Oorzaken en risicofactoren van jicht

Jicht is een vorm van artritis gekenmerkt door plotselinge, ernstige aanvallen van pijn en ontsteking in de gewrichten, meestal de grote teen. Hoewel bepaalde factoren u kunnen predisponeren voor de ziekte, zoals genetica of chronische nieraandoeningen, kunnen anderen zoals dieet, alcohol en obesitas net zo diep bijdragen.
Over het algemeen ervaren mensen over het algemeen hun eerste aanval tussen de leeftijd van 30 en 50 jaar.
Mannen hebben meer kans op jicht dan vrouwen, maar het risico bij vrouwen kan aanzienlijk toenemen na de menopauze.

Dieet Oorzaken

In tegenstelling tot andere vormen van artritis, wordt jicht veroorzaakt door afwijkingen in het metabolisme van het lichaam in plaats van het immuunsysteem. Het risico op jicht hangt samen met meerdere factoren - genetisch, medisch en leefstijl - die samen bijdragen aan een stijging van de urinezuurspiegels in het bloed, een aandoening die we hyperurikemie noemen..
Het voedsel dat we eten, kan een belangrijke rol spelen in de ontwikkeling van jichtklachten. Dit is voor een groot deel te danken aan een organische verbinding die wordt aangetroffen in veel voedingsmiddelen die purine worden genoemd. Wanneer het wordt geconsumeerd, wordt purine afgebroken door het lichaam en omgezet in het afvalproduct, urinezuur. Onder normale omstandigheden zou het door de nieren uit het bloed worden gefilterd en via urine uit het lichaam worden verdreven.
Als urinezuur sneller wordt gevormd dan uit het lichaam kan worden uitgescheiden, zal het zich gaan ophopen en uiteindelijk de kristallen vormen die aanvallen veroorzaken. Bepaalde voedingsmiddelen en dranken zijn hiervoor typische triggers. Onder hen:

• Hoog-purine voedsel wordt beschouwd als een belangrijke risicofactor voor jicht. Deze omvatten voedingsmiddelen zoals orgaanvlees, spek, kalfsvlees en bepaalde soorten zeevruchten.
• Bier is vooral problematisch omdat het gemaakt is met biergist, een ingrediënt met een extreem hoog purinegehalte. Maar elke vorm van alcohol kan in het algemeen het risico op een jichtaanval vergroten. 
• High-fructose-dranken, inclusief frisdrank en gezoete vruchtendranken, kunnen hyperurikemie veroorzaken omdat de geconcentreerde suikers de uitscheiding van urinezuur uit de nieren nadelig beïnvloeden.

Genetische oorzaken

Genetica kan een belangrijke rol spelen in uw risico op jicht. Erfelijke hyperurikemie is zo'n voorbeeld, veroorzaakt door SLC2A9 en SLC22A12 mutaties die leiden tot de verminderde nier- (nier) uitscheiding van urinezuur.
Het onvermogen om het evenwicht te bewaren tussen hoeveel urinezuur wordt geproduceerd en hoeveel wordt verdreven zal uiteindelijk leiden tot hyperuricemie.
Andere genetische aandoeningen die verband houden met jicht zijn:

• Erfelijke fructose-intolerantie
• Kelley-Seegmiller-syndroom
• Lesh-Nyhan-syndroom
• Medullaire cystische nierziekte

Medische oorzaken

Er zijn bepaalde medische aandoeningen die je vatbaar maken voor jicht. Sommige hebben direct of indirect invloed op de nierfunctie, terwijl andere worden gekenmerkt door een abnormale ontstekingsreactie, waarvan sommige wetenschappers geloven dat ze de productie van urinezuur kunnen bevorderen..
Enkele van de meer gebruikelijke medische risicofactoren zijn onder meer:

• Chronische nierziekte
• Congestief hartfalen
• suikerziekte
• Hemolytische anemie
• Hypertensie (hoge bloeddruk)
• Hypothyreoïdie (lage schildklierfunctie)
• lymfoom
• psoriasis
• Psoriatische arthritis

Van andere medische gebeurtenissen is bekend dat ze een jichtaanval veroorzaken, waaronder een traumatisch gewrichtsschade, een infectie, een recente operatie en een crashdieet (mogelijk door snelle veranderingen in de urinezuurwaarden in het bloed). 

Gout Doctor Discussiegids

Ontvang onze afdrukbare gids voor de volgende afspraak met uw arts om u te helpen de juiste vragen te stellen.

Download PDF

Medicatie Oorzaken

Bepaalde medicaties worden geassocieerd met hyperurikemie, ofwel omdat ze een diuretisch effect hebben (verhoging van de concentratie van urinezuur) of de nierfunctie verminderen. Het belangrijkst zijn de diuretische geneesmiddelen, zoals furosemide (Lasix) of hydrochloorthiazide. Andere geneesmiddelen, zoals levodopa (gebruikt om de ziekte van Parkinson te behandelen) of niacine (vitamine B3) kunnen ook de urinezuurspiegel verhogen. 

Lifestyle risicofactoren

De keuzes die je in het leven maakt, kunnen net zo goed een rol spelen in je risico op jicht als factoren die je niet onder controle hebt, zoals leeftijd of geslacht. Ze kunnen uw risico misschien niet volledig wissen, maar ze kunnen invloed hebben op hoe vaak en ernstig u een aanval ervaart.
zwaarlijvigheid
De belangrijkste van deze zorgen is obesitas. Op zichzelf is overmatig lichaamsgewicht geassocieerd met hoge urinezuurwaarden.
Een studie uit 2015 vond ook een directe correlatie tussen de taille van een persoon en zijn of haar risico op jicht.
Volgens de onderzoekers, onder mensen met jicht, hebben degenen met hogere volumes buikvet een 47,4 procent risico op een aanval in vergelijking met degenen met normale taillelijnen die een risico van 27,3 procent hebben. Dit is onafhankelijk van de body mass index (BMI) van de persoon, wat suggereert dat hoe meer vet we zichtbaar dragen, hoe groter ons risico op symptomen is..
Andere factoren
Vanuit het oogpunt van gezondheidsbeheer zijn veel van dezelfde factoren die verband houden met chronische ziekten zoals diabetes type 2 en hart- en vaatziekten, gekoppeld aan jicht. Waaronder:

• Overtollig visceraal vet (buikvet)
• Hoge bloeddruk (boven 130/85 mmHg)
• Hoog LDL ('slecht') cholesterol en laag HDL ('goed') cholesterol
• Hoge triglyceriden
• Insuline-resistentie
• Regelmatig alcoholgebruik
• Sedentaire levensstijl

Hoe jicht wordt gediagnosticeerd