Wat is een CT-scan?

Computertomografie - soms een CT-scan, CAT-scan of geautomatiseerde axiale tomografie genoemd - omvat het gebruik van meerdere röntgenfoto's die door een computer worden vertaald en omgezet in een driedimensionaal beeld. Hierdoor kunnen artsen vanuit verschillende hoeken naar een orgaan, letsel of groei kijken. Een CT-scan maakt meer inzichtelijke analyses mogelijk dan andere beeldvormingstests zonder de noodzaak van invasieve ingrepen. Het wordt gebruikt voor een breed scala aan redenen, zoals het detecteren van tumoren, het identificeren van bloedstolsels, het beoordelen van een botbreuk en meer.
Meer dan 70 miljoen CT-scans worden elk jaar uitgevoerd in de Verenigde Staten, volgens onderzoek van Columbia University Medical Center in New York.

Illustratie door Emily Roberts, Verywell

Doel van de test

Een CT-scan is een pijnloze, niet-invasieve procedure die kan worden gebruikt om bijna elk deel van het lichaam te visualiseren. Sinds de introductie in 1967 is de CT-scan van een instrument voor medische diagnose uitgegroeid tot een hulpmiddel met toepassingen op het gebied van ziektepreventie, screening en management. Het wordt meestal gebruikt wanneer een röntgenfoto onvoldoende details van een blessure of stoornis kan geven, vooral in noodsituaties waar tijd van het grootste belang is.
Onder de vele toepassingen van CT-scan:

CT-scan van de buik kan worden gebruikt om massa's in de lever, nier of pancreas te identificeren of om te zoeken naar oorzaken van bloeding in de urinewegen (hematurie).
CT-scan van het cardiovasculaire systeem kan worden gebruikt om de bloedstroom in kaart te brengen (CT-angiografie) en om nieraandoeningen, aorta-aneurysma, atherosclerose of longoedeem te helpen diagnosticeren.
CT-scan van het hart kan helpen bij het diagnosticeren en controleren van coronaire hartziekte (CAD) of kan helpen bij ventielvervangingschirurgie.
CT-scan van het hoofd en de hersenen kan worden gebruikt voor het zoeken naar tumoren, bloedingen, bottrauma, obstructie van de bloedstroom en hersenverkalking (vaak gezien bij mensen met de ziekte van Parkinson en dementie).
CT-scan van de longen kan helpen bij het detecteren van veranderingen in de longarchitectuur als gevolg van fibrose (littekensvorming), emfyseem, tumoren, atelectase (ingeklapte long) en pleurale effusie.
CT-scan van het skelet kan helpen bij de diagnose van een dwarslaesie, pathologische fracturen, bottumoren of laesies, en bij het evalueren van een complexe fractuur, osteoporose of gewrichtsschade veroorzaakt door artritis.

Daarom kan uw arts deze test om een aantal redenen bestellen, waaronder de presentatie van symptomen die verband houden met deze of andere problemen, een gebeurtenis (zoals een fysiek trauma), resultaten van andere tests die wijzen op een behoefte aan verdere evaluatie, en of de noodzaak om een reeds gediagnosticeerde zorg te controleren.
Voordelen en beperkingen
CT-technologie biedt tal van voordelen, met name in noodsituaties waar beelden met een hoog contrast in letterlijk enkele minuten kunnen worden geproduceerd. De informatie kan artsen vertellen of een operatie nodig is of niet.
Binnen deze context is een CT-scan superieur aan röntgenstralen, magnetische resonantie (MRI) en positronemissietomografie (PET). Alleen een echografie kan qua snelheid overeenkomen met de CT, maar het heeft beperkingen in de soorten verwondingen of aandoeningen die het kan diagnosticeren.
Met dat gezegd zijnde, zijn er situaties waarin een CT minder effectief kan zijn. Een MRI is bijvoorbeeld veel beter in beeldvorming van organen en zachte weefsels, waaronder gewrichten, ligamenten, zenuwen en spinale schijven. In een niet-noodsituatie kan een MRI meer inzichtelijke informatie opleveren dan een CT-scan.
Aan de andere kant kost een MRI twee keer zoveel, en omdat deze sterke magnetische golven gebruikt, is deze mogelijk niet geschikt voor mensen met metalen implantaten (waaronder sommige pacemakers, kunstmatige gewrichten en cochleaire implantaten).
PET- en CT-technologieën daarentegen worden vaak gecombineerd tot een eenheid voor twee doeleinden, waarnaar wordt verwezen PET-CT. Door zowel anatomische als metabole informatie te verstrekken, kunnen PET-CT-scanners betere inzichten bieden bij het diagnosticeren of stellen van kanker.

