Startpagina » Hersenen Zenuwstelsel » Spasticiteit als een symptoom van multiple sclerose

    Spasticiteit als een symptoom van multiple sclerose

    Op een bepaald punt in de loop van hun ziekte, ervaart de meerderheid van mensen met multiple sclerose (MS) spasticiteit, een term die een toename in je spiertonus beschrijft. Hoewel dat klinkt misschien als een goede zaak als u op zoek bent naar een toonhoogte, wat het werkelijk betekent, is dat uw spieren niet zo veel of zo gemakkelijk ontspannen als zou moeten, wat resulteert in onvrijwillige spierspasmen. Hierdoor beïnvloedt spasticiteit uw beweging, waardoor het een motorisch symptoom wordt in plaats van een sensorisch symptoom zoals pijn of gevoelloosheid.

    symptomen

    Hoewel het in elke spier in uw lichaam kan voorkomen, heeft spasticiteit meestal de neiging om de benen te beïnvloeden. Je kunt het ook ervaren in je armen, de spieren in je rug en romp, en in de buurt van of in je gewrichten. Spasticiteit is ook vaak asymmetrisch, wat betekent dat je misschien merkt dat het erger is of vaker aan één kant van je lichaam gebeurt dan de andere.
    De symptomen die u kunt ervaren als uw spieren verkrampen zijn:
    • Stijfheid
    • Moeilijkheid om het getroffen gebied te verplaatsen
    • Een gevoel van zwaarte
    • gevoel van beklemming
    • Pijn die varieert van mild tot ernstig
    • krampen
    • achiness
    Uw spasmen kunnen erger zijn als u 's ochtends of' s nachts wakker wordt wanneer u probeert te slapen.
    Zoals alles in MS beïnvloedt spasticiteit iedereen op een andere manier en kan het op verschillende onvoorspelbare manieren in elk individu optreden, zelfs in de loop van een dag.

    Typen spasmen

    Er zijn verschillende soorten spierspasmen die kunnen optreden bij MS, waaronder:
    • Extensoren spasmen: Deze treden op wanneer een ledemaat, meestal uw been, verstijft en u het gewricht niet kunt buigen, waardoor de ledemaat zich van uw lichaam aftrekt. Deze spasmen hebben meestal invloed op de quadriceps, de grote spieren aan de voorzijde van uw dij, waardoor uw onderbeen recht gaat. Spasmen van de adductoren, die zich aan de binnenkant van het bovenbeen bevinden, zijn zeldzamer, maar kunnen ervoor zorgen dat uw benen stevig aan elkaar sluiten, waardoor het moeilijk wordt ze te scheiden.
    • Flexorspasmen: Met deze spasmen buigen je ledematen (samentrekken) naar je lichaam. Dit type spasme beïnvloedt bijna altijd je benen, vooral de hamstrings of heupbuigers.
    • Clonus: Dit is de term voor wat er gebeurt als je spieren herhaaldelijk rukken of trillen, vergelijkbaar met wat er gebeurt bij sommige soorten aanvallen. De meest voorkomende vormen van clonus zijn wanneer je voet snel en herhaaldelijk op de grond tikt, of wanneer je knie of enkel herhaaldelijk schokken na stimulatie, zoals tikken op het gewricht (in plaats daarvan reageren met de normale reactie van één tik of eikel).
    • Stijfheid: Dit kan worden gezien als milde spasticiteit. Hoewel het niet zo dramatisch is als sommige van de hierboven beschreven spasmen, kunnen spieren die traag ontspannen zijn, problemen krijgen met lopen of uw handen en vingers gebruiken om delicate bewegingen uit te voeren. In sommige gevallen vormt de stijfheid mogelijk geen groot probleem. In andere gevallen kan het problemen met de mobiliteit veroorzaken of pijnlijk genoeg zijn om je dagelijks leven te verstoren.
    Een klassieke manifestatie van spasticiteit is de MS-knuffel, die optreedt wanneer de kleine spieren tussen uw ribben spasmen zijn.
    Zwakte, spasticiteit en evenwichtsproblemen bij MS

