Startpagina » BPD » Impulsief gedrag en borderline persoonlijkheidsstoornis

    Impulsief gedrag en borderline persoonlijkheidsstoornis

    Als u borderline-persoonlijkheidsstoornis (borderline personality disorder of borderline personality disorder) heeft, kunt u moeite hebben om impulsief gedrag te beheersen. Van het nemen van overhaaste beslissingen tot het aangaan van gevechten, impulsiviteit kan schade toebrengen aan jezelf en de mensen om je heen. Naast het ondermijnen van relaties en je algehele gevoel van welzijn, kan impulsief gedrag ook leiden tot financiële en juridische schade als het niet wordt aangevinkt.

    Gelukkig zijn er behandelingen die kunnen helpen om de impulsiviteit onder controle te krijgen, inclusief psychotherapie, mindfulnesstraining. en farmaceutische geneesmiddelen.

    Impulsiviteit begrijpen

    Volgens de Diagnostische en statistische handleiding voor geestelijke aandoeningen (DSM-5), impulsief gedrag is een kenmerk van BPD. Impulsiviteit wordt in grote lijnen gedefinieerd als acties zonder vooruitziende blik die slecht zijn opgevat, vroegtijdig worden uitgedrukt, onnodig risicovol en ongepast voor de situatie. Impulsiviteit is geassocieerd met ongewenste, in plaats van gewenste, uitkomsten.

    Mensen die impulsief zijn, worden vaak beschreven als onbezonnen, verhit, onvoorspelbaar of onstabiel. Het is in feite instabiliteit die BPD als een aandoening het beste kenmerkt.

    Mensen met BPS lijden doorgaans aan gevoelens van ontoereikendheid die zich manifesteren met onstabiele emoties, onstabiel gedrag en onstabiele relaties. Ze halen snel uit naar iets dat als een beetje wordt beschouwd en zullen vaak niet herkennen hoe die emoties onredelijk of overdreven zijn.

    In psychologisch opzicht zijn impulsieve gedragingen inherent ongepast, hetzij in termen van schaal of potentieel risico. Een persoon met een borderline-stoornis is minder geneigd om rekening te houden met de mogelijke gevolgen en zal zich vaak keren tot zelfbeschadigend gedrag (zoals eetaanvallen of overmatig alcoholgebruik) als middel om om te gaan met.

    Impulsgedrag is echter op zichzelf geen diagnostische waarde van BPS. Het alleen wanneer het gedrag wijdverspreid is, schadelijk en interfereert met het vermogen van een persoon om normaal te functioneren, dat BPS beschouwd kan worden als.

    Impulsiviteit moet niet worden verward met een dwang, waarbij een persoon herkent dat het gedrag abnormaal is, maar het niet kan stoppen. Met impulsiviteit zal de persoon handelen zonder inherent te erkennen dat het gedrag abnormaal is.

    Voorbeelden

    Er zijn veel verschillende soorten gedrag die met BPD impulsief kunnen worden; elke situatie is anders. Er zijn echter thema's en scenario's die veel voorkomen bij mensen met een borderline-stoornis:

    • Oversharing van emoties
    • overschrijdingen
    • Over-verontschuldigen
    • Opeens een baan beëindigen
    • Frequente emotionele uitbarstingen
    • Zinloze of risicovolle seks
    • Deelnemen en stoppen met veel groepen
    • Conclusies trekken
    • Bezittingen opruimen om "opnieuw te beginnen"
    • Voortdurend "een nieuw blad omdraaien"
    • Abrupt plannen wijzigen of annuleren
    • Onvermogen om kritiek te ontvangen zonder belediging
    • Eetbuien of drinken
    • Dreigt anderen te schaden
    • Zelf pijniging
    • Zelfverminking
    • Eigendom vernietigen
    • Escalerende confrontaties
    • Fysiek geweld

    Oorzaken

    Niemand kan met zekerheid zeggen wat de oorzaak van BPS is en, meer specifiek, wat de oorzaak is van impulsiviteit bij BPS. Er is enig bewijs dat BPD wordt veroorzaakt door posttraumatische stressstoornis (PTSS), vooral als het trauma optrad in de kindertijd.

    Onderzoek naar gedrag in tweelingen heeft gesuggereerd dat genetica mogelijk een grotere rol speelt in BPS dan verwacht. Er wordt aangenomen dat een genetische fout op chromosoom 9 kan worden gekoppeld aan kenmerken van BPS, inclusief de gedeeltelijke overerving van impulsieve agressie.

    Mutaties zoals deze kunnen de anders normale productie van serotonine en dopamine, de neurotransmitters die geassocieerd zijn met stemming en cognitie, veranderen. Bij mensen met een borderline persoonlijkheidsstoornis kan impulsiviteit ook nauw verbonden zijn met dopamine-receptoren in de hersenen zelf, volgens onderzoek van de Vanderbilt University.

    Als deze receptoren een verminderde werking hebben, met name op de frontale kwab van de hersenen, waar logische beslissingen worden genomen, kan een persoon minder goed in staat zijn om 'goed na te denken' voordat hij acteert.

    Dezelfde foutieve receptoren kunnen verklaren waarom mensen met een borderline-stoornis vaak gevoelens van leegte en zelfhaat hebben die kenmerkend zijn voor depressie. Zonder de middelen om de dopamine-signalen effectief te ontvangen en door te geven, is een persoon minder in staat om zelfbeheersing te bereiken of een gevoel van emotioneel welzijn te behouden.