Risico's en contra-indicaties

Ondanks dat het een waardevol hulpmiddel is voor diagnose en screening, brengt een CT-scan wel risico's met zich mee, die betrekking hebben op het verhogen van uw risico op kanker en reageren op contrastmiddelen..
Kanker risico
De belangrijkste zorg die veel mensen hebben over CT-scans is de blootstelling aan "hoge" stralingsniveaus en het potentiële risico op kanker. Hoewel het waar is dat CT-scans u blootstellen aan 100 tot 1000 keer meer straling dan een conventionele röntgenfoto, hoeft dit niet noodzakelijkerwijs te worden vertaald in een evenredige toename van het risico op kanker..
Volgens een rapport van het National Cancer Research Institute is het risico op kanker van een enkele CT-scan erg klein. In vergelijking met het gemiddelde levenslange risico van kanker bij Amerikanen (een op de vijf), ligt het risico van een CT-scan min of meer tussen de één op de 2.000. De additieve impact vertaalt zich in een levenslange risico van ongeveer 20.05 procent vergeleken met het algemene gemiddelde van 20 procent.
Kinderen lopen het grootste risico vanwege het feit dat ze meer jaren te leven hebben na de procedure in vergelijking met, laten we zeggen, iemand in de leeftijd van 50, 60 of 70 jaar. Echter, een review van 2012 van studies doet daar twijfel over en vond geen duidelijk verband tussen medische straling en het kankerrisico bij kinderen.
Hoewel dit niet zou moeten suggereren dat er geen risico is, zullen de voordelen van een CT-scan bijna altijd opwegen tegen de mogelijke risico's wanneer ze op de juiste manier worden gebruikt. Als u in het verleden één of meerdere CT-scans hebt gehad, is het belangrijk om uw arts te adviseren als een nieuwe wordt besteld.
Contrastagenten
Contrastmiddelen, ook bekend als radiocontrastmiddelen of contrastkleurstoffen, worden gebruikt in CT-scans om structuren te markeren die moeilijk te onderscheiden zijn van hun omgeving, zoals de hersenen, ruggengraat, lever of nieren. De meeste zijn op jodium gebaseerd en worden voorafgaand aan de scan intraveneus (in een ader) geïnjecteerd.
Voor bepaalde gastro-intestinale onderzoeken kan een orale of enema-oplossing nodig zijn. Bariumsulfaat en het op jood gebaseerde gastrografine (diatrizoaat) worden het meest gebruikt.
Bijwerkingen kunnen voorkomen in 1 tot 12 procent van de gevallen, afhankelijk van de gebruikte agent, volgens onderzoek gepubliceerd in de International Journal of Angiology. Bijwerkingen kunnen in ernst variëren van mild tot levensbedreigend en zich overal van één uur tot zeven dagen na de dosis ontwikkelen.
Vaak voorkomende bijwerkingen zijn:

Flushing
Uitslag
jeuk
Loopneus
hoesten
Duizeligheid
Buikkrampen
Constipatie
Misselijkheid
braken

Diabetes, astma, hartaandoeningen, schildklieraandoeningen en gestoorde werking van de nieren kunnen uw risico op bijwerkingen verhogen.
Levensbedreigende allergische reacties - bekend als anafylaxie - kunnen voorkomen tussen 0,01 procent en 0,2 procent van de gevallen. Symptomen zijn onder meer kortademigheid, netelroos, zwelling van het gezicht, snelle hartademhaling, verminderde ademhaling, buikkrampen en een dreigend onheil. Als anafylaxis niet onmiddellijk wordt behandeld, kan dit leiden tot epileptische aanvallen, coma, shock en zelfs de dood.
Pediatrische overwegingen
Volgens het National Cancer Institute (NCI) worden tussen de 5 miljoen en 9 miljoen CT-scans uitgevoerd op kinderen in de Verenigde Staten, waaronder baby's en peuters, elk jaar. Hoewel het lifetime-risico op kanker bij kinderen van een enkele CT-scan laag is, beveelt de NCI aan de procedure zodanig aan te passen dat de laagst mogelijke stralingsdosis wordt bereikt om een duidelijk beeldresultaat te bereiken.
Dit zou inhouden:

