Overzicht van Arteritis van reuzencellen

Reuscellige arteritis (ook wel aangeduid als GCA, craniale arteritis of temporale arteritis) is een type vasculitis, een groep aandoeningen met kenmerkende ontsteking van de bloedvaten. De vaten die het meest betrokken zijn bij reuzencelarteritis zijn de slagaders van het hoofd en de hoofdhuid, vooral bij de slapen. Er kunnen ook slagaders in de nek en armen aanwezig zijn.

Symptomen van Arteritis van reuzencellen

Het meest voorkomende symptoom in verband met reuzencelarteritis is een nieuwe hoofdpijn, meestal in de buurt van de slapen, maar het kan overal op de schedel voorkomen. Gegeneraliseerde symptomen geassocieerd met reuzencelarteritis omvatten vermoeidheid, verlies van eetlust, gewichtsverlies, griepachtige sensaties en koortsen die langdurig of recidiverend zijn. Kaakpijn of gezichts-, tong- of keelpijn is mogelijk, maar minder vaak voorkomend. Het is ook mogelijk om duizeligheid of problemen met balans te ervaren.
Reusachtige celarteritis kan de bloedtoevoer naar het oog beïnvloeden, waardoor wazig zien, dubbel zien of blindheid optreedt. Als er sprake is van verlies van het gezichtsvermogen, kan dit plotseling gebeuren en is het mogelijk niet mogelijk het verlies van het gezichtsvermogen om te keren. Daarom is het noodzakelijk om onmiddellijk medische hulp in te roepen wanneer zich symptomen ontwikkelen die mogelijk verband houden met reuzencelarteritis. Vroegtijdige behandeling kan permanente visusverlies voorkomen. Mensen hebben de neiging om te wachten en te zien of de symptomen verdwijnen. In het geval van reuzencelarteritis kan dat een betreurenswaardige aanpak blijken te zijn. 

Diagnose van reuzencelarteritis

Er is geen bloedtest die de diagnose van gigantische celarteritis definitief kan bevestigen. De bezinkingssnelheid is typisch verhoogd met reuzencelarteritis, maar de bruikbaarheid ervan is beperkt omdat de resultaten indicatief zijn voor niet-specifieke ontsteking. Voor het diagnosticeren van reuzencelarteritis is een biopsie van een klein stukje van de temporale arterie vereist. Het gebiopteerde weefsel wordt microscopisch onderzocht op ontsteking.

Behandeling van reuzencelarteritis

De behandeling van reumatische celarteritis moet zo snel mogelijk beginnen - zodra het vermoeden bestaat en zelfs voordat er bevestiging is van de biopsieresultaten. Meestal worden hoge doses corticosteroïden voorgeschreven (40 tot 60 mg prednison per dag). Hoewel hoofdpijn en sommige andere symptomen de neiging hebben om snel met de behandeling op te lossen, wordt de hoge dosis corticosteroïden gedurende een maand voortgezet en vervolgens langzaam gedaald tot 5-10 mg per dag gedurende meerdere maanden en gestopt na 1 of 2 jaar. Aangezien de dosis corticosteroïden afneemt, is er soms een terugkeer van de symptomen die snel reageren op een verhoogde dosis corticosteroïden. Zodra er remissie zonder steroïden is, wordt herhaling van reuzencelarteritis echter onwaarschijnlijk en zeldzaam.

Prevalentie van reuzencellen Arteritis en statistieken

Reuscellige arteriitis treft oudere volwassenen, meestal ouder dan 50 jaar. Ongeveer 50% van de patiënten met reuzencelarteritis heeft ook symptomen van polymyalgie-reumatica. Symptomen van beide aandoeningen, GCA en PMR, kunnen gelijktijdig of afzonderlijk optreden. Vrouwtjes worden vaker aangetast door reuzencelarteritis dan mannen, en wit meer dan niet-blanken. Geschat wordt dat 200 per 100.000 mensen ouder dan 50 jaar reuzencelarteritis ontwikkelen.