Startpagina » Hersenen Zenuwstelsel » Slikmoeilijkheden na hoofdtrauma

    Slikmoeilijkheden na hoofdtrauma

    Delen van de hersenen die verantwoordelijk zijn voor het produceren van spraak en het beheersen van de mond- en keelspieren, kunnen worden beschadigd tijdens hoofdtrauma. Deze schade beïnvloedt dan hoe de spieren en de bijbehorende zenuwen reageren op boodschappen uit de hersenen of van druk en reflextriggers in de keel. Wanneer het kauw- en sliksysteem niet goed werkt, kan dit leiden tot tal van complicaties, waaronder longontsteking.
    Eet- en slikproblemen kunnen een gebrek aan coördinatie tussen de hersenen en de verantwoordelijke spieren zijn, hoewel er ook onderliggende weefselschade kan zijn die bijdraagt ​​aan het probleem.

    De hersenen en slikken

    Er zijn 26 verschillende spieren in de mond, nek, keel en slokdarm die de hersenen regelen wanneer voedsel of vocht wordt geconsumeerd. De zenuwen die deze spieren beheersen ontvangen signalen van de hersenen zodat ze op een gecoördineerde manier kunnen werken. Wanneer het brein een verwonding heeft opgelopen door hoofdtrauma, kunnen de signalen naar deze 26 spieren ongecoördineerd raken.
    Functionele MRI- en PET-scans van de hersenen tonen aan dat slikken een complex proces is en dat er verschillen zijn tussen slikken opzettelijk versus slikken door reflex wanneer de achterkant van de keel wordt getriggerd door vloeistof of een bal met voedsel. Slikken correct is niet beperkt tot een specifiek gebied van de hersenen, maar heeft betrekking op tal van gebieden van de hersenen.
    Beschadiging van de hersenen door hoofdtrauma en daarmee samenhangende bloedingen, zwelling en zenuwceldood kan voorkomen dat de slik signalen van de hersenen naar de mond en keel gaan en weer terug.

    Dysfagie van hersenletsel

    De volgende termen worden gebruikt om de complicaties te beschrijven die het gevolg zijn van onvoldoende controle over de tong, mond, keel en slokdarm.
    • Dysfagie: moeite met slikken
    • Dysartrie: moeilijk spraak maken
    Er zijn vier stappen, of stappen, die moeten worden gevolgd bij het slikken. Ze worden de orale voorbereidingsfase, de orale fase, de faryngeale fase en de slokdarmfase genoemd. Disfunctie kan in elk van deze voorkomen op basis van de locatie van hersenletsel.
    • Mondelinge voorbereidende fase: het voedsel wordt in de mond gebracht, maar het is moeilijk om het goed te kauwen, het met speeksel te mengen en er een bal van voedsel van te maken, klaar om te worden ingeslikt. Dit wordt vaak gezien wanneer er is subcortaal hersenletsel.
    • Orale dysfagie: moeite om de bal met voedsel te beheersen nadat deze is gevormd, en het onvermogen om de bal naar voedsel te brengen om door te slikken. Onderzoekers geloven het trigeminuskern en reticulaire formatie kan deze fase besturen.
    • Faryngeale fase dysfagie: de bal met voedsel heeft de achterkant van de mond en de top van de keelholte bereikt. De juiste trigger gebeurt niet, dus het voedsel glijdt langzaam langs de achterkant van de keel. Dit kan ertoe leiden dat het voedsel in de longen terechtkomt. Schade aan de nucleus tractus solitaries mogelijk betrokken zijn bij dit slikprobleem.
    • Oesofageale stadiumdysfagie: het eten heeft het langs de keel en in de slokdarm gehaald, maar het komt vast te zitten. Het voedsel kan ook achteruit reizen en in de longen komen. Signalen aan de slokdarm die het voedsel tot in de maag naar beneden duwen, zijn tijdens deze fase vereist, en nogmaals de nucleus tractus solitaries wordt verondersteld verantwoordelijk te zijn, in aanvulling op de kern ambiguus en dorsale motorkern.
      Onderzoekers bestuderen nog steeds de complexe mechanismen die verantwoordelijk zijn voor het beheersen van slikken.

