Startpagina » Artritis » Bouchard's Nodes Oorzaken en Behandelingen

    Bouchard's Nodes Oorzaken en Behandelingen

    De knopen van Bouchard zijn een klassiek teken van osteoartritis (OA) van de hand. Ze zijn vernoemd naar de Franse patholoog Charles-Joseph Bouchard, die in de 19e eeuw artritispatiënten bestudeerde. Bouchard-knopen zijn botachtige vergrotingen van de middelste gewrichten van de vingers, ook bekend als proximale interphalangeale (PIP) gewrichten. Dit is het eerste gewricht direct boven de knokkels waar je een ring zou dragen.
    De knooppunten van Heberden zijn vergelijkbare benige zwellingen die zich ontwikkelen op het distale interphalangeale (DIP) gewricht dat zich het dichtst bij de vingertoppen bevindt. Bouchards knooppunten komen minder vaak voor dan de knooppunten van Heberden.

    symptomen

    De knopen van Bouchard, zoals de knooppunten van Heberden, kunnen al dan niet pijnlijk zijn, maar zullen meestal het bewegingsbereik van een gewricht beïnvloeden. Na verloop van tijd kan de ophoping van overtollig botweefsel ervoor zorgen dat botten niet goed uitlijnen en scheef worden.
    Wanneer dit gebeurt, kan het vaak moeilijk zijn om dagelijkse taken uit te voeren, zoals een pot openen, een blikopener gebruiken of zelfs een autosleutel draaien.

    Oorzaken

    De gewrichten van de hand zijn de derde meest voorkomende structuren aangetast door OA, net na de knieën en heupen. In OA van de hand zal het gewrichtskraakbeen in de gewrichten beginnen weg te slijten, waarbij de weefsels worden verwijderd die normaal de gewrichtsruimte blokkeren. Als dit gebeurt, begint een persoon pijn, stijfheid en zelfs de zichtbare vergroting van het gewricht te ervaren. 
    Bovendien zal het kraakbeen ruw worden, waardoor het moeilijk wordt voor de gewrichtsbeenderen om langs elkaar te glijden. Wanneer voldoende kraakbeen wordt weggesleten, beginnen de botten tegen elkaar te wrijven, wat vaak extreme pijn en ontsteking veroorzaakt.
    Gewrichtsschade en -ontsteking kan leiden tot een buitensporige hermodellering van botweefsel, bekend als ossificatie. Naarmate de ossificatie lukraak en ongecontroleerd doorgaat, kunnen lelijke knobbeltjes ontstaan. Degenen die het PIP-gewricht beïnvloeden worden de Bouchard-knopen genoemd.
    Genetica lijken een rol te spelen in zoverre dat de knooppunten veel voorkomen in families. Vrouwen hebben ook 10 keer meer kans om te worden getroffen dan mannen.
    Met dat gezegd zijnde, is de voornaamste trigger voor hun ontwikkeling hetzelfde als elke andere vorm van OA: de langdurige slijtage van gewrichtsweefsels.

    Diagnose

    De knoop van een Bouchard wordt beschouwd als een kenmerkend teken van OA, waardoor het kan differentiëren van andere soorten artritis, zoals jicht of reumatoïde artritis (RA). Lab tests zouden ook worden gebruikt om de diagnose te bevestigen.
    Met dat gezegd zijnde, zijn er ook hobbels die vaak geassocieerd worden met RA en jicht. Rubberachtige bultjes, rheumatoïde knobbeltjes genoemd, zijn te zien aan de duimen en knokkels bij mensen met RA. Evenzo kunnen mensen met frequente jichtaanvallen gekristalliseerde knobbeltjes ontwikkelen in de gezamenlijke ruimte genaamd tophi. 
    Eenvoudige bloed-, laboratorium- en beeldvormende tests kunnen helpen bij het onderscheiden van de verschillende soorten artritis.
    Een volledig aantal bloedcellen (CBC) kan worden gebruikt om een ​​hoog aantal witte bloedcellen (WBC) te detecteren dat consistent is met een ontsteking. Omdat OA niet is geassocieerd met chronische ontsteking, zal de WBC meestal lager zijn dan jicht en RA, die beide ontstekingsremmend zijn.
    Afhalen:
    Een volledig aantal bloedcellen (CBC) kan worden gebruikt om een ​​hoog aantal witte bloedcellen (WBC) te detecteren dat consistent is met een ontsteking. Omdat OA niet is geassocieerd met chronische ontsteking, zal de WBC meestal lager zijn dan jicht en RA, die beide ontstekingsremmend zijn.
    Beeldvormingstests kunnen helpen bij het differentiëren van reumatoïde knobbeltjes en Bouchard's knopen, terwijl bloed en weefselmonsters kunnen helpen bij het identificeren van de urinezuurkristallen geassocieerd met jicht en jichttophi.

    Behandeling

    De behandeling voor de Bouchard-knooppunten is vergelijkbaar voor hand-OA zonder knooppunten. Dit bevat:
    • De joint laten rusten
    • Pijnstillers zoals Tylenol (paracetamol) of niet-steroïde ontstekingsremmers (NSAID's)
    • Warmte- en ijstherapie
    Gezamenlijke immobilisatie kan ook worden gebruikt tijdens acute opflakkeringen om gezamenlijke beweging te minimaliseren.
    Als een knoop eenmaal gevormd is, is het niet inherent pijnlijk, maar zal het waarschijnlijk elke pijn verergeren die optreedt bij beweging. In deze fase kan fysieke of ergotherapie nodig zijn om de gewrichtsmobiliteit te verbeteren en invaliditeit te voorkomen
    Chirurgie wordt zelden of nooit gebruikt voor cosmetische doeleinden.