Startpagina » Anatomie » De anatomie van de longader

    De anatomie van de longader

    De vier longaderen spelen een belangrijke rol in de longcirculatie door zuurstofrijk bloed uit het hart te ontvangen en af ​​te geven aan het linker atrium, waar het vervolgens de linker hartkamer kan binnendringen om door het lichaam te circuleren. De longader is uniek omdat het de enige ader is die zuurstofrijk bloed transporteert.
    Tot de bevalling gaat de foetale bloedstroom voorbij aan deze bloedvaten, die bij de geboorte openen bij blootstelling aan zuurstof. Er zijn enkele anatomische variaties die kunnen optreden, evenals verschillende aangeboren aandoeningen (geboorteafwijkingen) met deze aderen die bij sommige baby's voorkomen. Medische aandoeningen kunnen ook bij volwassenen voorkomen, zoals pulmonale veneuze hypertensie.

    Anatomie

    De longaderen samen met de longslagaders vormen de pulmonale circulatie.

    Ontwikkeling

    Vóór de geboorte ontvangt de foetus zuurstof en voedingsstoffen uit de placenta, zodat de bloedvaten naar de longen, inclusief de longslagader en de longader, worden overbrugd. Het is pas op het moment van de geboorte wanneer een baby zijn eerste ademhaling doet dat bloed in de longbloedvaten komt om de longen in te gaan.
    Het is de blootstelling aan zuurstof die de shunts die de longader en andere bloedvaten omzeilen blokkeert - dit ontspant deze bloedvaten zodat bloed kan binnendringen.

    Structuur

    De longaderen zijn relatief grote structuren ten opzichte van andere aderen die zo groot zijn als 1 centimeter in diameter, hoewel ze de neiging hebben kleiner te zijn bij vrouwen. Ze zijn opgebouwd uit drie lagen glad spierweefsel, de zogenaamde tunieken. De buitenste laag is de dikke tunica externa, met de middelste laag de dunne tunica media, gevolgd door de centrale laag de tunica interna.

    Plaats

    De vier longaderen (twee van elke long) brengen nieuw zuurstofrijk bloed uit de longen naar het linker atrium. Vanuit het linker atrium stroomt het bloed naar de linker hartkamer van waaruit het wordt uitgestoten om zuurstof en voedingsstoffen te leveren aan alle weefsels van het lichaam.
    In de longen zijn de kleinste bloedvaten, capillairen genaamd, de plaats waar koolstofdioxide wordt verwijderd en zuurstof die wordt verkregen uit de longblaasjes, de kleinste structuren van de ademhalingsboom.
    Uit de haarvaten komt bloed in de bronchiale aderen die vervolgens in de longaderen terechtkomen. De twee longaderen verlaten de longen door het gebied dat bekend staat als het hilum, het gebied waar de bloedvaten evenals de rechter en linker hoofdbronchi de longen binnendringen in het mediale, centrale deel van elke long.
    Na het verlaten van het hilum passeert de rechter longader achterwaarts naar de superieure vena cava en het rechter atrium om het linker atrium binnen te gaan. De linker longaders passeren voor de aflopende aorta om het linker atrium binnen te gaan.
    Aangezien de longaderen door de longen gaan en zich leeg in de linkerkant van het hart bevinden, kunnen ze worden beïnvloed door elke aandoening waarbij deze regio's betrokken zijn.