CT-scans uitvoeren alleen als dat nodig is
Andere modaliteiten overwegen die geen straling uitstralen, zoals echografie en magnetische resonantie beeldvorming (MRI)
Het stralingsniveau aanpassen op basis van de grootte en het gewicht van het kind
De scan versmallen tot het kleinste noodzakelijke gebied
De scanresolutie verlagen als afbeeldingen van hoge kwaliteit niet absoluut noodzakelijk zijn

Als meer dan één CT-scan wordt aanbevolen, bespreek de voordelen en risico's met uw arts en aarzel niet om te vragen of er andere middelen zijn om een betrouwbare diagnose te stellen.
Overwegingen voor de zwangerschap
Als u vermoedt dat u zwanger bent of zwanger probeert te worden, moet u uw arts hiervan op de hoogte brengen. Over het algemeen is het risico voor uw foetus verwaarloosbaar als de buik of het bekken niet wordt gescand. Als de CT-scan betrekking heeft op de buik of het bekken, wordt het risico voor uw baby nog steeds als klein beschouwd, volgens de aanwijzingen van het American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG).
Evenzo worden orale en rectale contrastmiddelen niet geabsorbeerd in de bloedbaan en kunnen ze de foetus niet schaden. Terwijl intraveneuze stoffen de placenta kunnen passeren en de foetale bloedsomloop kunnen bereiken, hebben dierproeven tot nu toe geen enkel bewijs van schade getoond.
Hoe klein het risico ook is, het is altijd het beste om uw arts te raadplegen over elke procedure die tijdens de zwangerschap wordt uitgevoerd, zodat u een weloverwogen keuze kunt maken.
Met betrekking tot borstvoeding wordt barium niet opgenomen in de bloedbaan en zal het niet worden doorgegeven aan uw baby in moedermelk. Hoewel minder dan één procent van een op jodium gebaseerde oplossing kan worden overgedragen in moedermelk, is ACOG tot de conclusie gekomen dat deze hoeveelheid geen schade aan een baby kan veroorzaken en de onderbreking van de borstvoeding wel rechtvaardigt.
Sommige moeders geven misschien de voorkeur aan een meer conservatieve aanpak en vermijden borstvoeding 24 tot 48 uur na de test. (In dat geval kunt u van tevoren een voorraad van een paar dagen pompen om u over te steken.)
Contra
CT-scans worden bijna altijd vermeden tijdens de zwangerschap, tenzij de voordelen van de test duidelijk opwegen tegen de mogelijke risico's. De CT-scan zou ook gecontra-indiceerd zijn bij mensen met een bekende allergie voor het radiocontrast-middel.
Andere contra-indicaties kunnen zijn:

Een bekende jodiumallergie
Hypothyreoïdie of een vergrote schildklier (struma)
Geplande behandeling met radioactief jodium van schildklierkanker
Gastro-intestinale perforatie (voor orale of rectale oplossingen)

Vanuit praktisch oogpunt kan obesitas het gebruik van een CT-scan uitsluiten, aangezien de machine alleen gewichten van minder dan 425 tot 450 kilo en een rug-tot-buikmeting van minder dan 28 inch kan opnemen..

