Startpagina » Hersenen Zenuwstelsel » Omgaan met uitdagend gedrag van Alzheimer

    Omgaan met uitdagend gedrag van Alzheimer

    Een van de moeilijkere aspecten van de ziekte van Alzheimer is dat het de manier verandert waarop een individu denkt en reageert op alledaagse situaties. Of u nu fysieke zorg verleent, uw geliefde naar de afspraak van een arts brengt of gewoon tijd met hen doorbrengt, u kunt een verscheidenheid aan gedragsuitdagingen ervaren, waaronder agitatie en fysieke of emotionele agressie.

    Behandeling van agitatie en agressie met Alzheimer's

    Hier zijn 8 praktische suggesties om met dit gedrag om te gaan:
    • Sta extra tijd toe.
      • Als u uw geliefde helpt klaar te zijn voor de dag, moet u vooruit plannen zodat u zich niet hoeft te haasten. Een langzame, rustige benadering kan een negatieve reactie voorkomen of minimaliseren.
    • Als de opwinding of agressie toeneemt, neem dan een pauze.
      • Als je bijvoorbeeld probeert je moeder te helpen zich aan te kleden en ze meer weerstand en boosheid krijgt, neem dan een pauze van 15 minuten en kom dan terug in de kamer om het opnieuw te proberen. Een kwartiertje later is het misschien een nieuwe dag voor haar, dus keer terug met een glimlach en probeer het opnieuw. Gebruik dit niet als een bedreiging voor haar, maar eerder als een manier om haar een beetje controle over haar dag te geven. Het biedt je ook een kans om diep adem te halen en je geduldniveau aan te vullen.
    • Zorg voor iets dat je geliefde vasthoudt terwijl je zorgt.
      • Heb je ooit de ervaring gehad dat je geslagen of verdreven werd als je iemand met de ziekte van Alzheimer probeerde te helpen? Misschien help je haar tanden te poetsen en gaat het gewoon niet goed. Als je in staat bent, probeer haar dan te betrekken door om hulp te vragen bij het tandenpoetsen. Als dit niet werkt, geef haar dan wat te doen of houd haar in de hand. Dit dient als een afleiding voor haar en helpt je ook om de nodige zorg te bieden. Ik heb verschillende personen zeer positief kunnen zien reageren toen ze een babypop, knuffelbeest, hun portemonnee of een te houden boek kregen terwijl de zorg wordt geboden.
    • Benader met een glimlach.
      • Het is gemakkelijk om een ​​negatief antwoord van je vader te verwachten als de dag ervoor geen goede reactie was. Personen met Alzheimer of andere vormen van dementie reageren echter vaak op onze gezichtsuitdrukking en non-verbale signalen, dus let op wat u projecteert. De woorden die u spreekt, zijn voor hen misschien niet altijd logisch, maar als u elke keer dat u ze nadert glimlachend en zachtaardig bent, kan dit helpen hen te kalmeren en gerust te stellen.
    • Leg het uit voordat je het doet.
      • Hoewel je dagelijkse routine altijd hetzelfde kan zijn als dat je om je geliefde geeft, neem dan niet aan dat ze weten waarom je daar bent en wat je wilt dat ze doen. Gebruik eenvoudige woorden en korte zinnen om uit te leggen dat het tijd is om je aan te kleden en dat je ze wilt helpen. U kunt ook proberen een foto-flashcard te gebruiken om visueel weer te geven wat u wilt dat hij of zij doet.
    • Focus op het gevoel achter het gedrag.
      • Heb je ooit het gevoel dat het een gevecht is tussen vijandige teams om je partner klaar te stomen voor de dag? Probeer de gevoelens die hij heeft te valideren of erkennen, in plaats van je te concentreren op het gedrag dat hij vertoont. Voor de persoon met de ziekte van Alzheimer kan het soms horen dat je hem vertelt wat hij voelt, waardoor je allebei op hetzelfde team in zijn gedachten kunt komen. Je kunt zijn frustratie of pijn identificeren, je inleven in hem en hem geruststellen dat je van hem houdt.
    • depersonaliseren.
      • Het kan emotioneel erg moeilijk zijn als geliefden met de ziekte van Alzheimer een partner of volwassen kind beschuldigen van het opzettelijk pijn doen, dingen verbergen, verraden of liegen tegen hen. Om dit depersonaliseren, onthoud dat dit de ziekte is die spreekt en niet die van je dierbare. Ik weet van een situatie waarin een vrouw voortdurend tobde dat haar man haar uit hun huis zou schoppen en haar niet zou toestaan ​​om iemand om hulp te vragen. Ze waren 45 jaar getrouwd geweest en er was geen basis voor haar angsten. Ondanks de geruststelling, de beloften en verklaringen dat zijn liefde voor haar altijd zou voortduren, bleef ze volharden in deze angst en beschuldigde hem dagelijks van plannen voor de tijd dat hij haar van huis zou laten gaan. Ik sprak verschillende keren met hem en herinnerde hem eraan dat dit gedrag het gevolg was van haar verwarring, eerder dan van haar ware gevoelens voor hem. Dit hielp hem om kalm te blijven en te voorkomen dat het argument verbaal werd geëscaleerd. Uiteindelijk was ze in staat om deze illusie los te laten. Door jezelf eraan te herinneren dat de ziekte een gemeenschappelijke vijand van jullie beiden is, kun je de opwinding van je geliefde verminderen door je toe te staan ​​de situatie kalmer te benaderen..
    • Vraag om hulp.
      • Weet wanneer je hulp kunt krijgen. Als de verzorger, als uw eigen fysieke, emotionele of mentale gezondheid afneemt, hulp zoekt. Een arts, maatschappelijk werker, andere familieleden en maatschappelijke organisaties zoals uw lokale Alzheimer's Association kunnen allemaal richting geven aan hulp.
      • Sommige medicijnen kunnen behulpzaam zijn bij het verminderen van uitdagend gedrag. Er zijn ook dagopvangprogramma's voor volwassenen die overdag activiteiten bieden en thuiszorgmedewerkers die bij u thuis kunnen komen om te helpen bij het baden of andere zorgbehoeften. Het delen van de uitdaging en de eer om met anderen voor je geliefde te zorgen, kan de last verlichten en de kwaliteit van leven voor jullie beiden verbeteren.