Een overzicht van leukemie
Leukemiecellen in het beenmerg kunnen abnormale witte bloedcellen produceren.
Wat is Leukemie?
Leukemie is een kanker van de bloedvormende cellen - die cellen in het lichaam die voortdurend uw voorraad rode en witte bloedcellen aanmaken, evenals de bloedplaatjes die helpen bij het stollen van uw bloed. Het type leukemie dat een persoon heeft hangt gedeeltelijk af van het type bloedvormende cel waaruit de leukemie is ontwikkeld.Leukemie begint in het beenmerg - het sponsachtige, binnenste deel van bepaalde botten waar de bloedvormende cellen in overvloed worden aangetroffen. Leukemiecellen in het beenmerg leiden tot abnormale productie van witte bloedcellen, die mogelijk in de bloedbaan worden gedetecteerd, ook wel de perifere bloedsomloop. Soms bij leukemie, kunnen bloedtesten aantonen dat er teveel witte bloedcellen en hoge aantallen vroege of onrijpe bloedcellen in de bloedsomloop zitten.
Op andere momenten kunnen er grote aantallen van de bloedvormende cellen bekend zijn als ontploffing in het circulerende bloed. Leukemiecellen kunnen de normale bloedvormende cellen in het beenmerg verdringen, resulterend in lager dan normale niveaus van rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes in het perifere bloed. Zulke tekorten kunnen worden opgemerkt in bloedonderzoeken en ze kunnen ook symptomen veroorzaken.
Soorten leukemie begrijpen
De vier belangrijkste soorten leukemie zijn:- Acute lymfoblastische leukemie (ALL)
- Acute myelogene leukemie (AML)
- Chronische lymfatische leukemie (CLL)
- Chronische myelogene leukemie (CML)
- Acute leukemie verloopt meestal snel zonder behandeling.
- Chronische leukemie verloopt meestal langzamer. Een chronische leukemie kan echter de potentie hebben om te 'transformeren' naar een meer agressieve, acute leukemie.
Chronische leukemiesoorten zoals CLL en CML daarentegen komen voort uit bloedvormende cellen die volwassener zijn in vergelijking met blasten, hoewel ze nog steeds abnormaal zijn. Bloedonderzoek bij mensen met deze leukemie kan laten zien dat er weinig of geen blastcellen circuleren. Deze kankers groeien gewoonlijk langzamer dan de acute leukemieën.
Wat maakt leukemie myelogeen of lymfocytisch?
Naast het feit of het acuut of chronisch is, maakt het ook uit of een leukemie myelogeen of lymfocytisch is, omdat dit ook kan helpen voorspellen hoe de kanker zich zal gedragen en hoe het het beste kan worden behandeld..
Om te begrijpen wat deze termen echt betekenen, hebt u een kort overzicht nodig van hoe uw lichaam normaal gesproken nieuwe bloedcellen maakt om de oude cellen die sterven of versleten worden te vervangen:
Hoe verschillend ze ook zijn, alle volwassen rode en witte bloedcellen komen van zoiets als een cel met de 'voorouders', een hematopoietische stamcel of HSC. U hebt veel HSC's in uw beenmerg en sommige in uw bloed.
Van elke HSC komen meerdere 'generaties' van bloedvormende cellen voort in een serie, door celdeling, die uiteindelijk aanleiding geeft tot de bekende rijpe celtypen die worden aangetroffen in menselijk bloed. Elke generatie is een stap voorwaarts naar volwassenheid, waarbij de volgende generatie relatief snel opkomt.
Cellen die behoren tot verschillende generaties krijgen verschillende namen, zoals voorlopers of voorlopers, afhankelijk van hoe ver terug in de richting van de HSC in de 'stamboom' die u gaat. Naarmate je vooruitgaat in de tijd, weg van de HSC, kun je beginnen te vertellen welke 'familie' een bloedvormende cel zal veroorzaken.
De twee meest prominente families in de stamboom zijn de lymfoïde en myeloïde families. Verschillende termen zijn in gebruik om naar dezelfde familie te verwijzen; bijvoorbeeld lymfoïde en lymfocytische en myeloïde en myelogene.
- lymfatische verwijst naar de familie die uiteindelijk aanleiding geeft tot volwassen lymfocyten, een groep witte bloedcellen.
