Fytochemische verbindingen in planten
Fytochemicaliën zijn natuurlijke chemicaliën die door planten worden geproduceerd. Sommige fytochemicaliën geven planten hun mooie kleuren, zoals de blues in bosbessen en het rood in frambozen en andere fytochemicaliën geven planten hun kenmerkende aroma's. Deze fytochemicaliën helpen de planten door insecten en andere wezens aan te trekken om de planten te bestuiven of de zaden te verspreiden.
Fytochemicaliën zijn biologisch actief en kunnen uw gezondheid beïnvloeden als u de planten eet die de verbindingen bevatten. Onderzoeksstudies suggereren dat het mogelijk is dat verschillende fytochemicaliën kunnen helpen beschermen tegen kanker of mogelijk de groei van kanker kunnen vertragen, ontstekingen kunnen verminderen en hormonen helpen reguleren.
De meeste onderzoeken zijn voorbereidend onderzoek op proefdieren of op cellen en weefsels. Voor onderzoekers om te weten of de fytochemicaliën echte gezondheidsvoordelen hebben, moeten ze bij mensen worden getest. Het duurt jaren om dat soort informatie te krijgen en soms voldoen de fytochemicaliën niet.
Fytochemicaliën worden vaak gewonnen uit planten, verwerkt en verkocht als voedingssupplementen. Ze worden over het algemeen als veilig beschouwd, maar er is niet veel regelgeving met betrekking tot hun doseringen of zelfs effectiviteit, dus het is belangrijk om met uw zorgverlener te praten voordat u deze supplementen inneemt, vooral als u enige medische aandoening heeft.
Fytochemicaliën in uw dieet
Er zijn veel verschillende fytochemicaliën in alle plantaardig voedsel dat je eet en sommige bronnen beschouwen ze als voedingsstoffen. In tegenstelling tot vitamines en mineralen worden ze echter niet als essentiële voedingsstoffen beschouwd en zijn er geen vastgestelde voedingsnormen.
Fruit, groenten, noten, zaden, volle granen en peulvruchten zijn de beste bronnen van fytochemicaliën. Hoewel er een redelijke hoeveelheid bewijs is dat het eten van een dieet dat rijk is aan plantaardig voedsel gunstig is voor je gezondheid, heeft onderzoek niet uitgelegd hoeveel van dat voordeel specifiek aan de fytochemicaliën te danken is. Het voordeel kan te wijten zijn aan de voedingsstoffen of de vezels. Het is ook mogelijk dat mensen die meer plantaardig voedsel eten ook actiever zijn en meer kans hebben om een gezond gewicht te behouden.
Types
Er zijn verschillende groepen fytochemicaliën op basis van hun chemie. Enkele van de bekendste fytochemicaliën zijn onder andere carotenoïden alfa-caroteen, beta-caroteen, luteïne, lycopeen, en zeaxanthine. Al deze fytochemicaliën kunnen in je lichaam worden omgezet in vitamine A, maar voor het grootste deel komt plantaardige vitamine A uit de bèta-caroteen.
- Een andere klasse van fytochemicaliën is de familie van flavonoïden. Flavonoïden omvatten:
- anthocyanidins, die zijn gevonden in rode, blauwe en paarse pigmenten van bessen en druiven.
- flavanolen, die te vinden zijn in thee, chocolade, bessen, druiven en appels.
- flavanonen, die worden gevonden in citrusvruchten.
- flavonolen die zijn te vinden in veel groenten en fruit.
- flavonen die zijn te vinden in selderij en hete pepers.
- isoflavonen die te vinden zijn in soja en peulvruchten.
Andere fytochemicaliën zijn onder andere verbindingen waarover u wellicht heeft gelezen, zoals:
- resveratrol dat is te vinden in druiven en pinda's.
- lignans gevonden in zaden en volle granen.
- fytosterolen die worden gebruikt om een hoog cholesterolgehalte te verlagen.
- Indool-3-carboninol dat is te vinden in kruisbloemige groenten.
- curcumine, die wordt gevonden in kurkuma.
- chlorophyl, die te vinden is in alles dat groen is.
Vezel kan ook worden geclassificeerd als fytochemisch omdat het alleen in planten voorkomt, maar soms is het geclassificeerd als een koolhydraat. Er zijn een aantal voedingsvezels waaronder cellulose, bèta-glucaan, hemicellulose, pectine, gom, inuline, oligofructose en resistent zetmeel.
Het eten van een vezelrijke voeding helpt je cholesterolniveau onder controle te houden en verbetert de spijsvertering. Een maaltijd eten met veel vezels kan de bloedsuikerspiegel vertragen die kan optreden als je een grote hoeveelheid suiker of zetmeel eet.
