Lithiumtoxiciteitstypes, symptomen, diagnose en behandeling
Lithiumtoxiciteit is een potentieel ernstige aandoening die wordt veroorzaakt door te veel lithium in uw systeem. Omdat het primaire medische gebruik van lithium een stemmingsstabilisator is, komen de meeste gevallen voor bij mensen met een bipolaire stoornis. In feite ervaren veel mensen die lithium nemen deze toxiciteit regelmatig minstens één keer, dus het is erg belangrijk voor mensen die dit medicijn nemen om zich bewust te zijn van de symptomen. Geliefden en vrienden moeten ook worden voorgelicht over de symptomen, zodat ze je kunnen helpen als je jezelf niet kunt helpen.
Soorten toxiciteit
Er zijn drie soorten lithiumtoxiciteit: acuut, chronisch en acuut op chronisch.
Acute giftigheid
Acute lithiumtoxiciteit treedt op wanneer iemand die helemaal geen lithium inneemt het inneemt. Dit kan gebeuren wanneer een familielid pillen uit de verkeerde fles neemt, wanneer een kind in de medicijnen van een ouder stapt, of in een zelfmoordpoging door iemand die geen lithium gebruikt. Acute toxiciteit kan enigszins minder medisch risico en minder ernstige symptomen met zich meebrengen dan de andere typen, afhankelijk van de ingenomen hoeveelheid, omdat lithium sneller uit uw lichaam zal verdwijnen wanneer uw systeem er niet aan gewend is.
Chronische toxiciteit
De chronische vorm van lithiumtoxiciteit kan optreden als u dagelijks lithium gebruikt, maar uw serumbloedspiegel is in het toxische bereik gekropen. Mogelijke oorzaken voor deze niveauverhoging zijn een verhoging van de dosering, uitgedroogd zijn, interacties met andere medicijnen en problemen met de nierfunctie. Dit soort toxiciteit zal minder vroeg worden gedetecteerd dan de andere typen, dus kunnen er meer ernstige symptomen verschijnen voordat het wordt geïdentificeerd. Medicijnen die kunnen bijdragen aan uitdroging of ervoor kunnen zorgen dat uw nieren niet zo goed als normaal werken, zijn onder andere diuretica, ACE-remmers (angiotensine-converting enzyme) en niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's).
Acute-op-chronische toxiciteit
Wanneer u regelmatig lithium gebruikt en u per ongeluk of opzettelijk een hogere dosis neemt dan voorgeschreven, leidt dit tot acute-op-chronische toxiciteit. Omdat de niveaus in uw bloed die lithium effectief maken en de hoeveelheden die het toxisch maken zo dichtbij zijn, hoeft de extra hoeveelheid die acute-op-chronische toxiciteit veroorzaakt niet erg hoog te zijn. Dit type lithiumtoxiciteit wordt beschouwd als de meest ernstige vorm, met het grootste potentieel voor gevolgen op de lange termijn.
testen
Lithium is een zacht metaal dat nuttig kan zijn in de juiste doses en schadelijk als u te veel inneemt. Een van de redenen waarom artsen periodieke bloedonderzoeken bestellen als u lithium gebruikt, is omdat het venster tussen een effectieve dosis en een toxische dosis erg klein is. Wat is een veilige, effectieve dosis voor één persoon, kan giftig zijn voor een ander. Hoe hoger uw serumspiegel, des te waarschijnlijker zijn er zowel bijwerkingen als het optreden van toxische symptomen (ook lithiumintoxicatie genoemd)..
Een normaal niveau ligt ergens tussen 0,6 en 1,2 milliequivalent per liter (mEq / L). Wanneer uw niveau 1,5 mEq / L of meer wordt, beginnen de symptomen van toxiciteit te verschijnen. De toxiciteit is geclassificeerd als mild (1,5 tot 2,5 mEq / L), matig (2,5 tot 3,5 mEq / L) en ernstig (hoger dan 3,5 mEq / L).
symptomen
Symptomen van lithiumtoxiciteit variëren, afhankelijk van het type dat u heeft.
Acute giftigheid
Veel voorkomende symptomen van acute toxiciteit zijn:
- Diarree
- Duizeligheid
- Misselijkheid
- Maagpijn
- braken
- Zwakheid
Zenuwachtige symptomen die zich later kunnen ontwikkelen, als het geneesmiddel eenmaal is opgenomen, kunnen zijn:
- Handtrillingen
- Slaperigheid
- Verwarring of opwinding
- Onvermogen om uw armen en benen volledig te beheersen (ataxie)
- Spiertrekkingen
- Onduidelijke spraak
- Oogbewegingen die je niet kunt beheersen (nystagmus)
In ernstige gevallen kunnen er symptomen zijn zoals:
- Epileptische aanvallen
- coma
- Hersenbeschadiging
In zeldzame gevallen kunnen er hartproblemen zijn.