- myelogenous verwijst naar de familie die uiteindelijk aanleiding geeft tot rode bloedcellen, niet-lymfatische witte bloedcellen - inclusief neutrofielen, bijvoorbeeld - evenals cellen die uw bloedplaatjes maken, genaamd megakaryocyten, die bloed helpen klonteren.
Wat veroorzaakt mensen om leukemie te krijgen?
In de meeste gevallen weten wetenschappers niet precies hoe leukemie begint. Maar voor sommige soorten leukemie zijn risicofactoren geïdentificeerd. Risicofactoren zijn koppelingen die wetenschappers helpen de ziekte en de ontwikkeling ervan beter te begrijpen. Echter, alleen omdat u een risicofactor heeft, betekent niet dat u die ziekte noodzakelijkerwijs zult ontwikkelen.Voorbeeld: voor AML zijn de volgende koppelingen gevonden, maar de meeste mensen die AML krijgen, hebben deze risicofactoren niet:
- Roken
- Langdurige blootstelling aan hoge niveaus van benzeen, een chemische stof die voorkomt in sigarettenrook en wordt gebruikt in bepaalde industrieën
- Eerdere behandeling met bepaalde chemotherapie medicijnen
- Hoge doses straling
- Bepaalde genetische aandoeningen aanwezig bij de geboorte
- Naaste familielid die AM kreeg
Algemene symptomen van leukemie
Symptomen van leukemie zijn in sommige gevallen flagrant en in wezen afwezig in andere, waarvan we weten dat het niet geruststellend is. Ze kunnen geleidelijk of plotseling opkomen. Soms kunnen de eerste tekenen en symptomen vaag zijn, zoals griepachtige symptomen en vermoeidheid, of kunnen frequente infecties voorkomen. Leukemie kan echter ook zichtbaarder en acuter worden met duidelijkere waarschuwingssignalen. Symptomen om op te letten, zijn onder andere:- Koorts
- Terugkerende infecties
- Abnormale blauwe plekken of bloedingen
- Vermoeidheid
- Zwakheid
- Intolerantie voor lichaamsbeweging
- Buikpijn of volheid
- Onbedoeld gewichtsverlies
- Uitbreiding van de lymfeklieren milt en / of lever
- Bot pijn
Symptomen van leukemie, zoals het gevoel van oververmoeidheid en verzwakking, wanneer ze afkomstig zijn van een tekort aan rode bloedcellen of bloedarmoede, kunnen ook een weerspiegeling zijn van hoeveel van het gezonde beenmerg is ingenomen door leukemiecellen..
Symptomen van specifieke leukemie-typen
Soms kan een bepaald type of subset van leukemie een kenmerkend symptoom of reeks symptomen hebben die niet zo vaak voorkomt bij andere typen leukemie..Bijvoorbeeld, acute promyelocytische leukemie, een subset van acute myeloïde leukemie, heeft enkele kenmerkende symptomen van zowel overmatige bloeding en stolling, naast de gebruikelijke, niet-specifieke leukemiesymptomen..
Bij acute lymfatische leukemie, die meestal kinderen treft, kan de leukemie de vloeistof rond de hersenen en het ruggenmerg binnenkomen en daarmee gerelateerde symptomen veroorzaken, zoals hoofdpijn, wazig zien, misselijkheid en epileptische aanvallen (naast de gebruikelijke niet-specifieke symptomen)..
Bij chronische myeloïde leukemie heeft maar liefst 40 procent van de patiënten helemaal geen symptomen en kan de diagnose volgen na een routinecontrole of een bezoek voor een ander probleem..
Leukemie-diagnose
Wanneer symptomen, lichamelijke onderzoeksbevindingen, medische geschiedenis en andere aanwijzingen suggereren dat leukemie mogelijk is, kan een verscheidenheid aan verschillende tests worden gebruikt om een officiële diagnose te stellen. Bloedonderzoek en beenmergtesten zijn over het algemeen nodig om de ziekte te bevestigen, en in sommige gevallen kan ruggenmerg worden gedaan. Bloedonderzoek en beenmergtests helpen ook om AML-, ALL-, CML- en CLL-subtypes te identificeren. Monsters van andere sites kunnen ook worden gebruikt om de leukemie te helpen evalueren en om de behandeling te helpen begeleiden.Bloedtesten
Het volledige bloedbeeld, of CBC, omvat het geautomatiseerd tellen van bloedcellen van verschillende typen om te bepalen of uw getallen in een normaal of abnormaal bereik vallen. De CBC wordt vaak gedaan samen met een 'differentieel' aantal, dat nummers van elk van de soorten cellen, zoals neutrofielen en lymfocyten, zal geven onder de overkoepelende term 'witte bloedcellen'.