Vóór de test

De voorbereidingen voor een CT-scan kunnen variëren op basis van het type aandoening dat wordt gediagnosticeerd en of een contrastmiddel wordt gebruikt. Uw arts zal u specifieke instructies geven op basis van de doelstellingen van de test.
timing
Van aankomst tot voltooiing duurt de afspraak ongeveer een tot twee uur, afhankelijk van de benodigde voorbereidingen. De scan zelf zonder contrastmiddel duurt ongeveer 15 tot 30 minuten om uit te voeren. Nieuwere machines kunnen de scan binnen enkele minuten uitvoeren.
Als een contrastmiddel wordt gebruikt, kan het enkele minuten tot een uur duren voordat de oplossing volledig door de bloedbaan of het maag-darmkanaal circuleert..
Zorg ervoor dat u rekening houdt met eventuele vertragingen bij het plannen van uw test en probeer 15 minuten eerder aan te komen om in te loggen.
Plaats
De test wordt meestal uitgevoerd in een ziekenhuis of een onafhankelijke radiologie faciliteit.
Nieuwere CT-beeldvormingssystemen bestaan uit een grote donut-vormige eenheid en een gemotoriseerde scantafel die in en uit de scanner passeert. In het midden van de tunnel (portaal) bevinden zich een reeks röntgenstralenzenders en detectoren. Deze zijn veel minder claustrofobisch en luid vergeleken met oudere systemen.
De radiograaf zal de CT-scan uitvoeren vanuit een stralingsveilige controlekamer naast de scankamer.
Wat te dragen
Afhankelijk van het lichaamsdeel dat wordt gescand, moet een deel van of al uw kleding worden verwijderd. Draag comfortabele kleding zonder ritsen, knopen, klinknagels of drukknopen (zoals een zweetpak).
Terwijl een afgesloten opslagruimte kan worden verstrekt, laat alle waardevolle spullen thuis. Aangezien u alles wat van metaal gemaakt is van de scanlocatie (inclusief brillen, sieraden en piercings) moet verwijderen, kunt u het beste elk niet-essentieel accessoire thuis laten..
Eten en drinken
Beperkingen voor eten en drinken kunnen nodig zijn voor sommige CT-procedures, vooral die met contrastmiddelen. In dergelijke gevallen kan je zes tot acht uur van tevoren worden gevraagd om te stoppen met eten of drinken.
Bepaalde medicijnen moeten mogelijk ook tijdelijk worden gestopt. Adviseer uw arts over alle medicijnen die u gebruikt, ongeacht of deze op recept, zonder recept verkrijgbaar of recreatief zijn.
Als een rectaal contrastmiddel is besteld, moet u de dag vóór de procedure een darmvoorbereiding ondergaan, waarbij voedselbeperkingen en laxeermiddelen nodig zijn om ervoor te zorgen dat de darm volledig vrij is van ontlasting..
Wat mee te brengen
Zorg ervoor dat u uw identiteitskaart en ziekteverzekeringskaart meeneemt wanneer u zich aanmeldt bij het laboratorium. Als uw kind de scan ondergaat, wilt u misschien een knuffel meebrengen als hij of zij bijzonder angstig is.
Als een rectaal contrastmiddel wordt besteld, kunt u een maandverband meenemen om anale lekkage te voorkomen nadat de oplossing uit de dikke darm is geëvacueerd..
Kosten en ziektekostenverzekering
De kosten van een conventionele CT-scan zonder contrastmiddel liggen tussen $ 600 en $ 1.500, afhankelijk van de staat waarin u woont en de faciliteit die u kiest. Een uitgebreidere evaluatie met een contrastmiddel kan oplopen tot $ 5.000.
In de regel vereisen CT-scans een of andere vorm van pre-autorisatie van een verzekering. Uw arts kan dit verzoek namens u indienen. Als de scan wordt geweigerd, vraag dan om de reden schriftelijk. U kunt dan de brief naar uw nationale bureau voor consumentenbescherming sturen voor hulp bij het indienen van een bezwaarschrift. Uw arts moet ook een extra motivatie geven waarom de test cruciaal is.
Als dit wordt goedgekeurd, moet u weten wat uw onkosten zijn. Als u niet verzekerd of onderverzekerd bent, ga dan op zoek naar de beste prijzen. In het algemeen zijn ziekenhuisradiologie-eenheden duurder dan onafhankelijke eenheden.
Je kunt ook vragen of het lab flexibele betalingsmogelijkheden biedt. Als u niet verzekerd bent, vraag dan of zij een programma voor patiëntenbijstand hebben met een gedifferentieerde prijsstructuur.

Tijdens de test

De test wordt uitgevoerd door een speciaal opgeleide radiograaf in een scankamer. Een verpleegster kan ook aanwezig zijn.
Pre-Test
Op de dag van de test kunt u na het aanmelden en bevestigen van uw verzekeringsinformatie een toestemmingsformulier ondertekenen waarin staat dat u het doel en de risico's van de procedure begrijpt. Je wordt dan naar een kleedkamer geleid om je kleding te vervangen. Als u een conventionele CT hebt, bent u nu klaar om in positie te komen in de scanruimte. Maar als uw arts heeft bevolen dat uw test moet worden uitgevoerd met een contrastmiddel, moet u een aantal aanvullende voorbereidingen ondergaan:

Als een IV-contrastmiddel is besteld, u wordt op de tafel in de scanruimte geplaatst en een infuuslijn wordt in een ader ingebracht, meestal in de arm of in de lies, waarna een contrastmiddel wordt geïnjecteerd. In sommige gevallen kan het middel rechtstreeks in het gewricht worden geïnjecteerd (arthrogram) of onderrug (myelogram). U kunt kortstondig rood worden of een metaalachtige smaak in uw mond krijgen. Afhankelijk van het lichaamsdeel dat wordt gescand, moet u mogelijk enkele minuten of langer in een liggende of liggende positie wachten. De infuuslijn wordt op zijn plaats gehouden tot het einde van de scan.
Als een oraal contrastmiddel is besteld, u wordt gevraagd om een kalkachtige (barium) of waterige (gastrografine) stof te drinken voor het invoeren van de scanruimte. Afhankelijk van het lichaamsdeel dat wordt beoordeeld, moet u mogelijk 30 tot 60 minuten wachten voordat de scan kan worden uitgevoerd. Laat de verpleegkundige of de röntgenopnemer weten of u misselijkheid of leed van welke aard dan ook ervaart.
Als een rectaal contrastmiddel is besteld, u wordt op de tafel in de scankamer geplaatst en uw rectum wordt gesmeerd. Er wordt een klysmabuis ingebracht om je colon langzaam te vullen met de contraststof (en soms lucht). Om spierspasmen te verminderen, kunt u een injectie met Buscopan (butylscopolamine) krijgen. Een ballon aan het uiteinde van de buis wordt vervolgens opgeblazen om lekken te voorkomen en daar te houden totdat de scan is voltooid.

Afhankelijk van het onderzoek wordt u mogelijk gevraagd om op uw rug, zijkant of maag te liggen. De tafel kan omhoog of omlaag worden gezet en banden en kussens kunnen worden gebruikt om u in positie te houden en u te helpen stil te blijven tijdens de test. Hoewel het niet nodig is om te bewegen terwijl de scan wordt uitgevoerd, zijn nieuwere multi-detector CT-systemen snel en gemakkelijk, waardoor u minder tijd hoeft te besteden aan uw positie.
Als u uw kind begeleidt, moet u een beschermend schort dragen om blootstelling aan straling te minimaliseren. Tijdens de daadwerkelijke scan blijft u in de controlekamer met de technoloog, maar kunt u met uw kind communiceren via de tweewegspreker.
Gedurende de test
Wanneer het tijd is om te beginnen, laat de technicus u dit weten door met u te communiceren via de luidspreker. In eerste instantie zal de gemotoriseerde tafel snel in en uit de scanner bewegen. Dit is om ervoor te zorgen dat de tafel in de juiste startpositie staat en dat de scan het gehele lichaamsdeel bestrijkt dat wordt onderzocht. Je ziet ook speciale lichtlijnen op je lichaam geprojecteerd om ervoor te zorgen dat je in de juiste positie bent.
Vanaf dat moment beweegt de tafel langzaam door de scanner. Het portaal draait om je heen terwijl de röntgenstralen een reeks stralen produceren. De stralen zullen door uw lichaam gaan en worden ontvangen door overeenkomstige detectoren.
Denk er tijdens elke scan aan stil te blijven. In sommige gevallen wordt u mogelijk gevraagd uw adem in te houden. Uw positie kan ook worden gewijzigd om verschillende meningen te verkrijgen. In tegenstelling tot CT-scanners van oude, nieuwere eenheden stoten ze slechts een klein zoemend, zoemend of klikgeluid uit. U zult geen pijn voelen van de scan zelf.
Als u moet niezen of jeuken of als u krampachtig bent, laat het de technicus dan weten. Er is geen probleem met het tijdelijk stoppen van de test. In sommige gevallen kan de technicus u comfortabeler maken zonder de beeldvorming te belemmeren.
Een computer vertaalt de signalen vervolgens naar een reeks dwarsdoorsnede (tomografische) afbeeldingen die slices worden genoemd. Met behulp van geometrische digitale verwerking kunnen de tweedimensionale schijfjes worden omgezet in het uiteindelijke 3D-beeld.
Post-Test
Zodra de scans zijn voltooid, zal de radiograaf een dubbele controle uitvoeren om te zorgen dat de afbeeldingen duidelijk worden gevisualiseerd.

Als een IV-contrastmiddel werd gebruikt, de infuuslijn wordt verwijderd en de prikwond wordt verbonden.
Als een oraal contrastmiddel werd gebruikt, u krijgt een glas water en wordt aangemoedigd om veel vocht te drinken.
Als een rectaal contrastmiddel werd gebruikt, de oplossing wordt via de klysmabuis uit de dikke darm geëxtraheerd. Zodra de buis is verwijderd, wordt u naar het toilet geleid om de rest in het toilet te verdrijven. Een maandverband kan worden geleverd om uw kleding te beschermen tegen lekkage. Een laxeermiddel kan ook worden aangeboden om de darm te helpen genezen en obstipatie te voorkomen.