    Oorzaken

    Net als de meeste andere MS-symptomen wordt spasticiteit voornamelijk veroorzaakt door demyelinisatie, wat in dit geval de spiertonus verhoogt. Vanwege langzame of onderbroken zenuwimpulsen kunnen uw spieren reageren door niet zo snel te ontspannen als zou moeten, onvrijwillig aan te spannen of langdurig of zelfs langdurig gecontracteerd te blijven.
    Er zijn verschillende factoren die spasticiteit kunnen verergeren en die kunnen dienen als een trigger voor spasmen, zoals:
    • Infecties, zoals infecties van de luchtwegen, urinewegen of blaas
    • Pijn
    • Zweren of huidafbraak
    • Snelle of plotselinge bewegingen
    • Een verhoging van de binnentemperatuur (bijvoorbeeld door koorts of overmatige lichaamsbeweging)
    • Een volle blaas
    • Bindende, wrijvende of irriterende kleding
    • Vochtigheid
    • Te warm of te koud zijn
    • Constipatie
    • Problemen met houding
    • Extreme omgevingstemperaturen
    • Stress, zorgen of angst
    De link tussen stress en MS

    Bijwerkingen

    Voor veel mensen kan spasticiteit een ergernis zijn of een voorbijgaand probleem dat eendagsvrijheid belemmert, maar het volgende niet. Het kan gewoon zo zijn dat snel lopen of traplopen moeilijker is dan voorheen. Anderen kunnen zelfs profiteren van milde spasticiteit of stijfheid, omdat het een zekere mate van spierzwakte kan tegengaan en het gemakkelijker maakt om te staan ​​of te lopen. 
    Dat gezegd hebbende, voor sommige mensen kunnen ernstige vormen van spasticiteit of stijfheid een mobiliteitsprobleem veroorzaken, omdat lopen moeilijk of onmogelijk wordt. Sommige spasmen kunnen bijvoorbeeld verergeren wanneer u van uw bed in een rolstoel beweegt.
    Bovendien kunnen sommige extensiespasmen zo plotseling en sterk zijn dat u uit een stoel of bed kunt vallen. Flexibele spasmen kunnen ervoor zorgen dat uw ledematen in pijnlijke posities worden gehouden en leiden tot secundaire gewrichtspijn.
    Wanneer je spieren niet ontspannen

    Behandeling

    Er zijn veel verschillende behandelingen voor spasticiteit, afhankelijk van het soort spasmen dat u heeft, de ernst en hun gevoeligheid voor medicatie. Het doel van de behandeling is om je spiertonus voldoende te verminderen om je motorische functie te verbeteren, maar niet zozeer dat je spieren zwak worden, waardoor mogelijk veiligheidsproblemen ontstaan.
    Daarom is het belangrijk dat u nauw samenwerkt met uw zorgteam om het beste behandelplan voor uw individuele behoeften te vinden.

    medicijnen

    De eerste behandelingslijn voor spasticiteit is orale medicatie, waaronder:
    • Baclofen
    • Zanaflex (tizanidine)
    • Neurontin (gabapentine)
    • Benzodiazepines, zoals Klonopin (clonazepam), Valium (diazepam) en Xanax (alprazolam)
    • Dantrium (dantroleen)
    Het type medicatie dat uw arts voorschrijft, is afhankelijk van de locatie, het type en de ernst van uw spasmen. Misschien heb je zelfs een combinatie van sommige van deze medicijnen nodig.

    Magnesium voor spasmen bij nacht

    Bij nachtelijke spasmen kan uw arts eerst proberen om 250 mg tot 500 mg magnesium voor het slapengaan in te nemen. Start deze behandeling, of een andere aanvulling, alleen niet zelf; supplementen kunnen de medicijnen die je gebruikt verstoren of, in het geval van magnesium, elke darmfrequentie of -drang veroorzaken die je al hebt moeten verergeren.
    Als geen van deze geneesmiddelen effectief is of als uw situatie om een ​​andere behandeling vraagt, omvatten andere goedgekeurde medicatieopties:
    • Intrathecale baclofen: Deze geïmplanteerde pomp injecteert baclofen in de ruimte in uw wervelkolom die cerebrospinale vloeistof bevat.
    • Botulinumtoxine-injecties: Een op feiten gebaseerde beoordeling door de American Academy of Neurology (AAN) wees uit dat injecties met botulinumtoxine, met name Botox (onabotulinumtoxinA), Dysport (abobotulinumtoxinA) en Xeomin (incobotulinumtoxinA), effectief zijn in het verminderen van de spiertonus en het verbeteren van de passieve functie bij volwassenen met bovenste ledematen spasticiteit. Botox en Dysport zijn ook effectief bij het verlagen van de spasticiteit van de onderste ledemaat. De AAN concludeerde dat de vierde formulering van injectie met botulinumtoxine, Myobloc (rimabotulinumtoxine B), waarschijnlijk ook de spasticiteit van de bovenste ledematen vermindert.
    Botulinum toxine voor spierspanning

