan voor, wat kan leiden tot allergische reacties wanneer iemand in de toekomst wordt blootgesteld aan penicilline..

    Bestanddelen van de Penicillin Allergy Test

    Penicilline-allergietests omvatten het gebruik van verschillende huidtesttechnieken, waaronder testen op huidprikken en testen van de huid tijdens de zwangerschap, op penicilline en penicillinemetabolieten. De meeste allergieartsen voeren huidtesten uit met penicilline G (een injecteerbare vorm van penicilline in vloeibare vorm), Pre-Pen (benzylpenicilloyl-polylysine) - de belangrijkste metaboliet van penicilline nadat het lichaam het medicijn heeft afgebroken, en een klein determinant mengsel (MDM ) met andere "kleine" metabolieten.
    MDM is momenteel niet beschikbaar op de markt, hoewel sommige allergologen - zoals diegenen die in een universitaire omgeving werken - een "zelfgemaakte" versie zullen maken. Penicillinetests die het gebruik van MDM omvatten, dragen bij aan de nauwkeurigheid van de tests.
    Allergie-bloedtesten zijn ook beschikbaar voor penicilline-allergietesten, maar ze zijn niet erg nauwkeurig, en mogen in het algemeen niet worden gebruikt als een vervanging voor penicilline-allergie huidtesten.

    Hoe het testen wordt uitgevoerd

    Over het algemeen wordt prikhuidonderzoek als eerste uitgevoerd, waardoor de meest gevoelige penicilline-allergische personen kunnen worden geïdentificeerd. Als het testen op een prikhuid positief is, wordt de persoon beschouwd als allergisch voor penicilline en worden er geen aanvullende testen uitgevoerd. Als de priktest negatief is, worden intradermale huidtesten uitgevoerd met dezelfde materialen. Intradermale huidtesten identificeren meer mensen met penicilline-allergie, maar zijn mogelijk gevaarlijk voor de meest gevoelige mensen. Dit is de reden waarom eerst prikhuidtesten worden uitgevoerd.
    Als huidtesten voor penicilline en gerelateerde metabolieten negatief zijn met behulp van zowel prik als intradermale technieken, is de kans dat de persoon allergisch is voor penicilline minder dan 5%. De meeste artsen voelen zich dan op hun gemak penicilline en penicilline-gerelateerde antibiotica voor te schrijven aan die persoon, hoewel sommige artsen (waaronder ikzelf) nog steeds aanbevelen om de eerste dosis penicilline onder medisch toezicht te geven en gedurende een uur of twee te monitoren. Ik ga zelfs nog een stapje verder en voer onder medisch toezicht een orale provocatie uit voor een penicilline-antibioticum (meestal amoxicilline) om ervoor te zorgen dat de persoon het antibioticum kan verdragen.
    Als een van de hierboven genoemde tests positief is, moet een persoon zichzelf als een persoon beschouwen die allergisch is voor penicilline. In deze situatie moeten penicilline en aanverwante antibiotica worden vermeden, tenzij er een speciale behoefte is aan penicilline - en het gebruik van andere antibiotica zal niet voldoende zijn. Desensibilisatie voor penicilline kan worden uitgevoerd, soms in een medische kantooromgeving, maar meestal in een ziekenhuisomgeving, zodat een persoon een penicillinekuur kan verdragen. Het is echter belangrijk om te beseffen dat desensitisatie slechts een paar dagen duurt, dus desensitisatie leidt niet tot een allergie-behandeling, maar slechts een tolerantie op korte termijn van de medicatie.