Startpagina » Astma » Hoe wordt Astma gediagnosticeerd?

    Hoe wordt Astma gediagnosticeerd?

    Astma is een chronische longaandoening die leidt tot terugkerende perioden van piepende ademhaling (een hoog piepend geluid dat optreedt tijdens in- en uitademen), een gevoel van beklemming op de borst of zwaarte, een gevoel van onvoldoende ademhaling (kortademigheid) en hoesten. Bij mensen met astma worden longluchtwegen ontstoken, wat leidt tot vernauwing van de luchtwegen. De spieren rond de luchtwegen worden gevoeliger en samentrekken als reactie op verschillende triggers, waardoor de symptomen van astma optreden.

    Wat veroorzaakt astma om erger te worden?

    Er zijn een aantal verschillende triggers die de astmasymptomen kunnen verergeren. Deze kunnen onder meer oefeningen, luchtweginfecties (vooral de verkoudheid), inhalatie-allergenen (zoals pollen, schimmelsporen, huidschilfers van huisdieren en huisstofmijten), irriterende stoffen (zoals tabaksrook), sterke emoties, stress of zelfs hormoonveranderingen zijn. niveaus (zoals bij de menstruatiecyclus van een vrouw).

    Hoe is Astma vastgesteld?

    Hoewel de symptomen van astma zeker zijn suggestief van een diagnose van astma, vooral als deze symptomen beter worden met het gebruik van geïnhaleerde bronchodilatoren (zoals albuterol), is het eenvoudigweg niet mogelijk om astma te krijgen als de symptomen van astma zijn.
    De diagnose van astma is afhankelijk van de meting van omkeerbare luchtstroomobstructie op spirometrie. Als een bepaalde meting van de longfunctie, de FEV1 (geforceerd expiratoir volume in 1 seconde), ten minste 12% en 200 milliliter na inhalatie van een bronchodilatator verhoogt, kan een diagnose van astma worden gesteld. De FEV1 is hoeveel lucht er uit de longen kan worden geblazen tijdens de eerste seconde van uitademen. Als deze waarde na het inhaleren van een bronchodilatator toeneemt, betekent dit dat de bronchodilator in staat was de spieren in de luchtweg voldoende te ontspannen om meer lucht sneller naar buiten te laten komen, wat duidt op de aanwezigheid van obstructie van de luchtstroom. Een andere manier om hieraan te denken is het knikken van een tuinslang: als een tuinslang geknikt is, kan er nog steeds water uitkomen. Zodra de slang niet meer wordt gekeken, komt het water veel sneller naar buiten. Dit is een soortgelijk proces van hoe lucht sneller uit de longen komt wanneer luchtstromingsobstructie wordt verholpen door inademing van een bronchodilatator.
    De diagnose van astma kan ook worden gesteld door bronchoprovocatie, wat een test is die de longfunctie op spirometrie verlaagt. Mensen met astma hebben een verhoogde prikkelbaarheid van de luchtwegen in de longen en dit kan leiden tot een daling van de FEV1 door bronchoprovocatie. Bronchoprovocatie kan worden uitgevoerd met behulp van de inhalatie van medicijnen die directe samentrekking van de spieren in de luchtwegen veroorzaken (zoals methacholine), afgifte van allergische chemicaliën uit mestcellen in de longen (zoals met mannitol of allergenen), of met oefenen of inhaleren koude lucht. Een positieve uitdaging, die gewoonlijk wordt gedefinieerd als een afname van de FEV1 van 15-20% (afhankelijk van de gebruikte test), is suggestief voor (maar niet diagnostisch) astma omdat een positieve bronchoprovocatietest ook kan voorkomen bij mensen met allergische rhinitis en recente luchtweginfectie. Negatieve bronchoprovocatietests kunnen zeer nuttig zijn bij het uitsluiten van de mogelijkheid van astma.
    Andere tests die de aanwezigheid van astma kunnen suggereren of weerleggen, zijn piekstroommetingen, inflammatoire biomarkers zoals uitgeademde stikstofmonoxide en sputum eosinofielen. Geen van deze tests wordt momenteel als diagnostisch voor astma beschouwd, hoewel het nuttig kan zijn bij het monitoren van astma bij mensen die al met spirometrie zijn gediagnosticeerd..
    Daarom moet astma ALLEEN ooit gediagnosticeerd worden met het gebruik van spirometrie - ofwel met behulp van een bronchodilatator om FEV1 te verhogen of door verschillende bronchoprovocatietesten te gebruiken om FEV1 te verlagen.
    Bron:
    DISCLAIMER: De informatie op deze site is uitsluitend voor educatieve doeleinden en mag niet worden gebruikt als vervanging voor persoonlijke verzorging door een bevoegd arts. Raadpleeg uw arts voor diagnose en behandeling van eventuele symptomen of medische toestand.