Ontwikkelingsdyspraxie begrijpen
Ontwikkelingsdyspraxie is een ontwikkelingsstoornis die fijne en grove motorische vaardigheden, receptieve taalverwerking en spraak kan beïnvloeden. Zoals bij elke ontwikkelingsstoornis, kunnen de effecten van ontwikkelingsdyspraxie variëren van mild tot ernstig. De aandoening treft naar schatting 5% van de bevolking.
Wat is de oorzaak van ontwikkelingsdyspraxie?
De oorzaak van ontwikkelingsdyspraxie is niet volledig begrepen. Onderzoekers geloven dat het een neurologische aandoening is met een erfelijke component. Onderzoek naar hersenafbeeldingen heeft echter geen verband bevestigd tussen dyspraxie en specifieke hersengebieden of verschillen in hersenontwikkeling. In de meeste gevallen worden kinderen met ontwikkelingsdyspraxie geboren met de stoornis en het komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. Hersenletsel of ziekten die de hersenen en het neurologische systeem aantasten, kunnen apraxie-symptomen veroorzaken.
Wat zijn de kenmerken van dyspraxie?
Dyspraxie kan van invloed zijn op fijne en grove motorische vaardigheden met of zonder bijbehorende taalverwerking en spraakstoornissen. Mensen met dyspraxie gerelateerde motorische problemen hebben vaak moeite om met precisie een doelbewuste beweging te maken. Ze lijken de fysieke kracht te hebben die nodig is om die bewegingen te creëren, maar hun coördinatie, evenwicht en vermogen om objecten te manipuleren worden beïnvloed. Mensen met dyspraxie kunnen al dan niet een verstandelijke handicap hebben. Spraak- en taalproductie en -verwerking worden echter vaak aanzienlijk beïnvloed.
Effecten van dyspraxie op motoriek
Het effect van dyspraxie op motorische vaardigheden varieert van persoon tot persoon. Dyspraxie kan van invloed zijn op grove motorische vaardigheden zoals lopen zonder struikelen, rechtop gaan zitten, lopen, buigen en strekken.
Effecten van dyspraxie op communicatievaardigheden
Het effect van dyspraxie op de taal kan spraakstoornissen en articulatieproblemen omvatten, zoals orale motorbeweging en coördinatie. Het kan ook de taalverwerking beïnvloeden. Gebreken in de taalverwerking kunnen zijn: moeite met het horen en volgen van eenvoudige aanwijzingen en korte termijn geheugenproblemen. Dyspraxie kan ook van invloed zijn op het vermogen van een persoon om de juiste woorden te kiezen voor antwoord op vragen en op het vermogen om woorden te vormen tot begrijpelijke antwoorden. Hoe moeilijker iemands taalverwerkingsproblemen, hoe groter de kans dat een leerstoornis ook aanwezig is.
Vroege tekenen van dyspraxie - tekenen van dyspraxie bij zuigelingen en kinderen
Baby's en jonge kinderen met dyspraxie kunnen door ontwikkelingsstoornissen tekenen van dyspraxie vertonen. Kinderen met dyspraxie bereiken mogelijk geen ontwikkelingsmijlpalen binnen de verwachte tijdsperioden. In tegenstelling tot ontwikkelingsachterstanden, is dyspraxie niet alleen een vertraging in het bereiken van vaardigheden. Intensieve interventies kunnen nodig zijn om de aandoening te herstellen, die tot op zekere hoogte altijd aanwezig zal zijn. Vaak kan de stoornis worden verbeterd met uitgebreide multidisciplinaire interventies zoals logopedie, bezigheidstherapie, fysiotherapie en speciaal onderwijs.
Typische zorgen met dyspraxie bij adolescenten
Adolescenten met matige tot ernstige dyspraxie kunnen vanwege hun verschillen meer worstelen met andere studenten met problemen met zelfrespect en zelfbewustzijn. Hun slechte motorische coördinatie en communicatieproblemen kunnen ervoor zorgen dat ze meer "uitsteken" en ze in gevaar brengen voor mishandeling of pesten van anderen. Ze kunnen zich ongemakkelijk voelen door deel te nemen aan discussies in de klas en kunnen zich terugtrekken uit sociale interactie.
Dyspraxie bij volwassenen en ouderen
Volwassenen met dyspraxie zullen waarschijnlijk motorische en communicatieve problemen ervaren bij adolescenten. Het is belangrijk voor vrienden, familie en werkgevers om een positieve en ondersteunende omgeving te behouden om volwassenen met dyspraxie de hulp te bieden die ze nodig hebben om vervulde en productieve volwassen levens te leiden. Volwassenen met dyspraxie moeten:
- Meer informatie over antidiscriminatiewetten die van invloed zijn op hun werkplek en werken met een handicap;
- Meer informatie over ondersteunende technologie voor universiteit of werk; en
- Voortzetting van spraak, fysiotherapie en ergotherapie zoals aanbevolen.
Dyspraxie kan meer uitgesproken worden bij senioren. Door een algehele gezonde levensstijl te behouden, kunnen senioren genieten van de hoogst mogelijke kwaliteit van leven voor hen.
