Rapid-Cycling Bipolaire stoornis Symptomen en risico's
Rapid cycling is een term die wordt gebruikt wanneer een persoon met een bipolaire stoornis binnen een periode van twaalf maanden vier of meer stemmingswisselingen (episodes) ondervindt. Een episode kan bestaan uit depressie, manie, hypomanie of een aandoening die bekend staat als een gemengde toestand waarin depressie en manie samen voorkomen.
De meeste mensen met een bipolaire stoornis zullen een of twee keer per jaar afwisselen tussen manische en depressieve episodes. Anderen kunnen dit slechts eens in de paar jaar ervaren. Een klein deel van de mensen zal echter een zogeheten 'rapid cycling' ondergaan, waarbij de stemmingswisselingen snel en frequent zijn.
Snelle fietsen wordt beschouwd als een van de ernstigste vormen van een bipolaire stoornis, waarvan de toestand uw vermogen om te functioneren en uw kwaliteit van leven ernstig kan aantasten..
Kenmerken
De snel cyclische bipolaire stoornis wordt gekenmerkt door stemmingswisselingen die willekeurig en onvoorspelbaar zijn. Er is meestal geen vast patroon over wanneer een aflevering kan plaatsvinden en welke vorm deze kan aannemen. In sommige gevallen kunnen de afleveringen om de paar maanden worden afgespeeld; in andere landen kan het fietsen maandelijks of wekelijks plaatsvinden.
Snel fietsen zelf is geen diagnose per se, maar eerder een beschrijving van het verloop van de ziekte. Evenzo verschillen de symptomen van snel fietsen niet van een andere vorm van bipolaire stoornis, alleen de snelheid waarmee ze alterneren.
We weten niet waarom snel fietsen voorkomt en of het een lopend patroon zal zijn of een patroon dat uiteindelijk zal verdwijnen. Terwijl sommige snelle fietsers vaak afwisselen tussen depressie en hypomanie (een minder ernstige vorm van manie), zullen de meeste gevallen worden gedomineerd door verschillende episodes van depressie. Het fietsen zelf is vaak moeilijk te herkennen, ofwel omdat een episode was gemengd of de hypomania-toestand korter en minder voor de hand liggend was.
Snelle cycli kunnen in sommige gevallen een voorbode zijn van ernstigere manifestaties van de ziekte, waaronder psychose. Dit wordt vaker gezien bij mensen met een bipolaire I-stoornis dan bij de minder ernstige bipolaire II-stoornis.
Risicofactoren
Statistisch gezien zal tussen de vijf procent en 10 procent van de mensen met een bipolaire stoornis voldoen aan de diagnostische criteria voor snel fietsen. Hoewel wetenschappers de oorzaak van de aandoening nog moeten vaststellen, hebben ze een aantal algemene risicofactoren geïdentificeerd.
Onder hen:
- Vrouwen lijken een hoger risico te lopen dan mannen, waarvan sommigen geloven dat ze kunnen worden toegeschreven aan hormonale schommelingen tijdens de menstruatiecyclus.
- Mensen die tijdens hun tienerjaren bipolaire symptomen ontwikkelen, zullen sneller cyclistig worden.
- Een lange geschiedenis van depressie is ook een veelvoorkomende risicofactor.
Sommige studies hebben ook gesuggereerd dat het langdurig gebruik van antidepressiva kan bijdragen. Dit kan gedeeltelijk verklaren waarom mensen die in hun tienerjaren worden gediagnosticeerd een groter risico lopen, aangezien zij meer geneigd zijn om gedurende vele jaren aan antidepressiva te worden blootgesteld.
Andere studies suggereren dat een lage schildklierfunctie een rol speelt, gezien het feit dat snelle cycli veel vaker zullen worden gediagnosticeerd met hypothyreoïdie. Omdat de schildklier een centrale rol speelt bij de aanmaak van hormonen, inclusief die geassocieerd met premenstrueel syndroom (PMS), is het waarschijnlijk dat hormonen, althans gedeeltelijk, bijdragen aan het snel cycleren van stemmingen..
Gevolgen voor de kwaliteit van leven
Een snel cyclische bipolaire stoornis plaatst niet alleen individuen met een groter risico op alcohol- en middelenmisbruik, het verhoogt de kans op zelfmoord en zelfbeschadiging. Een studie uit 2009 van de Universiteit van Barcelona concludeerde dat, als een onafhankelijke risicofactor, snel fietsen gepaard ging met een bijna tweevoudige toename van het aantal zelfmoordpogingen in vergelijking met niet-snelle cycli.
Zelfs als zelfmoord geen deel uitmaakt van het beeld, zal snel fietsen vrijwel zeker de levenskwaliteit van een persoon ondermijnen. De meeste getroffenen zullen niet in staat zijn om een vastgesteld schema te behouden of vast te leggen gezien de hoge variabiliteit van hun gemoedstoestand. Hun prestaties op het werk zullen doorgaans lijden, en ze kunnen uiteindelijk moeilijk zijn om op te vertrouwen, professioneel of persoonlijk. Tenzij er middelen zijn om de stemmingswisselingen te beperken, zal een snelle fietser het meestal moeilijk vinden om een baan te vinden of te behouden.
Behandelingsopties
Bijna zonder uitzondering is een snel cyclische bipolaire stoornis moeilijker te behandelen dan een niet-snel-cyclische bipolaire stoornis. Met dat gezegd zijnde, zal veel van de nadruk worden gelegd op het stabiliseren van de symptomen van depressie, aangezien zij gewoonlijk het beeld zullen domineren.
Over het algemeen zijn antidepressiva zoals Paxil (paroxetine), Prozac (fluoxetine) en Zoloft (sertraline) niet effectief gebleken in het doorbreken van de cyclus en kunnen ze in feite alleen de snelheid waarmee ze optreden verhogen.
Stemmingsstabilisatoren zijn veel effectiever gebleken, vooral als ze worden gebruikt in combinatie met een antipsychoticum om symptomen van manie / hypomanie te beheersen..
Als u niet eerder bent behandeld voor een bipolaire stoornis, kunt u in de eerstelijnsbehandeling op lithium worden geplaatst. Voor alle anderen zou waarschijnlijk Depakote (valproaat), Lamictal (lamotrigine) of Tegretol (carbamazepine) worden voorgeschreven. Ter ondersteuning van de behandeling kunnen de antipsychotica Seroquel (quetiapine) of Zyprexa (olanzapine) worden gebruikt.
Stemmingsstabilisatoren kunnen voor onbepaalde tijd worden voorgeschreven om toekomstige afleveringen te voorkomen. Als antidepressiva niet zijn gebruikt, worden ze gestopt zodra de depressieve episode is verdwenen.
Een woord van heel goed
Als u wordt behandeld voor een snel cyclische bipolaire stoornis, is het belangrijk om geduldig te zijn en stapje voor stapje te werk te gaan. Het vinden van de juiste combinatie van medicijnen kan een proces van vallen en opstaan zijn en het kan verschillende pogingen kosten voordat uw arts de juiste combinatie voor u vindt.
Bovendien kan het na het begin van de behandeling enkele maanden duren voordat u de volledige voordelen van de therapie begint te ervaren. Hiertoe is het belangrijk om ondersteuning te zoeken, supportgroepen bij te wonen en met je therapeut te blijven werken totdat je betere controle over je stemmingswisselingen hebt..