Verschillen tussen perifere neuropathie en MS

Perifere neuropathie en multiple sclerose (MS) zijn neurologische aandoeningen die verschillende symptomen gemeen hebben, waaronder pijn en paresthesieën (abnormale gewaarwordingen). Een van beide omstandigheden kan het moeilijk maken om je armen en handen te gebruiken of om te lopen. Ondanks deze overeenkomsten zijn perifere neuropathie en MS volledig verschillende ziekten met verschillende oorzaken en behandelingen.
Beide kunnen verergeren als ze niet medisch worden behandeld, dus het is belangrijk om medische hulp in te roepen als u neurologische symptomen ervaart. Hoewel je misschien een van deze zorgen krijgt, is het mogelijk om ook de andere of een geheel ander neurologisch probleem te hebben.

symptomen

Er zijn enkele symptomen die de twee condities delen, maar patronen en timing verschillen. Bovendien produceert MS een groter aantal symptomen dan perifere neuropathie.

Degenen die overlappen

Zowel MS als perifere neuropathie kan tintelingen, pijn of een verminderd gevoel van de handen, armen, voeten of benen veroorzaken. De tintelende en andere sensorische problemen van MS hebben de neiging om de ene kant van het lichaam te beïnvloeden, terwijl ze in het algemeen beide zijden van de perifere neuropathie beïnvloeden in wat wordt beschreven als een patroon van "kousen-handschoen".
MS is meer waarschijnlijk dan perifere neuropathie om spierzwakte te veroorzaken, maar sommige soorten perifere neuropathie kunnen ook zwak voor u zijn.
MS is ook veel waarschijnlijker dan perifere neuropathie om darm- en blaasregelingsproblemen en seksuele problemen te veroorzaken, evenals visuele problemen, onduidelijke spraak en problemen met slikken.
Cognitieve problemen (denken en problemen oplossen) worden alleen gezien bij MS-patiënten.
Wat is een neurogene blaas?

Timing en patroon

De meeste patiënten met MS ontwikkelen zwakte en gevoelloosheid als onderdeel van een opflakkering, daarom ontwikkelen de symptomen zich meestal binnen een paar dagen en blijven ze enkele weken bestaan. Ze neigen daarna te verbeteren, vooral als u medische hulp zoekt en de behandeling start. weg.
Integendeel, de meerderheid van de neuropathieën is chronisch, wat betekent dat de symptomen zich langzaam ontwikkelen in de loop van de tijd en de neiging hebben aanvankelijk de voeten te beïnvloeden, gevolgd door de onderbenen en vervolgens de handen..

Oorzaken

Perifere neuropathie en MS beïnvloeden verschillende gebieden van het zenuwstelsel.

MS heeft invloed op de hersenen, het ruggenmerg en de oogzenuwen, gebieden van het centrale zenuwstelsel.
Perifere neuropathie beïnvloedt het perifere zenuwstelsel, dat sensorische en motorische perifere zenuwen omvat die zich door het hele lichaam bevinden in gebieden zoals de armen en benen.

MS wordt verondersteld te voorkomen wanneer het eigen immuunsysteem van het lichaam de myeline (een vette beschermende laag die de zenuwen omhult) aanvalt in het centrale zenuwstelsel. Dit interfereert met het vermogen van de zenuwen om goed te functioneren, resulterend in de symptomen van MS. Er wordt aangenomen dat genetica en omgevingsfactoren bijdragen tot deze inflammatoire auto-immuun demyelinatie.
Een aantal aandoeningen kan de perifere zenuwen beschadigen en leiden tot perifere neuropathie. Veelvoorkomende oorzaken zijn:

Type 1 of type 2 diabetes
Chronische nierziekte
hypothyreoïdie
Sommige auto-immuunziekten (bijvoorbeeld systemische lupus erythematosus of reumatoïde artritis)
HIV-infectie
Herpes-simplexvirus (HSV) -infectie
Toxinen, zoals lood, kwik en zware alcoholinname
Schade-gerelateerde zenuwbeschadiging
Alcohol misbruik
Bepaalde medicijnen (bijvoorbeeld bepaalde hiv-medicijnen en chemotherapie)

Sommige perifere neuropathieën (mononeuropathieën) treffen slechts één zenuw, terwijl anderen (polyneuropathieën) meerdere zenuwen treffen. Bovendien zijn verschillende neuropathieën het gevolg van schade aan de axonen (zenuwvezels) of de myeline.