De bloedvlek geeft een nadere kijk: het wordt gedaan om bloedcellen microscopisch te evalueren, vaak nadat een geautomatiseerde CBC met differentieel erop wijst dat er abnormale of onrijpe cellen aanwezig zijn. In een bloeduitstrijkje kunnen de onvolgroeide cellen en abnormaliteiten zo veel mogelijk worden gekenmerkt door hun microscopische uiterlijk.
Een eerste diagnose en evaluatie omvat ook andere bloedonderzoeken, zoals bloedchemie, om te controleren op mogelijke leukemiecomplicaties in andere organen, bijvoorbeeld.
Bone Marrow Biopsie
Een biopsie is een procedure waarbij een monster cellen uit het lichaam wordt verwijderd voor verder onderzoek. Een beenmergbiopt begint meestal met beenmergaspiratie, waarbij een kleine hoeveelheid vocht uit het beenmerg in een spuit wordt getrokken. Vervolgens wordt voor de biopsie zelf meestal een grote naald met een draaiende beweging in het bot gedrukt (meestal het heupbeen) om een klein, cilindrisch mergmonster te verkrijgen. Biopsiespecimens worden vervolgens onderzocht door een patholoog en ondergaan verdere laboratoriumtests. Afhankelijk van het type leukemie dat wordt vermoed, kunnen biopten op andere plaatsen, zoals de lymfeklieren, ook een rol spelen.
Lumbale punctie / wervelkolom
Een lumbale punctie of spinale tik kan worden uitgevoerd om leukemie te diagnosticeren. Onder een plaatselijke verdoving, een naald ingebracht in een deel van de ruggengraat om toegang te krijgen tot de vloeistof die de wervelkolom omringt en baadt; een monster van de vloeistof wordt uitgetrokken, samen met eventuele leukemiecellen die aanwezig kunnen zijn. Een patholoog analyseert vervolgens deze vloeistof.
Genetisch testen van kankercellen
Genetische testen worden vaak gedaan op de abnormale cellen als onderdeel van de diagnose en evaluatie van de leukemie. Cytogene analyse verwijst naar tests die veranderingen in de chromosomen van de leukemiecellen onderzoeken. Bepaalde mutaties en genetische herschikkingen helpen artsen ook te voorspellen hoe een maligniteit zich zou kunnen gedragen.
Scans en imaging
Soms maken beeldvormingscans een rol bij het helpen van artsen om cellen in een bepaald deel van het lichaam te lokaliseren voor biopsie, of om te bepalen of lymfeklieren of andere organen zijn vergroot.
Diagnose van verschillende typen leukemie
AML wordt gediagnosticeerd door beenmergbiopsie en laboratoriumanalyse van de beenmergcellen. AML kan zich soms verspreiden naar de vloeistof rond de hersenen en het ruggenmerg, zodat artsen een lumbale punctie of ruggengraat kunnen uitvoeren om de vloeistof ook te laten analyseren. Tests worden ook gebruikt om het genetische profiel van de AML te onthullen, inclusief chromosomale kenmerken en specifieke genen en genetische veranderingen.CLL wordt vaak gediagnosticeerd bij mensen die symptomen missen. CLL kan worden beschouwd als een mogelijke diagnose wanneer een volwassene een hoog absoluut aantal lymfocyten heeft, of een verhoging door extra lymfocyten. Hoge lymfocytenaantallen kunnen echter ook optreden bij andere, niet-kankerachtige aandoeningen zoals infectieuze mononucleosis en pertussis; ze komen ook voor bij bepaalde andere bloedkankers.
In sommige gevallen van CLL kunnen bloedtesten voldoende zijn voor de diagnose, maar het testen van het beenmerg is handig om te vertellen hoe geavanceerd het is en beenmergtesten worden daarom vaak vóór de behandeling uitgevoerd. In sommige gevallen van CLL kan een deel van een chromosoom ontbreken, wat de vooruitzichten kan beïnvloeden, dus is ook genetische testen van de abnormale cellen belangrijk.