Chronische toxiciteit
Anders dan bij acute lithiumvergiftiging, hebben mensen met chronische lithiumtoxiciteit veel minder kans op maag- en darmproblemen en hebben ze in plaats daarvan meestal eerst neurologische symptomen, zoals:
- Onduidelijke spraak
- Slaperigheid
- ataxie
- Verwarring of opwinding
- Tremors
- Verhoogde reflexen
Ernstige gevallen van chronische toxiciteit kunnen symptomen als:
- Geheugenproblemen en andere cognitieve stoornissen
- Aanzienlijke bewegingsproblemen
- Psychose
- Nierfalen
- Epileptische aanvallen
- coma
Als deze ernstige symptomen optreden, kunnen ze op lange termijn blijven bestaan, zelfs na een succesvolle behandeling bij een klein aantal mensen.
Acute-op-chronische toxiciteit
Symptomen van deze aandoening omvatten doorgaans zowel de algemene gastro-intestinale symptomen van acute toxiciteit als enkele van de ernstige symptomen van chronische toxiciteit..
Wanneer kan ik hulp krijgen?
Als u of een geliefde tekenen van lithiumtoxiciteit vertoont, vooral als deze ernstig zijn, ga dan naar de eerste hulpafdeling of bel 911. Bel op zijn minst de hulplijn voor gifbestrijding op 1-800-222-1222 om advies te krijgen over wat te doen. Als dat kan, neem dan de lithiumfles mee, zodat het medisch personeel de naam, dosis en sterkte kan zien. Probeer erachter te komen wanneer het lithium is genomen en hoeveel er is ingenomen.
Diagnose
Uw arts zal u diagnosticeren op basis van de tekenen en symptomen waarmee u in aanraking komt, bevindingen van een lichamelijk onderzoek, uw geschiedenis van het nemen van lithium en een bloedtest om te zien hoe hoog het gehalte aan lithium in uw bloed is. Het gehalte aan lithium dat in uw bloed verschijnt, weerspiegelt mogelijk niet hoeveel toxiciteit u ervaart als u een acute of acute-op-chronische vergiftiging heeft, dus uw arts zal meer vertrouwen op de symptomen die u in dit geval vertoont..
Behandeling
Wat uw behandeling inhoudt, hangt af van hoe ernstig uw toxiciteit is en van het type dat u heeft. In alle gevallen zullen intraveneuze (IV) vloeistoffen worden toegediend om zeker te zijn dat u niet uitgedroogd bent en om te helpen de lithium uit uw systeem te verwijderen.
Acute giftigheid
Afhankelijk van de hoeveelheid die u hebt ingenomen en hoe snel de inname van lithium wordt ontdekt, kan de behandeling geactiveerde kool bevatten als u ook andere substanties inneemt, nierdialyse in ernstige gevallen of volledige darmirrigatie, waarbij een polyethyleenglycol-oplossing wordt gebruikt voor het spoelen grote hoeveelheden lithium met verlengde afgifte uit uw systeem. Een volledige darmirrigatie wordt alleen gedaan als u geen symptomen van lethargie of verwarring hebt.
Chronische toxiciteit
Lithium zal uw systeem langzamer ontdoen van chronische toxiciteit dan bij het acute type. Als uw symptomen vroeg worden opgespoord, kan het verminderen van uw lithiumdosering of het volledig stoppen voldoende zijn om de behandeling te hervatten, indien nodig een lagere dosering hervatten. Anders kan een reeks dialysebehandelingen noodzakelijk zijn om het teveel aan lithium uit uw systeem te verwijderen.
Acute-op-chronische toxiciteit
Intraveneuze vloeistoffen en een dialysebehandeling zijn meestal geïndiceerd voor acute-op-chronische toxiciteit, samen met andere mogelijke symptoomspecifieke behandelingen zoals geneesmiddelen tegen misselijkheid of om epileptische aanvallen te beheersen..
vooruitzicht
Wanneer u met lithiumtoxiciteit in het ziekenhuis wordt opgenomen, moet u blijven totdat uw symptomen verdwenen zijn en uw lithiumserumgehalte lager is dan 1,5 mEq / L. De meeste mensen herstellen probleemloos van lithiumtoxiciteit. Een klein aantal mensen met ernstige vergiftiging kan langdurige complicaties hebben, die hoogstwaarschijnlijk zijn in gevallen van acuut-chronische lithiumintoxicatie. Hiervan zijn de meest voorkomende problemen met het zenuwstelsel, maar de schildklier, de nieren, de bijschildklier en het hart kunnen worden beïnvloed.
Een woord van heel goed
Zorg ervoor dat u met uw arts praat als u nieuwe vrij verkrijgbare of voorgeschreven medicijnen gebruikt om er zeker van te zijn dat ze geen interactie hebben met lithium. Dit geldt vooral voor de eerder genoemde medicijnen die kunnen leiden tot uitdroging of die ervoor zorgen dat je nieren niet zo goed werken als normaal, waaronder diuretica, ACE-remmers en NSAID's zoals aspirine, Motrin / Advil (ibuprofen) en Aleve (naproxen). Zorg er ook voor dat u al uw afspraken bijhoudt zodat uw arts uw lithiumniveau regelmatig kan controleren.
