Inzicht in de ANA-bloedtest (Antinuclear Antibody Test)
- Antilichamen zijn eiwitten, geproduceerd door witte bloedcellen, die normaal in het bloed circuleren om zich te verdedigen tegen vreemde indringers, zoals bacteriën, virussen en toxines..
- Auto-antilichamen tasten in plaats van tegen vreemde indringers de eigen cellen van het lichaam aan. Dit is abnormaal.
- Antinucleaire antilichamen zijn een unieke groep auto-antilichamen die het vermogen hebben om structuren in de kern van cellen aan te vallen. De kern van een cel bevat genetisch materiaal, bekend als DNA (deoxyribonucleïnezuur).
Hoe de test wordt uitgevoerd
Voor het uitvoeren van de ANA-bloedtest, soms FANA genoemd (fluorescerende antinucleaire antilichaamtest), wordt een bloedmonster van de patiënt afgenomen en naar het laboratorium gestuurd om te worden getest. Serum van het bloedmonster wordt toegevoegd aan microscoopglaasjes die commercieel bereide cellen op het oppervlak van de glijbaan hebben. Als het serum van de patiënt antinucleaire antilichamen bevat, binden deze aan de cellen (met name de kernen van de cellen) op de glaasje.Bloedafnamemakkelijker maken Een tweede antilichaam, commercieel gelabeld met een fluorescerende kleurstof, wordt toegevoegd aan de mix van serum van de patiënt en commercieel geprepareerde cellen op de glaasje. Het tweede (fluorescente) antilichaam hecht zich aan de serumantistoffen en cellen die aan elkaar zijn gebonden. Wanneer de dia wordt bekeken onder een ultravioletmicroscoop, verschijnen antinucleaire antilichamen als fluorescente cellen.
- Als fluorescerende cellen worden waargenomen, is het ANA-bloedtestresultaat positief.
- Als geen fluorescerende cellen worden waargenomen, is het ANA-bloedtestresultaat negatief.
ANA bloedtestrapport
Een ANA bloedonderzoekrapport bestaat uit drie delen:- Positief of negatief voor ANA
- Indien positief, wordt een titer bepaald en gerapporteerd
- Het patroon van fluorescentie wordt gerapporteerd
ANA Titer
Een titer wordt bepaald door de positieve test met seriële verdunningen te herhalen totdat de test een negatief resultaat oplevert. De laatste verdunning die een positief resultaat oplevert (d.w.z. fluorescentie waargenomen onder de microscoop) is de titer die wordt gerapporteerd. Hier is een voorbeeld:Seriële verdunningen:
1:10 positief
1:20 positief
1:40 positief
1:80 positief
1: 160 positief (titer gerapporteerd als 1: 160)
1: 320 negatief
De betekenis van het ANA-patroon
ANA-titers en -patronen kunnen variëren tussen laboratoriumtestlocaties vanwege verschillen in de gebruikte methodologie. De algemeen bekende patronen zijn onder meer:- Homogeen - totale nucleaire fluorescentie als gevolg van een antilichaam gericht tegen DNA. Vaak voorkomend bij systemische lupus erythematosus.
- perifeer - fluorescentie vindt plaats aan de randen van de kern in een ruig uiterlijk. Anti-DNA en anti-nucleaire envelop-antilichamen veroorzaken dit patroon. Ook te zien bij systemische lupus erythematosus.
- bont - gespikkelde fluorescentie als gevolg van een antilichaam dat is gericht tegen verschillende nucleaire antigenen.
- nucleolair - van antilichamen gericht tegen specifieke eiwitten die betrokken zijn bij de rijping van RNA. Gezien bij mensen met sclerodermie (systemische sclerose).
Wat betekent een positief ANA-bloedtestresultaatgemiddelde?
Antinucleaire antilichamen worden gevonden bij mensen met verschillende auto-immuunziekten, maar niet uitsluitend. Antinucleaire antilichamen kunnen ook worden gevonden bij mensen met infecties, kanker, longaandoeningen, gastro-intestinale aandoeningen, hormonale ziekten, bloedziekten, huidziekten, bij ouderen of mensen met een familiegeschiedenis van reumatische aandoeningen. Antinucleaire antilichamen worden ook gevonden in ongeveer 5 procent van de gezonde algemene bevolking.ANA-resultaten zijn slechts één factor die wordt overwogen wanneer een diagnose wordt geformuleerd. De klinische symptomen van een patiënt en andere diagnostische tests moeten ook door de arts worden overwogen. De medische geschiedenis is ook belangrijk omdat sommige geneesmiddelen op recept "door drugs geïnduceerde antinucleaire antilichamen" kunnen veroorzaken.
Incidentie van ANA bij verschillende ziekten
Statistisch gezien is de incidentie van positieve ANA-testresultaten (in procenten per conditie):- Systemische lupus erythematosus (lupus of SLE) - meer dan 95 procent
- Progressive systemic sclerosis (sclerodermie) - 60 tot 90 procent
- Reumatoïde artritis - 25 tot 30 procent
- Sjögren-syndroom - 40 tot 70 procent
- Felty's syndroom - meer dan 75 procent
- Juveniele artritis - 15 tot 30 procent
Hoe wordt Lupus gediagnosticeerd?