CML, zoals CLL, wordt vaak gediagnosticeerd voordat een persoon symptomen heeft. CML kan eerst worden vermoed door de typische bevindingen in het bloed en vervolgens in het beenmerg te identificeren. De meeste patiënten met CML hebben te veel witte bloedcellen met veel onrijpe cellen in hun bloed. Soms hebben CML-patiënten een laag aantal rode bloedcellen of bloedplaatjes. Deze bevindingen kunnen wijzen op leukemie, maar de diagnose vereist meestal een andere bloedtest of een test van het beenmerg ter bevestiging.
Bij mensen met CML is het beenmerg vaak 'hypercellulair', wat betekent dat het meer bloedvormende cellen bevat dan verwacht omdat het vol zit met leukemiecellen. Enige vorm van genetische testen van de abnormale cellen wordt gedaan om het Philadelphia-chromosoom en / of het BCR-ABL-gen te zoeken.
ALLEMAAL wordt meestal niet gediagnosticeerd zonder het beenmerg te onderzoeken. De meerderheid van de mensen met ALL heeft te veel onrijpe witte bloedcellen in hun bloed en niet voldoende rode bloedcellen of bloedplaatjes. Veel van de witte bloedcellen zullen lymfoblasten of ontploffingen zijn. Deze lymfoblasten zijn onrijpe lymfocyten die niet normaal functioneren. Net als AML, omdat ALL zich kan verspreiden naar het gebied rond de hersenen en het ruggenmerg, kan de vloeistof die deze organen baadt, worden bemonsterd via een lumbale punctie of ruggenprik. Net als bij andere soorten leukemie, laten speciale tests kenmerken van de abnormale cellen zien om de diagnose en leukemie-subtypen te helpen bepalen. Een voorbeeld van een voorbeeldkleuring verandert delen van de cellen zwart als ze AML-cellen zijn, maar niet als ze ALLE cellen zijn.
Chromosoomonderzoek speelt ook een rol bij AML omdat, zoals CML, sommige mensen met ALL een herschikking in hun chromosomen hebben die naar het Philadelphia-chromosoom leidt. Ongeveer 25 procent van de volwassenen met ALLEN heeft deze afwijking in hun leukemiecellen.
Hieronder staan schattingen voor het aantal nieuwe diagnoses van elk type leukemie in de Verenigde Staten elk jaar:
- 19.950 nieuwe gevallen van AML
- 18.,960 nieuwe gevallen van CLL
- 8.220 nieuwe gevallen van CML
- 6.590 nieuwe gevallen van ALL
Wanneer moet u uw arts spreken?
U moet een afspraak maken met uw arts als u aanhoudende klachten of symptomen hebt die u zorgen baren. Leukemie symptomen kunnen vaag en niet specifiek zijn. In sommige gevallen wordt leukemie ontdekt tijdens bloedonderzoeken die om een andere reden worden uitgevoerd.Omdat veel van de symptomen van leukemie ook symptomen zijn van veel vaker voorkomende (en in sommige gevallen minder zorgzame) ziektes, is het belangrijk om niet in paniek te raken. Door met uw arts samen te werken, kunt u uw fysieke bevindingen of symptomen in de juiste context plaatsen, zodat u de meest geschikte volgende stappen zorgvuldig kunt overwegen.
Leukemie Doctor Discussiegids
Ontvang onze afdrukbare gids voor de volgende afspraak met uw arts om u te helpen de juiste vragen te stellen.
Een woord van heel goed
Een diagnose van leukemie kan uw wereld op zijn kop zetten. Of het nu jij, een geliefde of misschien je eigen kind is, leukemie is een diagnose waar niemand klaar voor is. Weet dat het volkomen normaal is om je overweldigd te voelen.Onderwijs is de eerste stap en het zal je helpen om je eigen kankerreis onder controle te krijgen. In bijna elk geval is er ook een genezingsproces dat ook moet plaatsvinden - een die niet uit een infuuszak, pil of transfusie komt.
Maak gebruik van ondersteunende gemeenschappen en bronnen. Leer van mensen die in je schoenen hebben gelopen. Weet dat je nooit alleen bent, ook al voelt het soms alsof je bent. En stel altijd vragen.