    Anatomische variaties

    Mensen hebben vaak vier longaderen, maar variaties komen voor bij 38 procent van de mensen en in sommige gevallen zijn er vijf en andere keren slechts drie longaderen.
    De rechterlong heeft drie liefdes en de linkerlong heeft er twee, met de bovenste rechter longader die de bovenste en middelste lob afvoert en de onderste rechter longader die de onderste lob afvoert. Aan de linkerkant draineert de bovenste linker longslagader de linker bovenkwab en de inferieure linker longslagader de onderste lob.
    Bij sommige mensen blijven de drie rechter longaderen gescheiden in plaats van te worden samengevoegd tot twee aderen, resulterend in een totaal van vijf longaderen (dit wordt een enkelvoudige rechter pulmonale ader in het toebehoren genoemd en is aanwezig in ruwweg 10 procent van de mensen).
    De twee linker longaderen fuseren vaak, wat leidt tot een totaal van drie longaderen.
    Een aantal andere variaties kunnen ook optreden, zoals de aanwezigheid van twee accessoire rechter middelste longaderen, één extra rechter middelste longader en één extra rechter bovenste longader, en meer.

    Functie

    De longaders dienen een zeer belangrijk doel om vers zuurstofrijk bloed uit de longen naar het hart te brengen, zodat het naar de rest van het lichaam kan worden gestuurd.

    Klinische betekenis

    De longaderen kunnen worden beïnvloed door medische aandoeningen die bij de geboorte aanwezig zijn of later in het leven worden verworven. Vanwege de centrale rol van de longaderen in het hart en de longcirculatie, worden aangeboren aandoeningen vaak geassocieerd met andere hartafwijkingen en hebben verworven aandoeningen vaak te maken met andere onderliggende hartaandoeningen.

    Congenitale aandoeningen (aangeboren afwijkingen)

    Aangeboren aandoeningen van de longaderen kunnen invloed hebben op het aantal van deze aders, hun diameter, hun ontwikkeling, of hun verbindingen en drainage (waar ze het bloed afleveren dat uit de longen komt). Deze vaten kunnen ook worden beïnvloed door aandoeningen in de regio van het hart waar ze worden leeggemaakt.
    Hypoplasie van de longaderen
    Bij sommige kinderen ontwikkelen de longaderen zich niet volledig (hypoplasie). Dit wordt meestal geassocieerd met hypoplastisch linkerhart syndroom.
    Longaderstenose of Atresia
    Stenose van de longader is een aandoening waarbij de longader is verdikt, wat leidt tot vernauwing. Het is een ongewoon maar ernstig geboorteafwijking en wordt vaak gecombineerd met andere hartafwijkingen. Behandeling met inbegrip van angioplastie en plaatsing van de stent kan de ader openen, maar deze neigt opnieuw te versmallen (restenose). Onlangs hebben artsen geprobeerd gebruikte chemotherapie evenals biologische agentia na angioplastiek te proberen te voorkomen dat de vernauwing terugkeert.
    Gedeeltelijke of totale anomale pulmonale veneuze terugkeer
    In deze toestand komen een of meer longaders het rechter atrium binnen in plaats van het linker atrium. Wanneer slechts één ader het rechter atrium binnenkomt, is een kind meestal asymptomatisch, maar als twee of meer de juiste boezem binnenkomen, is meestal chirurgische correctie nodig. Er zijn verschillende graden van deze toestand van uiteenlopende bezorgdheid.
    Een abnormale pulmonaire veneuze terugkeer kan een hartnood bij pasgeborenen zijn, en er worden inspanningen gedaan om meer van deze aandoeningen in de prenatale periode te diagnosticeren met echografie. Het is een van de oorzaken van cyanotische congenitale hartaandoeningen (aandoeningen die ertoe leiden dat een baby blauw wordt geboren).
    Anomaal pulmonale veneuze terugkeer wordt vaak geassocieerd met een atriaal septumdefect (ASS) en een ASS is altijd aanwezig met totaal afwijkend pulmonair veneus rendement. In deze toestand mengt zuurstofrijk bloed uit de longen zich met gedeoxygeneerd bloed in het rechter atrium. Het bloed passeert dan door de ASS (het gat in het hart) naar de linkerkant van het hart om naar de rest van het lichaam te worden uitgeworpen.
    Risicofactoren voor de aandoening zijn onder andere het syndroom van Turner (XO) en volgens een studie uit 2018, maternale obesitas. Sommige aangeboren hartaandoeningen lopen in gezinnen, maar dit lijkt geen significante risicofactor te zijn.
    Deze aandoening, samen met verschillende soorten congenitale hartaandoeningen, kan vaak worden gediagnosticeerd met een echocardiogram.
    Pulmonary Venous Varix (Pulmonary Venous Aneurysm)
    Dit is een aandoening waarbij een regio van de longader verwijd is.
    Cor Triatriatum
    Cor triatriatum is een aangeboren aandoening waarbij de longaders het linkeratrium binnenkomen via slechts een enkele opening. Als de opening groot genoeg is, kan deze asymptomatisch zijn. Als de opening echter klein en beperkend is, kan deze chirurgisch worden gerepareerd.
    Pulmonaire arterioveneuze malformatie
    Dit is een aandoening waarbij er communicatie is tussen de longslagader en de pulmonale ader. Het kan asymptomatisch zijn of kortademigheid veroorzaken.

