Wat zijn NMDA-receptoren?

Misschien heb je wel eens gehoord van NMDA-receptoren terwijl je iets over een ziekte of medicijn leert, maar begrijp je wat ze zijn en waarom ze belangrijk zijn??
Ten eerste helpt het om te begrijpen wat we bedoelen met receptor. In je hersenen heb je een stel cellen die neuronen worden genoemd. Dit zijn de cellen die de elektrische impulsen sturen en ontvangen die je lichaam beheersen.
Neuronen zijn gespecialiseerd - elk behandelt alleen bepaalde soorten informatie. Een neuron kan bijvoorbeeld informatie over pijn en temperatuur verplaatsen, maar niets te maken hebben met visuele perceptie of het leren van nieuwe informatie.
De chemicaliën die informatie van neuron naar neuron verplaatsen, worden neurotransmitters genoemd. Enkele van de bekendere bekende omvatten serotonine en dopamine. Neurotransmitters zijn ook gespecialiseerd in bepaalde soorten informatie. Serotonine is bijvoorbeeld betrokken bij de slaapcyclus, terwijl dopamine omgaat met beweging en verslaving.
Om een neurotransmitter signalen door een neuron te laten bewegen, moet deze deze eerst "ontgrendelen". Dat is waar receptoren binnenkomen. Denk aan receptoren zoals boot slips of poorten op uw computer. Niet elke boot past in elke slip en niet elke kabel past in elke poort. Neurotransmitters hebben sleutels die de lokken op de receptoren van een neuron openen en waardoor informatie door uw neuronen kan stromen.

Wat NMDA-receptoren doen

NMDA staat voor N-methyl-D-aspartaat, dat de chemische samenstelling van de receptoren beschrijft. NMDA-receptoren zijn betrokken bij een groot aantal belangrijke processen in uw hersenen. Ze worden ook verondersteld betrokken te zijn bij tal van ziekten waarbij de hersenen betrokken zijn, en ze zijn het doelwit van bepaalde geneesmiddelen op recept.
NMDA-receptoren zijn een cruciaal onderdeel van wat neuroplasticiteit wordt genoemd, wat in feite betekent hoe kneedbaar en aanpasbaar onze hersenen zijn - hoe kunnen ze nieuwe informatie leren, wat betekent dat ze nieuwe paden tussen neuronen vormen. Naast het leren van nieuwe dingen, laat plasticiteit je hersenen nieuwe wegen vormen wanneer oude worden vernietigd, bijvoorbeeld door verwonding of ziekte.
Naarmate we ouder worden, worden onze NMDA-receptoren van nature steeds minder functioneel. Onderzoek wijst uit dat deze activiteitsdaling onderdeel is van de leeftijdsafhankelijke afname in plasticiteit, die geheugenverlies en een verminderd leervermogen veroorzaakt.
NMDA-receptoren zijn ook een van de weinige receptoren die opiaat / opioïde pijnstillers in onze hersenen verwerken.

NMDA-receptoren en neurotransmitters

NMDA-receptoren kunnen worden geactiveerd (ontgrendeld) door binding met een assortiment neurotransmitters, waaronder:

glutamaat
aspartaat
glycine
D-serine

NMDA-receptoren werken samen met deze neurotransmitters om de activiteit in hersengebieden op gang te brengen, zodat u nieuwe informatie kunt leren en herinneringen kunt vormen. Ze stimuleren en "prikkelen" de neuronen. Dat is een goede zaak, maar alleen tot op zekere hoogte.
Als de neuronen te lang in een aangeslagen toestand blijven, kunnen ze te sterk gestimuleerd worden en slecht gaan functioneren. Uiteindelijk worden ze zo overijverig dat ze sterven.
Dat soort overstimulatie wordt "excitotoxiciteit" genoemd. Overmaat glutamaat en aspartaat worden beide geclassificeerd als excitotoxinen. Om excitotoxiciteit te behouden door het doden van onze hersencellen, hebben we ook neurotransmitters die de neuronen kalmeren. Ze worden remmers genoemd.
Glycine, nog een van de chemische stoffen in de hersenen die zich bindt met NMDA-receptoren, is een remmer in het ruggenmerg, maar wordt verondersteld prikkelend te zijn in de hersenen.
Wanneer onze hersenen gezond zijn en naar behoren functioneren, zijn exciterende en remmende neurotransmitters over het algemeen in staat om dingen in balans te houden, zodat onze neuronen niet in gevaar zijn voor overstimulatie. Wanneer zaken echter niet goed werken, dat wil zeggen, dat een receptor defect is of de neurotransmitterniveaus uit balans zijn, dan kunnen we neuronen beginnen te verliezen aan excitotoxiciteit..
Ons lichaam kan geen nieuwe neuronen maken, dus wanneer ze sterven, hebben we onvervangbare delen van onze hersenen verloren. Het is dan ook geen verrassing dat aangenomen wordt dat NMDA-receptorproblemen betrokken zijn bij een breed scala aan aandoeningen aan het centrale zenuwstelsel, waaronder veel neurodegeneratieve aandoeningen..