      Waarnaar te zoeken

      Enkele van de eerste waarschuwingssignalen van een slikprobleem zijn:
      • Eten of drinken veroorzaakt onmiddellijk hoesten
      • Hoesten direct na het slikken
      • Verstikking bij het proberen te slikken
      • Ongecoördineerd kauwen of slikken
      • Het etaleren van voedsel tussen de wang of het tandvlees
      • Lekkage van voedsel of vloeistof door de neus
      • Kwijlen / lekken van vloeistof of voedsel uit de mond tijdens het eten of drinken
      • Zeer langzaam eten
      • Zichtbaar grimassen of moeilijk slikken
      • Niet genoeg eten of drinken
      • Een natte gorgelende hoest
      • Klachten dat het aanvoelt als voedsel, komen vast te zitten in de keel
      • Pijn achter het borstbeen na het eten
      Omdat het essentieel is om te kunnen spreken, hoesten en doorslikken, moet iedereen die moeite heeft op deze gebieden een spreektaaltherapeut zien. Specifieke tests kunnen helpen bij het vaststellen van het onderliggende probleem achter het verliezen van de controle over deze essentiële functie.

      De rol van de spraak-taaltherapeut na hoofdtrauma

      Je denkt misschien niet dat een logopedist iemand kan helpen die moeite heeft met slikken. Dit type therapie behandelt echter een aantal problemen die vaak samengaan, zoals het beheersen van de lippen, tong en kaak, die essentieel zijn voor zowel spraak als slikken..
      Een slurptherapeut kan beginnen met een interview, dan de mond onderzoeken en dan voedsel en vloeistoffen verstrekken met verschillende diktes om te bepalen hoe een persoon reageert.
      Er zijn talrijke, meer invasieve tests die kunnen worden gebruikt wanneer het nodig is om precies te begrijpen welke fase van slikken niet correct werkt.

      Gemeenschappelijke slikproeven

      • Barium slikken: Barium is een vorm van contrast dat wordt weergegeven op röntgenfoto's. Een patiënt krijgt een vloeistof of een pil met barium en daarna wordt een röntgenfoto gebruikt om te zien hoe het systeem werkt en of de pil kan passeren van de mond naar de maag.. 
      • Dynamische slikstudie: Voedsel wordt bedekt met het bariumcontrast en geconsumeerd. Het kauwproces wordt gevisualiseerd op röntgenstraling, inclusief de mogelijkheid om voedsel in een bal te vormen, het naar de achterkant van de keel te verplaatsen en het in te slikken. Het is mogelijk om te zien of er voedsel in de longen komt.
      • Endoscopie / Fiber-Optic Swallow Evaluatie: Een buis wordt in de keel ingepast en foto's van de slokdarm- en tracheale spieren worden genomen tijdens het slikken.
      • manometrie: Een klein buisje wordt in de keel gestoken om tijdens het slikken de druk te meten. Dit kan een manier zijn om te bepalen of de zwakke spierkracht bijdraagt ​​aan de slechte beweging van voedsel.

      Herstelmijlpalen na hoofdtrauma

      Een paar belangrijke mijlpalen moeten worden gehaald vanuit het perspectief van hersenletsel bij het bepalen hoe goed iemand kan slikken en hoe waarschijnlijk het is dat revalidatie deze functie terugbrengt.
      • Er moet een consistente verbetering zijn in het bewustzijnsniveau. Passende reacties op een verscheidenheid aan fysieke, verbale en visuele stimuli zijn noodzakelijk. Naarmate onafhankelijkheid toeneemt en de reacties passender wordt, is de kans groter dat de hersenen ook op de juiste manier reageren op de introductie van voedsel en vloeistoffen.
      • Het vermogen om gefocust te blijven op activiteiten en om verwarring te verminderen, is ook belangrijk. Deelname aan sliktherapie en een complete maaltijd zonder problemen doormaken, vereist concentratie.
      Er zijn een aantal specifieke slikoefeningen die therapeuten uitvoeren met patiënten met een trauma aan het hoofd, en dat gezinnen ook kunnen helpen bij het overleven van het hoofdtrauma..