    Verworven voorwaarden

    Na de geboorte en bij volwassenen kunnen de longaderen worden aangetast door vernauwing of obstructie, verhoogde druk en bloedstolsels (trombose)..
    Longaderstenose
    Stenose of vernauwing kan optreden in de longaderen, vergelijkbaar met vernauwing in bloedvaten zoals de kransslagaders. Wanneer vernauwd, kan angioplastiek worden gedaan of stents worden geplaatst om het kaliber van de ader te handhaven. Pulmonale aderstenose treedt soms op na ablatie voor atriale fibrillatie
    Pulmonale aderobstructie
    De longaderen kunnen worden belemmerd in een paar aandoeningen, zoals longkanker of tuberculose. Verslechtering van kortademigheid bij iemand met longkanker kan een teken zijn van deze complicatie.
    Chirurgische en procedurele schade
    De longaderen kunnen ook worden beschadigd tijdens chirurgische ingrepen. Dit omvat de verschillende soorten operaties voor longkanker. Radiofrequente ablatie voor aritmieën kan ook leiden tot schade.
    Pulmonale veneuze hypertensie
    Pulmonale hypertensie is een aandoening waarbij de druk in de longaderen verhoogd is. Het komt het meest voor bij linker hartfalen, omdat bloed in de aderen terechtkomt als gevolg van inefficiënte samentrekkingen van het hart. Verschillende andere soorten hartaandoeningen kunnen ook leiden tot pulmonale veneuze hypertensie, waaronder aandoeningen zoals mitrale stenose.
    Symptomen kunnen zijn: kortademigheid, zwelling van de benen en vermoeidheid. Het wordt gediagnosticeerd met een rechterhartangiogram, dat een toename van de capillaire wigdruk vindt. De primaire behandeling is om de onderliggende oorzaak van de ziekte aan te pakken.
    Pulmonaire veneuze trombose
    Bloedstolsels kunnen zich in de longader vormen zoals bij andere bloedvaten, maar zijn vrij ongewoon. Wanneer het voorkomt, is het vaak gerelateerd aan een maligniteit zoals longkanker.
    Rol in boezemfibrilleren
    De wetenschap die de longaderen verbindt met atriale fibrillatie is relatief nieuw. Er wordt gedacht dat de dunne laag van het myocardweefsel dat de longaderen bedekt, het brandpunt van atriale fibrillatie kan zijn, waarbij sommige regio's en aders een grotere rol spelen dan andere. De linker superior longader wordt beschouwd als de focus voor ruwweg 50 procent van de gevallen van atriale fibrillatie.
    Longaderisolatie is een procedure die soms wordt uitgevoerd om atriale fibrillatie te behandelen. In deze procedure wordt littekenweefsel gecreëerd in het linker atrium, waar elk van de vier pulmonale cellen binnenkomt, wat soms de aritmie kan regelen wanneer andere behandelingen zoals medicijnen falen. Een complicatie die soms optreedt bij deze procedure is pulmonaire veneuze stenose zoals hierboven besproken.