Overzicht van status Epilepticus
Wanneer aanvallen niet alleen of met medicatie verbeteren, kunnen ze hersenbeschadiging of zelfs de dood veroorzaken. Status epilepticus is een medisch noodgeval dat een injectie van anti-epileptische medicatie vereist.
Soms verbetert een persoon met status epilepticus niet ondanks de behandeling.
symptomen
In het algemeen duren toevallen meestal enkele seconden. Sommige vormen kunnen een minuut of twee duren. Echter, langdurige aanvallen zijn zeldzaam - en altijd een noodgeval.De symptomen van status epilepticus kunnen in sommige situaties gemakkelijk te herkennen zijn, maar op andere momenten is het moeilijker. Sommige gevallen van status epilepticus kunnen subtiel zijn, vooral bij mensen die ernstig ziek zijn.
Dat komt omdat er veel soorten aanvallen zijn. De stuiptrekkingen, die worden gekenmerkt door trillen of schokken, zijn meestal duidelijk. Sommige zijn echter niet krampachtig en tasten het bewustzijn van de persoon aan zonder trillen of duidelijke fysieke symptomen.
Jonge baby's of kinderen met ontwikkelingsstoornissen kunnen epileptische aanvallen hebben die worden gekenmerkt door verlies van spierspanning, wat misschien onopgemerkt blijft. Bovendien kunnen mensen die extreem ziek zijn en die al een lage mate van alertheid hebben, ook toevallen ervaren die niet voor de hand liggen.
Symptomen van status epilepticus zijn over het algemeen hetzelfde als die voor epilepsie, duren slechts langer dan vijf minuten of vinden herhaaldelijk plaats zonder dat de persoon weer bij bewustzijn komt.
Symptomen van status Epilepticus
- Aanhoudend schudden of schokken van het lichaam dat langer dan 5 minuten duurt
- Op de grond vallen en niet meer reageren
- Gebrek aan alertheid voor langer dan 5 minuten
- Langdurige starende spreuken
- Een volledig gebrek aan fysieke activiteit langer dan 5 minuten
- Verminderde spierspanning langer dan 5 minuten
- Zwakte aan één kant van het lichaam, waarbij de gezichtswapen of het been meer dan 5 minuten aanhoudt
- Repetitieve bewegingen van het gelaat, geluiden of gebaren, meestal met een gebrek aan bewustzijn, die langer dan 5 minuten duren
- Convulsieverschijnselen duren langer dan vijf minuten
- Iemand verliest bewustzijn en wordt niet wakker
- Iemand heeft herhaalde aanvallen zonder tussendoor wakker te worden
Oorzaken
Sommige triggers en aandoeningen maken status-epilepticus waarschijnlijker, maar soms kan het optreden zonder een bekende reden.Mogelijke triggers zijn onder meer:
- Epilepsie syndromen: Mensen met ernstige convulsies, zoals het syndroom van Rasmussen, het Rett-syndroom, het Lennox Gastaut-syndroom en het syndroom van Dravet, zijn meer vatbaar voor status-epilepticus. Afleveringen komen vaker voor tijdens ziekte, infectie of wanneer medicijnen worden overgeslagen. Ze kunnen optreden zonder een trigger.
- Hersenbeschadiging: Mensen die uitgebreide schade hebben opgelopen aan de hersenschors, de regio van de hersenen die het meest waarschijnlijk epileptische aanvallen veroorzaakt, hebben meer kans epilepticus te worden dan mensen met kleine gebieden met beperkte hersenschade. Hypoxie (lage zuurstof) vóór de geboorte, hersenverlamming, hoofdtrauma en ernstig bloedverlies kunnen aanzienlijke hersenbeschadiging veroorzaken die de kans op status epilepticus kan verhogen, zelfs jaren nadat de aandoening is verholpen.
- Hersentumor: Tumoren en kanker in de hersenen kunnen epileptische aanvallen veroorzaken en kunnen status epilepticus veroorzaken, vooral als ze groot zijn of als er verschillende tumoren zijn..
- Afwijkingen van de elektrolyt: Bloedverlies, uitdroging, ondervoeding, overdosis drugs. en medicijnen kunnen allemaal electrolytenonevenwichtigheden veroorzaken die epileptische aanvallen en status epilepticus kunnen veroorzaken.