      Tekenen dat slikken zal terugkeren na hoofdtrauma

      Enkele signalen waar het revalidatieteam naar op zoek is om controle over slikken aan te geven, zijn onder meer:
      • Gericht blijven en begrijpen wat er gaande is in de omgeving
      • Fouten corrigeren bij het uitvoeren van een activiteit
      • De problemen met slikken zijn voornamelijk bij het kauwen en het maken van de voedselbal, niet bij het beheersen van de keelspieren
      • Als voedsel op de verkeerde manier naar beneden gaat, is er een sterke hoest om de luchtwegen te beschermen
      • Het vermogen om diep in te ademen en effectief te ademen is aanwezig
      • Het vermogen om voldoende calorieën en voeding te consumeren door te eten

      Wat kun je eten??

      In het begin kan het nodig zijn dat voedsel en vloeistoffen een consistente textuur hebben. De sliktherapeut bepaalt welk type textuur het beste werkt voor de specifieke slikproblemen van een patiënt. Texturen omvatten:
      • gepureerde: Geselecteerd als er of mond- en tongzwakte, met gerelateerde problemen bij het kauwen en opruimen van de mond bij het slikken. Een gepureerd dieet vermindert de kans dat een groter stuk voedsel vast komt te zitten en de luchtwegen blokkeert
      • Mechanisch zacht: deze voedingsmiddelen worden gemalen of in kleine stukjes gesneden. Ze zijn voor personen die zijn afgestudeerd aan een gepureerd dieet, maar die nog steeds het risico lopen zich te verslikken op grotere stukken.
      • Zacht: dit dieet is voor mensen met zwakte in de mondspieren die problemen hebben met het adequaat kauwen van voedsel met een regelmatige textuur. Voedingsmiddelen zoals bagels of biefstuk die sterk kauwen en voorbereiding op slikken vereisen, worden vermeden.
      • Zacht gesneden: wordt vaak gebruikt voor overlevenden van het hoofdtrauma die extra problemen hebben, zoals het bepalen van de rechterkant van voedsel dat in de mond moet worden geplaatst, of die zwakte in de bovenste ledematen hebben waardoor het moeilijk is om hun eigen voedsel te snijden.
      • regelmatig: Een gewoon dieet kent geen beperkingen.

      Kunstmatige voedingen

      Soms komt het vermogen van het lichaam om te slikken niet terug. In deze gevallen wordt het noodzakelijk om kunstmatige voedingen te starten.
      • IV Feeding: Een oplossing voor de korte termijn kan zijn om voeding te bieden via de IV. Dit kan worden gebruikt als er schade aan het spijsverteringsstelsel was waardoor voeding via een normale route kon worden voorkomen.
      • Nasogastric Tube: Dit is een tijdelijke vorm van kunstmatige voeding. De buis gaat door de neus naar beneden naar de maag. Het kan direct na een hoofdtrauma worden gebruikt terwijl iemand nog op een beademingstoestel zit of heeft andere beperkingen waardoor het niet in staat is om regelmatig voedsel te slikken.
      • PEG Tube: PEG staat voor percutane endoscopische gastrostomie. Een vultrechter wordt chirurgisch door de buikwand in de maag geplaatst. Dit is een langetermijnbenadering van kunstmatige voeding.

      Hoofd trauma herstel en slikken

      Herstel van hoofdtrauma kan een langzaam proces zijn. Er kunnen talloze uitdagingen zijn om te overwinnen, met slikken gewoon een van hen zijn. Omdat voeding zo'n belangrijk element is voor de spieren, zenuwen en weefsels om te genezen, zal slikken een vroeg punt zijn dat wordt aangepakt door het hoofdtraumatorteam.