Wanneer moet u zich zorgen maken over een kieskeurige eter

Je zoon eet alleen knapperig voedsel. Je dochter houdt van groenten, maar weigert fruit te eten. Je peuter maakt grappen over iets dat niet is gepureerd. Je tween eet alleen pizza's en kipnuggets. Oma zegt dat hij verwend is en je moet gewoon stevig met hem zijn.
Opa stelt voor haar een dollar te betalen als ze haar bord schoonmaakt. Vrienden vertellen je het geheim om kinderen iets te laten eten - wat dan ook! - is ketchup. Of ranch dressing. Of misschien honingmosterd? Je hebt alles geprobeerd, maar niets lijkt te werken. Is uw kind een kieskeurige eter? Of zou hij een verborgen medisch probleem kunnen hebben?

Ja, er kan een probleem zijn

Eetstoornissen komen verrassend vaak voor in de vroege kinderjaren - een studie wees uit dat overal van bijna een kwart tot een verbazingwekkende helft van de jonge kinderen lijdt aan een eetstoornis (het brede bereik is te wijten aan verschillende definities van "eetstoornis" die worden gebruikt ).
Natuurlijk zijn niet alle kieskeurige eters hetzelfde, en de medische problemen die ten grondslag liggen aan kieskeurig eten kunnen zich op verschillende manieren vertonen. Stel jezelf deze vragen over het eten van je kind en lees dan meer over mogelijke medische oorzaken en oplossingen:

• Kinderen met textuuraversies: Mijdt uw kind voedingsmiddelen met een bepaalde textuur (nat, knapperig, gelatineus?
• Kinderen die slechts één of twee voedingsmiddelen eten: Stelt uw kind haar eetpatroon strikt in op slechts een handvol voedingsmiddelen?
• Kinderen die kokhalzen op vast voedsel: Knijpt of verstikt uw kind zich in voedsel dat niet gepureerd of vloeibaar is?
• Kinderen die niets willen eten: Uw kind weigert al het voedsel, of slaagt er alleen in om voedsel te smoren wanneer het wordt bedankt of gedwongen?
• Kinderen die niet zullen eten [Insert Food]: Uw kind weigert een bepaald voedsel te eten?

Diagnose van alle medische problemen vroeg

Ja, kieskeurig eten kan gewoon een fase zijn. Maar het is belangrijk om met uw kinderarts samen te werken om eventuele eetproblemen te diagnosticeren die verder gaan dan eenvoudige, door kinderen geïnspireerde (en kortstondige) krachtsstrijden. Een recente studie toonde aan dat zelfs gematigde niveaus van zogenaamd "selectief eten" worden geassocieerd met symptomen van angst en depressie, zelfs bij zeer jonge kinderen.
Die studie, die keek naar meer dan 900 kinderen van 24 maanden tot bijna zes jaar oud, vond dat kinderen die selectief eten, meer kans hebben te lijden aan angst, depressie en aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD).
Hoe slechter het selectieve eten, hoe groter het risico op psychische problemen, merkten de onderzoekers op. Bovendien beïnvloedde het selectieve eten van de kinderen de dynamiek van hun families.
De studie concludeerde dat clinici stappen moeten ondernemen om het probleem te verhelpen, zelfs als het kind in kwestie slechts een "gematigd" selectief eetprobleem heeft. Dit kan worden bereikt door middel van dieetbegeleiding en gedragstherapie.