Hoe Prozac (Fluoxetine) wordt gebruikt voor de behandeling van een bipolaire stoornis

Prozac (fluoxetine) is een type antidepressivum dat bekend staat als een selectieve serotonineheropnameremmer (SSRI) en dat vaak wordt gebruikt voor de behandeling van depressie, bipolaire stoornis en andere psychische aandoeningen..

Zo nuttig als Prozac kan zijn bij de behandeling van deze aandoeningen, kan het geneesmiddel bijwerkingen veroorzaken die in ernst variëren van licht tot levensbedreigend. Bovendien kunnen mensen die Prozac nemen ontwenningsverschijnselen ervaren als de behandeling niet op de juiste manier wordt afgebouwd.

Gebruik bij de behandeling van angststoornissen

Prozac wordt vaak gebruikt om angststoornissen te behandelen, waarvan er vele naast bipolaire stoornissen kunnen bestaan. Deze omvatten gegeneraliseerde angststoornis (GAD), sociale angststoornis (SAD), paniekstoornis (PD) en posttraumatische stressstoornis (PTSS)

Sterker nog, een 2015-beoordeling van studies gepubliceerd in EBioMedicine geconcludeerd dat het levenslange risico van een angststoornis die gelijktijdig optreedt met een bipolaire stoornis 42,7 procent was.

In de context van een bipolaire stoornis wordt Prozac als het enige antidepressivum beschouwd dat effectief is bij de behandeling van bipolaire depressie, maar alleen als het wordt gebruikt in combinatie met het antipsychoticum Zyprexa (olanzapine).

Het bewijs hiervan werd gepubliceerd in een beoordeling door 2013 van onderzoeken waaruit bleek dat het gecombineerde gebruik van Prozac en Zyprexa niet alleen de responsratio verbeterde in vergelijking met Zyprexa alleen, maar ook het risico op terugval en remissie verminderde. Vergelijkbare resultaten werden gezien wanneer Prozac en Zyprexa werden gebruikt voor de behandeling van depressieve stoornissen (MDD).

Aan de andere kant verhoogt het bijkomende gebruik van Prozac en Zyprexa ook het risico op bijwerkingen.

Aanbevolen doseringen

In 2014 hebben zowel de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) als het U.K.-gebaseerde National Institute for Health en Care Excellence (NICE) bijgewerkte richtlijnen gepubliceerd over het juiste gebruik van Prozac bij de behandeling van bipolaire depressie bij volwassenen en kinderen van 10 tot 17 jaar..

Volgens de bijgewerkte richtsnoeren:

• De aanbevolen dosering voor volwassenen is 20 milligram (mg) Prozac en 5 mg Zyprexa, eenmaal daags ingenomen.
• De aanbevolen dosering voor kinderen is 10 mg of 20 mg Prozac en 2,5 mg Zyprexa, eenmaal daags ingenomen. De behandeling moet worden gestart met de lagere dosis van 10 mg en worden verhoogd tot 20 mg als de symptomen na een week niet zijn verbeterd.

Er is ook een medicijn met een vaste dosis, genaamd Symbyax, dat Prozac en Zyprexa combineert in een handige capsuleformulering. Goedgekeurd voor volwassenen in 2009 en kinderen in 2013, wordt Symbyax meestal voorgeschreven met een lagere dosis en geleidelijk verhoogd tot de depressiesymptomen verdwijnen.

Uiteindelijk is het doel van bipolaire depressie behandeling om symptomen te verlichten bij de laagst mogelijke dosis om het risico op bijwerkingen te verminderen.

Vaak voorkomende bijwerkingen

Bijwerkingen zijn niet ongebruikelijk bij het gebruik van Prozac. Sommige zijn mild en van voorbijgaande aard en zullen vaak verdwijnen naarmate uw lichaam zich geleidelijk aanpast aan de medicatie. 

Bijwerkingen van Prozac kunnen zijn:

• Buikkrampen en een opgeblazen gevoel
• Abnormale dromen
• Angst
• Verandering in smaak
• Veranderingen in het gezichtsvermogen
• Pijn op de borst
• Constipatie
• Diarree
• Duizeligheid of duizeligheid
• Slaperigheid
• Droge mond
• Erectiestoornissen
• Flushing
• Frequent urineren
• Haaruitval
• hoofdpijn
• Verhoogde transpiratie
• Slapeloosheid
• Verlies van eetlust
• Laag libido
• Misselijkheid en overgeven
• Tremors
• Zwakheid

Bel uw arts als een van deze bijwerkingen aanhoudt of verergert.

Geneesmiddel Overgevoeligheid

Sommige bijwerkingen op Prozac kunnen ernstig zijn en een medische noodbehandeling vereisen. Dit geldt met name als er tekenen zijn van een mogelijk levensbedreigende allergische reactie die bekend staat als anafylaxie.

Bel 911 of zoek onmiddellijk spoedeisende hulp als u enkele of alle van de volgende symptomen ervaart:

• Uitslag of netelroos
• Koorts
• Gezichtszwelling
• Zwelling van de tong en / of keel
• Problemen met ademhalen
• Moeite met slikken
• Desoriëntatie en verwarring
• Misselijkheid en overgeven
• Snelle hartslag
• flauwte
• Een dreigend onheil

Indien anafylaxis onbehandeld blijft, kan dit leiden tot shock, coma, respiratoire of hartfalen en de dood.

Black Box Waarschuwing

Prozac en andere antidepressiva kunnen bij sommige kinderen, tieners of jonge volwassenen zelfmoordgedachten of -acties veroorzaken. Dit gebeurt meestal binnen de eerste paar maanden na aanvang van de behandeling of wanneer de dosis is veranderd. Bel onmiddellijk uw arts als u plotselinge of ernstige veranderingen in stemming, gedrag, gedachten of gevoelens opmerkt.

In een review uit 2016 van onderzoeken die meer dan 70 onderzoeken onder 18.526 mensen op antidepressiva analyseerden, werd geconcludeerd dat het gebruik van SSRI-antidepressiva bij kinderen en adolescenten het risico op zelfmoord en agressief gedrag verdubbelde.

Ontwenningsverschijnselen

Het is belangrijk om nooit te stoppen met het innemen van Prozac zonder eerst met uw arts te overleggen en een doseringsreductieplan uit te werken. Een abrupte stopzetting van de behandeling kan leiden tot een vorm van terugtrekking van het medicijn bekend als SSRI-discontinuatiesyndroom.

Hoewel ontwenning vaker voorkomt bij langerwerkende antidepressiva zoals Paxil (paroxetine) of Zoloft (sertraline), kan dit bij Prozac voorkomen, vooral als u al lang in behandeling bent. SSRI-ontwenning is zelden gevaarlijk, maar het kan buitengewoon ongemakkelijk en verontrustend zijn.

Symptomen zijn meestal:

• Duizeligheid
• Extreme angst
• Vermoeidheid
• hoofdpijn
• Malaise
• Misselijkheid en overgeven
• Overmatig zweten
• Duizeligheid
• hoofdpijn
• Zwakheid

Als de beslissing wordt genomen om Prozac te stoppen, moet u geleidelijk afbouwen, waarbij er niet minder dan twee tot zes weken tussen elke dosisverlaging zitten. Uw arts kan specifieke instructies geven, evenals de juiste doseringspillen.