In de meeste gevallen kun je weer je kleding aantrekken en naar huis of naar je werk rijden.

Na de test

De meeste jodium-gebaseerde contrastmiddelen hebben een halfwaardetijd van tussen de twee tot vier uur, wat betekent dat ze in een dag of twee volledig uit uw lichaam worden verwijderd. Een groot deel van de oplossing wordt uitgescheiden in de urine, dus drink veel vocht.
Als u een bariumoplossing hebt gekregen, kunt u constipatie op de korte termijn ervaren, en uw ontlasting kan een dag of twee kalkachtig zijn. Als u na twee dagen geen stoelgang heeft, neem dan contact op met uw arts. Een bariumklysma kan soms impactie veroorzaken en leiden tot darmobstructie. Een speciale klysma kan nodig zijn om de impactie te verwijderen.
De straling van de CT-scan zal niet in het lichaam achterblijven, en u zult geen kwaad doen aan iemand die u aanraakt, zoent of dicht bij hem staat.
Ongeacht het type CT dat wordt uitgevoerd, bel uw arts als u ongewone symptomen ervaart, zoals koorts, koude rillingen, braken, kortademigheid of een snelle hartslag..

Interpretatie van de resultaten

Uw arts zou de CT-scanresultaten binnen een dag of twee moeten ontvangen. Naast de beelden, zal de radioloog een gedetailleerd rapport opstellen waarin de normale en abnormale bevindingen worden geschetst.
Een CT-scan kan soms definitief bewijs van een aandoening, met name fracturen; nierstenen; stolsels; of de vernauwing (stenose) van bloedvaten, luchtpassages of de darmen.
Op andere momenten kan een scan alleen maar suggereren wat er gebeurt. Dit geldt vooral voor abnormale gezwellen, laesies en tumoren. Verder onderzoek is vaak nodig om te bepalen of de groei goedaardig of kwaadaardig is en welke soorten cellen hierbij betrokken kunnen zijn.
In sommige gevallen kan er geen probleem worden gevonden. Dit betekent niet dat u noodzakelijkerwijs in het ongewisse bent. Het geeft eenvoudigweg aan dat niets werd gedetecteerd op basis van de beperkingen van de CT-technologie.
Op basis van de resultaten kan uw arts een behandelplan aanbieden of verdere tests aanbevelen.
Opvolgen
Als verder onderzoek nodig is, kan de diagnose bestaan uit bloedtesten, urinetests, culturen, weefselbiopsies, andere beeldvormingstests of zelfs een kijkoperatie..
Als kanker wordt vermoed, kan een combinatie van PET-CT-scan meer definitief bewijs van een maligniteit opleveren naast een biopsie van de groei zelf..
Aandoeningen van de hersenen hebben vaak baat bij een functionele MRI (fMRI), die veranderingen in de bloedstroom meet, of een SPECT-scan (single-photon emission computerized tomography), een gespecialiseerde vorm van PET die kan vaststellen waar aanvallen worden veroorzaakt.
Hartaandoeningen kunnen een Holter-monitor vereisen, een draagbare elektrocardiogram (ECG) -eenheid die u 24 tot 72 uur draagt. Een hartstresstest kan worden gebruikt om te zien hoe uw hart reageert op fysieke activiteit. Hartkatheterisatie, waarbij een nauwe buis in een ader of slagader wordt ingebracht, kan worden gebruikt om de bloedstroom te meten of om afwijkingen in de hartkleppen te controleren..

Een woord van heel goed

Zo nauwkeurig en snel als een CT-scan kan zijn, zijn de resultaten soms open voor interpretatie. Als uw symptomen ondanks een "normaal" resultaat aanhouden, overleg dan met uw arts over andere testopties of vraag om een verwijzing naar een specialist die het onderzoek mogelijk kan uitbreiden. Wees niet bang om een second opinion te vragen of om te vragen dat je bestanden worden doorgestuurd naar een andere arts.
CT-afbeeldingen van vandaag worden opgeslagen als elektronische gegevensbestanden en kunnen indien nodig via e-mail of andere middelen worden afgeleverd.