Diagnose

Uw lichamelijk onderzoek zal waarschijnlijk heel anders zijn als het gaat om perifere neuropathie en MS. Reflexen zijn bijvoorbeeld afgenomen of afwezig in perifere neuropathie, terwijl ze krachtig zijn met MS. En MS kan spasticiteit of stijfheid van de spieren veroorzaken, terwijl perifere neuropathie dat niet doet.
Ook met perifere neuropathie is je sensorische tekort bijna altijd distaal (verder weg van je lichaam) dan proximaal (dichter bij je lichaam), terwijl dit patroon niet aanwezig is in MS.
Ondanks deze verschillen worden vaak diagnostische tests uitgevoerd om te bevestigen wat uw symptomen veroorzaakt, evenals de omvang en ernst van uw ziekte.
Hoe multiple sclerose wordt vastgesteld

Diagnostische toetsen

Bloedonderzoek kan nuttig zijn bij het identificeren van veel van de oorzaken van perifere neuropathie, maar bloedonderzoeken zijn meestal normaal bij MS. Bloedonderzoek kan echter ziekten identificeren die MS kunnen nabootsen, zoals een andere auto-immuunziekte of een infectie.
Zenuwtests zoals elektromyografie (EMG) en / of zenuwgeleidingssnelheid (NCV) -studies zullen naar verwachting tekenen van perifere neuropathie vertonen, maar deze worden niet geassocieerd met eventuele abnormaliteiten in MS.
Magnetic Resonance Imaging (MRI) en lumbale punctie vertonen typisch tekenen van MS, maar meestal vertonen ze geen significante veranderingen bij patiënten met perifere neuropathie.

Behandeling

Behandeling van het onderliggende ziekteproces verschilt voor MS en perifere neuropathie, maar symptomatische behandeling is vaak hetzelfde.
De behandeling van pijnlijke paresthesieën bij MS en perifere neuropathie kan bijvoorbeeld omvatten:

Niet-steroïde ontstekingsremmers (NSAID's)
Bepaalde antidepressiva zoals Elavil (amitriptyline) of Cymbalta (duloxetine)
Bepaalde anticonvulsiva zoals Lyrica (pregabaline) of Neurontin (gabapentine)
Topische medicijnen zoals topische lidocaïne of capsaïcine

Naast medicatie omvatten andere pijnverlichtende therapieën die bij beide ziekten worden gebruikt:

Transcutane elektrische zenuwstimulatie (TENS)
Complementaire therapieën zoals acupunctuur of massage

Er zijn geen effectieve behandelingen voor sensorisch verlies. Ergotherapie en fysiotherapie kunnen van enig nut zijn in termen van aanpassing aan het verlies van gevoel in zowel MS als perifere neuropathie.
Behandeling van de ziekten zelf is niet hetzelfde. Er zijn een aantal MS disease disease modifying treatments (DMT's) die worden gebruikt om progressie en MS-exacerbaties (flare-ups) te voorkomen. Exacerbaties worden meestal behandeld met intraveneuze (IV) steroïden.
Perifere neuropathie wordt behandeld op basis van de onderliggende oorzaak. Als diabetes bijvoorbeeld de boosdoener is, is het belangrijk om uw bloedsuiker onder controle te krijgen. Als een medicijn of toxine de bijwerking veroorzaakt, is het verwijderen of stoppen van het aanstootgevende agens belangrijk.
In het algemeen is het beheer van perifere neuropathie gericht op het voorkomen van extra zenuwbeschadiging, omdat er geen medicatie is voor het repareren van een zenuw. In sommige situaties kan chirurgie voor perifere neuropathieën waarbij een enkele zenuw is gecomprimeerd (bijvoorbeeld carpaal tunnel syndroom) effectief zijn.
En plasmaferese, wat plasma-uitwisseling is, kan een optie zijn voor ernstige gevallen van MS of sommige vormen van perifere neuropathie. Met deze procedure wordt bloed uit het lichaam verwijderd en door een machine gefilterd zodat schadelijke stoffen kunnen worden verwijderd voordat het bloed naar het lichaam wordt teruggevoerd..

Een woord van heel goed

Hoewel u in de verleiding kunt komen om het bezoek aan uw arts te vertragen, mogen de symptomen van het zenuwstelsel niet worden genegeerd. Terwijl u op uw afspraak wacht, is het handig om een logboek bij te houden van uw symptomen, zodat u deze in detail kunt beschrijven. Omvat alle patronen in hun voorkomen en verzwarende of provocerende factoren.
Verschil tussen MS en de ziekte van Lou Gehrig (ALS)