- Overdosering of opname van drugs of alcohol: Alcohol en drugs zoals cocaïne, methamfetamine en heroïne kunnen korte aanvallen of status epilepticus veroorzaken. Onttrekking van geneesmiddelen of alcohol na intens gebruik of langdurig gebruik en net zo gevaarlijk zijn, waardoor aanvallen tijdens de wachttijd en tot enkele dagen daarna kunnen worden veroorzaakt.
- Encefalitis: Een infectie van de hersenen, hoewel niet vaak voorkomend, kan ernstige, langdurige status epilepticus veroorzaken.
In onderzoeken is tussen de 30 en 44 procent van de gevallen bij mensen die eerder de diagnose epilepsie hadden. Bij kinderen komt bijna 70 procent van de gevallen voor bij diegenen met de diagnose epilepsie, en het werd aangenomen dat het overslaan van medicatie een belangrijke oorzaak was.
In de VS laten onderzoeken zien dat zwarte mensen significant meer kans hebben om status epilepticus te ervaren dan die van andere rassen. Onderzoekers vermoeden dat dit op zijn minst gedeeltelijk te wijten is aan sociaaleconomische factoren die van invloed kunnen zijn op het vermogen om toegang te krijgen tot de behandeling.
Dood door status epilepticus komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen en groeit vaker met de leeftijd. Kinderen onder de 10 hebben de beste resultaten, met sterfgevallen in minder dan 3 procent van de gevallen. Dat gaat tot 30 procent voor volwassenen.
Diagnose
Status epilepticus kan worden gediagnosticeerd door klinische observatie, maar meestal is een elektro-encefalogram (EEG), beeldvorming van de hersenen of lumbaalpunctie nodig om de diagnose te verifiëren.- EEG: Omdat de klinische symptomen van status epilepticus en verschillende andere aandoeningen vergelijkbaar kunnen zijn, is meestal een EGG nodig om onderscheid te maken tussen toevallen en patronen die consistent zijn met aandoeningen zoals beroerte en encefalopathie.
- Hersenen beeldvorming: Een hersenstam of MRI-scan kan nodig zijn om de oorzaak van de aanvallen te bepalen en om aandoeningen zoals een beroerte, een hersentumor of een ontsteking in de hersenen te identificeren.
- Lumbale punctie: Als er een mogelijke infectie is, kan deze worden gediagnosticeerd met behulp van een lumbale punctie, een procedure die de vloeistof rond de hersenen en het ruggenmerg onderzoekt.
Behandeling
Status epilepticus is een medisch noodgeval. Het kan de dood veroorzaken als gevolg van lichamelijk letsel, verstikking of als gevolg van de aanval zelf. De episode kan blijvende hersenschade veroorzaken, wat kan resulteren in verslechterende aanvallen, verhoogde aanleg voor status epilepticus en cognitieve achteruitgang.Als u of uw kind vatbaar is voor deze aandoening, zal uw arts u een recept voor een injecteerbaar anticonvulsivum geven. Voor een baby kunt u een formulier krijgen dat in het rectum wordt geplaatst, wat een gemakkelijkere methode kan zijn. De American Epilepsy Society heeft aanbevelingen gedaan voor de behandeling van status epilepticus.
Eerstelijnsmedicijnen voor status epilepticus omvatten:
- IM (intramusculair) midazolam
- Intraveneus (IV) lorazepam
- IV diazepam
- Rectale diazepam
- Intranasale midazolam
- Buccale midazolam
- IV valproïnezuur
- IV fosfenytoïne
- IV levetiracetam
- IV fenobarbital
Wanneer de status epilepticus wordt veroorzaakt door medische problemen, is het belangrijk om deze aandoeningen te behandelen zodra de aanvallen worden beheerst.
Behandelingsmethoden kunnen zijn:
- Behandeling van infecties
- Elektrolyt- en stofwisselingsproblemen corrigeren
- Steroidbehandeling om zwelling door tumoren te verminderen
- Operatie om een tumor te verwijderen
Een woord van heel goed
Als u of uw kind de status epilepticus heeft ervaren, kan dit een beangstigende ervaring zijn.Als u meerdere keren status-epilepticus heeft gehad, is het belangrijk om de symptomen die zich vlak voor de aanval voordoen te herkennen en om medicijnen te nemen om dit te voorkomen. Zorg voor een handige manier om dringende medische hulp in te roepen, zodat u zo snel mogelijk de juiste behandeling kunt krijgen.
Met de juiste behandeling kunnen epileptische aanvallen worden gecontroleerd, de episodes van status epilepticus worden verminderd en de triggerende oorzaak (en) kunnen worden behandeld.