    Niet-farmacologische behandelingen

    Omdat ze u extra verlichting kunnen bieden, zijn er enkele niet-farmacologische behandelingen die u ook kunt overwegen, zoals:
    • Vermijd triggers: Uw medicatie zal niet zo effectief zijn als u niet werkt om de bovengenoemde triggers te vermijden of te elimineren. Je kunt bijvoorbeeld wat ontspanningstechnieken leren om te gebruiken als je onder stress bent, zorg ervoor dat je voldoende vezels in je voeding hebt, oefen een goede houding en blijf weg van mogelijk irriterende kleding.
    • Fysiotherapie: Meestal gaat het om stretchen - passief (iemand strekt je ledematen voor je uit) of actief (je rekt je spieren uit) - of hydrotherapie (trainen in water). U kunt ook leren hoe u een goede houding kunt behouden, een belangrijk element bij het minimaliseren van spasticiteitssymptomen.
    • Ergotherapie: Een ergotherapeut kan u helpen met hulpmiddelen die u misschien nodig heeft, zoals beugels, aangepaste zitplaatsen, rolstoelen en hulpmiddelen om te slapen of om uw houding te verbeteren.
    Door je triggers te beheren, uit te rekken en een goede houding te behouden, kun je je spasticiteitssymptomen zo klein houden dat je misschien niet eens medicijnen nodig hebt.

    Complementaire en alternatieve geneeskunde (CAM)

    Veel mensen met spasticiteit proberen complementaire en alternatieve methoden om het te verlichten, waaronder:
    • Yoga
    • reflexologie
    • biofeedback
    • Massage
    • Tai chi
    • Transcraniële magnetische stimulatie (TMS)
    • Transcutane elektrische zenuwstimulatie (TENS)
    • Hele lichaamstrillingen
    • Geleide beelden
    Hoewel er beperkt wetenschappelijk bewijs is om het gebruik van deze methoden te ondersteunen, vinden sommige mensen hen nuttig, en deze therapieën kunnen ook andere feel-good voordelen hebben.
    3 Mind-Body Therapies om MS-symptomen te verminderen

    Cannabidiol Oromucosal Spray

    Een oraal spray afgeleid van cannabis genaamd Sativex (nabiximols) is een andere potentiële optie voor de behandeling van spasticiteit. Uit een systematische review van 2019 van observationele studies naar dit specifieke gebruik van dit product bleek dat de spray effectief en veilig is als aanvullende behandeling voor MS-patiënten die niet goed reageren of de regelmatig voorgeschreven medicijnen voor spasticiteit niet verdragen.
    Bijna 42 procent tot 83 procent van de patiënten zag binnen de eerste maand van de behandeling een verlaging van hun spasticiteitssymptomen van ten minste 20 procent (de gemiddelde dosis was vijf tot zes verstuivingen per dag) en deze daling duurde zes tot twaalf maanden..
    Nadelige effecten zoals duizeligheid, slaperigheid, misselijkheid en vermoeidheid hadden invloed op 10 tot 17 procent van de deelnemers, maar deze effecten namen na verloop van tijd af. De onderzoekers vonden ook geen bewijs dat langdurig gebruik van de spray leidde tot misbruik of tolerantieontwikkeling.
    Sativex is momenteel niet goedgekeurd in de Verenigde Staten, maar het is beschikbaar in een aantal andere landen. Als cannabis spray iets is dat u wilt proberen, gebruik het dan niet zelf - praat met uw arts over hoe u het kunt verkrijgen en welke dosering geschikt is voor u.
    Marihuana gebruiken om de spasticiteit van uw MS te verlichten

    Chirurgie

    In de meest ernstige gevallen van spasticiteit is er een chirurgische optie waarbij uw zenuwen worden doorgesneden. Dit is echter zelden nodig of wordt gebruikt.

    Een woord van heel goed

    Wanneer u uw spasticiteit beheert, probeer dan uw best om in beweging te blijven, uit te rekken, bepaalde triggers te vermijden en deel te nemen aan therapieën zoals fysiotherapie of hydrotherapie. Zorg ervoor dat je ook je geest behandelt. Laat uw arts weten of uw spasticiteit uw kwaliteit van leven beïnvloedt, zodat u beiden kunt werken aan een plan waarmee u zich op uw best voelt.
    Spasticiteit van spieren overwinnen