Een overzicht van jicht
De behandeling kan vrij verkrijgbare medicijnen (OTC) en geneesmiddelen op recept bevatten om de pijn te verlichten en de urinezuurspiegel te verlagen. U kunt de frequentie van aanvallen verder minimaliseren door af te vallen, regelmatig te trainen en triggervoedingen te vermijden.
symptomen
De symptomen van jicht zijn meestal progressief en zullen na verloop van tijd verergeren als ze niet worden behandeld. De ernst en het terugkeren van de symptomen hangt grotendeels samen met het stadium van de ziekte.Asymptomatische jicht is de periode voorafgaand aan je eerste aanval. Het is gedurende deze tijd dat de aanhoudende verhoging van urinezuur in uw bloed uraat zal veroorzaken om kristallen te vormen. Hoewel u in dit stadium geen symptomen zult ervaren, zal de geleidelijke accumulatie van kristallen bijna onvermijdelijk leiden tot een aanval.
Acute intermitterende jicht is het stadium waarin je aanvallen van 3 tot 10 dagen zult ervaren. De aanvallen (meestal de grote teen maar ook de knie, enkel, hiel, middenvoet, elleboog, pols en vingers) veroorzaken plotselinge en extreme pijn gepaard met zwelling, stijfheid, roodheid, vermoeidheid en af en toe lichte koorts.
Chronische jicht boven op de grond is een vergevorderd ziektestadium waarin de uraatkristallen zich consolideren tot verharde knobbeltjes die tophi worden genoemd. De vorming van deze gemineraliseerde massa's kan geleidelijk bot- en kraakbeenweefsel eroderen en leiden tot chronische artritis en gewrichtsmisvorming.
Complicaties van onbehandelde jicht omvatten nierstenen en de verslechtering van de nierfunctie.
Oorzaken
Bepaalde medische aandoeningen kunnen uw risico op jicht vergroten, hetzij omdat ze de nierfunctie aantasten (waardoor urinezuur zich kan ophopen) of chronische ontsteking veroorzaken (waarvan sommige wetenschappers geloven dat ze de productie van urinezuur bevorderen). Voorbeelden hiervan zijn chronische nierziekte (CKD), congestief hartfalen (CHF), diabetes en artritis psoriatica..Op dezelfde manier kunnen genetica een rol spelen. Een voorbeeld hiervan is een genetische mutatie van de SLC2A9 of SLC22A12 gen, dat helpt bij het reguleren hoeveel urinezuur door het lichaam wordt uitgescheiden.
Bepaalde risicofactoren voor levensstijl kunnen zowel de ontwikkeling als de progressie van de ziekte beïnvloeden. Ze bevatten:
- Obesitas, geassocieerd met verhoogde urinezuurspiegels
- Diëten rijk aan purines, die het lichaam omzet in urinezuur
- High-fructose-dranken en alcoholische dranken die de excretie van urinezuur beïnvloeden
Oorzaken en risicofactoren van jicht
Diagnose
Jicht wordt meestal gediagnosticeerd op basis van laboratoriumtests en een lichamelijk onderzoek. Beeldvormingstests kunnen ook worden gebruikt om de diagnose te ondersteunen en / of de kenmerken van de gewrichtsschade te beoordelen.De gouden standaard voor diagnose is de synoviale vloeistofanalyse waarbij de gewrichtsvloeistoffen worden geëxtraheerd met een naald en een spuit en onder een microscoop worden onderzocht op bewijs van uraatkristallen.
Andere diagnostische hulpmiddelen zijn nierfunctietests en een urineanalyse om uw risico op nierstenen te beoordelen.
Gout Doctor Discussiegids
Ontvang onze afdrukbare gids voor de volgende afspraak met uw arts om u te helpen de juiste vragen te stellen.
- Echografie is de geprefereerde testmethode omdat het vroege gewrichtsschade kan detecteren.
- Röntgenstralen kunnen gezamenlijke erosie aan het licht brengen, maar niet in het beginstadium.
- Magnetic Resonance Imaging (MRI) en computertomografie (CT) scans kunnen duidelijker bewijs van schade opleveren, maar hebben ook hun beperkingen in vroege ziekte.
Behandeling
De aanpak van jichtbehandeling is drievoudig: om pijn en ontsteking te beheersen wanneer deze optreedt, om de urinezuurspiegels in het bloed te verlagen en om risicofactoren te wijzigen die leiden tot hoge urinezuurspiegels.Jichtpijn kan vaak worden behandeld met rust en een ijspakketje om plaatselijke zwelling te verminderen. OTC niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) zoals Advil (ibuprofen) of Aleve (naproxen) kunnen ook helpen.
Ernstige of terugkerende gevallen kunnen baat hebben bij het ontstekingsremmende effect van corticosteroïden (toegediend via een pil of injectie in een gewricht) of een oraal geneesmiddel Colcyrs (colchicine), dat zowel aanvallen kan behandelen als voorkomen.
Als het dieet en andere interventies geen verlichting bieden, kan het zijn dat urinezuurremmende geneesmiddelen zoals Uloric (febuxostat) of Zyloprim (allopurinol) worden voorgeschreven..
Bijwerkingen zijn maagklachten, misselijkheid, gewrichtspijn en spierpijn.
Krystexxa (pegloticase), een nieuwer biologisch geneesmiddel dat wordt toegediend door intraveneuze infusie, is doorgaans gereserveerd voor mensen bij wie alle andere jichtbehandelingen zijn mislukt.
Hoe jicht wordt behandeld
omgaan
Terwijl jicht voor een groot deel kan worden gecontroleerd met medicijnen en rust, zijn er een aantal zelfzorgstrategieën die je kunt proberen te behandelen of het terugkomen van acute aanvallen te verminderen. Ze bevatten:- Vermijden van hoog-purine voedsel zoals lever, kalfsvlees, mosselen, tonijn, spek en bier
- Verhoog uw inname van fruit, groenten, volle granen en magere zuivelproducten
- Drink veel water per dag om urinezuur te helpen verwijderen door urineren en om concentraties in het bloed te verdunnen
- Aan de slag met een gestructureerd plan voor gewichtsverlies als u overgewicht of obesitas heeft
- Tijdens een acute aanval uw voet opheffen en veilig bevriezen
- Gebruik een wandelstok of een mobiliteitshulpmiddel om druk van de voet af te houden
- Gebruik van ontspanningstechnieken om pijn beter te beheren
Symptomen van jicht