Ziekten Gekoppeld aan NMDA Receptorstoring

Neurodegeneratieve aandoeningen waarvan wordt aangenomen dat ze verband houden met storingen in de NMDA-receptoren, zijn onder meer:

ziekte van Alzheimer
Amyotrofische laterale sclerose (ALS)
de ziekte van Huntington
ziekte van Parkinson
Epilepsie

Andere aandoeningen van het centrale zenuwstelsel met vermoedelijke betrokkenheid van de NMDA-receptor zijn:

fibromyalgie
Chronisch vermoeidheidssyndroom
Migraine aura
Sommige soorten hoofdpijn
Angst
Depressie
Schizofrenie
Post-traumatische stress-stoornis
Obsessief-compulsieve stoornis

Sommige aandoeningen waarbij geen NMDA-receptordisfunctie optreedt, kunnen baat hebben bij geneesmiddelen die op NMDAR's zijn gericht, zoals:

Fobie
Beroerte
Pijn van beschadigde zenuwen (neuropathie)

Bij fobieën wordt aangenomen dat NMDA-receptor stimulerende middelen de amygdala (een deel van de hersenen dat met angst omgaat) helpen opnieuw te leren nieuwe associaties die de angst helpen bestrijden.
In beroertes suggereert onderzoek dat remming van glutamaat via NMDA-receptoren kan helpen de schade aan hersencellen te verminderen die wordt veroorzaakt door zuurstofgebrek.
Bij neuropathische pijn kunnen deze geneesmiddelen het effect van pijnstillers helpen versterken vanwege hun betrokkenheid bij de opioïde pathways.

Behandelingen gericht op NMDA-receptoren

Hersenen chemie is een lastig ding, en het uit de klap gooien kan zeer gevaarlijk zijn. Zelfs als het logisch lijkt dat iets kan helpen met uw symptomen, is het cruciaal dat u met een arts praat voordat u iets probeert dat de NMDA-receptorfunctie (of andere aspecten van hoe uw hersenen werken) verandert.
Van veel geneesmiddelen en supplementen wordt aangenomen dat ze de functie van NMDA-receptoren veranderen. Ze komen in twee tegengestelde vormen: antagonisten en agonisten.

NMDA-receptorantagonisten

U bent waarschijnlijk meer bekend met de term 'antagonist' wanneer deze verwijst naar de schurk van een verhaal - het personage dat probeert de held te vertragen of te blokkeren in het bereiken van zijn of haar doelen. In medische zin zijn antagonisten medicijnen die dingen vertragen of blokkeren.
In het geval van NMDA-receptoren remmen antagonisten de ontvangst, wat betekent dat ze neurotransmitters blokkeren voor het ontsluiten van deze receptoren. Veel neurodegeneratieve ziekten en andere stoornissen van het centrale zenuwstelsel worden soms behandeld met dit soort medicijnen.
Geneesmiddelen die zijn geclassificeerd als NMDA-receptorantagonisten omvatten:

Namenda (memantine)
ketamine
Chloroform
Hoge doses dextromethorfan (een hoest onderdrukkend middel bij Mucinex, Robitussin, NyQuil en vele andere zelfzorggeneesmiddelen)
Strattera (atomoxetine)
Symmetrel (amantadine)

Supplementen in deze categorie zijn onder meer:

agmatine
arginine
Huperzine A
Zink

NMDA Receptor-agonisten

Een "agonist" is het tegenovergestelde van een antagonist; het stimuleert of verhoogt de activiteit. NMDA-receptoragonisten maken het neurotransmitters gemakkelijker om toegang te krijgen tot deze receptoren en de informatiestroom door de hersenen te vergroten.
Deze medicijnen worden soms gebruikt voor de behandeling van stemmings- en mentale aandoeningen, waaronder schizofrenie en zelfmoordgedachten.
Sommige farmaceutische NMDA-receptoragonisten zijn:

Clozaril (clozapine)
Seromycine (cycloserine)

Bovendien ondergaan verscheidene experimentele NMDA-receptoragonisten klinische proeven voor depressie.
Supplementen die NMDA-receptoragonisten zijn, zijn onder andere:

Asparaginezuur
DHEA
theanine

Een woord van heel goed

Weten over NMDA-receptoren kan u helpen een beter begrip te krijgen van uw ziekte en mogelijke behandelingen ervoor. Houd in gedachten dat deze receptoren deel uitmaken van een ongelooflijk complex systeem - het menselijk brein is een van de meest complexe systemen die er bestaan. Alleen een arts kan aandoeningen diagnosticeren en behandelen die te maken hebben met zaken als receptoren en neurotransmitters.
Het is gebruikelijk om te denken dat supplementen "veilige" behandelingen zijn, maar zelfs natuurlijke stoffen kunnen negatieve bijwerkingen veroorzaken en slecht interageren met medicijnen. Betrek uw arts en apotheker bij uw behandelingsbeslissingen om ervoor te zorgen dat u uzelf niet schaadt als u probeert beter te worden.