Hoe wordt een vergrote prostaat (BPH) gediagnosticeerd?

Als u problemen heeft met plassen, last heeft van een zwakke of intermitterende urinestroom en u bent ouder dan 50, dan kunt u goedaardige prostaathyperplasie (BPH) of een vergrote prostaat hebben. Als u deze symptomen ervaart, maak dan een afspraak met uw uroloog.
Normaal urineren is essentieel voor het normale functioneren van het lichaam, en alleen een uroloog zal kunnen bepalen waarom de dingen niet goed werken. Hier is een verspilling van wat je kunt verwachten als je naar het kantoor van de dokter gaat.

Informatie die nodig is om een ​​vergrote prostaat te diagnosticeren

Wanneer u naar uw afspraak gaat, geeft u informatie over uw huidige symptomen en een schriftelijke aantekening van uw medische problemen in het verleden.
U moet ook een volledige lijst overleggen van alle geneesmiddelen op recept en zonder recept die u gebruikt om na te gaan of ze verband houden met uw symptomen. Bepaalde medicijnen kunnen het plassen verstoren. Zelfzorgmedicijnen, zoals allergie en decongestiva, kunnen u ervan weerhouden om te urineren. Andere geneesmiddelen die uw symptomen ernstiger kunnen maken, zijn opioïden en anticholinergica.
Vertel ten slotte uw arts als u in het verleden alcohol hebt gebruikt. Alcohol kan ook het plassen verstoren.

Tests die BPH kunnen diagnosticeren

De volgende tests worden soms gebruikt om BPH te diagnosticeren, maar niet alle zijn altijd nodig. Uw uroloog zal met u bespreken welke hiervan in uw geval van pas kan komen.

• De American Urological Association (AUA) BPH-symptoomindex is een eenvoudige 7-item multiplechoicevragenlijst die laat zien hoe ernstig uw prostaatsymptomen zijn. U zult gevraagd worden om aan te geven hoe vaak u verschillende symptomen heeft gehad, zoals het niet volledig legen van uw blaas, of u minder dan twee uur moet urineren nadat u voor het laatst hebt geplast, en of u vaak 's nachts opstaat om te urineren.
• Urodynamisch testen helpt uw ​​arts specifieke informatie te verzamelen over hoe goed u plast, zoals stroming en of u urine vasthoudt. Als uw urinestraal abnormaal is, zal uw arts moeten vaststellen of u anatomische redenen heeft die dit verklaren.
• uroflowmetrie meet hoe snel en volledig uw blaas leeg raakt, en het helpt ook om te evalueren of er een obstructie is. Met BPH kan uw prostaat de urinebuis zwaar belasten, waardoor het voor u moeilijk is om een ​​gestage stroom urine te hebben. U wordt gevraagd om te urineren in een apparaat dat de urineproductie meet en bepaalt de tijd die nodig is om te plassen en de snelheid van de stroom. Een verlaagd debiet kan een teken zijn van BPH.

• Drukstroomstudies meet de druk in de blaas tijdens het urineren. Deze test wordt beschouwd als een van de meest nauwkeurige manieren om te bepalen of u een urinestop heeft. Uw uroloog zal een katheter inbrengen in uw urethra in de penis en in de blaas.
• De Urine-onderzoek na de lediging van de rest (PVR) meet hoeveel urine er nog in uw blaas achterblijft nadat u hebt geplast. Over het algemeen, als deze meting tussen 100 en 200 milliliter of hoger ligt, suggereert dit dat u een urinerest blokkeert. Deze test kan echter problematisch zijn. Als je angstig bent, kun je misschien niet plassen zoals je normaal doet, en de test is mogelijk niet nauwkeurig.

Prostaatkanker uitsluiten

Als u symptomen van BPH heeft, kan uw arts ook op prostaatkanker testen. Een vroegtijdig onderzoek is belangrijk omdat alleen een uitgebreid onderzoek zal bepalen of u BPH heeft, wat een goedaardige aandoening is, of dat u prostaatkanker heeft, wat het beste is om vroegtijdig te diagnosticeren. Belangrijke tests voor het detecteren van prostaatkanker omvatten een digitale rectaal onderzoek (DRE) en prostaatspecifieke antigeen (PSA) test.

• Digitaal rectaal onderzoek (DRE): Tijdens deze test zal uw uroloog uw prostaat voelen. Het onderzoek toont aan of uw prostaat hard of asymmetrisch is, die beide tekenen van kanker kunnen zijn, of zacht, wat minder waarschijnlijk is op kanker. Uw uroloog zal een ingesmeerde gehandschoende vinger in uw rectum steken. Als uw arts iets voelt dat op prostaatkanker kan wijzen, moet u mogelijk meer testen hebben om een ​​juiste diagnose te stellen.
• Prostaat-specifieke antigeen (PSA) test: Deze bloedtest meet een eiwit dat wordt geproduceerd door de cellen van de prostaatklier. Het wordt altijd gedaan en geëvalueerd in combinatie met een DRE.

Het is belangrijk om te erkennen dat een hoge PSA-waarde alleen niet betekent dat u kanker heeft. Een verhoogde PSA kan een teken zijn van een aantal aandoeningen, waaronder BPH of prostatitis, een ontsteking van de prostaat. Er is geen bewijs dat prostatitis en BPH kanker veroorzaken, maar het is mogelijk voor een man om één of beide van deze aandoeningen te hebben en om ook prostaatkanker te ontwikkelen.

Aanvullende tests voor het diagnosticeren van BPH

Het kan zijn dat uw uroloog u aanvullende tests laat ondergaan, behalve de hierboven genoemde, vooral als uw problemen mogelijk verband houden met prostaatkanker, blaaskanker of uw nieren aantasten.

Als u bent gediagnosticeerd met BPH

Samengenomen kunnen deze tests uw arts helpen bepalen of u BPH heeft en, zo ja, hoe ernstig het is. Als u BPH heeft, zou uw arts u informatie moeten geven over de vraag of het eenvoudig controleren van uw symptomen een redelijke optie is, of dat behandeling een betere optie is..