Startpagina » Hersenen Zenuwstelsel » Frontale kwab hoofdtrauma effecten en behandeling

    Frontale kwab hoofdtrauma effecten en behandeling

    De hersenen zijn verdeeld in zes lobben of secties: frontale, pariëtale, occipitale, temporale, limbische en insulaire cortex.
    Zoals het klinkt, ligt de frontale kwab aan de voorzijde van de hersenen. Als je door de schedel zou kunnen kijken, zou deze direct achter de wenkbrauwen beginnen, zich op het voorhoofd verplaatsen en ongeveer een derde van de bovenkant van het hoofd bedekken.
    Volgens de onderzoekers is de frontale kwab verantwoordelijk voor het vormgeven van waarneembaar gedrag en persoonlijke kenmerken. Het bestuurt dingen zoals persoonlijkheid, vrijwillige bewegingen, impulsbeheersing, probleemoplossing, motivatie, seksueel en sociaal gedrag.
    De linker- en rechterkant van de frontale kwab hanteren een aantal verschillende functies. De juiste frontale kwab wordt voornamelijk geassocieerd met non-verbale vaardigheden, zoals het interpreteren van sociale signalen. De linker frontale kwab heeft meer controle over taalexpressie.
    Zowel de linker- als rechterzijde van de frontale kwab communiceren met elkaar, dus schade aan beide zijden heeft meestal meer diepgaande gevolgen.

    Hoofdtrauma en de frontale kwab

    De frontale kwab is een van de meest voorkomende delen van de hersenen die door hoofdtrauma worden aangetast.
    Mechanismen van frontale kwabhoofdtrauma omvatten het hebben van het hoofd:
    • Raak het dashboard van een auto.
    • Sla op het voorste stuur van een fiets.
    • Beïnvloed de grond wanneer deze van een motorfiets wordt gegooid.
    • Sla een boom of ander onbeweeglijk voorwerp tijdens het sporten.
    • Krijg een slag door een aanval.
    Wanneer het voorste deel van de schedel een voorwerp raakt, kan de schedel al dan niet breken. Als de schedel breekt, wordt dit een open letsel genoemd. Een open schedelbreuk over de frontale kwab kan botfragmenten in hersenweefsel duwen. Het verhoogt ook het risico op infectie, omdat bacteriën, schimmels en andere infectieuze organismen nu in contact kunnen komen met de hersenen.
    Een open fractuur moet mogelijk chirurgisch worden gerepareerd. Alle vreemde lichamen die de hersenen zijn binnengekomen, moeten worden verwijderd, het bloeden moet worden gestopt en de wond moet worden gestabiliseerd en gesloten.
    Een gesloten frontale lobbenwond betekent dat de schedel niet gebroken of doorboord is. De schade aan de hersenen kan nog steeds ernstig zijn als de impact bloedingen of scheuren van een van de zenuwen en weefsels veroorzaakt. Als er ernstige bloedingen zijn die leiden tot druk op de hersenen, kan een operatie nodig zijn om de bloeding te stoppen en het bloed te verwijderen.

    Langetermijneffecten van frontale hersenbeschadiging

    Schade aan de frontale kwab kan tot verschillende persoonlijkheidsveranderingen leiden. Sommige hiervan omvatten:
    • Ongepaste opmerkingen maken.
    • Wijziging in geduld en tolerantie van anderen.
    • Depressie.
    • Niet adequaat reageren op sociale signalen.
    • Sociaal ongepaste seksuele opmerkingen of gedrag.
    • Verhoogde of afgenomen interesse in seks.
    • Slapeloosheid.
    • Aandachts- en concentratieproblemen.
    • Moeilijkheden oplossen bij complexe problemen.
    • Vertraagde kritisch denken.
    • Verhoogde of verminderde spraakzaamheid.
    • Gebrek aan spontane gezichtsuitdrukking.
    • Bewegingsbeperkingen.
    • Taalproblemen.
    • Impulsief, gevaarlijk gedrag.
    • Misbruik van drugs.
    Frontale kwabbeschadiging door hoofdtrauma manifesteert zich op veel verschillende manieren, afhankelijk van de ernst van de verwonding, welke delen van de frontale kwab gewond zijn en reeds bestaande persoonlijkheidskenmerken.

    Behandeling van frontale kwab hersentrauma

    Bij elk type van behandeling van hoofdtrauma en hersenletsel, richten de eerste interventies zich op het stoppen van bloedingen en het beheersen van zwelling en zenuwdood.
    Er zijn een aantal diagnostische hulpmiddelen voor hoofdtrauma en hersenletsel. Het is normaal dat zowel een röntgenfoto als een CT-scan direct na het letsel wordt gemaakt. Vervolgens kan een magnetic resonance imaging (MRI) -scan worden gebruikt om verder te identificeren welke gebieden van de hersenen schade hebben opgelopen.
    Omdat het voorste deel van de hersenen zo nauw gerelateerd is aan gedrag, kan een neuropsycholoog een aantal persoonlijkheids- en vaardighedentests afleggen. Dit helpt te bepalen welke vaardigheden er nog zijn en welke opnieuw moeten worden getraind. Interviews met de patiënt, familie en vrienden helpen het medische team en de therapeut om te begrijpen hoe het slachtoffer van een hoofdletsel van de blessure is veranderd.
    Van daaruit wordt een rehabilitatieplan voor hersenletsel ontwikkeld om die kloof te overbruggen en de persoon zo dicht mogelijk bij zijn oorspronkelijke functionele staat terug te brengen..