    Het is deze combinatie van omgevings-, genetische en fysiologische factoren die waarschijnlijk de perfecte storm creëren voor de ontwikkeling van BPD en BPD-geassocieerde impulsiviteit..

    Diagnose

    Geen enkele test kan bevestigen of uw impulsieve gedrag het resultaat is van een borderline-stoornis of een andere aandoening. Als een bps wordt vermoed, zal een arts een psychologisch onderzoek uitvoeren om vast te stellen of het symptomenlichaam overeenkomt met BPD zoals uiteengezet in de DSM-5.

    Daartoe moet een persoon voldoen aan de twee belangrijkste diagnostische criteria voor de aandoening:

    1. Een verzwakking van het functioneren van de persoonlijkheid, hetzij in termen van slecht zelfbeeld en zelfkritiek of instabiliteit van doelen, ambities, waarden of carrièreplannen
    2. Een verslechtering van het interpersoonlijk functioneren, ofwel in termen van een gebrek aan empathie (vanwege negatieve attitudes en overgevoeligheid) of het onvermogen om intimiteit te behouden (vanwege wantrouwen, behoeftigheid of de angst voor verlating)

    Aan beide criteria moet worden voldaan om de diagnose BPS te stellen. Het is een ingewikkeld proces dat klinische expertise vereist en een dat vatbaar is voor verkeerde diagnoses. Om dit te voorkomen, moeten alle andere mogelijke oorzaken worden onderzocht en uitgesloten, zowel psychologisch als fysiek.

    Borderline persoonlijkheidsstoornis Verkeerde diagnoses

    Differentiële diagnoses

    Impulsieve gedragingen zijn niet exclusief voor BPD. Ze worden ook geassocieerd met bipolaire manie, vaak in combinatie met grootsheid en een vlucht van ideeën. Tijdens een acute manische episode, zal een persoon vaak impulsiviteit handelen met weinig aandacht voor het gevolg. Spende sprees en hypersexual gedrag zijn twee veel voorkomende voorbeelden van impulsiviteit gerelateerd aan bipolaire stoornis (BD).

    Attention-deficit hyperactivity disorder (ADHD) kan zich ook manifesteren met impulsiviteit. Bekend als hyperactief-impulsieve ADHD, het gedrag wordt aangespoord door het onvermogen van het kind om stil te blijven of ongepast gedrag te beheersen. Het is dit gebrek aan controle, gecombineerd met een constant verschuivende interesse, die impulsiviteit stimuleert.

    Een soortgelijk probleem doet zich voor bij verslaving aan middelenmisbruik, hoewel de impulsiviteit meestal wordt weergegeven onder invloed van drugs, bij het hunkeren naar drugs of bij het actief zoeken naar drugs.

    Antisociale persoonlijkheidsstoornis (ASP) sluit nauw aan bij BPS, maar verschilt daarin dat er een alomtegenwoordige en aanhoudende minachting is voor moraal, sociale normen en de rechten en gevoelens van anderen.

    Met borderline persoonlijkheidsstoornis heeft een persoon extreme emoties die zij moeilijk te beheersen vinden. Met een antisociale persoonlijkheidsstoornis zal er een duidelijk gebrek aan emoties zijn.

    Fysieke oorzaken van impulsiviteit kunnen een verworven hersenletsel of een neurodegeneratieve ziekte zoals de ziekte van Alzheimer of de ziekte van Huntington omvatten.

    Behandeling

    Hoewel impulsief gedrag ernstig en doordringend kan zijn, kunnen deze symptomen vaak met succes worden behandeld met de behandeling. Veel BPD-behandelingen hebben componenten die specifiek gericht zijn op impulsiviteit.

    Dialectische gedragstherapie (DBT) richt zich op het ontwikkelen van vaardigheden die uw impulsieve gedrag verminderen en uw vermogen om te denken en te reflecteren vergroten voordat u handelt. Door coping-mechanismen te gebruiken om met intense emoties om te gaan, is een persoon met BPS beter toegerust om situaties zonder confrontatie aan te gaan.

    Mindfulness, een vaardigheid die wordt onderwezen in DBT, moedigt je aan om in het moment te blijven. Dit kan u helpen om meer bewust te blijven van uw acties, zodat u de tijd neemt om de gevolgen te overwegen. Het beoefenen van deze techniek kan u helpen om de tijd te nemen die nodig is om na te denken over uw opties, waardoor u meer rationele beslissingen kunt nemen over hoe u kunt reageren op gebeurtenissen om u heen. Mindfulness-meditatie is een modaliteit die vaak wordt gebruikt om de training te ondersteunen.

    Medicijnen zoals een selectieve serotonineheropnameremmer (SSRI), soms gecombineerd met een lage dosis van een antipsychoticum, kunnen ook helpen. Dit geldt vooral als uw gedrag extreem is en een risico vormt voor uw veiligheid of voor uw omgeving.

    Er zijn een aantal medicijnen die specifiek impulsief gedrag behandelen. Van de atypische antipsychotica blijkt Abilify (aripiprazol) interpersoonlijke problemen en impulsiviteit te verminderen. Onder de stemmingsstabilisatoren kan Lamictal (lamotrigine) de impulsiviteit en woede helpen verminderen, terwijl Topamax (topiramaat) de impulsiviteit, woede en angst kan verminderen.

    Medicijnen zijn het meest effectief wanneer ze worden gebruikt in combinatie met psychotherapie met een therapeut die gespecialiseerd is in BPS.

    Wat houdt psychotherapie in?